IBPP4/443-528/13/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 15 września 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 21 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania w formie darowizny nieruchomości do działalności gospodarczej żony:

* jest prawidłowe w zakresie darowizny 2 nieruchomości,

* jest nieprawidłowe w zakresie nieruchomości gruntowej na której jest prowadzona inwestycja w postaci budowy parkingu.

W dniu 21 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania w formie darowizny nieruchomości do działalności gospodarczej żony.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 stycznia 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 10 stycznia 2014 r. znak: IBPP4/443-528/13/LG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca... prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą: Firma "X"... działa w branży produkcja pieczywa; produkcja świeżych wyrobów ciastkarskich i ciastek. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od 1991 r. i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Żona Wnioskodawcy planuje rozpocząć prowadzenie odrębnej działalności gospodarczej jako osoba fizyczna. Od dnia 7 sierpnia 2013 r. małżonkowie ustanowili w ich małżeństwie rozdzielność majątkową poprzez zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej.

Wnioskodawca planuje przekazać do nowoutworzonej działalności gospodarczej żony 3 nieruchomości, które zostały zakupione przez Wnioskodawcę i jego małżonkę do majątku wspólnego. Skutkiem przekazania tych nieruchomości będzie wycofanie ich z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i przekazanie tych nieruchomości do majątku małżonki i do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Przy nabyciu 2 (dwóch) nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. Nadto wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie tych nieruchomości. Trzecia nieruchomość (parking) jest środkiem trwałym w budowie. W ocenie Wnioskodawcy nie ma przeszkód natury prawnej, aby dokonać formalnego przemieszczenia tych nieruchomości z odrębnego majątku Wnioskodawcy do odrębnego majątku żony. Planuje to uczynić na podstawie umowy darowizny, przez którą darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku (art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego).

Ponadto w piśmie z 17 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że na mocy aktu notarialnego REP...., w dniu 30 marca 2011 r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości w postaci parkingu w budowie, natomiast w dniu 22 kwietnia 2013 r. na podstawie aktu notarialnego REP.... doszło do ostatecznego przeniesienia własności tej nieruchomości na Wnioskodawcę. Nieruchomość ta jest nieruchomością gruntową na której prowadzona jest inwestycja w postaci budowy parkingu. Z tytułu zakupu samej nieruchomości gruntowej nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo odliczenia podatku naliczonego, natomiast z nakładów poniesionych na budowę tego parkingu Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenie podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji przekazania w formie darowizny 3 nieruchomości (w tym 1 środka trwałego w budowie) z działalności gospodarczej Wnioskodawcy na rzecz żony prowadzącej odrębną działalność gospodarczą, czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle regulacji zawartych w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej: k.r.o.), w małżeństwie może funkcjonować jeden z dwóch podstawowych ustrojów majątkowych, a mianowicie wspólność majątkowa albo rozdzielność majątkowa. I tak, zgodnie z art. 31 k.r.o., z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Małżonkowie mają jednak prawo do wyłączenia funkcjonowania wspólności ustawowej w drodze stosownej umowy. Wówczas zastosowanie ma dyspozycja art. 51 k.r.o., stosownie do której, w razie umownego ustanowienia rozdzielności majątkowej, każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później. W rezultacie ustanowienia rozdzielności majątkowej, majątki każdego z małżonków charakteryzują się odrębnością, co wyraża się m.in. w prawie do samodzielnego zarządzania i rozporządzania swoim majątkiem, bez potrzeby uzyskiwania zgody drugiego z małżonków.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że pomiędzy Wnioskodawcą a jego żoną funkcjonuje właśnie umowny ustrój majątkowy, wprowadzający rozdzielność majątkową. W konsekwencji nie ma przeszkód natury prawnej, aby dokonać formalnego przemieszczenia określonych środków trwałych (nieruchomości) z odrębnego majątku Wnioskodawcy do odrębnego majątku żona. Można to uczynić m.in. na podstawie umowy darowizny, przez którą darczyńca zobowiąże się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku (art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego). Przy czym dla skuteczności dokonania darowizny, której przedmiotem będą nieruchomości, bezwzględnie konieczne będzie zachowanie formy aktu notarialnego dla umowy darowizny - wymaga tego art. 890 § 2 w związku z art. 158 k.c.

W prawie podatkowym takie przesunięcie pomiędzy majątkami osobistymi małżonków nie wymaga odpłatności. Małżonka, który ma przejąć składniki majątku od współmałżonka, musi zgłosić rozpoczęcie działalności gospodarczej i w momencie założenia ksiąg przyjąć do ewidencji przejęte od współmałżonka składniki majątku (nieruchomości). Nieruchomość te jako majątek trwały zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - dalej u.p.t.u., na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nieodpłatna dostawa towarów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 u.p.t.u.

Stosownie do ww. przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów przy nabyciu tych towarów lub ich części składowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy oraz przywołane powyżej przepisy uznać należy, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (m.in.) przy nabyciu tego towaru. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny pozostają neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania). Zatem stwierdzić należy, że darowizna nieruchomości, przy nabyciu których podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Z treści przedstawionego opisu sprawy wynika, że nastąpi nieodpłatne przekazanie 2 nieruchomości stanowiących środki trwałe oraz 1 nieruchomości będącej środkiem trwałym w budowie z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na rzecz przedsiębiorstwa żony co stanowi, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT odpłatną dostawę towarów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych, o ile wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych nieruchomości.

Stanowisko takie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 31 stycznia 2012 r., IPPP2/443-1282/11-4/MM, którym czytamy:

" (...) nieodpłatne przekazanie nieruchomości stanowiących środki trwałe w przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni na rzecz przedsiębiorstwa męża stanowi, zgodnie z art. 7 ust. 2 u.p.t.u. odpłatną dostawę towarów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych, bowiem Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych nieruchomości. Dokonując dopasowania treści zdarzenia przyszłego do obowiązujących przepisów prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że podstawą opodatkowania nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawczynię nieruchomości do aktywów przedsiębiorstwa męża będzie, nie jak wskazała Zainteresowana wartość ewidencyjna nieruchomości (tekst jedn.: wartość, o której odliczała podatek naliczony), lecz cena nabycia przedmiotowych nieruchomości, skorygowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania (...)".

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz przywołane powyżej przepisy uznać należy, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (m.in.) przy nabyciu tego towaru. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny pozostają neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania). Zatem stwierdzić należy, że darowizna 2 nieruchomości i 1 nieruchomości będącej środkiem w budowie, przy nabyciu którego podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie darowizny 2 nieruchomości,

* nieprawidłowe w zakresie nieruchomości gruntowej na której jest prowadzona inwestycja w postaci budowy parkingu.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, a od 7 sierpnia 2013 r. małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową poprzez zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawca ma zamiar przekazać w formie darowizny 3 nieruchomości do działalności gospodarczej żony. Nieruchomości te należą do wspólnego majątku Wnioskodawcy i żony i stanowią środki trwałe w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Przy zakupie nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wobec 2 nieruchomości Wnioskodawca nie poniosły wydatków na ich ulepszenie. Natomiast w stosunku do 3 nieruchomości, tj. nieruchomości gruntowej na której jest prowadzona inwestycja w postaci budowy parkingu, z nakładów poniesionych na budowę tego parkingu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia czy przekazanie w formie darowizny nieruchomości z działalności gospodarczej Wnioskodawcy do działalności gospodarczej żony będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka, traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tegoż przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Zatem pomimo zakupu nieruchomości na zasadach małżeńskiej wspólnoty majątkowej nieruchomość była przeznaczona i wykorzystywana do działalności gospodarczej Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca będzie działał z tytułu nieodpłatnego przekazania połowy nieruchomości jak podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazanie nieruchomości w części należącej do Wnioskodawcy wykorzystywanej w jego działalności gospodarczej do działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy należy się odnieść do ww. art. 7 ust. 2 ustawy.

Z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, tj. jeżeli:

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem (w tym części składowych).

Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towaru - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - jako wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Zatem w tej sprawie, darowizna 2 nieruchomości, przy zakupie których Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, jak również nie ponosił on wydatków na ich ulepszenie, będzie czynnością do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Do rozstrzygnięcia pozostaje wyłączenie z opodatkowania darowizny 3 nieruchomości, tj. nieruchomości gruntowej na której prowadzona jest inwestycja w postaci budowy parkingu. Przy nabyciu tej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Na nieruchomości tej Wnioskodawca rozpoczął budowę parkingu. Wnioskodawcy - od wydatków tę inwestycję - przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca na nieruchomości gruntowej, przy nabyciu której nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku, prowadzi inwestycję w postaci budowy parkingu. Jednocześnie od nakładów poniesionych na budowę tego parkingu przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Obecnie zaś zamierza dokonać darowizny nieruchomości gruntowej na której prowadzona jest inwestycja w postaci budowy parkingu.

Niewątpliwie zatem Wnioskodawca będzie wyzbywał się nieodpłatnie towaru w postaci nieruchomości gruntowej wraz z parkingiem w określonym stadium budowy, przy budowie którego miał prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przy czym należy zauważyć, że przedmiotem darowizny nie jest sama nieruchomość gruntowa, przy nabyciu której Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, lecz nieruchomość wraz z budowanym parkingiem, którego budowa spowodowała wzrost wartości darowanego towaru. Tym samym Wnioskodawca zbywa nieruchomość tj. towar częściowo wytworzony w ramach własnej działalności gospodarczej (parking w budowie wraz z gruntem), przy budowie którego od poniesionych nakładów przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Powyższe oznacza, że czynność darowizny nieruchomości gruntowej wraz z parkingiem w budowie przy budowie którego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, należy traktować jako dostawę towarów, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe w odniesieniu do darowizny 3 nieruchomości.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać:

* prawidłowe w zakresie darowizny 2 nieruchomości,

* nieprawidłowe w zakresie nieruchomości gruntowej na której jest prowadzona inwestycja w postaci budowy parkingu.

Informuje się jednocześnie, że interpretacja została wydana wyłącznie w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca sformułował pytanie i interpretacja dotyczy tego konkretnego zapytania przedstawionego we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.