IBPP4/443-513/12/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi magazynowej - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi magazynowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Polsce, zarejestrowaną w Polsce dla celów podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") jako czynny podatnik VAT oraz zarejestrowaną dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja, sprzedaż oraz dystrybucja elementów złącznych (śrub, nakrętek, podkładek, itp.) dla przemysłu samochodowego w Europie.

15 maja 2009 r. Wnioskodawca zawarł z B. S. AB (dalej: "B. S.") umowę o najem powierzchni i usługi logistyczne (dalej: "Umowa"). Umowa weszła w życie 1 czerwca 2009 r.

Na podstawie Umowy Wnioskodawca świadczy na rzecz B.S. trzy usługi: usługę najmu magazynu, usługę kompleksowej obsługi logistycznej tego magazynu oraz usługę rachunkowo-księgową. Poniżej Wnioskodawca przedstawia zakres czynności wykonywanych na rzecz B.S. na podstawie Umowy, w podziale na poszczególne usługi.

1. Usługa najmu magazynu

Zgodnie z treścią Umowy, usługa najmu magazynu polega na oddaniu przez Wnioskodawcę do dyspozycji B.S. części hali magazynowej na wyodrębniony magazyn. Wyodrębniony magazyn ma służyć B.S. do czasowego składowania własnych towarów.

2. Usługa kompleksowej obsługi logistycznej magazynu

W ramach usługi kompleksowej obsługi logistycznej magazynu Wnioskodawca wykonuje następujące czynności:

* przyjmuje do magazynu towary B.S.;

* organizuje wysyłkę towarów B.S. z magazynu (towary do wysyłki, jak również odbiorców tych towarów wskazuje B.S.);

* wystawia stosowne dokumenty poświadczające obrót magazynowy (tekst jedn.: prowadzi ewidencję magazynową);

* wystawia faktury w imieniu i na rzecz B.S.

W ramach usługi rachunkowo-księgowej Wnioskodawca wykonuje następujące czynności:

* sporządza deklaracje VAT, informacje podsumowujące oraz zgłoszenia Intrastat dla B.S.;

* w razie zaistnienia takiej konieczności, reprezentuje B.S. przed polskimi organami podatkowymi podczas kontroli skarbowej.

Wszystkie powyższe usługi wykonywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie za pośrednictwem jego własnego personelu i zasobów technicznych (ewentualnie, za pomocą zasobów technicznych wynajmowanych przez Wnioskodawcę, wedle jego uznania i na jego wyłączny koszt).

Umowa obejmuje swoim zakresem warunki świadczenia dla wszystkich trzech rodzajów usług. Niezależnie od powyższego, intencją stron jest oddzielne traktowanie tych usług (w szczególności oddzielne traktowanie usługi najmu magazynu i usługi kompleksowej obsługi logistycznej tego magazynu). Potwierdzeniem powyższego jest treść Umowy, zgodnie z którą usługi najmu magazynu i usługi kompleksowej obsługi logistycznej tego magazynu świadczone są niezależnie od siebie. Również wynagrodzenie należne Wnioskodawcy z tytułu świadczenia tych usług zostało określone odrębnie.

B.S. jest spółką z siedzibą w Szwecji prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Szwecji. Jest szwedzkim podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym w Szwecji na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (B.S. przedstawił Wnioskodawcy swój numer VAT-UE nadany przez Państwo siedziby). B.S. jest również zarejestrowana dla celów VAT na terytorium Polski. Nie posiada jednak w Polsce siedziby ani oddziału, nie ma w Polsce żadnych pracowników, nie posiada na własność ani nie wynajmuje również żadnej powierzchni biurowej, która mogłaby służyć do prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Wszystkie kontrakty handlowe zawierane są przez centralę w Szwecji. Wszystkie decyzje dotyczące tego które towary i do jakiego klienta mają zostać wysłane również podejmuje centrala B.S. w Szwecji. Wnioskodawca nie ma wpływu na decyzje podejmowane przez centralę B.S. w Szwecji.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż pierwotnie B.S. została zarejestrowana dla celów VAT w Polsce przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej (decyzja z dnia 6 kwietnia 2009 r.). Jednakże, decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (decyzja z dnia 2 września 2009 r., nr PP_III_2/405-0005/10/D/DK/42978; dalej: "Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach") stwierdzono nieważność decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej.

Powodem było uznanie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, iż:

* zasoby i infrastruktura nie umożliwiają świadczenia usług w sposób niezależny przez szwedzką firmę na terytorium Polski, albowiem decyzje w zakresie wyboru odbiorców towaru są podejmowane w siedzibie spółki, tj. w Szwecji";

* "czynności, które są dokonywane przez pracowników B. Polska SA. (...) mają charakter pomocniczy i uzupełniający w stosunku do działalności spółki prowadzonej na terytorium Szwecji".

* B.S. nie ma w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu VAT i, w rezultacie

* Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej nie był właściwy do nadania numeru NIP spółce B.S.

Wnioskodawca wskazuje również na fakt, iż w 2010 r. organy podatkowe przeprowadziły kontrole podatkową, której przedmiotem była weryfikacja prawidłowości kwot wykazanych przez B.S. w polskiej deklaracji VAT za marzec 2010 r. W dokumentacji dotyczącej kontroli podatkowej Kontrolujący zawarli, między innymi, następujące ustalenie: "Spółka nie zatrudnia pracowników na terenie Polski". Następnie, powołując się na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: "TSUE") oraz przywołując treść Umowy kontrolujący stwierdzili, że: "mając na uwadze powyższe zdaniem kontrolujących spółka B.S. AB nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski".

Podsumowując, w odniesieniu do usług nabywanych od Wnioskodawcy na podstawie Umowy kontrolujący stwierdzili, iż miejscem świadczenia:

* usługi najmu magazynu jest, na podstawie art. 28e ustawy o VAT, Polska i, w konsekwencji, usługa ta podlega VAT w Polsce, a B.S. przysługuje prawo do odliczenia VAT w związku z nabyciem tej usługi, podczas gdy

* usługi kompleksowej obsługi logistycznej magazynu oraz usługi rachunkowo-księgowej jest, na podstawie art. 28b ustawy o VAT, miejsce siedziby B.S., tj. Szwecja i, w konsekwencji, usługi te nie podlegają VAT w Polsce.

Powyższe ustalenia kontrolujących były następnie przedmiotem decyzji Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście (decyzja z dnia 23 listopada 2011 r. nr 1436/PPI/4400/2011/292/ED; dalej: "Decyzja Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście"). W powyższej decyzji Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście odniósł się do kwestii prawidłowego rozliczenia na gruncie VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę (i związanego z tym prawa do odliczenia VAT z tytułu nabycia tych usług po stronie B.S.). W tym zakresie Naczelnik w pełni podzielił stanowisko zaprezentowane przez kontrolujących (tekst jedn.: stanowisko opisane powyżej).

Wnioskodawca został poinformowany przez B.S., iż stan faktyczny ustalony i opisany w:

* Decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach oraz

* Decyzji Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście

nie uległ zmianie od czasu wydania tych decyzji

.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w odniesieniu do usług świadczonych na podstawie Umowy, Wnioskodawca postępuje prawidłowo, z punktu widzenia przepisów o VAT, uznając, iż miejscem świadczenia świadczonej przez niego usługi najmu magazynu jest na podstawie art. 28e ustawy o VAT Polska i, w konsekwencji, usługa ta podlega VAT w Polsce, a Wnioskodawca w odniesieniu do tej usługi powinien wykazywać VAT na dokumentujących je fakturach.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w odniesieniu do usług świadczonych na podstawie Umowy, Wnioskodawca postępuje prawidłowo, z punktu widzenia przepisów o VAT, uznając, iż miejscem świadczenia świadczonej przez niego usługi najmu magazynu jest na podstawie art. 28e ustawy o VAT Polska i, w konsekwencji, usługa ta podlega VAT w Polsce, a Wnioskodawca w odniesieniu do tej usługi powinien wykazywać VAT na dokumentujących je fakturach.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wynika z powyższego, w przypadku świadczenia usług kluczowe dla prawidłowego rozliczenia VAT jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. To od miejsca świadczenia usługi zależeć będzie, czy świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w Polsce, czy też nie.

Kluczowe jest zatem ustalenie jakie jest miejsce świadczenia każdej z usług świadczonych na podstawie Umowy (tekst jedn.: osobno usługi najmu magazynu, usługi obsługi logistycznej magazynu oraz usługi rachunkowo-księgowej). Usługi te nie stanowią bowiem, zdaniem Wnioskodawcy, jednej usługi złożonej (które) konsekwencje podatkowe byłyby ustalane w inny sposób), lecz trzy odrębne usługi, których skutki podatkowe powinny być rozpatrywane oddzielnie.

Wynika to z faktu, iż każda usługa świadczona przez Wnioskodawcę ma charakter samoistny. W szczególności, zgodnie z treścią Umowy (która odzwierciedla intencje stron) przedmiotowe usługi są świadczone niezależnie, a wynagrodzenie za ich wykonanie określone jest odrębnie. Zdaniem Wnioskodawcy, sam fakt, iż nabywca dokonuje zakupu usług od jednego podmiotu nie może skutkować tym, iż wszystkie usługi nabywane od tego podmiotu powinny być, z punktu widzenia VAT, traktowane jako jedna usługa złożona.

Jest możliwe i może być w pełni uzasadnione ekonomicznie nabycie usługi najmu magazynu od podmiotu A, usługi logistycznej obsługi wynajmowanego magazynu od podmiotu B oraz usługi rachunkowo-księgowej od podmiotu C. Już samo to świadczy o tym, iż traktowanie tych usług odrębnie jest z biznesowego punktu widzenia czymś naturalnym. Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż nie wyklucza sytuacji, że w przyszłości B.S. może uznać, iż jest zainteresowana nabywaniem tylko niektórych z tych trzech usług, tj. B.S. może przykładowo uznać, iż nie jest zadowolona z jakości usług logistycznych świadczonych przez Wnioskodawcę i zatrudni innego dostawcę tych usług lub zleci te zadania własnym pracownikom, korzystając w dalszym ciągu z usługi najmu powierzchni magazynu (która w Umowie została określona odrębnie i z tytułu której strony ustaliły oddzielne wynagrodzenie). Może także zmienić dostawcę usług rachunkowo-księgowych, wciąż korzystając z usługi najmu powierzchni i usługi jego obsługi logistycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy, kluczowy jest ekonomiczny charakter transakcji widziany z punktu widzenia celu nabywcy (tekst jedn.: czy jest on zainteresowany nabyciem kompleksowej usługi logistycznej, której naturalnym elementem będzie czasowe korzystanie z powierzchni magazynowej celem składowania towarów czy też jest zainteresowany nabyciem usługi najmu powierzchni magazynowej, a niezależnie od tego również ściśle zdefiniowaną usługą kompleksowej obsługi logistycznej tego magazynu). W tym zakresie, zdaniem Wnioskodawcy, może on korzystać z prawa do swobodnego kształtowania treści umów i wyboru usługodawcy.

Powyższe potwierdza, iż tak z podatkowego, jak i ekonomicznego punktu widzenia usługi świadczone przez Wnioskodawcę, w tym konkretnym przypadku, mają charakter samoistny i powinny być traktowane niezależnie od siebie. Takie podejście odzwierciedla konstrukcyjną zasadę VAT podkreślaną wielokrotnie przez TSUE, zgodnie z którą każde świadczenie dla celów opodatkowania VAT powinno być traktowane jako odrębne i niezależne.

Od ogólnej zasady dotyczącej miejsca świadczenia ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując, między innymi, szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia dla usług związanych z nieruchomościami. I tak zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z powyższego wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się jego siedziba. Przepis art. 28e ustawy o VAT znajduje zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania co do miejsca jej położenia. Jednocześnie, zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, katalog usług związanych z nieruchomością ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył zarówno usługi dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, jak i usługi polegające na użytkowaniu i używaniu nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa najmu powierzchni magazynowej kwalifikuje się wprost do kategorii usług polegających na użytkowaniu nieruchomości. Oczywistym faktem jest, że aby móc świadczyć taką usługę należy posiadać przede wszystkim warunki techniczne, tj. nieruchomość - w tym przypadku-magazyn. Niewątpliwie usługa polegająca na oddaniu do dyspozycji części magazynu polega na użytkowaniu powierzchni konkretnego magazynu (tekst jedn.: konkretnej nieruchomości). Istota tej usługi sprowadza się zatem do udostępnienia powierzchni konkretnego magazynu, zlokalizowanego w konkretnym miejscu. Funkcję taką spełnia magazyn Wnioskodawcy. Zatem istnieje bezpośredni i nierozerwalny związek nieruchomości Wnioskodawcy ze świadczoną usługą najmu powierzchni magazynowej. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, miejscem świadczenia usługi najmu powierzchni magazynowej jest miejsce położenia nieruchomości, której część jest przedmiotem usługi najmu.

Podsumowanie

Mając na uwadze literalną i celowościową wykładnię przepisów art. 28e ustawy o VAT należy przyjąć, iż miejsce świadczenia usługi polegającej na najmie powierzchni magazynu powinno być określane na podstawie art. 28e ustawy o VAT.

Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy, postępuje on prawidłowo uznając, iż miejscem świadczenia świadczonej przez niego usługi najmu magazynu jest na podstawie art. 28e ustawy o VAT Polska i, w konsekwencji, usługa ta podlega VAT w Polsce, a Wnioskodawca w odniesieniu do tej usługi powinien wykazywać VAT na dokumentujących je fakturach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

W myśl art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, iż w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są świadczone usługi w zakresie magazynowania, będące przedmiotem niniejszej interpretacji, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika a przepisy art. 28e, 28f ust. 1, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

W odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami, w tym usługi świadczone przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego. Na podstawie art. 28e ustawy, miejscem świadczenia ww. usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Należy w tym miejscu zauważyć, że użyty w powyższym przepisie (art. 28e ustawy) zwrot "usług związanych z nieruchomościami" stanowi katalog otwarty. Warunkiem zaliczenia określonej usługi do tego katalogu jest jej związek z nieruchomością, której dana usługa dotyczy. Wprawdzie usługi na nieruchomościach kojarzone są na ogół z usługami budowlanymi związanymi z konkretną nieruchomością, jednak pojęcie to jest znacznie szersze i obejmuje swoim zakresem cały szereg usług, które są nierozerwalnie związane z nieruchomościami.

Wskazać też trzeba, iż zdaniem tut. Organu powiązanie usług związanych z nieruchomością, z lokalizacją samej nieruchomości jest jak najbardziej uzasadnione, bowiem dane usługi są konsumowane (wykorzystywane) właśnie w miejscu położenia nieruchomości.

Przepisowi art. 28e ustawy odpowiada zapis art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 2006 Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie znajduje się legalna definicja usług składowania, czy magazynowania. Według definicji zawartej w "Słowniku języka polskiego PWN", magazynować oznacza natomiast "składać, przechowywać coś w jakimś pomieszczeniu" (W-wa 2005 r., s. 434). Oczywistym faktem jest, że aby skutecznie realizować tego typu zadania, należy posiadać przede wszystkim warunki techniczne magazynów (np. budynków) i ich przystosowanie do pełnionej funkcji, jak i specjalistyczne wyposażenie tychże magazynów. Niewątpliwie usługa polegająca na składowaniu, magazynowaniu towaru dla kontrahenta związana jest m.in. z wykorzystaniem powierzchni magazynu (budynku bądź innej nieruchomości) w celu przechowania jego towarów. Istota tej konkretnej usługi sprowadza się do kwestii wykorzystania powierzchni magazynu celem przechowania towarów kontrahenta, w konkretnym miejscu, na określony czas. Funkcję taką, w ocenie tut. Organu, spełniają magazyny Wnioskodawcy. Zatem istnieje związek danej, konkretnej nieruchomości ze świadczoną usługą składowania w niej towarów. W związku z tym, miejscem świadczenia takiej usługi jest miejsce położenia nieruchomości, w której te towary są składowane.

Zatem aby skutecznie realizować zadania, które składają się na tę usługę, należy posiadać przede wszystkim warunki techniczne (magazyny). Powierzchnia magazynowa, która służy do takich usług, jest położona na terytorium określonego kraju, a świadczenie usług jest nierozerwalnie powiązane z nieruchomością, jaką jest obiekt magazynu.

Składowanie towarów ma związek z umieszczeniem towarów w konkretnym miejscu, danej nieruchomości i jest ono celem samym w sobie. Nie można zatem tej usługi traktować odrębnie od miejsca, w której jest realizowana. Celem gospodarczym zlecającego dane świadczenie jest zaspokojenie jego potrzeb w zakresie przechowywania towarów w konkretnym miejscu i przez określony okres czasu.

Jak wynika z wniosku, w myśl umowy pomiędzy Wnioskodawcą i kontrahentem, usługa magazynowania jest usługą autonomiczną nie zawierająca w sobie elementu obsługi logistycznej i rozliczaną samodzielnie w oderwaniu od usługi logistycznej którą Wnioskodawca również świadczy kontrahentowi i która również jest świadczona jako usługa samodzielna.

Analizując zatem zaistniały stan faktyczny w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż wykonywane przez Spółkę usługa magazynowania polegająca na najmie magazynu w którym kontrahent będzie czasowo składował własne towary jako ściśle związane z możliwą do zlokalizowania co do miejsca jej położenia, powierzchnią ziemi (budynkiem, budowlą), stanowią usługi związane z nieruchomościami, dla których miejscem świadczenia, zgodnie z art. 28e ustawy, jest miejsce położenia nieruchomości, czyli w tym przypadku Polska.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Kwestie wystawiania faktur szczegółowo reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem. Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Mając na uwadze zapis powyższego przepisu faktura dokumentująca usługę której miejsce świadczenia znajduje się w kraju winna zawierać należną kwotę podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.