IBPP4/443-496/10/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2010 r. (data wpływu 31 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów w zakresie w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca uzyskał dofinansowanie na realizację projektu "XXX" w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - Działanie 4.2. - Rozwój kwalifikacji kadr systemu B+R i wzrost świadomości roli nauki w rozwoju gospodarczym. Obecnie Uczelnia oczekuje na podpisanie umowy o dofinansowanie. Głównym celem projektu jest zwiększenie umiejętności 30 polskich naukowców (młodych pracowników naukowych) w zakresie prowadzenia prac badawczo - rozwojowych oraz komercjalizacji ich wyników. Beneficjentami projektu będą pracownicy jednostek naukowych z całej Polski (posiadający tytuł magistra).

Projekt zostanie w 100% sfinansowany ze środków publicznych. Projekt nie zakłada wkładu własnego, jak również nie zakłada występowania pomocy publicznej. Projekt obejmował będzie następujące działania:

Głównym i przewodnim elementem projektu są warsztaty naukowo - praktyczne, mające charakter zajęć teoretycznych i praktycznych. Działania badawcze i upowszechniające są działaniami uzupełniającymi.

Umowa o dofinansowanie, która zostanie podpisana przez Wnioskodawcy zawiera zapis dotyczący przedmiotu umowy: "(...) na warunkach określonych w niniejszej umowie, Instytucja Pośrednicząca przyznaje Beneficjentowi dofinansowanie w formie dotacji rozwojowej na realizację projektu (...) stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu (...)". W koszty projektu Wnioskodawca zaliczył m.in.: koszty promocji (w tym: koszty organizacji konferencji promującej projekt i badania naukowe), wynagrodzenia kadry dydaktycznej, wydatki na materiały biurowe i dydaktyczne, koszt druku publikacji, a także koszty związane z zarządzaniem projektem. Projekt jest zgodny ze statutem Wnioskodawcy i dotyczy szkolnictwa wyższego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja o której mowa w opisie stanu faktycznego nie stenowi obrotu, gdyż w ramach opisanego projektu będzie finansowała wsparcie świadczone nieodpłatnie (w 100% pokryte z Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa). Ponadto, dotacja pokryje sumę kosztów projektowych, w tym oprócz kosztów merytorycznych (tj. związanych z realizacją warsztatów naukowo-praktycznych), koszty zarządzania projektem. Generator Wniosków Aplikacyjnych (program do sporządzania wniosków o dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki) samodzielnie przelicza sumę kosztów projektowych na 1 uczestnika projektu, jednakże nie jest to cena usługi, lecz suma kosztów projektu (pokrywających działania promocyjne, edukacyjne oraz związane z koordynacją, zarządzaniem i ewaluacją rezultatów projektu) przeliczona na 1 beneficjenta.

W opinii Wnioskodawcy ze względu na brak odpłatności, a także szacunkowy charakter wydatków przedstawionych we wniosku o dofinansowanie w omawianej sytuacji nie można mówić o usłudze i tym samym o cenie usługi. Dodatkowym argumentem przemawiającym za powyższym stanowiskiem jest fakt, że projekt jest skierowany do odbiorców określonych wyłącznie poprzez kryteria mające charakter ogólny, np. zatrudnienie w jednostce naukowej nie dłużej niż 5 lat, posiadanie tytułu magistra, itp. Brak zatem personalnego określenia odbiorcy, który zostanie wyłoniony na etapie rekrutacji. Z uczestnikiem projektu podpisana zostanie umowa uczestnictwa, która nie będzie również określała ceny wsparcia, które dany uczestnik uzyska. Jednocześnie umowa zawierała będzie zapis dotyczący kary umownej, którą uczestnik zobowiązany zostanie uiścić, w przypadku przerwania udziału w projekcie, a zatem w sytuacji naruszeniu regulaminu projektu. Zapis ten będzie miał charakter wyłącznie asekuracyjny dla Wnioskodawcy, gdyż w przypadku stwierdzenia nieosiągnięcia na danym etapie projektu założonych we wniosku rezultatów, Instytucja Pośrednicząca będzie miała prawo renegocjować umowę z Wnioskodawcą o ile w wyniku analizy wniosków o płatność i przeprowadzonych kontroli zachodzić będzie podejrzenie nieosiągnięcia ww. rezultatów.

Należy również dodać, że projekt choć dotyczy tematyki badań naukowych, nie jest projektem badawczym, gdyż głównym celem projektu jest zwiększenie umiejętności, tj. przekazanie wiedzy potencjalnym uczestnikom w zakresie prowadzenia prac badawczo - rozwojowych oraz komercjalizacji ich wyników. Badania prowadzone samodzielnie i nieodpłatnie przez uczestników podczas projektu będą służy wyłącznie celom edukacyjnym oraz promocyjnym i będą stanowiły dodatkową formą zdobywania wiedzy i umiejętności, uzupełniającą partycypację w wykładach tematycznych. Przedmiotem konkursu, w ramach którego projekt warsztatów naukowo - praktycznych Wnioskodawcy został zarekomendowany do dofinansowania, były wyłącznie następujące typy projektów kursy, szkolenia, warsztaty, staże i studia podyplomowe dla pracowników jednostek naukowych oraz pracowników podmiotów działających na rzecz nauki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się także nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem VAT muszą być spełnione łącznie dwa warunki. Po pierwsze ustawa wyraźnie wskazuje, że nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Drugim warunkiem objęcia nieodpłatnych usług podatkiem VAT jest istnienie prawa podatnika do odliczenia całości lub części podatku naliczonego związanego ze świadczonymi usługami.

Z powyższego wynika, że warunkiem opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług jest łączne spełnienie powyższych przesłanek. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca uzyskał dofinansowanie na realizację projektu "..." w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - Działanie 4.2. - Rozwój kwalifikacji kadr systemu B+R i wzrost świadomości roli nauki w rozwoju gospodarczym. Głównym celem projektu jest zwiększenie umiejętności 30 polskich naukowców (młodych pracowników naukowych) w zakresie prowadzenia prac badawczo - rozwojowych oraz komercjalizacji ich wyników. Beneficjentami projektu będą pracownicy jednostek naukowych z całej Polski (posiadający tytuł magistra).

Projekt zostanie w 100% sfinansowany ze środków publicznych. Projekt nie zakłada wkładu własnego, jak również nie zakłada występowania pomocy publicznej.

Projekt obejmował będzie następujące działania:

Głównym i przewodnim elementem projektu są warsztaty naukowo - praktyczne, mające charakter zajęć teoretycznych i praktycznych. Działania badawcze i upowszechniające są działaniami uzupełniającymi.

Umowa o dofinansowanie, która zostanie podpisana przez Wnioskodawcę zawiera zapis dotyczący przedmiotu umowy: "(...) na warunkach określonych w niniejszej umowie, Instytucja Pośrednicząca przyznaje Beneficjentowi dofinansowanie w formie dotacji rozwojowej na realizację projektu (...) stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu (...)". W koszty projektu Wnioskodawca zaliczył m.in.: koszty promocji (w tym: koszty organizacji konferencji promującej projekt i badania naukowe), wynagrodzenia kadry dydaktycznej, wydatki na materiały biurowe i dydaktyczne, koszt druku publikacji, a także koszty związane z zarządzaniem projektem. Projekt jest zgodny ze statutem Wnioskodawcy i dotyczy szkolnictwa wyższego.

Wnioskodawca wskazał również, iż dotacja o której mowa w opisie stanu faktycznego będzie finansowała wsparcie świadczone nieodpłatnie (w 100% pokryte z Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa). Ponadto, dotacja pokryje sumę kosztów projektowych, w tym oprócz kosztów merytorycznych (tj. związanych z realizacją warsztatów naukowo-praktycznych), koszty zarządzania projektem. Generator Wniosków Aplikacyjnych (program do sporządzania wniosków o dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki) samodzielnie przelicza sumę kosztów projektowych na 1 uczestnika projektu, jednakże nie jest to cena usługi, lecz suma kosztów projektu (pokrywających działania promocyjne, edukacyjne oraz związane z koordynacją, zarządzaniem i ewaluacją rezultatów projektu) przeliczona na 1 beneficjenta.

W świetle powyższego, art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż nieodpłatne świadczenie usług (nieodpłatne działania na rzecz beneficjentów podejmowane w ramach realizacji projektu) odbywa się w związku z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności. Biorąc powyższe pod uwagę, ww. nieodpłatne świadczenie usług nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy w tym miejscu podkreślić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte regulacją ustawy o podatku od towarów i usług.

W myślą art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i należy przez nie rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powyższego nieodpłatne świadczenie usług jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT nie stanowi obrotu w rozumieniu ustawy o VAT.

Z treści powołanego art. 29 wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania (obrotu) jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Jeżeli dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze przekazywana jest przez inny podmiot (np. organ administracji rządowej, samorządowej, organizacji społecznej itp.) w celu sfinansowania lub dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług (istnieje bezpośredni związek między otrzymaną dopłatą a ceną dostarczanych towarów lub świadczonych usług), to stanowi ona obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy.

Natomiast otrzymana dotacja niemająca bezpośredniego wpływu na cenę usługi, mająca na celu ogólne dofinansowanie działalności, nieuzależniona od ilości i wartości świadczonych usług, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług.

Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż pozyskana przez Wnioskodawcę dotacja, nie jest przyznawana jako dopłata do ceny świadczonych usług, a przeznaczona jest na pokrycie kosztów realizacji projektu. Oznacza to, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. W konsekwencji Wnioskodawca nie otrzymuje sfinansowanego otrzymaną dotacją wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów. Jeżeli więc dotacja udzielana jest w celu sfinansowania świadczenia konkretnych usług ale niepodlegających opodatkowaniu (o nieodpłatnym charakterze), nie możemy mówić, że ma ona wpływ na kwotę należną (cenę) ponieważ kwota należna (cena) w takiej sytuacji nie wystąpi.

Podsumowując, dotacja czyli otrzymany przez Wnioskodawcę zwrot poniesionych kosztów nie stanowi czynności opodatkowanej VAT, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego, należy również zauważyć, że skoro wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym nie są objęte zakresem działania ustawy o podatku VAT, to bezprzedmiotowe staje się dokonywanie rozstrzygnięcia w kwestii pytania Wnioskodawcy, czy dana kategoria usług może zostać zakwalifikowana do usług edukacyjnych (dział 80 PKWiU) zwolnionych z VAT.

Ponadto podkreślenia wymaga fakt, że tut. organ nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji, ani też do weryfikacji klasyfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę usług do odpowiedniego grupowania PKWiU. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi) według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), określonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), obowiązującej do dnia 31 grudnia 2010 r. Organem kompetentnym do wydawania informacji w zakresie zaklasyfikowania świadczonych usług do odpowiedniego grupowania PKWiU jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Zatem, w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do ww. Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.