IBPP4/443-462/11/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowaniu zwolnienia od podatku VAT przy refakturowaniu kosztów pobytu na turnusie profilaktycznym - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowaniu zwolnienia od podatku VAT przy refakturowaniu kosztów pobytu na turnusie profilaktycznym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z "Regulaminem korzystania z wczasów profilaktyczno-leczniczych" obowiązującym u Wnioskodawcy, pracownikowi u którego w wyniku badań okresowych upoważniony lekarz medycyny pracy stwierdził pogorszenie lub zagrożenie stanu zdrowia w związku z: wypadkiem przy pracy, chorobą zawodową, zatrudnieniem na stanowiskach, na których występuje przekroczenie najwyższych dopuszczalnych stężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, przysługuje prawo do leczenia w ośrodku sanatoryjnym profilaktyczno-leczniczym. Wydatki związane z pobytem pracownika na leczeniu profilaktyczno-leczniczym w wysokości 95% pokrywa pracodawca, pozostałe 5% pokrywa pracownik.

Wnioskodawca refakturuje część kosztów pobytu w zakładzie profilaktyczno-leczniczym, którą zobowiązany jest pokryć pracownik wystawiając fakturę VAT przy zastosowaniu stawki podstawowej wynikającej z faktury zakupu otrzymanej przez Wnioskodawcę. Do dnia 31 grudnia 2010 r. faktury dokumentujące zakup usług leczenia profilaktycznego zawierały nr PKWiU 85.14.15-00.00 co uprawniało zakład profilaktyczno-leczniczy do stosowania stawki zwolnione. Wnioskodawca wystawiając refakturę na pracownika, również stosował tę samą stawkę podatkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zmianą przepisów ustawy o VAT w zakresie zwolnień, biorąc pod uwagę, że zwolnienie od 1 stycznia 2011 r. ma teraz charakter podmiotowo-przedmiotowy, Wnioskodawca w wystawianych refakturach dotyczących obciążania pracowników częścią poniesionych przez Spółkę kosztów pobytu na turnusie profilaktycznym powinien stosować zwolnienie z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, celem refakturowania jest przeniesienie części wyłożonych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług rzeczywiście korzystał, w tym przypadku na pracownika Wnioskodawcy. W związku z tym, że refakturowanie musi być dokonane po cenie zakupu, a podmiot który dokonuje refakturowania wystawia na rzecz nabywcy fakturę z uwzględnieniem tej samem stawki VAT, która widnieje na fakturze pierwotnej, Wnioskodawca winien zastosować w wystawianych na pracownika refakturach stawkę VAT zwolnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi natomiast, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Co do zasady stawka podatku, stosownie do treści. art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy jednak wskazać, iż zgodnie z dodanym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU).

Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania.

W myśl obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Jednocześnie tut. Organ zaznacza, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. (z wyjątkami określonymi w art. 1 pkt 25, art. 2 i 9 oraz art. 1 pkt 33 lit. d tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332).

Na podstawie art. 1 pkt 13 lit. a ww. ustawy, w art. 43 w ust. 1 ustawy, po pkt 18 dodaje się pkt 18a, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz zakładów opieki zdrowotnej na ich terenie.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, w brzmieniu nadanym ww. ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, zwolnieniu podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywanych zawodów:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, dodanym do ustawy przepisem art. 1 pkt 13 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w myśl art. 6 ww. ustawy z dnia 18 marca 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r. podatnik może stosować zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a, 19, 19a i 22 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, iż zwolnienie od podatku VAT usług w zakresie opieki medycznej od 1 stycznia 2011 r. ma charakter podmiotowo - przedmiotowy (a nie jak wcześniej - przedmiotowy). Z tego względu oprócz przedmiotu transakcji istotny jest również status podmiotu świadczącego daną usługę. Ze zwolnienia korzystają usługi służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez zakłady opieki zdrowotnej bądź przez określonych przedstawicieli zawodów medycznych. Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone osoby (podmioty).

Z powyższego wynika więc, iż od 1 stycznia 2011 r. zwolnieniu od podatku podlegają usługi w zakresie opieki medycznej świadczone przez zakłady opieki zdrowotnej lub świadczone w ramach wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty, pielęgniarki i położnej i innych zawodów medycznych, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, a także psychologów - również w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniodawcą usługi, a pacjentem istnieje trzeci podmiot (pośrednik), który nabywa usługę medyczną od świadczeniodawcy i przekazuje ją osobie trzeciej.

Powyższe oznacza, że ustawodawca objął zwolnieniem od podatku VAT również przekazywane pracownikom przez pracodawców, nabywane przez nich usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu przywracaniu czy poprawie zdrowia. Warunkiem jest oczywiście, iż świadczeniodawcą są podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 18 lub 19 ustawy o VAT.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że zgodnie z "Regulaminem korzystania z wczasów profilaktyczno-leczniczych" obowiązującym u Wnioskodawcy, pracownikowi u którego w wyniku badań okresowych upoważniony lekarz medycyny pracy stwierdził pogorszenie lub zagrożenie stanu zdrowia w związku z: wypadkiem przy pracy, chorobą zawodową, zatrudnieniem na stanowiskach, na których występuje przekroczenie najwyższych dopuszczalnych stężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, przysługuje prawo do leczenia w ośrodku sanatoryjnym profilaktyczno-leczniczym. Wydatki związane z pobytem pracownika na leczeniu profilaktyczno-leczniczym w wysokości 95% pokrywa pracodawca, pozostałe 5% pokrywa pracownik.

Wnioskodawca refakturuje część kosztów pobytu w zakładzie profilaktyczno-leczniczym, którą zobowiązany jest pokryć pracownik wystawiając fakturę VAT przy zastosowaniu stawki podstawowej wynikającej z faktury zakupu otrzymanej przez Wnioskodawcę. Do dnia 31 grudnia 2010 r. faktury dokumentujące zakup usług leczenia profilaktycznego zawierały nr PKWiU 85.14.15-00.00 co uprawniało zakład profilaktyczno-leczniczy do stosowania stawki zwolnione. Wnioskodawca wystawiając refakturę na pracownika, również stosował tę samą stawkę podatkową.

Zatem odnosząc się do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2011 r. nabył usługę w zakresie ochrony zdrowia (turnus profilaktyczny) na rzecz swoich pracowników, co do której świadczeniodawca prawidłowo zastosował zwolnienie od podatku VAT, to na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a Wnioskodawca może również zastosować zwolnienie od podatku na fakturze wystawionej na rzecz pracownika, który pokrywa 5% wartości kosztów pobytu w zakładzie profilaktyczno-leczniczym.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.