IBPP4/443-448/11/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 2 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług trychologicznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług trychologicznych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 2 czerwca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-448/11/AZ z dnia 23 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jednym z jej kierunków jest działalność paramedyczna. W zakresie tej działalności Wnioskodawca świadczy usługi trychologiczne na rzecz przychodni medycznej. Usługi te wykonuje zatrudniona przez Wnioskodawcę na umowę zlecenie osoba z tyt. mgr biologii i posiadająca uprawnienia do wykonywania zawodu trychologa zgodnie z certyfikatami wydanymi przez dyplomowanego trychologa magistra inżyniera, z dnia 22 października 2010 r. i 19 października 2010 r. Za powyższe usługi Wnioskodawca musi wystawić dla przychodni fakturę VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wyjaśniono, iż Wnioskodawca nie posiada statusu zakładu opieki zdrowotnej.

Pani trycholog zatrudniona na podstawie umowy zlecenia posiada kwalifikacje do: analizy skóry głowy za pomocą mikroskopu cyfrowego, określenia rodzaju skóry głowy i włosów oraz rodzaju schorzenia (łupież tłusty/suchy, łojotok, łuszczyca, łojotokowe zapalenie skóry, sucha skóra głowy, łysienie, łuszczyca, uszkodzenia włosów) oraz wykonywania zabiegów leczniczych mających ma celu zniwelowanie lub zminimalizowanie problemu skóry głowy i włosów.

Certyfikaty potwierdzające ukończenie kursu 1 i 2 stopnia, wydane pod auspicjum Polskiego Towarzystwa Mezoterapii w Warszawie, przez dyplomowanego trychologa, diagnostę obrazowego Panią, wpisanego do Rejestru Zakładu Opieki Zdrowotnej uprawniają do: analizy mikroskopowej skóry głowy i włosów, stawiania diagnozy kosmetycznej, dobrania i wykonania terapii trychologicznej. Kurs zakończony był testem, przeprowadzonym i ocenianym przez Panią, posiadającą przygotowanie zawodowe upoważniające do wykonywania samodzielnych funkcji szkoleniowych.

Czynności wykonywane przez trychologa to:

Świadczone usługi nie mają charakteru typowo medycznego, ponieważ trycholog nie posiada uprawnień do leczenia farmakologicznego. Trycholog na podstawie dokładnego wywiadu z klientem i zlecenia badań analitycznych (badań hormonalnych krwi, badań mykologicznych skóry) stara się odnaleźć przyczynę problemu skóry głowy a następnie sugeruje wizytę u odpowiedniego lekarza specjalisty w celu leczenia farmakologicznego. Sam natomiast wykonuje tylko i wyłącznie zewnętrzne zabiegi lecznicze.

Zawód trychologa nie został do tej pory objęty przepisami polskiego prawa, niemniej jednak podejmuje działania mające na celu przywracanie i poprawę zdrowia oraz jest świadczony na terenie prywatnej przychodni endokrynologicznej.

Usługi nie są świadczone na podstawie skierowań lekarzy innych specjalności.

Celem świadczonych usług jest diagnoza schorzenia skóry głowy i terapia z zastosowaniem dermokosmetyków opartych na naturalnych składnikach leczniczych.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy oraz informacjami dotyczącymi podatku VAT, otrzymanymi od osób wykonujących zawód trychologa, działalność ta jest działalnością paramedyczną, zwolnioną z podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować za wyżej opisane usługi, gdyż Wnioskodawca zyskał wiele rozbieżnych informacji w tej kwestii. Robiąc fakturę Wnioskodawca chce mieć pewność, że zostanie ona prawidłowo sporządzona. W związku z tym prosi o wydanie interpretacji w tej sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z ustawą art. 43 ust. 1 pkt 19. Zgodnie z wiedza Wnioskodawcy wiele osób prowadzących tego typu działalność wystawia faktury VAT bez podatku vatowskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

W myśl obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej;

* usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

Z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, iż zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Ze zwolnienia korzystają bowiem usługi mające cel diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy), wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej, bądź świadczone w ramach wykonywania zawodów medycznych (lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące inne zawody medyczne oraz psychologów).

kreślając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, ustawodawca odwołał się do ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.).

myśl art. 18d ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o osobie wykonującej zawód medyczny, należy przez to rozumieć osobę, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Świadczeniem zdrowotnym stosownie do art. 3 pkt 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z rehabilitacją leczniczą.

Przewidziany w przepisie art. 18d ust. 1 pkt 1 warunek, zgodnie z którym świadczenie zdrowotne musi być dokonywane przez osobę, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do ich udzielania oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Zauważyć również należy, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

I tak w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, iż pojęcia "opieki medycznej" oraz "świadczeń opieki medycznej" (...) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d'Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, iż pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18, pojęcie "usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia" odpowiada określeniom używanym przez TS UE postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C- 12, pkt 40).

Należy podkreślić, iż orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie daje podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyroku w sprawie C-212/01.

Należy więc zauważyć, iż stosownie do orzeczeń Trybunału UE, forma świadczenia usług w zakresie opieki medycznej przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a lit. d) pozostaje bez znaczenia, Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził bowiem wyraźnie w wyroku C-141/00 w sprawie Kügler że: " art. 13 (A) (1) (c) szóstej dyrektywy definiuje transakcje zwolnione z podatku przez odniesienie do charakteru świadczonych usług bez wspominania o formie prawnej osoby, która je świadczy.

W dosłownej interpretacji, przepis ten nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe."

Potwierdza to też pkt 45 wyroku C-106/05) (orzeczenie z dnia 8 czerwca 2006 r. w sprawie L.u.P GmbH):

"Wystarczy w tym zakresie zauważyć, że jak wynika z samej treści art. 13 część A ust. 2 szóstej dyrektywy, warunki wymienione w lit. a) tego ustępu mogą mieć zastosowanie wyłącznie do świadczeń opieki medycznej, które zostały zawarte w ust. 1 lit. b) tego artykułu, a nie do opieki, która została zwolniona z opodatkowania na mocy ust. 1 lit. c) tego artykułu. Ponadto ten ostatni przepis nie uzależnia przyznania zwolnienia z opodatkowania ww. opieki od tego, czy podmiot lub instytucja zapewniająca taką opiekę ma status publicznoprawny albo też są oficjalnie uznane przez dane państwo członkowskie, lecz od tego, czy świadczy ona taką opiekę w ramach wykonywania zawodów medycznych i paramedycznych określonych przez ustawodawstwo krajowe (ww. wyrok w sprawie Solleveld i van den Hout-van Eijnsbergen, pkt 23)."

Pojęcie "osoba wykonująca zawód medyczny i paramedyczny" obejmuje zatem osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, ewentualnie osoby wykonujące zawody, które wprawdzie nie zostały objęte unormowaniami odrębnych aktów prawnych, to jednak inne przepisy określające m.in.: zasady ich wykonywania, zasady związane z uzyskiwaniem kwalifikacji do wykonywania zawodu, zasady i formy wykonywania zawodu, wskazują, że osoba która posiada wykształcenie wyższe lub średnie w powyższym zakresie jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.

Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jednym z jej kierunków jest działalność paramedyczna. W zakresie tej działalności Wnioskodawca świadczy usługi trychologiczne na rzecz przychodni medycznej. Usługi te wykonuje zatrudniona przez Wnioskodawcę na umowę zlecenie osoba z tyt. mgr biologii i posiadająca uprawnienia do wykonywania zawodu trychologa zgodnie z certyfikatami wydanymi przez dyplomowanego trychologa magistra inżyniera, z dnia 22 października 2010 r. i 19 października 2010 r. Za powyższe usługi Wnioskodawca wystawia faktury VAT. Wnioskodawca nie posiada statusu zakładu opieki zdrowotnej.

Pani trycholog zatrudniona na podstawie umowy zlecenia posiada kwalifikacje do: analizy skóry głowy za pomocą mikroskopu cyfrowego, określenia rodzaju skóry głowy i włosów oraz rodzaju schorzenia (łupież tłusty/suchy, łojotok, łuszczyca, łojotokowe zapalenie skóry, sucha skóra głowy, łysienie, łuszczyca, uszkodzenia włosów) oraz wykonywania zabiegów leczniczych mających ma celu zniwelowanie lub zminimalizowanie problemu skóry głowy i włosów.

Certyfikaty potwierdzające ukończenie kursu 1 i 2 stopnia, wydane pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Mezoterapii w Warszawie, przez dyplomowanego trychologa, diagnostę obrazowego, wpisanego do Rejestru Zakładu Opieki Zdrowotnej uprawniają do: analizy mikroskopowej skóry głowy i włosów, stawiania diagnozy kosmetycznej, dobrania i wykonania terapii trychologicznej. Kurs zakończony był testem, przeprowadzonym i ocenianym przez Panią, posiadającą przygotowanie zawodowe upoważniające do wykonywania samodzielnych funkcji szkoleniowych.

Czynności wykonywane przez trychologa to:

Konsultacja - przeprowadzenie wywiadu z klientem dotyczącego problemu skóry głowy a w związku z tym stylu życia, odżywiania, przebytych chorób. Analiza skóry głowy pod mikroskopem, określenie problemu skóry głowy. Na podstawie tych informacji trycholog komponuje indywidualnie dla każdego klienta zabieg leczniczy. W przypadku problemów zdrowotnych mających związek z chorobami skóry głowy (zaburzenia hormonalne, zaburzenia trawienia, infekcje bakteryjne skóry) trycholog zleca wykonanie odpowiednich badań analitycznych (badań hormonalnych, badań mykologicznych skóry głowy) oraz sugeruje wizytę u odpowiedniego lekarza specjalisty.

Wykonywanie zabiegów trychologicznych - zabieg polega na wcieraniu w skórę głowy dermokosmetyków włoskiej firmy MonRin, których właściwości lecznicze opierają się na działaniu naturalnych ekstraktów roślinnych, wykonywaniu masażu skóry głowy, wykonywaniu jonoforezy (wprowadzaniu składników wcieranych ekstraktów do skóry głowy za pomocą prądu galwanicznego generowanego przez specjalistyczne urządzenie przeznaczone do skóry głowy), naświetlaniu skóry głowy lampą UVA/UVB Medisun.

Świadczone usługi nie mają charakteru typowo medycznego, ponieważ trycholog nie posiada uprawnień do leczenia farmakologicznego. Trycholog na podstawie dokładnego wywiadu z klientem i zlecenia badań analitycznych (badań hormonalnych krwi, badań mykologicznych skóry) stara się odnaleźć przyczynę problemu skóry głowy a następnie sugeruje wizytę u odpowiedniego lekarza specjalisty w celu leczenia farmakologicznego. Sam natomiast wykonuje tylko i wyłącznie zewnętrzne zabiegi lecznicze.

Zawód trychologa nie został do tej pory objęty przepisami polskiego prawa, niemniej jednak podejmuje działania mające na celu przywracanie i poprawę zdrowia oraz jest świadczony na terenie prywatnej przychodni endokrynologicznej.

Usługi nie są świadczone na podstawie skierowań lekarzy innych specjalności.

Celem świadczonych usług jest diagnoza schorzenia skóry głowy i terapia z zastosowaniem dermokosmetyków opartych na naturalnych składnikach leczniczych.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż zawód trychologa nie został objęty unormowaniem odrębnych przepisów, ani też nie został wymieniony na równi z innymi zawodami medycznymi w szeregu przepisach związanych z ochroną zdrowia, a ponadto kształcenia tego rodzaju specjalistów nie podjęły dotychczas szkoły i uczelnie medyczne. Wykształcenie w tym zakresie obejmuje wyłącznie trychologię kosmetyczną. Trychologia nie jest odrębną nauką medyczną, jedynie lekarze, np. dermatolodzy, mogą ukończyć kursy przygotowujące ich do bardziej szczegółowego zajmowania się tematyką włosów.

Trychologia nie została wymieniona w wykazie podstawowych dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia, w których może być uzyskiwany tytuł specjalisty załączonym do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2002 r. Nr 173, poz. 1419 z późn. zm.). Nie ujęto jej również w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537).

Świadczeniom z zakresu trychologii nie przysługują świadczenia gwarantowane na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) Zaznaczenia wymaga, iż świadczeń na podstawie umów z Narodowym Funduszem Zdrowia (art. 5 pkt 41 lit. a) i b) mogą udzielać m.in. osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki, osoby fizyczne inne niż wymienione w lit. a), które uzyskały fachowe uprawnienia do udzielania świadczeń zdrowotnych i udziela ich w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, iż osoba wykonująca zabiegi w zakresie trychologii nie posiada wykształcenia w dziedzinie nauk medycznych. Certyfikaty potwierdzające ukończenie kursu 1 i 2 stopnia, uprawniają do analizy mikroskopowej skóry głowy i włosów, stawiania diagnozy kosmetycznej. Zabieg trychologiczny polega na stosowaniu dermokosmetyków. Świadczone usługi nie mają charakteru typowo medycznego, ponieważ trycholog nie posiada uprawnień do leczenia farmakologicznego. Trycholog na podstawie dokładnego wywiadu z klientem i zlecenia badań analitycznych (badań hormonalnych krwi, badań mykologicznych skóry) stara się odnaleźć przyczynę problemu skóry głowy a następnie sugeruje wizytę u odpowiedniego lekarza specjalisty w celu leczenia farmakologicznego. Sam natomiast wykonuje tylko i wyłącznie zewnętrzne zabiegi lecznicze. Usługi nie są świadczone na podstawie skierowań lekarzy innych specjalności.

Celem świadczonych usług jest diagnoza schorzenia skóry głowy i terapia z zastosowaniem dermokosmetyków opartych na naturalnych składnikach leczniczych.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego, nie można uznać, iż ww. zabiegi z zastosowaniem dermokosmetyków są działaniami podejmowanymi w zakresie opieki medycznej. Usługi te nie są również wykonywane przez osobę wykonującą zawód medyczny, bowiem osoba ta nie posiada żadnego wykształcenia w dziedzinie medycyny. Co prawda nie można kwestionować uprawnień tej osoby do udzielania świadczeń w zakresie trychologii kosmetycznej jednakże nie można stwierdzić, iż osoba ta wykonuje zawód medyczny. Świadczenie usług wykonywanych przez osobę posiadającą uprawnienia do stawiania diagnozy kosmetycznej z zakresu trychologii i nieposiadającą uprawnień do leczenia farmakologicznego nie jest świadczeniem w ramach wykonywania zawodów medycznych i paramedycznych określonych przez ustawodawstwo krajowe przez osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.

W przedmiotowej sprawie nie została zatem wypełniona przesłanka podmiotowa wynikająca z treści art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy uprawniająca do zwolnienia od podatku.

Zatem usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki VAT obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. w wysokości 23%.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.