IBPP4/443-438/12/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 5 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie rozliczenia zużycia oleju grzewczego na własne potrzeby - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie rozliczenia zużycia oleju grzewczego na własne potrzeby.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podatnikiem podatku od towarów i usług. Ewidencja zdarzeń gospodarczych jest prowadzona na zasadzie pełnej księgowości. W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się głównie sprzedażą detaliczną paliw płynnych, w tym oleju napędowego grzewczego. Cała prowadzona przez wnioskodawcę działalność jest działalnością opodatkowana podatkiem VAT. Prowadząc handel olejem napędowym grzewczym na cele opałowe kupuje go w ilościach hurtowych (ok. 60 000 dcm³ litrów na miesiąc, ok. 700 000 dcm³ litrów na rok). Każda transakcja zakupu oleju jest potwierdzona fakturą zakupu wraz z oświadczeniem, iż zakupywany olej przeznaczony jest na cele grzewcze do dalszej odsprzedaży. Na własne potrzeby grzewcze (ogrzewanie biura i pawilonu handlowego) Wnioskodawca zużywa średnio ok. 300 dcm³ na miesiąc, dokumentując ten fakt dokumentem rozchodu wewnętrznego RW do którego dołączane jest oświadczenie o wykorzystaniu oleju na cele opałowe. W dniu 26 września 2012 r. Wnioskodawca otrzymał stanowisko Naczelnika Urzędu Celnego, w którym stwierdza on, iż "nie jest dopuszczalne dokonanie uprzednio zakupu wyrobu z przeznaczeniem do dalszej sprzedaży, następnie zmiana jego przeznaczenia poprzez własne wykorzystanie i złożenie zestawienia dotyczącego tzw. "własnej, wewnętrznej sprzedaży" na podstawie dokumentu rozchodu wewnętrznego (RW) lub innego niebędącego fakturą lub innym dokumentem nabycia/ sprzedaży, bowiem nie są spełnione warunki określone w art. 89 ust. 5-15.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy w świetle art. 89 ust. 5-15 ustawy o podatku akcyzowym sposób dokumentowania przez Wnioskodawcę rozchodu zakupionego oleju napędowego grzewczego na cele opałowe na własne potrzeby jest właściwy i nie rodzi powstania obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym wyżej stanie faktycznym wewnętrzny obrót olejem napędowym grzewczym dokumentowany jest prawidłowo, nie zachodzi zmiana sposobu wykorzystania zakupywanego oleju napędowego grzewczego skutkująca obowiązkiem zapłaty podatku akcyzowego w stawce podstawowej. W ocenie Wnioskodawcy w świetle art. 89 ust. 5 do 15, nabycie oleju napędowego grzewczego i zadeklarowanie przy zakupie, iż nabycie to następuje w celu dalszej odsprzedaży, a następuje zużycie go na potrzeby własne i udokumentowanie tego faktu wewnętrznym dokumentem rozchodu RW uprawnia podatnika do stosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, jest obowiązany w przypadku sprzedaży osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15;

W myśl ww. przepisu, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie np. olejów opałowych jest obowiązany w przypadku sprzedaży osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że:

* nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub,

* będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawnionych do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 tego artykułu.

Ust. 6 ww. artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 7, powinno być dołączone do kopii faktury oraz powinno zawierać:

Na podstawie art. 89 ust. 16 ustawy w przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 5-15 stosuje się stawkę akcyzy określoną w art. 89 ust. 4 pkt 1. zgodnie z tym przepisem. W przypadku użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, do napędu silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15 ^o C jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny - 2047,00 zł/1000 kilogramów.

Biorąc pod uwagę ww. uregulowania wynikające z art. 89 ust. 6 pkt 3, ustawy nabywca olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych, olejów opałowych lub innych wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem ma obowiązek wpisać w przedmiotowym oświadczeniu posiadane urządzenia grzewcze.

Co jednak najważniejsze z niniejszego punktu widzenia regulacja ta jest wprost skierowana do podmiotów nabywających olej do celów opałowych.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca nabywając olej napędowy grzewczy składa oświadczenie o przeznaczeniu go na sprzedaż dla celów grzewczych. Pomimo tego niewielkie ilości, w stosunku wielkości zakupu, zużywane są przez Wnioskodawcę na własne potrzeby grzewcze co jest dokumentowane dokumentem rozchodu wewnętrznego do którego dołączane jest oświadczenie o wykorzystaniu oleju na cele opałowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Powyższe regulacje narzucają obowiązek opodatkowania podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych które zostały opodatkowane preferencyjnymi stawkami ze względu na przeznaczenia, a które zostały użyte niezgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zastosowania określonej stawki lub też bez spełnienia warunków przewidzianych do zastosowania obniżonej stawki oraz uznają za podatnika podatku akcyzowego podmioty które dokonują czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą lub wobec których zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Dla zastosowania określonej stawki akcyzy dla oleju napędowego przeznaczonego na cele grzewcze jest m.in. złożenie prawidłowego oświadczenia, o którym mowa w art. 89 ust. 6 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca składa oświadczenie, w którym wskazuje przeznaczenie nabywanych olejów do dalszej odsprzedaży po czy w pewnym zakresie tak nabyte oleje zużywa do celów opałowych we własnym zakresie. Co do zasady takie uchybienie winno skutkować zastosowaniem względem zużytego oleju stawki podatku akcyzowego, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy.

W ocenie tut. organu w niniejszej sprawie, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, istotny jest jednak fakt, iż Wnioskodawca przeznacza przedmiotowy olej do celów grzewczych dokumentując zarazem tą czynność dokumentem rozchodu wewnętrznego, a także oświadczeniem o wykorzystaniu oleju na cele opałowe. Należy tutaj zauważyć, że de facto i de iure prawidłowym sposobem postępowania jest złożenie takiego oświadczenia sprzedawcy w momencie nabycia przedmiotowych olejów, przy czym należy wskazać, że określenie przeznaczenia przez nabywanych wyrobów do dalszej odsprzedaży jak i do zużycia oraz ich ilości może być zawarte w jednym oświadczeniu, spełniającym wymogi, o których mowa w art. 89 ust. 6 pkt 1 ustawy.

W niniejszej sprawie, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego nabyte oleje zostały przez wnioskodawcę zużyte na cele opałowe co zostało potwierdzone dokumentem rozchodu wewnętrznego RW do którego dołączone jest stosowne oświadczenie o wykorzystaniu oleju opałowego do celów opałowych. Tym samym z opisu stanu faktycznego wynika, że zakupiony olej opałowy został zużyty do celów opałowych, a co za tym idzie w stosunku do tego wyrobu nie powinna mieć zastosowania "sanacyjna" stawka akcyzy określona w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Mając powyższe na uwadze, zaznaczyć należy, iż w interesie Wnioskodawcy jest by dokumentacja związana z użyciem na potrzeby własne posiadanego oleju do celów opałowych, w sposób nie budzący wątpliwości umożliwiała w trakcie kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego stwierdzić, że olej napędowy przeznaczony do celów grzewczych nie został zużyty do celów napędowych.

Reasumując co do zasady Wnioskodawca winien składać sprzedawcy stosowne oświadczenia lub jedno oświadczenie o przeznaczeniu nabywanego oleju napędowego grzewczego, zgodnie z jego przeznaczeniem tj. zarówno do odsprzedaży jak i do zużycia na własne cele. Jednakże w sytuacji opisanej we wniosku, w której nabyty olej grzewczy zamiast do dalszej odsprzedaży został zużyty przez Wnioskodawcę do własnych celów grzewczych i zostało to potwierdzone odpowiednio zgromadzoną przez Wnioskodawcę dokumentacją przedstawioną w stanie faktycznym, nie powinien on płacić podatku akcyzowego w wysokości 1822,00 zł/1000 litrów lub 2047,00 zł/1000 litrów, w zależności od parametrów wyrobu.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Należy jednak podkreślić, iż zadaniem tut. organu w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji jest ocena prawna wyłącznie stanu faktycznego i stanowiska strony zaprezentowanego we wniosku, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza wobec tego granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, iż w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m.in. wyrok WSA w Poznaniu z 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA./Po 869/09, lex nr 541931).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.