IBPP4/443-437/12/BP - Podatek akcyzowy w zakresie wypełnienia dokumentu dostawy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 grudnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-437/12/BP Podatek akcyzowy w zakresie wypełnienia dokumentu dostawy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 5 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wypełnienia dokumentu dostawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wypełnienia dokumentu dostawy

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

"X" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: X) posiada status Pośredniczącego Podmiotu Węglowego, o którym mowa w art. 31a ust. 2 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych w procedurze zwolnienia od akcyzy, spełniając przesłanki do zwolnienia. Kupującym wyroby węglowe jest inny podmiot pośredniczący, zaś przedmiot dostawy znajduje się w chwili zawierania transakcji na terenie składów opałowych Wnioskodawcy. Nabywca dokonuje odbioru węgla ze składów Zainteresowanego za pośrednictwem przewoźnika dysponującego upoważnieniem do reprezentowania nabywcy węgla wobec Wnioskodawcy lub za pośrednictwem własnego transportu Zainteresowanego. Zarówno Spółka "X" jak i nabywca spełniają warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, tj. pisemnie powiadomili właściwego Naczelnika Urzędu Celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako Pośredniczący Podmiot Węglowy oraz posiadają pisemne potwierdzenie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako Pośredniczący Podmiot Węglowy. Jednym z warunków zwolnienia od akcyzy jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych Dokumentu Dostawy, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3, a stanowiącym załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 292, poz. 1717 z późn. zm.) zmieniające rozporządzenie w sprawie Dokumentu Dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy. W rubryce nr 11 Dokumentu Dostawy jego wystawca zobowiązany jest wskazać miejsce odbioru wyrobów węglowych, które zgodnie z objaśnieniem w formularzu stanowi "adres miejsca, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych przez Pośredniczący Podmiot Węglowy lub podmiot zwolniony, o którym mowa w art. 31a ust. 2 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym".

"X" sp. z o.o. w ww rubryce podaje adres dostawy wskazany przez nabywającego, będący w istocie punktem docelowym transportu zakupionego węgla.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w razie sprzedaży przez "X" sp. z o.o. wyrobów węglowych innemu Pośredniczącemu Podmiotowi Węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia od akcyzy, w rubryce 11 Dokumentu Dostawy sprzedawca jako podmiot wystawiający dokument winien wskazać adres miejsca, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych (adres swojego składu), czy też adres dostawy wskazany przez nabywającego, będący w istocie punktem docelowym transportu zakupionego węgla.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 31a ust. 2-3 Ustawy o podatku akcyzowym, w związku z treścią Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2011 r., a także wyjaśnieniem zamieszczonym na stronie Ministerstwa Finansów w dokumencie zatytułowanym "Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy na terytorium kraju - przykłady" (przykład nr 5), wskazywanie w rubryce 11 Dokumentu Dostawy adresu miejsca docelowego dostawy zakupionego węgla jest niewłaściwe. Z ww. aktów normatywnych, jak i wyjaśnień Ministra Finansów wynika, że w przedmiotowej rubryce należy podać adres odbioru wyrobów węglowych. Zatem, w chwili podjęcia przez upoważnionego przewoźnika ładunku w postaci zakupionego węgla (który składowany jest na terenie składu opałowego Zainteresowanego) miejscem odbioru węgla jest miejsce jego załadunku. W związku z powyższym, Spółka "X" w rubryce 11 Dokumentu Dostawy, jako jego wystawca, powinna wpisać adres miejsca, w którym następuje faktyczny odbiór wyrobów węglowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19 -21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 o C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1.

23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;

2.

8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;

3.

27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;

3.

dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;

4.

import wyrobów węglowych;

5.

eksport wyrobów węglowych;

6.

użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;

7.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9.

użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1 pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;

2 posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;

3 dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych w procedurze zwolnienia od akcyzy, spełniając przesłanki do zwolnienia. Kupującym wyroby węglowe jest inny podmiot pośredniczący, zaś przedmiot dostawy znajduje się w chwili zawierania transakcji na terenie składów opałowych Zainteresowanego. Nabywca dokonuje odbioru węgla ze składów za pośrednictwem przewoźnika dysponującego upoważnieniem do reprezentowania nabywcy węgla wobec Spółki lub za pośrednictwem transportu Wnioskodawcy. Zarówno Wnioskodawca jak i nabywca spełniają warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym. Jednym z warunków zwolnienia od akcyzy jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych Dokumentu Dostawy, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3. Wnioskodawca w rubryce nr 11 podaje adres dostawy wskazany przez nabywającego, będący w istocie punktem docelowym transportu zakupionego węgla. Jednakże w ocenie Wnioskodawcy w sytuacji podjęcia przez upoważnionego przez nabywcę przewoźnika ładunku w postaci zakupionego węgla na terenie składu opałowego Wnioskodawcy za prawidłowe uznać należy wpisanie w rubryce 11 dokumentu dostawy adresu miejsca, w którym następuje faktyczny odbiór wyrobów węglowych tj. miejsca załadunku, które jest jednocześnie miejscem wydania.

Przedmiotem wniosku jest zatem kwestia oceny przedstawionego stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawidłowego wypełniania rubryki nr 11 dokumentu dostawy.

Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy z dnia 30 sierpnia 2010 r. (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem, określa m.in. wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej "wyrobami zwolnionymi", w tym w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej "ustawą", oraz podmioty, które wystawiają dokument dostawy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku:

a.

przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy,

b.

importu lub eksportu przez niego wyrobów węglowych,

c.

nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej przez niego wyrobów węglowych,

d.

zwrotu do niego wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

W myśl § 2 ust. 6a rozporządzenia, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, dokument dostawy jest wystawiany w czterech egzemplarzach, z których:

1.

pierwszy jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego albo dla podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, do których są przemieszczane wyroby węglowe;

2.

drugi jest dołączany do przemieszczanych wyrobów węglowych i po potwierdzeniu ich odbioru przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jest niezwłocznie zwracany pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, który wystawił dokument dostawy;

3.

trzeci jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wydaje wyroby węglowe;

4.

czwarty jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wystawił dokument dostawy.

Jednocześnie w tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż w ww. rozporządzenie w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy zostało w dniu 3 kwietnia 2012 r. znowelizowane rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 marca 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. poz. 307).

Stosownie do § 2 ust. 6f znowelizowanego rozporządzenia z dnia 30 sierpnia 2010 r., jeżeli, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, przemieszczenie wyrobów węglowych jest dokonywane bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego, który dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych, do nabywającego te wyroby:

1.

pośredniczącego podmiotu węglowego,

2.

podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy

- dokument dostawy może być wystawiony w trzech egzemplarzach. Przepisy ust. 6a pkt 1, 2 i 4 stosuje się.

A zatem w przypadku przemieszczania sprzedanych przez pośredniczący podmiot węglowy wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, w sposób bezpośredni do nabywcy, dokument dostawy może być wystawiony w trzech egzemplarzach, zaś "pominiętym" egzemplarzem jest ten, który w myśl § 2 ust. 6a pkt 3 był przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wydaje wyroby węglowe.

W myśl § 2 ust. 11 rozporządzenia wzór dokumentu dostawy dla wyrobów węglowych określa załącznik nr 1a do rozporządzenia.

Zgodnie ze wzorem dokumentu dostawy rubryka 11 jest przeznaczona do wpisywania adresu miejsca odbioru wyrobów węglowych, a zgodnie z objaśnieniem nr 5, jest to adres miejsca, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot zwolniony, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Przepisy ustawy i rozporządzenia, jak też wyjaśnienia do wzoru dokumentu dostawy wyrobów węglowych będącego załącznikiem nr 1a do rozporządzenia - nie zawierają definicji miejsca odbioru, czy też samego odbioru. Brak jest więc jakichkolwiek przesłanek, aby traktować to pojęcie inaczej, niż w sposób ugruntowany i przyjęty na gruncie prawa cywilnego. W świetle zasad przyjętych na tle art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), wydanie rzeczy oznacza przeniesienie ich posiadania przez sprzedającego, natomiast ich odbiór - uzyskanie tego posiadania przez kupującego. Do dokonania tak pojmowanego odbioru dopuszczalne jest umocowanie osoby trzeciej, np. przewoźnika. Możliwość odbioru przez przewoźnika (osobę trzecią) wynika z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Ani ustawa, ani właściwości czynności nie sprzeciwiają się, aby nabywca mógł umocować przewoźnika do dokonania odbioru towaru (wyrobów węglowych).

Stosownie do powyższego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w sytuacji gdy Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy jest podmiotem sprzedającym, a nabywca dokonuje faktycznego odbioru sprzedawanego wyrobu węglowego z terenu Spółki, w rubryce 11 dokumentu dostawy winien wpisany być adres miejsca odbioru wyrobu węglowego tzn. adres miejsca odbioru (załadunku) wyrobów węglowych. W tej sytuacji np. kierowca upoważniony przez odbiorcę podpisuje w miejscu wydania towaru odbiór węgla i wraz z jednym egzemplarzem dokumentu dostawy dokonuje przemieszczenia tego węgla do nabywcy. Zaznaczyć w tym miejscu jednakże należy, iż posiadany egzemplarz służy nabywcy węgla jako potwierdzenie prawidłowego nabycia wyrobów węglowych zwolnionych z akcyzy, nie jest on powtórnie potwierdzany w miejscu rozładunku na terenie składu opałowego ani odsyłany do sprzedawcy, który już jest w posiadaniu egzemplarza potwierdzonego przez upoważnioną przez nabywcę osobę w miejscu odbioru tj. na terenie Spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Informuje się jednocześnie, iż w ustawie o podatku akcyzowym pośredniczący podmiot węglowy został zdefiniowany w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, a nie jak wskazał w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca w art. 31a ust. 2 ustawy. Powyższe nie miało jednak wpływu na przedstawione rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl