IBPP4/443-406/11/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości proporcjonalnego zmniejszenia kwot wskazanych w pierwotnych fakturach dot. dzierżawionej w 2006 r. i 2007 r. nieruchomości, zwrotu nadpłaty i wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty zapłaconego w 2006 r. i 2007 r. podatku VAT oraz prawa do złożenia korekty deklaracji za okres którego dotyczy nadpłata - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości proporcjonalnego zmniejszenia kwot wskazanych w pierwotnych fakturach dot. dzierżawionej w 2006 r. i 2007 r. nieruchomości, zwrotu nadpłaty i wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty zapłaconego w 2006 r. i 2007 r. podatku VAT oraz prawa do złożenia korekty deklaracji za okres którego dotyczy nadpłata. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 maja 2011 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 maja 2011 r. nr IBPP4/443-406/11/JP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2006 r. Gmina zawarła umowę dzierżawy, zgodnie z jej postanowieniami wydzierżawiający oddał dzierżawcy w używanie i pobieranie pożytków z nieruchomości składającej się z dwóch budynków i trzech działek o łącznej powierzchni 4472 m ^2. Umowa była zawarta na okres trzech lat tj.; od dnia 5 stycznia 2006 r. do dnia 4 stycznia 2008 r.

Zgodnie z zapisami łączącej strony umowy, z tytułu dzierżawy dzierżawca zobowiązany był uiszczać miesięcznie czynsz dzierżawny w wysokości ustalonej w umowie; płatny do 10 każdego miesiąca na podstawie wystawionych przez gminę faktur VAT. Strony ustaliły, że w przypadku zwłoki w uiszczaniu czynszu pobierane będą odsetki na zasadach określonych w kodeksie cywilnym.

Pomimo określonego w umowie terminu płatności dzierżawca nie dokonał zapłaty czynszu dzierżawnego za okres lipiec 2006 r. oraz od marca do października 2007 r., łącznie na kwotę brutto: 86.546,56 zł W związku z tym faktem Gmina skierowała sprawę na drogę postępowania sądowego z powództwem o zapłatę. Skutkiem postępowania mającego na celu odzyskanie od dzierżawcy zaległego czynszu było zawarcie w postępowaniu mediacyjnym przed sądem i przed mediatorem ugody, przedmiotowa ugoda obejmuje należność z tyt. czynszu dzierżawnego i na jej podstawie dzierżawca (dłużnik) winien jest zapłacić Gminie kwotę 28.000,00 zł należności głównej, we wskazanych ratach i terminach tzn. jedenaście rat po 2.300,00 zł płatnych do końca każdego miesiąca, począwszy od miesiąca maja 2010 r., natomiast dwunasta rata w kwocie 2.700.00 zł płatna do 30 kwietnia 2011 r.

Postanowieniem z dnia 6 maja 2010 r. Sąd Okręgowy wydział I Cywilny postanowił nadać klauzulę wykonalności ugodzie zawartej przez strony w dniu 8 kwietnia 2010 r. przed mediatorem.

Jak wskazał Wnioskodawca w piśmie z dnia 26 maja 2011 r. Gmina wystawiła dla wydzierżawiającego faktury VAT dokumentujące należne kwoty za cały okres dzierżawy, tj. za okres lipiec 2006 r. i marzec - październik 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Gmina może proporcjonalnie zmniejszyć kwoty wskazane w pierwotnych fakturach VAT o łącznej wartości 86.546,56 zł do kwoty 28.000,00 zł, poprzez wystawienie faktur korygujących w oparciu o art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie prawomocnej ugody, zaznaczyć należy, iż przywołana ugoda zobowiązuje dzierżawcę do uregulowania długu w dwunastu ratach o terminach płatności różniących się z terminami zawartymi w dziewięciu pierwotnych fakturach, których dotyczy należność.

Czy Gmina może dochodzić zwrotu nadpłaty i wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku od towarów i usług, zapłaconego w 2006 r. i 2007 r. od kwot wskazanych na fakturach VAT wystawionych w lipcu 2006 r. oraz w marcu 2007 r. do października 2007 r.

Gmina uiściła podatek od towarów i usług za ww. okres w wysokości wyższej od należnej i czy w związku z tym wraz z wnioskiem winna ona złożyć korekty deklaracji za okres którego dot. nadpłata.

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 26 maja 2011 r.).

Gmina w związku z zawartą ugodą nie uzyska kompletnej zapłaty za przysługujący jej zgodnie z umową dzierżawy czynsz dzierżawny, więc winna do faktur pierwotnych wystawić faktury korygujące, w związku z tym znajduje tu zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina nie będzie składała korekt deklaracji VAT i nie będzie się cofała do miesięcy w których wykazała sprzedaż, tj. w przedmiotowej sytuacji do 2006 r. i 2007 r., lecz będzie musiała uwzględnić wartość z korekt w miesiącu uzyskaniu potwierdzenia odbioru faktur korygujących przez nabywcę (kontrahenta) mając na uwadze art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina może proporcjonalnie zmniejszyć kwoty wskazane w pierwotnych fakturach poprzez wystawienie stosownych faktur korygujących.

Gmina może dochodzić zwrotu nadpłaconego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy o VAT).

W myśl art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29 ust. 4b ustawy o VAT, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

Stosownie do art. 29 ust. 4c ustawy o VAT, przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Gmina wystawiła faktury VAT dokumentujące dzierżawę za okres lipiec 2006 r. i marzec - październik 2007 r., jednakże za okres ten nie otrzymała zapłaty.

W związku z tym Gmina skierowała sprawę na drogę postępowania sądowego z powództwem o zapłatę. Skutkiem postępowania mającego na celu odzyskanie od dzierżawcy zaległego czynszu było zawarcie w postępowaniu mediacyjnym przed sądem i przed mediatorem ugody. Przedmiotowa ugoda obejmuje należność z tyt. czynszu dzierżawnego jednak w kwocie niższej niż wynikająca z wystawionych faktur.

W tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy może on proporcjonalnie zmniejszyć kwoty wskazane w pierwotnych fakturach VAT, poprzez wystawienie faktur korygujących w oparciu o art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do zmniejszenia podstawy opodatkowania, będącej podstawą do wystawienia faktur korygujących, za okres lipiec 2006 r. i marzec 2007 r. - październik 2007 r., tj. za okres w którym faktyczna wartość sprzedaży (dzierżawy) była mniejsza niż w pierwotnie wystawionych fakturach.

Tym samym Wnioskodawca w celu zmniejszenia kwoty podatku należnego w wystawionych fakturach winien wystawić do tych faktur faktury korygujące z wykazaną prawidłową kwotą podatku VAT, ustaloną ostatecznie na podstawie zawartego porozumienia mediacyjnego przed Sądem.

Przepisy dotyczące rozliczenia faktur korygujących uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z § 13 ust. 2 cyt. rozporządzenia w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 13 ust. 3 cyt. rozporządzenia w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Zatem Wnioskodawca może proporcjonalnie zmniejszyć kwoty wskazane w pierwotnych fakturach poprzez wystawienie stosownych faktur korygujących.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Wobec powyższego w celu wykazania prawidłowej kwoty podatku należnego Wnioskodawca winien wystawić wydzierżawiającemu faktury korygujące, w których wykazana będzie m.in. prawidłowa kwota podatku należnego VAT.

Faktury korygujące Wnioskodawca winien rozliczyć w deklaracji za okres, w którym:

* nabywca otrzymał fakturę korygującą - pod warunkiem, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej sprzedawca otrzymał przed upływem ustawowego terminu do złożenia deklaracji za ten okres,

* sprzedawca otrzymał potwierdzenie odbioru faktury korygującej - w sytuacji, gdy potwierdzenie to otrzymał po upływie ustawowego terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nabywca korektę otrzymał.

Zatem stanowisko Gminy, iż nie będzie składała korekt deklaracji VAT i nie będzie się cofała do miesięcy w których wykazała sprzedaż, tj. w przedmiotowej sytuacji do 2006 r. i 2007 r., należało uznać za prawidłowe.

Różnice w podatku należnym wynikające z faktur korygujących jak już wskazano zostaną uwzględnione w rozliczeniu podatku VAT za wyżej wskazany okres powodując obniżenie podatku należnego, co w sposób pośredni doprowadzi do zwrotu nadpłaconego podatku VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie tut. organ zauważa, iż Wnioskodawca błędnie posługuje się pojęciem nadpłaty, bowiem w omawianej sprawie nie wystąpi nadpłata w rozumieniu art. 72 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym za nadpłatę uważa się kwotę:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.