IBPP4/443-403/12/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 20 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości wystawienia dokumentu dostawy w formie uproszczonej - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości wystawienia dokumentu dostawy w formie uproszczonej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą zajmującym się sprzedażą węgla. Zgodnie z obowiązującą ustawą o podatku akcyzowym od bieżącego roku jest pośredniczącym podmiotem węglowym. Ww. prowadzi sprzedaż węgla hurtową i detaliczną. Odbiorcą węgla w detalu w przeważającej części są nabywcy uprawnieni do zwolnienia z podatku akcyzowego o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy (gospodarstwa domowe) są to nabywcy odbierający węgiel własnym środkiem transportu lub korzystający z transportu Wnioskodawcy. Do marca br. dla odbierających węgiel wystawiano dokument dostawy w 4 egzemplarzach. Jeden dla odbiorcy a pozostałe 3 przypadały dla sprzedającego. Dnia 3 kwietnia br. weszło w życie Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14.03.2012 zmieniające niektóre zapisy w tej kwestii. Wprowadzony został bowiem dokument dostawy w formie uproszczonej. Dokument ten poza uproszczeniem niektórych zapisów odnoszących się do dostawy może być także sporządzany jedynie w 2 egzemplarzach. Przepis § 2 ust. 6g Rozporządzenia MF w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy po zmianach wprowadzonych ww. aktem stanowi, że dokument dostawy w formie uproszczonej może być wystawiony, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mówi art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, jeżeli odbiór tych wyrobów przez nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby. Warunkiem jest też aby nabywane wyroby węglowe nie były przeznaczone do działalności gospodarczej prowadzonej przez podmiot korzystający ze zwolnienia.

Skład węglowy Wnioskodawcy znajduje się na terenie rolniczym zatem bardzo dużo klientów posiada własne środki transportu i osobiście odbiera węgiel własnym transportem. Pozostała część korzysta z dostaw organizowanych przez Wnioskodawcę. Na każdą z ww. czynności sprzedaży wystawiany jest dokument dostawy w formie uproszczonej. Zainteresowany ma wątpliwości odnośnie zapisu zawartego w ust. 6g Rozporządzenia, który definiuje zakres stosowania wspomnianego dokumentu. Chodzi mianowicie o zapis mówiący o odbiorze wyrobów węglowych przez nabywcę bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, w kontekście miejsce dostawy. Jak już bowiem wspomniano część transakcji związanych jest z przemieszczaniem węgla transportem Wnioskodawcy do miejsca wskazanego w dokumencie dostawy. Przy czym podkreślić należy, że nabywca jest obecny przy załadunku węgla w składzie na środek transportu, a po ważeniu płaci za towar i podpisuje wystawiony dokument w formie uproszczonej. Obciążenie za transport widnieje również na paragonie sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dopuszczalne jest wystawianie dokumentu dostawy w formie uproszczonej w sytuacji gdy do transakcji dochodzi w składzie węglowym, a towar jest dostarczany transportem sprzedawcy do odbiorcy w miejscu jego zamieszkania.

Zdaniem Wnioskodawcy wystawienie dokumentu dostawy w formie uproszczonej obejmuje zarówno przypadki gdy odbiór węgla odbywa się środkami transporty należącymi lub wynajętymi przez nabywcę jak i w sytuacji gdy węgiel ten jest dostarczany nabywcy przez sprzedającego.

Za taką wykładnią może przemawiać literalne brzmienie przytoczonej normy (§ 2 ust. 6 pkt 6g Rozporządzenia MF). Z jego treści wynika, że aby zaopatrzenie w węgiel można było potwierdzać dokumentem dostawy sporządzonym w formie uproszczone konieczny jest odbiór węgla przez nabywcę bezpośrednio od sprzedawcy. Zapis ten zdaniem Wnioskodawcy, wyklucza jedynie możliwość uczestnictwa w transakcji innych pośredników. W efekcie eliminuje sprzedaż do innych pośredniczących podmiotów węglowych lub za ich pośrednictwem odbiorcom indywidualnym. Nie oznacza jednak, jak to usiłuje się interpretować, przymusu osobistego odbioru towaru u sprzedawcy. W rezultacie nie ogranicza dostaw tylko do przypadku gdy kupujący dysponuje własnym lub wynajętym środkiem transportu. Gdy tak było to zapis ust. 6g powinien wskazywać na odbiór węgla "u pośredniczącego podmiotu węglowego" a nie "od niego" jak faktycznie to ujęto w komentowanym przepisie. Jednocześnie w takim wypadku zbędnym byłoby podkreślać jego bezpośredni charakter. Naturę taką bowiem posiada każdy odbiór węgla u dostawcy w ilości nie przeznaczonych do działalności gospodarczej a więc zgodnie z pozostałymi warunkami stosowania formy uproszczonej dokumentu dostawy.W rezultacie użycie przy definiowaniu odbioru sformułowania bezpośrednio nie może oznaczać miejsca odbioru ale rodzaj związanej z tym transakcji i pokazuje ją jako sprzedaż: "one to one"

Co więcej sprowadzanie ww. przepisu tylko do sprzedaży ukierunkowanej na odbiór osobisty pozostawałoby w sprzeczności do ratio legis aktu wprowadzającego ww. dokument dostawy, które wyraźnie adresuje rzeczony dowód do sprzedaży detalicznej. Sprzedaż ta zaś może mieć różny wymiar i nie zawsze kojarzy się z podejmowaniem towaru w magazynie dostawcy. Przykładem mogą być zakupy on line, gdzie mimo ww. charakteru dostawa odbywa się do miejsca zamieszkania kupującego.

Niezależnie od powyższego podkreślić trzeba, że w sytuacji gdy odbiorca uczestniczy w transakcji sprzedaży zachodzącej na terenie składu węglowego i jest obecny przy ważeniu towaru oraz za niego płaci, a więc podobnie jak w opisywanej sprawie, wydanie towaru a tym samym jego odbiór ma miejsce już w chwili zaistnienia tych okoliczności. Późniejszy transport nie zmienia istoty transakcji. Zgodnie z prawem cywilnym zapłata za towar oznaczony co do gatunku, w tym przypadku węgiel, zawsze wiążę się z jego wydaniem. W przeciwnym wypadku byłaby jedynie przedpłatą i kłóciłaby się ze sprzedażą paragonową.

Nie można tez zapominać, że odbiorca reguluje należności wg wagi ustalonej w składzie węgłowym. Obciążają go więc wszelkie straty związane z przewozem do miejsca przeznaczenia. Zatem również ta przesłanka nakazuje uznać, że czynność wydania i odbioru w ilości będącej przedmiotem transakcji miała miejsce już u sprzedawcy

W tym stanie rzeczy wystawianie dokumentu dostawy w formie uproszczonej dotyczy wszystkich transakcji sprzedaży węgla w składzie odbiorcom indywidualnym na podstawie wystawionego paragonu i to niezależnie od sposobu odbioru węgla i późniejszego jego transportu. Pogląd taki jest uzasadniony zwłaszcza w sytuacji gdy elementy transakcji w tym zapłata i potwierdzenie odbioru towaru zachodzą we wspomnianym składzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 ^o C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Jednocześnie stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

W powołanym ustępie 2 art. 31a wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Jednocześnie zgodnie z przepisem ogólnym zawartym w art. 32 ust. 11 ustawy odbierający wyroby akcyzowe, a zatem i również wyroby węglowe zaliczone w myśl ustawy do wyrobów akcyzowych, jest zobowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.) wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, określono wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej wyrobami zwolnionymi.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku:

Stosownie zaś do § 2 ust. 6a ww. rozporządzenia, w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a, dokument dostawy jest wystawiany w czterech egzemplarzach, z których:

Jednocześnie ww. rozporządzenie zostało w dniu 3 kwietnia 2012 r. znowelizowane rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 marca 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. poz. 307).

Stosownie do § 2 ust. 6f znowelizowanego rozporządzenia z dnia 30 sierpnia 2010 r., jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, przemieszczenie wyrobów węglowych jest dokonywane bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego, który dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych, do nabywającego te wyroby:

- dokument dostawy może być wystawiony w trzech egzemplarzach. Przepisy ust. 6a pkt 1, 2 i 4 stosuje się.

Natomiast zgodnie z § 2 ust. 6g ww. rozporządzenia, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jeżeli odbiór tych wyrobów przez ich nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, może być wystawiony dokument dostawy w formie uproszczonej, jeżeli nabywane wyroby węglowe:

Przy czym stosownie do § 2 ust. 6j ww. rozporządzenia, dokument dostawy w formie uproszczonej wystawia się w dwóch egzemplarzach, z których:

Dodatkowo należy zwrócić uwagę, iż w myśl § 2 ust. 6h ww. rozporządzenia, w przypadku gdy została wystawiona faktura VAT potwierdzająca sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jeżeli odbiór tych wyrobów przez ich nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, dokumentem dostawy może być ta faktura VAT, jeżeli zawiera w szczególności nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, ich przeznaczenie uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy, podpis podmiotu sprzedającego wyroby węglowe lub osoby reprezentującej ten podmiot oraz podpis podmiotu odbierającego te wyroby lub osoby reprezentującej ten podmiot, potwierdzający ich odbiór i przeznaczenie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia od akcyzy jest zwolniona z akcyzy, pod warunkiem, że podmiot sprzedający te wyroby posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego, a do przemieszczanych wyrobów węglowych zostanie dołączony dokument dostawy wystawiony przez ten podmiot. Pośredniczący podmiot węglowy ponosi odpowiedzialność za prawdziwość danych w wystawionych dokumentach dostawy.

W tym miejscu należy jednakże wskazać, iż pośredniczący podmiot węglowy w powyższym przypadku określa w dokumencie dostawy (w oparciu o informacje przekazane przez podmiot nabywający) przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające go do zastosowania zwolnienia od akcyzy. Tym samym potwierdzenie dostarczenia wyrobów węglowych podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia poprzez złożenie podpisu przez ten podmiot nabywający określony w dokumencie dostawy, stanowi potwierdzenie przeznaczenia do celów zwolnionych z akcyzy wyrobów węglowych określonych w dokumencie dostawy.

Zauważyć bowiem należy, iż ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadza w przypadku pośredniczących podmiotów węglowych korzystających ze zwolnienia od akcyzy warunku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu ani też nie wymaga składania przez nabywcę odrębnych oświadczeń w tym zakresie.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiadający status pośredniczącego podmiotu dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych w przeważającej części podmiotom korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy, jednocześnie wystawiając dokument dostawy. Sprzedawane wyroby węglowe są odbierane przez klientów w składzie Wnioskodawcy i przewożone własnym transportem klientowi lub są odbierane przez klienta w składzie Wnioskodawcy i Wnioskodawca własnym transportem dostarcza je bezpośrednio do klienta.

Przedmiotem wniosku jest kwestia, czy Wnioskodawca może, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz podmiotów zwolnionych, o których mowa w art. 31a ust. 2, wystawić dokument dostawy w formie uproszczonej w sytuacji, gdy do transakcji dochodzi w składzie węglowym, a wyroby węglowe są odbierane przez klientów w tym składzie i tam też klient podpisuje odbiór wyrobów węglowych w uproszczonym dokumencie dostawy, zaś towar jest dostarczany transportem sprzedawcy (Wnioskodawcy) do odbiorcy.

Odnosząc powyższe do sprawy objętej wnioskiem tj. w sytuacji sprzedaży wyrobów węglowych dokonywanych w składzie węglowym przez Wnioskodawcę (pośredniczący podmiot węglowego) na rzecz podmiotu korzystającego ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy (gospodarstwa domowe), z jednoczesnym wydaniem tych wyrobów węglowych klientowi w składzie Wnioskodawcy, Wnioskodawca dla celów zwolnienia ma prawo wystawić uproszczony dokument dostawy, w którym klient/nabywca winien potwierdzić odbiór wyrobów węglowych dla celów zwolnionych. Nie ma tu zatem znaczenia, kto dokonuje po odbiorze wyrobów węglowych ich transportu do miejsca wskazanego przez klienta tj. czy dokonuje to klient własnym transportem czy też transportem Wnioskodawcy.

Tym samym uwzględniając powyższe w sprawie będącej przedmiotem wniosku, tj. w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę będącym pośredniczącym podmiotem węglowym wyrobów węglowych na rzecz podmiotów korzystających ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy (gospodarstwa domowe), gdy odbiór ich przez klienta następuje składzie Wnioskodawcy, a następnie Wnioskodawca zgodnie z umową zawartą pomiędzy Nim a klientem dokonuje transportu tych wyrobów do miejsca wskazanego przez klienta, możliwe jest wystawienie przez Wnioskodawcę dokumentu dostawy w formie uproszczonej.

W tym miejscu wskazać należy, iż ww. sytuacji miejscem sprzedaży/odbioru wyrobów węglowym przez klienta jest skład Wnioskodawcy, w którym klient odebrał i potwierdził ten odbiór w uproszczonym dokumencie dostawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.