IBPP4/443-39/12/PH - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym zużycia węgla w kotłowni wspólnoty mieszkaniowej na potrzeby ogrzewania lokali mieszkalnych, części wspólnych nieruchomości oraz podgrzewania wody.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 3 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia węgla w kotłowni Wspólnoty Mieszkaniowej na potrzeby ogrzewania lokali mieszkalnych, części wspólnych nieruchomości oraz podgrzewania wody - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia węgla w kotłowni Wspólnoty Mieszkaniowej na potrzeby ogrzewania lokali mieszkalnych, części wspólnych nieruchomości oraz podgrzewania wody.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 3 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa posiada własną kotłownię na węgiel (eko-groszek) i wytwarza energię cieplną na potrzeby ogrzewania lokali współwłaścicieli oraz części wspólnych nieruchomości wspólnej, węgiel jest wykorzystywany również na podgrzewanie wody ciepłej na potrzeby współwłaścicieli.

W związku z wejściem z dniem 2 stycznia 2012 r. zmian z opodatkowaniem węgla podatkiem akcyzowym Wnioskodawca ma problem z zakupem węgla do celów opałowych. Dostawcy żądają od Wnioskodawcy potwierdzenia z Urzędu Celnego, że Wnioskodawca jest zwolniony z podatku akcyzowego, Urząd Celny nie wyda takiego potwierdzenia o zwolnieniu.

Dostawcy mają wątpliwości, że wspólnoty mieszkaniowe należy zaliczyć do gospodarstw domowych i naliczają podatek akcyzowy za zakupiony węgiel.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 3 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż kotłownia pracuje w 100% na rzecz lokali mieszkalnych, Wspólnota nie prowadzi działalności gospodarczej, nikt nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, użycie wyrobów węglowych w kotłowni wspólnoty mieszkaniowej, należy traktować jak na potrzeby gospodarstwa domowego, ponieważ jest to ogół właścicieli lokali, którzy wchodzą w skład nieruchomości wspólnej (bloku) zarządzają wspólnym majątkiem oraz wspólnym budżetem w celu zaspokojenia potrzeb na rzecz nieruchomości wspólnej czyli gospodarstwa domowego i jest zwolnione z podatku akcyzowego od wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku o podatku akcyzowym tzn. podlega zwolnieniu od akcyzy przewidzianym dla gospodarstw domowych.

Wnioskodawca podlega zwolnieniu od akcyzy od wyrobów węglowych i nie ma obowiązku rejestracji w Urzędzie Celnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r., zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Przy czym w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Podatnikiem akcyzy jest zaś, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie zaś do art. 31a ust. 2 pkt 3, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

W myśl art. 6 zdanie pierwsze ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tj. z 2000 r. Nr 80 poz. 903 z późn. zm.), ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową.

Z opisu sprawy wynika, iż Wspólnota Mieszkaniowa posiada własną kotłownię na węgiel (eko-groszek) i wytwarza energię cieplną na potrzeby gospodarstw domowych należących do Wspólnoty Mieszkaniowej i ich części wspólnych znajdujących się w danej nieruchomości. Kotłownia pracuje w 100% na rzecz lokali mieszkalnych, Wspólnota nie prowadzi działalności gospodarczej, nikt nie prowadzi działalności gospodarczej.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, iż węgiel zużywany przez Wnioskodawcę w kotłowni Wspólnoty Mieszkaniowej na potrzeby ogrzewania lokali mieszkalnych, części wspólnych nieruchomości oraz podgrzewania wody spełnia przesłanki do uznania go za wyrób węglowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wykorzystywany do celów opałowych.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż Wspólnotę Mieszkaniową tworzy ogół właścicieli prowadzących gospodarstwa domowe. W przedmiotowej sprawie wszystkie lokale są lokalami mieszkalnymi, żaden z nich nie jest wykorzystywany w działanosci gospodarczej poszczególnych mieszkańców. Sama Wspólnota również nie prowadzi działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe. Skoro zatem opisana we wniosku Wspólnota Mieszkaniowa w istocie składa się wyłącznie z gospodarstw domowych, to Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Jednocześnie, w myśl wskazanego w art. 31a ust. 4 ustawy wyjątku, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Ponadto na Wnioskodawcy nie leży w opisanym stanie faktycznym obowiązek dokonania rejestracji w Urzędzie Celnym. W przywołanym wcześniej art. 16 ust. 1 ustawy mowa bowiem o podmiotach wykonujących działalność gospodarczą. Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, iż obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku akcyzowego dotyczy podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Wspólnota Mieszkaniowa, w opisanym stanie działająca w imieniu ogółu właścicieli prowadzących gospodarstwa domowe w danej nieruchomości nie prowadzi działalności gospodarczej.

Tym samym skoro Wnioskodawca zużywa wyroby węglowe korzystając ze zwolnienia przewidzianego dla gospodarstw domowych i nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.