IBPP4/443-381/12/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2012 r. (data wpływu 4 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 4 września 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest znaczącym na rynku węgla producentem i dostawcą węgla energetycznego, który w procesie wzbogacania zyskuje na jakości stając się poszukiwanym przez wielu strategicznych odbiorców produktem.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wzbogacania węgla kamiennego i jego sprzedaży. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest produkcja miałów węglowych energetycznych (zgodnie z kwalifikacją węgla według typów PN-68/G-97002- typ 32.1 Miał II) we własnym zakładzie produkcyjnym. Zakład usytuowany jest na terenie KW Oddział KWK X w Y. Ponieważ Wnioskodawca jest ściśle powiązany technologicznie ze strukturami KW Oddział KWK X, dostawy węgla surowego odbywają się w sposób bezpośredni do instalacji płuczki miałowej, przenośnikiem taśmowym. Proces technologiczny mający na celu wyprodukowanie wysokiej jakości węgla wzbogacanego (koncentratu węglowego) z węgla surowego odbywa się w instalacji opartej w głównej mierze na wzbogacalniku strumieniowym - bębnowym Barell z cieczą autogeniczną i w hydrocyklonach wodnych. W wyniku procesu technologicznego uzyskiwany jest zatem wyrób o innych parametrach fizykochemicznych (jakościowych).

W wyniku prowadzenia procesu wzbogacania wydzielony zostaje koncentrat węglowy charakteryzujący się parametrami jakościowymi zdecydowanie wyższymi od surowego materiału niewzbogaconego. Operacji przeróbczej towarzyszy zawsze wydzielenie odpadów popłuczkowych w postaci skały płonnej (łupek, piaskowiec, siarka pirytowa), ilość wydzielanych w trakcie wzbogacania odpadów uzależniona jest od jakości (zawartości czystego węgla) kierowanego do produkcji węgla surowego.

Zarówno węgiel surowy, jak również koncentrat węglowy sklasyfikowane są pod tym samym kodem Nomenklatury Scalonej - CN 2701.

Zgodnie z Informacją Urzędu Statystycznego w Ł. produkt uboczny w postaci odpadów popłuczkowych sklasyfikowany jest pod symbolem CN 25 "Sól, siarka, ziemie i kamienie; materiały gipsowe, wapno i cement".

Odpady popłuczkowe pochodzące z procesów przeróbczych ze względu na ich właściwości nie są kwalifikowane jako nośnik energetyczny i przekazywane są do zagospodarowania oraz procesów rekultywacji - zgodnie z Katalogiem Odpadów (Rozporządzenie Ministra Środowiska z 27 września 2011 r. w sprawie Katalogu Odpadów - Dz. U. Nr 112, poz. 1208) - kod odpadu 01 04 12 - odpady powstające przy płukaniu i oczyszczaniu kopalin inne niż odpady zawierające niebezpieczne substancje z fizycznej i chemicznej przeróbki kopalin innych niż rudy metali oraz powstające przy wzbogacaniu solo kamiennej i potasowej.

Odpady popłuczkowe są zatem wykorzystywana do następujących celów:

* rekultywacja wyrobisk porudnych,

* roboty inżynieryjne,

* podsadzania nieczynnych wyrobisk górniczych "na dole Kopalni".

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym po 1 stycznia 2012 r. węgiel surowy zużywany jako surowiec do produkcji węgla wzbogaconego (koncentratu węglowego), będzie wyrobem akcyzowym, do którego zastosowanie znajdą przepisy ustawy akcyzowej.

Zdaniem Wnioskodawcy w stanie prawnym po 1 stycznia 2012 r. węgiel surowy zużywany do produkcji węgla wzbogaconego (koncentratu węglowego) nie będzie stanowić wyrobu akcyzowego podlegającego przepisom ustawy akcyzowej.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm., dalej "ustawa akcyzowa") reguluje zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym (dalej "akcyza") wyrobów takich jak produkty energetyczne, energia elektryczna, produkty tytoniowe czy też wyroby alkoholowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy akcyzowej opodatkowaniu akcyzą podlegają wyroby akcyzowe oraz samochody osobowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej pojęcie wyroby akcyzowe oznacza "wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 1 do ustawy".

Załącznik nr 1, zawierający wykaz wyrobów akcyzowych oparty o kody Nomenklatury Scalonej (CN), w pozycji 19 zawiera produkty sklasyfikowane pod kodem ex CN 2701, opisane jako "węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych".

Należy wskazać, że w załączniku nr 1 do ustawy akcyzowej wprowadzono w opisie kodu CN 2701 dookreślenie "jeżeli przeznaczone są do celów opałowych". Istnienie takiego zapisu ustawy pozwala jednoznacznie stwierdzić, że polski ustawodawca nie obejmuje zakresem przedmiotowym ustawy akcyzowej węgla objętego pozycją CN 2701 i wykorzystywanego do celów innych niż opałowe. Tym samym, do wyrobów akcyzowych nie można zaliczyć węgla, w tym węgla surowego objętego pozycją CN 2701, jeżeli jest przeznaczony do celów innych niż opałowe.

Natomiast określenia katalogu wyrobów energetycznych, wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej, możliwe jest na podstawie art. 86 ust. 1 i nast. tej ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1, "do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby (...) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715". W konsekwencji, wyrobami energetycznymi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy akcyzowej są wyłącznie te wyroby, które zostały wymienione przez ustawodawcę w załączniku nr 1.

Tym samym, węgiel surowy sklasyfikowany pod kodem CN 2701 zużywany do celów innych niż opałowe, nie stanowi na gruncie przepisów ustawy akcyzowej zarówno wyrobu energetycznego, jak i wyrobu akcyzowego, a wiec w konsekwencji nie podlega przepisom ustawy akcyzowej.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów ustawy akcyzowej, w celu ustalenia czy węgiel surowy nabywany przez Wnioskodawcę, a następnie wykorzystywany w procesie technologicznym do produkcji koncentratu węglowego (węgla wzbogaconego), stanowi wyrób akcyzowy podlegający ustawia akcyzowej, konieczne jest ustalenie czy w trakcie procesu wzbogacania zużywany jest on do celów opałowych.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że ustawa o podatku akcyzowym ani prawo unijne nie definiują pojęcia celu opałowego, dlatego też w celu dokonania prawidłowej wykładni tego terminu należy sięgnąć do jego potocznego rozumienia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (red. M. Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 1998, s. 501) stówo opał oznacza "to czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania", zaś opałowy "dotyczący opału (...), służący do palenia". Zatem w potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych) celem ogrzania np. pomieszczenia lub osoby. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, z celem opałowym będziemy mieć do czynienia, gdy wytworzenie ciepła (ogrzewanie) stanowić będzie ostateczny cel zużycia (np. spalenia) danego wyrobu.

Biorąc pod uwagę powyższe, wykładnia językowa zwrotu przeznaczone do celów opałowych wskazują na to, że opodatkowany jest taki węgiel surowy, który przeznaczony jest do spalenia lub ogrzania - czy też szerzej - do celów wytworzenia wysokiej temperatury. Celem zużycia węgla surowego nie jest uzyskanie wysokiej temperatury (nawet ubocznie), ale celem tym jest wyprodukowanie z niego koncentratu węglowego (węgla wzbogaconego). Dla ilustracji można podkreślić, że do celów opałowych jest używane drewno w piecu (po to aby ogrzać ludzi, pomieszczenie albo przygotować posiłek), ale do celów opałowych nie jest używane drewno, gdy służy do budowy domu.

Cel opałowy został również zdefiniowany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-240/01 z 30 kwietnia 2004 r. Zgodnie z uzasadnieniem "cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia »użycie jako paliwo opałowe« (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i stąd muszą być opodatkowane akcyzą".

Z orzeczenia tego jednoznacznie wynika, że oleje mineralne są wtedy użyte jako paliwo opałowe, gdy (1) ulegają one spalaniu, w ten sposób (2) wytworzona jest energia cieplna, która (3) używana jest do ogrzewania - nawet jeżeli to ogrzewanie służy do np. przetopu metalu. W przypadku przedstawionego zdarzenia przyszłego węgiel surowy nie jest spalany w celu wytworzenia energii cieplnej. W wyniku zachodzącego procesu technologicznego wzbogacania węgla surowego powstaje koncentrat węglowy (węgiel wzbogacony - wyrób węglowy objęty pozycją CN 2701). Cały proces nie ma na celu wytworzenia energii cieplnej, ale wytworzenie koncentratu węglowego (węgla wzbogacanego).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy opisany powyżej proces przetworzenia węgla surowego w celu uzyskania węgla wzbogaconego pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż węgiel surowy nie jest w tym procesie przeznaczony do celu opałowego. Węgiel surowy nie jest opałem, a jedynie surowcem służącym do produkcji koncentratu węglowego. Węgiel surowy (klasyfikowany pod kodem CN 2701) należałoby zatem uznać za surowiec służący do produkcji wyrobu akcyzowego - węgla wzbogaconego (klasyfikowanego pod kodem CN 2701). W przedmiotowej sytuacji surowiec nabywany przez Wnioskodawcę w pierwszej kolejności byłby dostarczany do Jego zakładu z przeznaczeniem do procesu wzbogacania (celem uzyskania pożądanych parametrów fizykochemicznych), a następnie po tym procesie technologicznym zostałby przeznaczony do celów opałowych. Zatem dopiero wyrób gotowy-węgiel wzbogacony (koncentrat węglowy) o kodzie CN 2701, o ile będzie przeznaczony do celów opałowych, wypełniałby definicję wyrobu akcyzowego.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż stanowisko Wnioskodawcy jest zbieżne m.in. ze stanowiskiem zaprezentowanym w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 kwietnia 2012 r. (sygn. IBPP4/443-49/12/PK) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2012 r. (sygn. ITPP3/443-232/11/JK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wymieniono pod symbolem CN ex 2701 węgiel, brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Natomiast w poz. 21 ww. załącznika wskazano na koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych - kod CN ex 2704 00.

W tym miejscu warto wskazać, że zwrot zużyty do celów opałowych był rozpatrywany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2001 r. w sprawie o sygn. C-240/01 Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec, gdzie w uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że pomimo braku w przepisach unijnych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji. Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że celem nałożenia na przedmiotowe wyroby podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których wyroby ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. Trybunał stwierdził, iż we wszystkich tych przypadkach wyroby ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą (por. Akcyza w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, pod red. A. Kalinowskiej i Sz. Parulskiego, Warszawa 2006, s. 31-35 i 76-80). Zasadą jest zatem, iż obrót wyrobami węglowymi przeznaczonymi do celów opałowych objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). W szczególności z przepisu art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy wynika, iż w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Przepisy art. 31a ust. 2 ustawy przewidują szereg zwolnień od podatku akcyzowego, a w tym w pkt 2 tego przepisu zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ww. ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 do 2715.

Natomiast zgodnie z wykazem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 1 wyroby węglowe objęte pozycją CN 2701 są wyrobami akcyzowymi jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wzbogacania węgla kamiennego i jego sprzedaży. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest produkcja miałów węglowych energetycznych (zgodnie z kwalifikacją węgla według typów PN-68/G-97002- typ 32.1 Miał II) we własnym zakładzie produkcyjnym. Zakład usytuowany jest na terenie KW S.A. Oddział KWK X w Y. Ponieważ Wnioskodawca jest ściśle powiązany technologicznie ze strukturami KW S.A. Oddział KWK X, dostawy węgla surowego odbywają się w sposób bezpośredni do instalacji płuczki miałowej, przenośnikiem taśmowym. Proces technologiczny mający na celu wyprodukowanie wysokiej jakości węgla wzbogacanego (koncentratu węglowego) z węgla surowego odbywa się w instalacji opartej w głównej mierze na wzbogacalniku strumieniowym - bębnowym Barell z cieczą autogeniczną i w hydrocyklonach wodnych. W wyniku procesu technologicznego uzyskiwany jest zatem wyrób o innych parametrach fizykochemicznych (jakościowych).

W wyniku prowadzenia procesu wzbogacania wydzielony zostaje koncentrat węglowy charakteryzujący się parametrami jakościowymi zdecydowanie wyższymi od surowego materiału niewzbogaconego. Operacji przeróbczej towarzyszy zawsze wydzielenie odpadów popłuczkowych w postaci skały płonnej (łupek, piaskowiec, siarka pirytowa), ilość wydzielanych w trakcie wzbogacania odpadów uzależniona jest od jakości (zawartości czystego węgla) kierowanego do produkcji węgla surowego.

Zarówno węgiel surowy, jak również koncentrat węglowy sklasyfikowane są pod tym samym kodem Nomenklatury Scalonej - CN 2701.

Zgodnie z Informacją Urzędu Statystycznego w Ł. produkt uboczny w postaci odpadów popłuczkowych sklasyfikowany jest pod symbolem CN 25 "Sól, siarka, ziemie i kamienie; materiały gipsowe, wapno i cement".

Odpady popłuczkowe pochodzące z procesów przeróbczych ze względu na ich właściwości nie są kwalifikowane jako nośnik energetyczny i przekazywane są do zagospodarowania oraz procesów rekultywacji - zgodnie z Katalogiem Odpadów (Rozporządzenie Ministra Środowiska z 27 września 2011 r. w sprawie Katalogu Odpadów - Dz. U. Nr 112, poz. 1208) - kod odpadu 01 04 12 - odpady powstające przy płukaniu i oczyszczaniu kopalin inne niż odpady zawierające niebezpieczne substancje z fizycznej i chemicznej przeróbki kopalin innych niż rudy metali oraz powstające przy wzbogacaniu solo kamiennej i potasowej.

dpady popłuczkowe są zatem wykorzystywana do następujących celów:

* rekultywacja wyrobisk porudnych,

* roboty inżynieryjne,

* podsadzania nieczynnych wyrobisk górniczych "na dole Kopalni".

W związku z powyższym należy uznać, iż węgiel o kodzie CN 2701 wykorzystywany do procesu wzbogacania węgla kamiennego nie jest traktowany jako wyrób akcyzowy podlegający przepisom zawartym w ustawie o podatku akcyzowym albowiem nie służy do celów opałowych. Równocześnie przeznaczenie na cele opałowe przedmiotowych wyprodukowanych wyrobów będzie determinować możliwość uznania ich za wyroby akcyzowe. Tym samym dopiero wyprodukowany wyrób gotowy klasyfikowany do wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych wypełniałby definicję wyrobów akcyzowych.

Mając zatem powyższe na uwadze, skoro w przedmiotowej sytuacji węgiel nie będzie przeznaczony i zużyty do celów opałowych nie będzie on wyrobem węglowym (wyrobem akcyzowym) podlegającym ustawie o podatku akcyzowym. Natomiast jeżeli Wnioskodawca w kolejnym etapie wyrób gotowy - wegiel wzbogacony o kodzie CN 2701 przeznaczy do celów opałowych to wtedy będzie on wyrobem akcyzowym podlegającym ustawie o podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.