IBPP4/443-375/12/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2012 r. (data wpływu 29 sierpnia 2012 r.), uzupełnionego pismem z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 29 listopada 2012 r.), pismem z dnia 6 grudnia 2012 r. (data wpływu) oraz pismami z dnia 7 grudnia 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług wykonywanych przez kontrahenta z Niemiec na rzecz Wnioskodawcy i ich opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie określenia miejsca świadczenia usług wykonywanych przez kontrahenta z Niemiec na rzecz Wnioskodawcy i ich opodatkowania.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 29 listopada 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 listopada 2012 r. znak: IBPP4/443-375/12/LG, pismem z dnia 6 grudnia 2012 r. (data wpływu) oraz pismami z dnia 7 grudnia 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest małym przedsiębiorcą, ale ze względu na wymagania przyszłych kontrahentów zarejestrowanym jako podatnik VAT. Wnioskodawca prowadzi wymaganą księgowość z pomocą biura rachunkowego świadczącego usługi drogą internetową.

W 2010 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usługi prowadzenia strony internetowej z firmą posiadającą siedzibę w Polsce. Ustalona została wysokość opłat netto i brutto, płatność w okresach kwartalnych i czas trwania umowy - 2 lata. Po kilku miesiącach firma została sprzedana do Niemiec (de facto Wspólnicy się rozeszli - jedna osoba założyła firmę w RFN i zakupiła udziały polskiej firmy świadczącej usługi prowadzenia strony internetowej, druga założyła firmę prowadzącą usługi finansowe w Polsce).

Począwszy od trzeciego kwartału trwania usługi Wnioskodawca otrzymuje faktury z Niemiec w kwocie netto wynikającej z umowy powiększonej o podatek VAT 19% zawierającą informację, że należność sprzedała tejże firmie prowadzącej usługi finansowe w Polsce.

Ponieważ Wnioskodawca nie umiał odliczyć naliczonego podatku VAT w wysokości 19% - zwrócił się o poradę do swojego biura rachunkowego i uzyskał informację, że VAT jest naliczony błędnie.

Następnie Wnioskodawca zwrócił się o informację telefoniczną do Krajowej Informacji Podatkowej, a następnie do. Urzędu Skarbowego w.

Obie te instytucje powołując się na art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług poinformowały Wnioskodawcę, że faktury powinny być wystawione przez dostawcę usługi (firma niemiecka) bez podatku VAT, Wnioskodawca powinien go naliczyć w Polsce na zasadach sprzedaży wewnętrznej i jednocześnie odliczyć jako podatek naliczony. I tak to jest robione. Ale strona niemiecka dalej przysyła Wnioskodawcy faktury z naliczonym podatkiem VAT w wysokości 19%, twierdząc że tak ma być, a firma Polska żąda zapłaty kwoty w całości. Żadne argumenty nie są w stanie przekonać, że VAT naliczony poza granicami kraju jest naliczony błędnie.

Wnioskodawca ze swojej strony przekazał informację, na jakiej podstawie utrzymuje swoje stanowisko i oczywiście płaci należności, ale w kwocie netto, ponieważ podatek VAT Wnioskodawca nalicza w Polsce.

Ale ze strony odbierającej opłaty Wnioskodawca otrzymuje wezwania do uregulowania zadłużenia w kwocie równej podatkowi VAT plus naliczone od tej kwoty odsetki, a jak Wnioskodawca odmawia tej zapłaty - zdarzają się przedsądowe wezwania do zapłaty.

Ze względu na ryzyko wezwania do sądu w roli oskarżonego za długi w wysokości kilkuset złotych za cały okres świadczenia usługi (obecnie jest to kwota około 210 zł) oraz ze względu na chęć życia w spokoju i zgodnie z prawem Wnioskodawca prosi o interpretację jaka powinna być wysokość naliczonych opłat z tytułu świadczenia ww. usługi przez firmę niemiecką.

Dodatkowo w piśmie z dnia 6 grudnia 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że nie jest mu wiadome, ażeby firma świadcząca na jego rzecz usługi posiadała siedzibę w Polsce, a w niemieckim rejestrze handlowym wykazana jest tylko siedziba w Niemczech.

Natomiast w piśmie z dnia 7 grudnia Wnioskodawca oświadczył, że posiada jedną siedzibę firmy i nie posiada innego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej a usługa świadczona jest przez kontrahenta niemieckiego na adres siedziby oraz że nie jest mu wiadome, aby kontrahent niemiecki posiadał (poza stałą siedzibą w Niemczech), stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 28 listopada 2012 r.):

Czy zgodnie z zapisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz zasadami obciążania podatkiem od towarów i usług obowiązującymi wewnątrz Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usługi prowadzenia strony internetowej w przypadku gdy usługodawcą jest firma zarejestrowana i posiadająca siedzibę w Dortmundzie - Niemcy, a usługobiorcą jest firma zarejestrowana i prowadząca działalność w Polsce jest siedziba:

* usługodawcy, czy

* usługobiorcy

i czy w związku z powyższym podatek VAT powinien być naliczany przez:

* usługodawcę (19%), czy przez

* usługobiorcę (23%).

Jeżeli, zgodnie z interpretacją okaże się, ze miejscem naliczania podatku VAT jest siedziba firmy usługobiorcy (Polska), a podatek VAT powinien być naliczony w wysokości 23% czy usługodawca powinien wykazywać na fakturze wysokość podatku VAT niemieckiego (19%) i czy powinien żądać jego zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury powinny być wystawione przez usługodawcę bez podatku VAT (stawka 0%), a naliczenie następuje przez odbiorcę towaru lub usługi w Polsce.

Z tą interpretacją nie zgadza się firma, która kupiła należności przysługujące usługodawcy i żąda zapłaty całości faktury razem z 19% podatkiem VAT.

Ponieważ według znajomości Wnioskodawcy ustawy o VAT powinien naliczać podatek VAT w Polsce - byłby obciążony VATem dwa razy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przypadku świadczenia usług istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników wyrażona została w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

I tak w myśl art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Ust. 3 art. 28b stanowi natomiast, iż w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Ww. zasady należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia miejsca świadczenia ww. usług - czy to jest terytorium Polski czy Niemiec oraz czy Wnioskodawca nalicza podatek VAT czy też kontrahent z Niemiec, który świadczy te usługę i w jakiej wysokości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z siedzibą na terytorium Polski i jest podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nie posiada poza siedzibą w kraju innego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Usługi prowadzenia strony internetowej świadczone są na rzecz Wnioskodawcy dla jego siedziby w kraju przez kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Niemiec. Kontrahent niemiecki wg wiedzy Wnioskodawcy nie posiada poza siedzibą w Niemczech stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w kraju (Polsce). Za wykonane usługi na rzecz Wnioskodawcy firma niemiecka z siedzibą w Niemczech wystawia faktury VAT wraz z naliczonym 19% podatkiem VAT, obowiązującym na terytorium Niemiec. Jednocześnie Wnioskodawca jako usługobiorca ww. usługi nalicza 23% podatek VAT.

Z tak przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że w przedmiotowej sprawie usługi prowadzenia strony internetowej świadczone są przez kontrahenta niemieckiego z miejsca jego siedziby na terytorium Niemiec, na rzecz Wnioskodawcy posiadającego siedzibę działalności na terytorium kraju. Świadczy to zarazem, iż kontrahent niemiecki nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, z którego świadczyłby usługi na rzecz Wnioskodawcy, jak również Wnioskodawca nie posiada innego niż siedziba miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż dla świadczenia usług prowadzenia strony internetowej prawodawca nie przewidział szczególnego miejsca świadczenia, a zatem świadczenie usługi prowadzenia strony internetowej dla Wnioskodawcy przez firmę niemiecką, będzie opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy w miejscu siedziby usługobiorcy. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym będzie ona podlegała opodatkowaniu w Polsce zgodnie miejscem siedziby Wnioskodawcy.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami podatku od towarów i usług są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Podsumowując, Wnioskodawca, nabywając usługi od podmiotu z siedzibą w Niemczech staje się podatnikiem, zobowiązanym do rozliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tego tytułu, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie zaś do art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zatem stwierdzić należy, że Wnioskodawca z tytułu importu przedmiotowej usługi zobowiązany jest do wystawiania faktury wewnętrznej, stanowiącej podstawę do rozliczenia podatku VAT. Faktura ta winna być wystawiona zgodnie regulacjami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji miejscem świadczenia usługi jest terytorium Polski. Zatem usługa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Niemiec, lecz na terytorium kraju z zastosowaniem stawki podstawowej VAT w wysokości 23%.

Jednocześnie zauważyć należy, że Wnioskodawca we własnym stanowisku zawarł nieprawidłowe stwierdzenie odnośnie faktur wystawionych przez usługodawcę uznając, że winny być bez podatku VAT (stawka 0%). Zgodnie z powyższym miejscem opodatkowania świadczonych usług jest terytorium kraju, tym samym podatek naliczany jest przez Wnioskodawcę jako usługobiorcę tej usługi, co powoduje, że faktury otrzymywane od kontrahenta zagranicznego winny być wystawiane bez niemieckiego podatku od wartości dodanej z odpowiednią adnotacją a nie ze stawką 0%.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia miejsca świadczenia usług jak i ich opodatkowania podatkiem od towarów i usług należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zauważyć należy, że kwestia żądania zapłaty przez kontrahenta niemieckiego od Wnioskodawcy kwoty wynikającej z otrzymanej faktury jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.