IBPP4/443-350/13/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pieca do obróbki termicznej - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pieca do obróbki termicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

X spółka z o.o. zwana dalej Spółką, prowadzi na terytorium kraju działalność gospodarczą w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów silnikowych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W dniu 27 sierpnia 2012 r. Spółka złożyła kontrahentowi włoskiemu zarejestrowanemu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych zamówienie na wykonanie specjalistycznego pieca do obróbki termicznej. Przedmiotowy piec był produkowany na terytorium Włoch zgodnie z indywidualnym zamówieniem Spółki (produkowany piec do obróbki termicznej posiada cechy/parametry indywidualne i nie jest zunifikowanym przedmiotem obrotu handlowego). Po zakończeniu całego cyklu produkcyjnego, piec został przetransportowany na terytorium kraju i stanowi środek trwały w Spółce.

Zgodnie z warunkami zawartymi w umowie/zamówieniu, kontrahent włoski dokumentował kolejne, zakończone cykle produkcyjne pieca do obróbki termicznej, fakturami częściowymi. Faktury te odzwierciedlały wartość (cenę) pieca zgodną ze stanem zaawansowania robót. W uzupełnieniu powyższego Spółka pragnie wskazać, że wystawione faktury częściowe dokumentowały prawo Spółki do dysponowania piecem jak właściciel na każdym z zakończonych etapów produkcyjnych. Ponadto Spółka pragnie wyjaśnić, że na terytorium kraju, piec do obróbki termicznej nie był przez producenta ani na jego rzecz instalowany lub montowany, z próbnym uruchomieniem lub bez niego.

W następstwie ustaleń umownych Spółka otrzymała:

Wszystkie faktury częściowe zostały wystawione przez kontrahenta włoskiego przed dostawą pieca na terytorium kraju, która to dostawa miała miejsce w grudniu 2012 r. Spółka z zachowaniem ustalonego 60 dniowego terminu płatności uregulowała zobowiązania wynikające z wystawionych faktur częściowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pieca do obróbki.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotową transakcję należy zidentyfikować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zgodnie z zapisem art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b.

Podobnie zapis art. 69 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. stanowi, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów VAT staje się wymagalny 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego. Zgodnie zaś z zapisem art. 69 ust. 2 Dyrektywy, w drodze odstępstwa od ust. 1, VAT staje się wymagalny z chwilą wystawienia faktury przewidzianej w art. 220, jeżeli faktura ta została wystawiona przed 15. dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego. Mając na względzie zapis art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz zapisy art. 69 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. Spółka określiła obowiązek podatkowy w dacie wystawienia każdej z trzech faktur częściowych, tj.:

* I faktura częściowa - obowiązek podatkowy Spółka określiła na dzień 29 sierpnia 2012 r.

* II faktura częściowa - obowiązek podatkowy Spółka określiła na dzień 2 listopada 2012 r.

* Faktura końcowa - obowiązek podatkowy Spółka określiła na dzień 5 grudnia 2012 r.

Ustalając moment powstania obowiązku podatkowego Spółka nie brała pod uwagę zapisów art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ faktury wystawione przez włoskiego kontrahenta nie dokumentowały otrzymanych zaliczek. Spółka posiłkowała się zapisem art. 64 ust. 1 Dyrektywy powołanej na wstępie, który stanowi, że w przypadku transakcji związanych z płatnością rat dostawy towarów inne niż te, których przedmiotem jest wynajem towarów na pewien okres lub sprzedaż towarów na warunkach odroczonej płatności, o których mowa w art. 14 ust. 2 lit. b, oraz świadczenie usług, uważa się za dokonane z upływem terminów, których te zaliczki lub płatności dotyczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Zasady określające obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zostały zamieszczone w art. 20 ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (ust. 6 tegoż artykułu).

Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju - art. 20 ust. 7 ustawy.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca będący zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE dokonał zakupu (na podstawie złożonego indywidualnego zamówienia) od włoskiego kontrahenta specjalistycznego pieca do obróbki termicznej. Kontrahent Wnioskodawcy dokumentował fakturami częściowymi kolejne zakończone cykle produkcyjne zamówionego pieca. Faktury zostały wystawione w dniach: 29 sierpnia 2012 r., 2 listopada 2012 r. i 5 grudnia 2012 r. Faktury zostały wystawione przed dostawą pieca na terytorium kraju, która to miała miejsce w grudniu 2012 r. i odzwierciedlały wartość (cenę) pieca zgodnie ze stanem zaawansowania robót i dokumentowały prawo do dysponowania piecem jak właściciel na każdym z zakończonych etapów produkcyjnych. Wnioskodawca z zachowaniem ustalonego 60 dniowego terminu płatności uregulował zobowiązania wynikające z wystawionych faktur.

Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, że na terytorium kraju piec nie był przez producenta ani na jego rzecz instalowany lub montowany, z próbnym uruchomieniem lub bez niego.

Reasumując, biorąc pod uwagę treść art. 20 ust. 6 ustawy oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że z chwilą wystawienia faktur częściowych przez kontrahenta Wnioskodawcy, dokumentujących III etapy w zakresie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, powstał obowiązek podatkowy z tytułu nabycia pieca do obróbki termicznej. Obowiązek podatkowy powstał odpowiednio w dniach: 29 sierpnia 2012 r., 2 listopada 2012 r. i 5 grudnia 2012 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.