IBPP4/443-337/12/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2012 r. (data wpływu 9 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2012 r. (data wpływu 9 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów zawierających alkohol etylowy skażony zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93 - jest prawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów zawierających alkohol etylowy skażony zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 listopada 2012 r. (data wpływu 9 listopada 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10/29/2012 r., znak: IBPP4/443-337/12/PH i IBPP4/443-453/12/PH.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowego nabycia substancji chemicznych (m.in. octanu etylu, acetonu, alkoholu izopropylowego) otrzymywanych w procesie odzysku (recycling), zawierających w swym składzie alkohol etylowy. Firmy recyklingowe sprzedające tego rodzaju substancje oferują najczęściej produkt składający się ze składnika głównego (powyżej 50%) oraz składników towarzyszących (od 0,01% do 40%).

Przykład:

Octan etylu - recycling

skład:

octan etylu - 85%

alkohol etylowy - 8%

alkohol izopropylowy - 5%

octan butylu - 1%

alkohol tertbutylowy - 0,5%

aceton - 0,5%

Usunięcie etanolu z tak odzyskanych mieszanin w dalszym procesie oczyszczania jest technologicznie i ekonomicznie nieuzasadnione, a zawartość głównego składnika jest przeważająca. W tej sytuacji produkt taki oferowany jest przez europejskie firmy recyklingowe lub ich dystrybutorów pod nazwą głównego składnika (na fakturze podawany jest numer taryfy celnej dotyczący głównego składnika lub numer...).

Powyższe produkty będą następnie konfekcjonowane do paletopojemników HDPE 1000 I oraz do beczek stalowych 200 I lub będą dodawane jako półprodukt do własnych wyrobów.

Powyższe produkty będą oferowane do sprzedaży w kraju pod nazwą głównego składnika.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 8 listopada 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że etanol zawarty w odzyskiwanej substancji chemicznej został pierwotnie skażony środkami skażającymi zgodnie z Dyrektywą Unijną (rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego; Dz. U. L 288 z 23 listopada 1993, str. 12).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy etanol wchodzący w skład substancji chemicznej pochodzącej z odzysku należy obciążyć podatkiem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, etanolu wchodzącego w skład substancji chemicznej pochodzącej z odzysku nie należy obciążyć podatkiem akcyzowym.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z 6 grudnia 2008 r. z późn. zm.) oraz § 4 Dz. U. Nr 159, poz. 1070 z 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, przedmiotowy produkt nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi, jest wyrobem legalnego obrotu handlowego w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Ponadto, na podstawie oświadczeń producenta substancji pochodzących z recyclingu, należy przyjąć, że etanol zawarty w odzyskanej substancji chemicznej został pierwotnie skażony środkami skażającymi zgodnie z Dyrektywą Unijną (rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego; Dz. U. L 288 z 23 listopada 1993, str. 12).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone - o kodzie CN 2207.

Ponadto stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż alkohol etylowy (w ilości przekraczającej 1,2% obj.) zawarty w nabywanych przez Wnioskodawcę wyrobach jest w rozumieniu ustawy alkoholem etylowym podlegającym opodatkowaniu akcyzą.

Na podstawie art. 93 ust. 4 ustawy, stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4960,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

Jednocześnie w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi

Ponadto w myśl art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, zwalnia się również od akcyzy alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskie pochodzenia wyrobu.

W przepisach ustawy jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do niej, prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 i pkt 2. Jedynymi warunkami dla zastosowania tego zwolnienia są warunki zawarte w treści cyt. przepisów art. 30 ust. 9 pkt 1 i pkt 2 ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabywane przez Wnioskodawcę wyroby zawierające alkohol etylowy podlegający opodatkowaniu akcyzą, całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażenia alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego i nie przeznaczony do spożycia przez ludzi - podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania wyrobów zawierających alkohol etylowy skażony zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania ksylenów oraz mieszanin izomerów ksylenu została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.