IBPP4/443-335/12/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2012 r. (data wpływu 9 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie przesyłek kurierskich - jest prawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie przesyłek kurierskich. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 października 2012 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 października 2012 r. znak IBPP4/443-335/12/PK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem zajmującym się produkcją oraz dystrybucją olejów i środków smarnych dla przemysłu, a także motoryzacji ("Wyroby"). Spółka zamierza dokonywać przemieszczeń Wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy między składami podatkowymi. Przemieszczane Wyroby będą przewożone w opakowaniach, na paletach.

Przemieszczenie Wyrobów odbywać się będzie za pośrednictwem firm zewnętrznych - przewoźników. Przewoźnik otrzyma od Spółki zlecenie, na mocy którego zobowiązany zostanie do odbioru konkretnej przesyłki z miejsca wskazanego przez Spółkę i przewiezienia jej do miejsca przeznaczenia. W przedmiotowym stanie faktycznym, miejscem odbioru będzie skład podatkowy (punkt A), miejscem dostawy zaś inny skład podatkowy (punkt B). W ramach świadczonych usług przewoźnik zagwarantuje, że przesyłka zostanie dostarczona do wskazanego przez Spółkę miejsca w ściśle określonym, możliwie najkrótszym czasie (często w dniu następnym, po odbiorze Wyrobów).

Z przyczyn logistycznych, w ramach usług przewozu, przewoźnik będzie dokonywał przeładunku w ten sposób, że kilka różnych przesyłek Wyrobów umieści na jednym środku transportu. Mogą zdarzyć się sytuacje, w których przed dostarczeniem Wyrobów do punktu B nastąpi kilka takich przeładunków, w kilku różnych miejscach. Powyższe nie zmienia jednak faktu, iż przesyłki będą odbierane na zlecenie Spółki przez przewoźnika w punkcie A i zostaną przez niego doręczone do punktu B.

Dodać należy, iż każdy przeładunek będzie polegał wyłącznie na przeniesieniu przesyłki z Wyrobami z jednego na drugi środek transportu, bez naruszenia zawartości tej przesyłki. Ponadto zamknięcia urzędowe lub inne zabezpieczenia naniesione na opakowania Wyrobów nie zostaną naruszone podczas przeładunku. Dla każdej z przesyłek zostanie wystawiony odrębny, elektroniczny dokument administracyjny (e-AD), wygenerowany w drodze zgłoszenia w Systemie Przemieszczania oraz Nadzoru Wyrobów Akcyzowych (EMCS).

Powyższe odnosi się do sytuacji gdy przewoźnik któremu Spółka zleci przewóz wyrobów z punktu "A" do punktu "B":

* posiada zezwolenie na wykonywanie działalności pocztowej wydane przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej,

* został wpisany do Rejestru operatorów pocztowych prowadzonego przez Prezesa UKE.

* nie posiada ww. zezwolenia i nie został wpisany do ww. rejestru

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy przesyłki Wyrobów dokonywane w sposób opisany w stanie faktycznym stanowią przesyłki kurierskie, o których mowa w § 12 ust. 4 rozporządzenia ws. dokumentacji.

Zdaniem Wnioskodawcy przesyłki Wyrobów, dokonywane w sposób opisany w stanie faktycznym, stanowią przesyłki kurierskie, o których mowa w § 12 ust. 4 Rozporządzenia ws. dokumentacji.

Zasady dokonywania przeładunku Wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym reguluje rozdział 4 rozporządzenia ws. dokumentacji. Przepisy te przewidują szereg wymogów, które winien spełnić podmiot dokonujący przeładunku. Z części tych wymogów, w oparciu o § 12 pkt 4 rozporządzenia ws. dokumentacji, zostaje zwolniony podmiot, który przesyła Wyroby w formie przesyłek kurierskich. Ustawodawca używa pojęcia "przesyłki kurierskie", niemniej jednak nie definiuje tego pojęcia we wspomnianym rozporządzeniu, ani w innych przepisach z zakresu podatku akcyzowego. Podkreślenia wymaga również fakt, iż ustawodawca nie odsyła w tym zakresie do innych aktów prawnych, które definiowałyby to pojęcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak definicji pojęcia "przesyłki kurierskie" w regulacjach akcyzowych oraz brak odesłania w tym zakresie do odrębnych przepisów wskazuje, że ustawodawca użył tego pojęcia w jego potocznym znaczeniu i tak też należy je interpretować.

Prawidłowość takiego podejścia znajduje potwierdzenie zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie. Wielokrotnie Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) wypowiadał się za taką regułą interpretacyjną. Przykładowo w wyroku z 10 listopada 1993 r. NSA uznał: "Gdy w prawie podatkowym pewien termin użyty w przepisach nie jest bliżej określony, jak np. trwałe ciężary, to wykładnia takich pojęć winna odbywać się na gruncie rozumienia użytych słów w języku potocznym. Niewłaściwe jest natomiast odwoływanie się do nieobowiązujących konstrukcji prawa prywatnego."<1>, w wyroku z 26 października 1994 r.: "Wobec braku w prawie podatkowym definicji pojęcia "handel" należy w sprawach podatkowych stosować to pojęcie w znaczeniu potocznym."<2>, w wyroku z 25 lutego 1998 r.: "Skoro w ustawie z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji legalnej pojęć "remont" i "modernizacja", to należy przyjąć potoczne rozumienie tych pojęć."<3>, w uchwale z 29 listopada 1999 r.: "Skoro ustawodawca podatkowy nie zdefiniował dla celów podatku od nieruchomości pojęcia "budowla", ani też nie odsyła do innego aktu prawnego, w którym taka definicja ewentualnie się znajduje (np. prawa budowlanego czy geologicznego i górniczego) - zgodnie z założeniami współczesnej pragmatycznej wykładni prawa, wyjaśnienia tego terminu należy najpierw szukać w powszechnym języku polskim, a więc języku którym posługują się przede wszystkim adresaci norm prawnych w danym państwie."<4>.

Odniesienie się do literalnego znaczenia zwrotu "przesyłki kurierskie" jest więc uzasadnione i prawidłowe w myśl nauki prawa podatkowego, gdyż wykładnia językowa pełni podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa. Przyczyna prymatu wykładni językowej wynika z faktu, iż język jest nośnikiem informacji o normach prawnych, a jego wykładnia umacnia pewność prawa i bezpieczeństwo prawne. Wniosek ten potwierdził wielokrotnie NSA, m.in. w wyroku z 23 lutego 1994 r.: "Wykładnia przepisów podatkowych powinna być dosłowna, a preferowaną metodą wykładni jest wykładnia gramatyczna."<5>. Również najnowsza linia orzecznicza w tym zakresie nie uległa zmianie. I tak w uchwale NSA z 2 kwietnia 2012 r. Sąd stwierdził następująco: "Za wąskim rozumieniem przedmiotowego zwolnienia podatkowego przemawiają przede wszystkim wyniki wykładni językowej, której w prawie podatkowym przypisuje się szczególne znaczenie. Zarówno w doktrynie, jak i judykaturze podkreśla się, że brzmienie tekstu aktu prawnego powinno być punktem wyjścia dla interpretacji przepisów podatkowych i tworzyć ramy, w jakich odczytuje się znaczenie normy prawnej (por. B. Brzeziński Prawo podatkowe. Teoria. Instytucje. Funkcjonowanie, praca zbiorowa pod red. B. Brzezińskiego, s. 4221 n.; L Morawski, Wykładnia w orzecznictwie sadów, Toruń 2002, s. 89 - 931 wskazana tam literatura oraz orzeczenia; w nowszym orzecznictwie por. np. wyrok NSA z dnia 5 listopada 2010 r., II FSK1142/09, Lex nr 707777)"<6> oraz w uchwale z 20 marca 2000 r. (...) wykładnia językowa bowiem nie tylko jest punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni prawa, lecz także zakreśla jej granice w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym."<7>.

Należy podkreślić, że nawet gdyby Wnioskodawca podjął próbę zidentyfikowania definicji pojęcia "przesyłki kurierskie" w innych gałęziach prawa, to jej zastosowanie nie byłoby możliwe w przedmiotowej sprawie. Jak podkreśla się w doktrynie, zasięg definicji legalnej wyznaczony jest granicami danej gałęzi prawa. Zatem, niedopuszczalne jest dokonanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w oparciu o przepisy z zakresu innej gałęzi prawa. Pogląd taki prezentuje m.in. prof. dr hab. Maciej Zieliński w "Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki"<8> oraz prof. dr hab. Bogumił Brzeziński w "Podstawach wykładni prawa podatkowego": "definicje zawarte w aktach prawnych należących do innych dziedzin prawa w zasadzie nie wiążą przy interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wynika to z ogólnie akceptowanego w teorii prawa poglądu, że definicje ustawowe budowane są na użytek konkretnej dziedziny prawa, a nawet konkretnego aktu normatywnego (...)"<9>.

Podsumowując, jak wykazano powyżej, wobec braku definicji pojęcia "przesyłki kurierskie", braku odesłania wprost w tym zakresie do innych przepisów prawa, a także braku możliwości zastosowania przepisów innych dziedzin prawa, jedynie wykładnia gramatyczna (językowa) tego pojęcia daje możliwość jego zrozumienia i interpretacji. Z uwagi na powyższe. Wnioskodawca w dalszej części wskazuje na wykładnię językową pojęcia "przesyłki kurierskie".

Zgodnie z uniwersalnym słownikiem języka polskiego pod red. prof. dr hab. Stanisława Dubisza <10> - profesora Uniwersytetu Warszawskiego i dziekana Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, przesyłka to "to, co jest przesyłane lub zostało przesłane". Podobnie definiuje to pojęcie słownik języka polskiego pod red. prof. dr hab. Witolda Doroszewskiego <11> - profesora Uniwersytetu Warszawskiego i członka PAN. W myśl tego słownika przesyłka to "cokolwiek, co jest przesłane". Przesłać oznacza zaś w myśl słownika pod red. St. Dubisza - "wysłać coś dokądś, dostarczyć, przekazać", zaś w myśl słownika W. Doroszewskiego - "wysłać co dokąd przez kogo, dostarczyć za pośrednictwem kogo lub czego; przekazać".

Językowe znaczenie słowa "przesyłka" jest więc jasne, a jego definicje, jak wykazano powyżej, są podobne. Każda rzecz, która zostaje wysłana dokądś, przekazana za pośrednictwem kogoś lub czegoś (przesłana), stanowi przesyłkę.

W następnej kolejności, należy przeanalizować słowo "kurierski". W myśl słownika pod red. St. Dubisza jest to przymiotnik od słowa kurier, które z kolei oznacza "osobę wysłaną z pilną wiadomością, pismem itp.; posłańca, gońca" - słownik pod red. W. Doroszewskiego prezentuje dokładnie taką samą definicję.

Należy zwrócić szczególną uwagę na użycie w powyższej definicji słowa "pilne", gdyż wskazuje na fakt, że wysłana rzecz powinna być dostarczona szybko, niezwłocznie, w ściśle określonym czasie.

W celu zakończenia wykładni językowej pojęcia "przesyłki kurierskie", należy jeszcze wyjaśnić słowo "posłaniec", które jest wszak - jak wskazano powyżej - synonimem słowa kurier. W myśl słownika pod red. St. Dubisza posłaniec to "pracownik zatrudniony do wykonywania określonych poleceń, zwłaszcza do dostarczania przesyłek (...)", w myśl słownika pod red. W. Doroszewskiego: "człowiek posłany, posyłany do załatwienia jakiego polecenia, dostarczenia listu, paczki (...). Nie ulega więc wątpliwości, że jednym z zadań posłańca, czyli kuriera, jest dostarczanie przesyłek/paczek.

Podsumowując, analiza wykładni językowej przedmiotowego pojęcia prowadzi do wniosku, że powinny wystąpić następujące przesłanki aby można było uznać, że dana przesyłka stanowi "przesyłkę kurierską":

* jakaś rzecz, zostaje wysłana dokądś lub przekazana za pośrednictwem kogoś lub czegoś,

* wysłana rzecz jest dostarczona pilnie, tj. szybko, niezwłocznie, w ściśle określonym czasie,

* przesyłki podlegają dostarczeniu przez kuriera, tj. przez osobę, która trudni się dostarczaniem przesyłek i paczek na zlecenie (jest w tym celu zatrudniona).

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że sposób dokonywania przesyłek opisany przez Spółkę w stanie faktycznym spełnia wszystkie powyższe kryteria:

* Wyroby zostają przekazane z punktu A do punktu B, w formie przesyłek (paczek), za pośrednictwem przewoźnika,

* przewoźnik gwarantuje szybkie dostarczenie przesyłki (często w dniu następnym po odebraniu Wyrobów),

* przewoźnik trudni się dostarczaniem przesyłek na zlecenie, jest więc kurierem w myśl przeprowadzonej powyżej wykładni językowej tego słowa.

W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, że sposób realizacji przesyłek opisany w stanie faktycznym oznacza, że przesyłki te stanowią "przesyłki kurierskie". Skoro, przepisy § 12 ust. 4 rozporządzenia ws. dokumentacji mają zastosowanie do "przesyłek kurierskich", to tym samym mają zastosowanie do przesyłek realizowanych na rzecz Spółki, opisanych w stanie faktycznym.

Na zakończenie, Wnioskodawca pragnie odnieść się do argumentacji subsydiarnej - wynikającej z piśmiennictwa. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) podjął próbę definicji pojęcia "przesyłek kurierskich". W raporcie z kontroli wzorców umownych stosowanych przez firmy kurierskie z maja 2009 r., opracowanym przez UOKiK <12> ("dalej: Raport") stwierdzono: "Przyjęte przez Prawo pocztowe rozwiązanie, że zasady świadczenia usług nie powinny być uzależnione od sposobu czy szybkości ich świadczenia, nie miało żadnego wpływu na działalność firm kurierskich, które nadal świadczą usługi polegające na przyśpieszonym przewozie i doręczaniu przesyłek o różnej zawartości i gabarytach". Raport zdecydowanie wskazuje, że pojęcie "przesyłki kurierskie" należy rozumieć szeroko, a każda usługa polegająca na przyśpieszonym przewożeniu rzeczy na zlecenie, z miejsca odbioru do miejsca przeznaczenia, spełnia znamiona "przesyłki kurierskiej".

Z powyższych rozważań Spółka wysuwa następujące wnioski:

* Ustawodawca przewiduje w regulacjach akcyzowych specyficzne rozwiązania dla przeładunku Wyrobów przemieszczanych w formie "przesyłek kurierskich".

* Jednakże ustawodawca nie definiuje pojęcia "przesyłki kurierskie" w żadnym akcie prawnym z zakresu podatku akcyzowego, ani też nie odsyła w tym zakresie do innych dziedzin prawa,

* Brak definicji oraz brak odesłania do innych przepisów oznacza, że ustawodawca posłużył się potocznym znaczeniem pojęcia "przesyłki kurierskie" i tak też należy je interpretować.

* Analiza wykładni językowej wskazuje, że przesyłki opisane przez Spółkę w stanie faktycznym stanowią "przesyłki kurierskie". Skoro, przepisy § 12 ust. 4 rozporządzenia ws. dokumentacji mają zastosowanie do "przesyłek kurierskich", to tym samym mają zastosowanie do przesyłek realizowanych na rzecz Spółki, opisanych w stanie faktycznym.

Przypisy:

<1> Wyrok NSA z 10 listopada 1993 r., SA/Po 1527/93, Przegląd Orzecznictwa Podatkowego z 1995 r." nr 3, str. 47

<2> Wyrok NSA z 26 października 1994 r., III SA 252/94, LEX nr 23222

<3> Wyrok NSA z 25 lutego 1998 r., I SA/Gd 699/96, LEX nr 35905

<4> Uchwała składu pięciu sędziów NSA z 29 listopada 1999 r., FPK 4/99, Monitor Podatkowy z 2000 r." nr 1, str. 3

<5> Wyrok NSA z 23 lutego 1994 r., III SA 1312/93, LEX nr 25998

<6> Uchwała składu siedmiu sędziów NSA z 2 kwietnia 2012 r., II FPS 3/11, LEX nr 1127052

<7> Uchwała składu siedmiu sędziów NSA z 20 marca 2000 r., FPS 14/99, LEX nr 40056

<8> M. Zieliński, Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki., Warszawa 2002, str. 201 - 202

<9> B. Brzeziński, Podstawy wykładni prawa podatkowego, Gdańsk 2008, str. 74

<10> Uniwersalny słownik języka polskiego pod red. Stanisława Dubisza, Warszawa 2008

<11> Słownik języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego, dostęp: http://sjpd.pwn.pl

<12> Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Raport z kontroli wzorców umownych stosowanych przez firmy kurierskie. Warszawa 2009, dostęp: www.uoklk.gov.pl/download.php...id=597.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 40 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie, jeżeli wyroby akcyzowe są:

Procedura zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z art. 40 ust. 2 pkt 1 ustawy, ma również zastosowanie, jeżeli wyroby akcyzowe są przemieszczane ze składu podatkowego na terytorium kraju do składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego.

W myśl art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest:

Zgodnie z art. 41a ust. 1 pkt 1 ustawy, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy rozpoczyna się z chwilą wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. b i c oraz ust. 2 pkt 1-9.

Na mocy art. 41 ust. 4 ustawy jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju, a w przypadku przemieszczania tych wyrobów na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wyłącznie dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast e-AD.

Natomiast w myśl art. 41a ust. 2 pkt 1 ustawy, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy kończy się z chwilą odbioru wyrobów akcyzowych przez podmiot odbierający w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. a i c oraz ust. 2 pkt 1, 2, 6-9, pkt 10 lit. a-c i pkt 11 lit. a-c.

Stosownie do art. 41a ust. 3 ustawy, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy może być rozpoczęte po:

Zgodnie z art. 41a ust. 5 ustawy, przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy odbywa się z załączonym:

Zgodnie z art. 47 ust. 4 ustawy, przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem sytuacji:

Sposób stosowania i dokumentowania procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz sposób ewidencji dokumentów reguluje rozdział 2, wydanego zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 158, poz. 1065), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie dokumentacji i procedur.

Stosownie do § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia przeładunek wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym, przemieszczanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, odbywa się, co do zasady, w obecności lub za wiedzą naczelnika urzędu celnego właściwego ze względu na miejsce dokonania przeładunku.

Należy zauważyć dodatkowo, że dokonanie ww. czynności skutkuje koniecznością zamieszczenia informacji o przeładunku w Systemie Przemieszczania oraz Nadzoru Wyrobów Akcyzowych EMCS. Należy uzupełnić, że obowiązek wprowadzenia danych do systemu EMCS ma miejsce zarówno w sytuacji. gdy naczelnik urzędu celnego był obecny przy tej czynności, jak i w przypadku, gdy przeładunek został dokonam tylko za wiedza, naczelnika urzędu celnego, a dane dotyczące przedmiotowego zdarzenia zostały przekazane niezwłocznie przez podmiot dokonujący przeładunku organowi podatkowemu.

Ww. obowiązki, tj. powiadomienie naczelnika urzędu celnego o planowanym przeładunku oraz zamieszczanie informacji o tym fakcie w systemie EMCS nie mają zastosowania w przypadku przesyłania wyrobów akcyzowych w formie przesyłek kurierskich. Zgodnie z § 12 ust. 4 rozporządzenia w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych nie ma obowiązku informowania o przeładunku wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym, jak również wpisywania danych o tym fakcie do systemu EMCS, w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych w formie przesyłek kurierskich, o ile:

Przedmiotową regulacje, upraszczająca, przeładunek przesyłek kurierskich wprowadzono z uwagi na trudności, na jakie wcześniej napotykały firmy przewozowe w praktyce podczas dokonywania czynności przeładunku. Przeładunek bowiem, jako stały element działania tych firm, oraz związane z nim obowiązki, w tym przede wszystkim powinność wcześniejszego poinformowania o fakcie przeładunku właściwego naczelnika urzędu celnego nie tylko wydłużały czas przesyłania wyrobów akcyzowych, ale również komplikowały pracę sortowni przesyłek.

Zauważa się, wskazując na uzasadnienie do rozporządzenia w sprawie dokumentacji i procedur, że przesłanką wprowadzenia przedmiotowego przepisu był fakt, iż firmy przewozowe (kurierskie), w trakcie dostarczania przesyłek, dokonują ich przekładania z jednego samochodu na drugi w tzw. sortowniach. Czynność sortowania przesyłek ma na celu grupowanie przesyłek nadanych przez wysyłających z różnych miejsc do różnych odbiorców znajdujących się w tym samym rejonie i jest elementem usługi transportowej.

Co prawda przepis rozporządzenia w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych nie zawierają definicji przesyłki kurierskiej, jednakże, patrząc na warunki zastosowania uproszczonego przeładunku przesyłek kurierskich, wskazać należy, że przedmiotowe ułatwienie dotyczy przesyłek wyrobów akcyzowych, stanowiących odrębną, niepodzielną, zapakowaną całość, zamkniętych urzędowo lub zabezpieczonych w inny sposób, stosowany w obrocie handlowym. Z kolei patrząc na cechy podmiotu dokonującego przesyłek kurierskich należy zauważyć, że przeładunek wyrobów akcyzowych podyktowany jest charakterem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Działalność ta, której nieodzownym elementem jest czynność przeładunku, wspomagana, m.in. pracą sortowni służy jak najszybszemu dostarczeniu wyrobów akcyzowych do miejsca odbioru.

Oczywiście takiego przeładunku stosownie do obowiązujących przepisów, można dokonać, o ile mamy, gwarancję, że wyroby przeniesione na inny środek transportu są tożsame z tymi, pierwotnie wysłanymi ze składu podatkowego. W przypadku, gdy nie dochodzi do uszkodzenia nałożonych na opakowania zamknięć urzędowych lub innych zabezpieczeń stosowanych w obrocie handlowym, które uniemożliwiają dostęp do wnętrza przesyłki bez uszkodzenia jej stanu zabezpieczenia, można uznać, że przeładowywane wyroby są tymi samymi wyrobami, które zostały wysłane przez nadawcę. Z uwagi na zagwarantowanie w takim przypadku zachowania tożsamości i ilości przewożonych przesyłek, odstąpiono w stosunku do firm przewozowych (kurierskich) od dochowania warunków określonych dla podmiotów dokonujących przeładunku.

Mając na uwadze powyższe, przesyłką kurierską jest każda przesyłka przyśpieszonym przewozie i doręczeniu wykonana przez podmiot zawodowo się tym trudniącym. Przesyłek kurierskich mogą dokonywać podmioty prowadzące działalność w zakresie realizowania usług transportowych, w przypadku, których przeładunek stanowi stały element działania, dostarczające przesyłki wyrobów akcyzowych do różnych odbiorców i dokonujące czynności sortowania tych przesyłek.

W świetle powyższego, gdy są spełnione ww. warunki nie istotne jest czy przewoźnik posiada zezwolenie na wykonywanie działalności pocztowej wydane przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej lub został wpisany do Rejestru operatorów pocztowych prowadzonego przez Prezesa UKE.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.