IBPP4/443-30/14/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 21 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania strat i nadwyżek wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów akcyzowych oraz w zakresie opodatkowania strat i nadwyżek wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

"X" S.A. (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") prowadzi działalność jako pośredniczący podmiot węglowy (dalej: "PPW") w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 w brzmieniu nadanym nowelizacją z dnia 12 lipca 2013 r., Dz. U. z 2013 r. Nr 939; dalej: "ustawa").

Przedmiot prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej obejmuje w szczególności wydobycie oraz sprzedaż wyrobów węglowych o kodzie CN 2701 (dalej: "wyroby węglowe" lub "węgiel"). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka może dokonywać m.in. wewnątrzwspólnotowej dostawy oraz eksportu wyrobów węglowych.

W trakcie przemieszczania wyrobów węglowych w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy, bądź eksportu, może dochodzić do powstawania różnego rodzaju różnic ilościowych, w tym strat lub nadwyżek, wynikających m.in. z właściwości fizykochemicznych sprzedawanego przez Spółkę węgla, warunków atmosferycznych, konstrukcji oraz stanu technicznego wykorzystywanych środków transportu, dokładności stosowanej aparatury pomiarowej, dokonanych kradzieży bądź tzw. usypów. W konsekwencji powyższego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą mieć miejsce sytuacje, w których wynikająca z pomiaru dokonanego przy użyciu wag Spółki ilość wyrobów węglowych wydanych do przemieszczenia będzie się różnić od ilości, która według pomiaru dokonanego w miejscu finalnego przeznaczenia tych wyrobów (znajdującego się poza granicami kraju), dotarła do tego miejsca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji powstanie różnic ilościowych, w tym zarówno strat jak i nadwyżek, podczas przemieszczenia wyrobów węglowych związanego z realizacją dostawy wewnatrzwspólnotowej lub eksportem tych wyrobów stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym po stronie Wnioskodawcy, w konsekwencji czego Wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzenia akcyzy od tych różnic.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji powstanie różnic ilościowych, w tym zarówno strat jak i nadwyżek, podczas przemieszczenia wyrobów węglowych związanego z realizacją dostawy wewnatrzwspólnotowej lub eksportem tych wyrobów nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w konsekwencji czego Spółka nie jest zobowiązana do odprowadzenia akcyzy od tych różnic.

Na gruncie obowiązującego brzmienia ustawy opodatkowaniu akcyzą podlegają m.in. wyroby akcyzowe, za które zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy uznaje się m.in. wyroby energetyczne określone w załączniku nr 1 do ustawy. Jednocześnie ustawa wprowadza pojęcie wyrobów węglowych, do których należą m.in. przeznaczone do celów opałowych wyroby oznaczone kodem CN 2701 - tj. węgiel, brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla.

Jak wskazano w opisie zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku Spółka dokonuje dostawy wewnatrzwspólnotowej oraz eksportu węgla o kodzie CN 2701. Tym samym wyrób ten, jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, na gruncie ustawy stanowi wyrób akcyzowy należący jednocześnie do kategorii wyrobów węglowych.

Zawarty w art. 9a ust. 1 ustawy znowelizowany katalog czynności podlegających opodatkowaniu wśród czynności opodatkowanych akcyzą wymienia m.in. powstanie ubytków wyrobów węglowych. Tym samym w przypadku wyrobów węglowych powstanie ubytków stanowi odrębny i samodzielny przedmiot opodatkowania akcyzą.

Równocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy w brzmieniu nadanym jej przez ustawę z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r. Nr 939; dalej: "nowelizacja") za ubytki wyrobów akcyzowych rozumie się m.in. wszelkie straty wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania na terytorium kraju w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą.

Zatem straty wyrobów węglowych stanowią ubytki w rozumieniu ustawy jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących przesłanek:

i. straty powstały w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą;

ii. straty powstały w trakcie przemieszania wyrobów węglowych na terytorium kraju.

W analizowanej sytuacji należałoby zaznaczyć, że w świetle art. 9a ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W świetle brzmienia powyższego przepisu ustawy należałoby zatem przyjąć, że na gruncie obecnego brzmienia ustawy dokonywane przez PPW eksport bądź wewnątrzwspólnotową dostawa wyrobów węglowych nie stanowią przedmiotu opodatkowania akcyzą - nie są zatem czynnościami opodatkowanymi, o których mowa w definicji ubytków wyrobów węglowych zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy. Już z literalnego brzmienia przytoczonego art. 9a ustawy wynika bowiem, że opodatkowaniu akcyzą nie podlega ani eksport, ani dostawa wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowej sytuacji straty powstałe podczas przemieszczania wyrobów węglowych związanego z realizacją dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportem tych wyrobów nie powstają w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą, a tym samym nie powstaje obowiązek zapłaty akcyzy od tych strat.

Równocześnie ewentualne nadwyżki powstałe podczas przemieszczania wyrobów węglowych związanego z realizacją dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportem tych wyrobów nie stanowią przedmiotu opodatkowania podatkiem akcyzowym, bowiem również nie zostały ujęte w art. 9a ustawy.

Reasumując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, różnice ilościowe powstałe podczas przemieszczenia wyrobów węglowych związanego z realizacją dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportem tych wyrobów nie stanowią ubytków wyrobów węglowych w rozumieniu ustawy, gdyż nie stanowią one strat powstałych podczas przemieszczenia wyrobów węglowych na terytorium kraju w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji powstanie różnic ilościowych podczas przemieszczenia wyrobów węglowych związanego z realizacją dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportem tych wyrobów nie stanowi po stronie Spółki czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w konsekwencji czego, nie jest ona zobowiązana do odprowadzenia akcyzy od tych różnic.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.