IBPP4/443-262/12/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia podstawy określania kursu walut z tytułu świadczonych przez Spółkę usług transportowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia podstawy określania kursu walut z tytułu świadczonych przez Spółkę usług transportowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce, prowadzi działalność m.in. w zakresie świadczenia usług transportowych.

Wnioskodawca (zwany dalej również Spółką) zawiera umowy z kontrahentami zagranicznymi (Zamawiający), których przedmiotem jest świadczenie usług transportowych, tj. wykonywanie zleceń Zamawiającego za pomocą należących do Wnioskodawcy samochodów ciężarowych. Kontrahenci Wnioskodawcy są podmiotami prowadzącymi w sposób profesjonalny działalność gospodarczą i zarejestrowanymi w swoich krajach, jako podmioty rozliczające podatek VAT, mającymi siedzibę na terytorium UE.

Umowy zawierane są zasadniczo na czas określony z możliwością wcześniejszego rozwiązania za wypowiedzeniem. Strony przewidziały, że umowy będą wykonywane i rozliczane w miesięcznych okresach rozliczeniowych.

W ramach zwieranych umów Wnioskodawca zapewnia realizację transportu międzynarodowego (zarówno w ramach UE jak i poza jej granice) na rzecz Zamawiającego na każde jego wezwanie skierowane w godzinach pracy zakładu Wnioskodawcy, w dowolnym wskazanym przez Zamawiającego kierunku (cała Europa) i według zmiennych potrzeb. Poszczególne wezwania do zorganizowania transportu określonego towaru przyjmowane są ustnie (telefonicznie), e-mailowo oraz pisemnie. Ograniczają się one głównie do określenia nadawcy, trasy przejazdu, miejsca załadunku i rozładunku, terminu załadunku i rozładunku towarów. Poszczególne zlecenia na rzecz kontrahentów odbywają się z różną częstotliwością (od kilkunastu do kilkudziesięciu zleceń w miesiącu w zależności od potrzeb).

Strony umówiły się, że rozliczanie usług będzie odbywało się w cyklach miesięcznych, według następującego schematu działań:

Całościowe wynagrodzenie za wyświadczoną usługę w przyjętym okresie rozliczeniowym jest możliwe dopiero po zakończeniu tego okresu rozliczeniowego i wynika z zestawienia przygotowanego przez Zamawiającego a nie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca na podstawie zawartych umów, współpracuje z dużymi podmiotami o uznanych markach na rynku europejskim, co w sposób istotny ogranicza jego pozycję negocjacyjną przy ustalaniu warunków tych umów (w tym głównie w zakresie rozliczeń finansowych). Innymi słowy, Wnioskodawca chcąc w ogóle współpracować z tymi podmiotami (wykonywać na ich rzecz usługi) nie ma możliwości nie zaakceptowania narzuconych warunków współpracy.

Wnioskodawca zauważa jednakże, że wskazany powyżej sposób świadczenia i rozliczania usług nie jest sprzeczny z zasadami prawa zobowiązań i może mieć miejsce w oparciu o zasadę swobody kontraktowania. Również przepisy ustawy o VAT nie przewidują, że strony umowy nie mogą uregulować wzajemnych stosunków w oparciu o tak określone warunki współpracy. Wnioskodawca spodziewa się więc odpowiedzi na zadane pytania w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i zaprezentowane warunki umów. Spółka zdaje bowiem sobie sprawę, że modyfikacja warunków umów mogłaby ułatwić sposób rozliczenia transakcji w zakresie podatku VAT i podatku dochodowego, jednakże takiej możliwości nie ma.

Strony przewidziały, że rozliczenia pomiędzy nimi będą się odbywały wyłącznie w walutach obcych.

W związku z powyższym zadano pytania:

Czy w przypadku, kiedy strony przewidują wzajemne rozliczenia w oparciu o walutę obcą, to czy dla celów rozliczenia podatku VAT danej faktury należy stosować taki sam kurs waluty obcej jak dla celów rozliczenia przychodu uzyskanego z tej usługi (faktury) w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy dla celów rozliczenia transakcji w podatku VAT oraz w podatku dochodowym od osób prawnych do przeliczenia waluty będzie miał zastosowanie ten sam kurs waluty obcej.

Zgodnie z przepisem § 11 ust. 1 rozporządzenia MF z dnia 28 marca 2011 r. przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-4 i 7-11, ust. 16a 16b oraz ust. 19a ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Fakturę za usługę ciągłą należy odróżnić od faktury zbiorczej, tj. takiej która dokumentuje kilka odrębnych transakcji.

Cytując z kolei przepis art. 31a ustawy o VAT przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4. W przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Przepis art. 12 ust. 2 u.p.d.o.p. przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Za datę powstania przychodu, uważa się co do zasady dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

W każdym przypadku Świadczenia na rzecz kontrahentów unijnych dla potrzeb podatku VAT i podatku dochodowego będzie stosowany ten sam kurs przeliczenia. Będzie to zawsze kurs z dnia poprzedzającego ostatni dzień okresu rozliczeniowego (w założeniu miesiąca), chyba że wcześniej będzie wystawiona faktura (do 30 dni) - wtedy kurs z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

W myśl art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Podatnicy dokonujący przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych nie mają dowolności co do wyboru sposobu przeliczania waluty, gdyż zasady przeliczania tych kwot zostały wyraźnie określone w przywołanych przepisach. W sytuacji gdy podatnik nie wystawi faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego, a tak jest w tym przypadku, Kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

W odrębnym rozstrzygnięciu stwierdzono, że obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy powstanie na podstawie art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy o VAT w ostatni dzień okresu rozliczeniowego pomiędzy Wnioskodawcą a Zlecającymi.

Dlatego też Wnioskodawca dla potrzeb podatku od towarów i usług winien stosować kurs z dnia poprzedzającego ostatni dzień okresu rozliczeniowego (w założeniu miesiąca), chyba że wcześniej będzie wystawiona faktura (do 30 dni) - wtedy kurs z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie uznania świadczonych usług za usługi ciągłe oraz ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego zostały zawarte w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.