IBPP4/443-24/14/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 21 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów gazowych - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów gazowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 kwietnia 2014 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 4 kwietnia 2014 r. znak: IBPP4/443-24/14/EK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia zgodnie z art. 1 ustawy - Prawo spółdzielcze jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, która w interesie swoich członków prowadzi działalność gospodarczą. Celem spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych oraz innych potrzeb członków i jej rodzin.

Ponadto spółdzielnia zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zarządza nieruchomościami wspólnymi stanowiącymi współwłasność spółdzielni na zasadach zarządu powierzonego o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali.

Zgodnie z art. 45a ust. 4 ustawy - Prawo energetyczne koszty zakupu, między innymi paliw gazowych są rozliczane w opłatach pobieranych od osób niebędących odbiorcami. Wysokość opłat powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu m.in. paliw gazowych.

Natomiast zgodnie z art. 45a ust. 6 ww. ustawy w przypadku gdy wyłącznym odbiorcą paliw gazowych dostarczanych do budynku jest właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego, jest on odpowiedzialny za rozliczanie na poszczególne lokale całkowitych kosztów zakupu.

W związku z tym, że część budynków wielorodzinnych będących w zasobach spółdzielni jest opomiarowana gazomierzami zbiorczymi, Spółdzielnia zawarła umowy kompleksowe sprzedaży paliwa gazowego na potrzeby indywidualnych gospodarstw domowych w celu zasilania kuchenek gazowych.

Spółdzielnia posiada 6 własnych kotłowni gazowych, w których wytwarzana jest energia cieplna dla części budynków będących w zasobach spółdzielni oraz dla jednej wspólnoty mieszkaniowej. Energia cieplna wykorzystywana jest na potrzeby centralnego ogrzewania oraz na potrzeby podgrzania wody dla gospodarstw domowych będących w zasobach spółdzielni oraz w nieznacznym stopniu dla lokali użytkowych będących w zasobach spółdzielni.

Z jednej z posiadanych kotłowni gazowych spółdzielnia dostarcza na podstawie umowy energię cieplną dla wspólnoty mieszkaniowej na potrzeby gospodarstw domowych. Sprzedaż energii cieplnej odbywa się na podstawie taryfy na ciepło oraz urządzeń pomiarowych.

Spółdzielnia posiada 121 wielorodzinnych budynków mieszkalnych. Dla 16 budynków będących w zasobach spółdzielni dostarczana jest we własnym zakresie energia cieplna na cele centralnego ogrzewania i podgrzania wody.

W każdej z posiadanych kotłowni udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi po kilkadziesiąt procent.

Posiadane kotłownie można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ posiadają pracowników do obsługi, dozoru oraz infrastrukturę, ponadto prowadzona jest dla nich odrębna ewidencja zdarzeń gospodarczych pozwalająca przyporządkować koszty jak i przychody tej działalności. Kotłownie te nie stanowią zarówno pod względem finansowym jak i organizacyjnym odrębnych przedsiębiorstw, ponieważ wchodzą w skład całego majątku spółdzielni.

Spółdzielnia od kilku lat realizuje systemowe zadania polegające na zmniejszeniu energochłonności posiadanych budynków, poprzez wykonywanie robót budowlanych związanych z docieplaniem ścian oraz stropodachów, jak również wykonywaniu prac polegających na wymianie okien i drzwi w częściach wspólnych nieruchomości. Ponadto spółdzielnia modernizuje proces produkcji oraz przetwarzania energii cieplnej poprzez zastąpienie urządzeń o niskiej efektywności energetycznej urządzeniami o podwyższonej efektywności energetycznej (kotły, wymienniki ciepła, pompy, zasobniki ciepłej wody).

Poprzez podejmowane działania osiągane są cele dotyczące ochrony środowiska, ponieważ zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło dla budynków ma bezpośredni wpływ na ilość emisji spalin wytwarzanych podczas pracy kotłowni.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

* jest finalnym nabywcą gazowym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym. Posiadane kotłownie nie zostały wyodrębnione jako organizacyjny i finansowy zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania;

* udział procentowy zakupu wyrobów gazowych we wszystkich posiadanych kotłowniach w globalnej wartości produkcji sprzedanej za 2013 rok wynosi około 29,49%;

* w instalacjach - kotłowniach nie został wprowadzony system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej taki jak EU ETS czy też EMAS, ponadto nie posiadamy Systemu Zarządzania Środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO;

* ilość nabywanych przez Wnioskodawcę wyrobów gazowych w celu wytworzenia energii cieplnej dla części budynków będących w zasobach Spółdzielni oraz wspólnoty mieszkaniowej zasilanych z tego samego źródła ciepła tj. kotłowni lokalnej w Jedliczu wynosi za 2013 rok 114 473 m³ gazu ziemnego o kodzie CN 2711 21 00, natomiast udział procentowy zakupu wyrobów gazowych w tej kotłowni w globalnej wartości produkcji sprzedanej za 2013 rok wynosi około 59,79%;

* Spółdzielnia zużywa wyrób gazowy o kodzie CN 2711 21 00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 14 kwietnia 2014 r.):

Czy użycie wyrobów gazowych w sposób przedstawiony we wniosku powoduje zwolnienie z podatku akcyzowego wynikające z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym dla zasobów mieszkaniowych Spółdzielni.

Czy zwolnieniem o którym mowa powyżej będzie mogło być objęte użycie wyrobów gazowych na potrzeby ogrzewania i podgrzania wody dla lokali użytkowych oraz zasobów wspólnoty mieszkaniowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, użycie wyrobów gazowych dla zasobów mieszkaniowych będzie podlegało zwolnieniu na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1, natomiast lokale użytkowe oraz zasoby wspólnoty mieszkaniowej nie będą mogły korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 3lb ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej ustawą (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie "wyroby akcyzowe" oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie "wyroby gazowe" oznacza - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zakres opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych, w tym również wyrobów gazowych, został określony w rozdziale 1 działu IV ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby (...) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

W ww. załączniku nr 1, stanowiącym Wykaz wyrobów akcyzowych, umieszczono pod pozycją nr 28, z kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zgodnie z art. 9c ust. 2 ustawy, za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8, a zatem:

Stosownie do art. 9c ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych, zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu oraz może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Stosownie do art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na wyroby gazowe zostały określone w art. 89 ust. 1 i 2 ustawy. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, stawka akcyzy dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - wynosi 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Z powyższych przepisów wynika, iż zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi. Tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu wyrobami gazowymi.

Zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

W myśl art. 31b ust. 6 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest:

- uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Stosownie do art. 31b ust. 8 ustawy, na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, która w interesie swoich członków prowadzi działalność gospodarczą. Celem spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych oraz innych potrzeb członków i jej rodzin.

Spółdzielnia zarządza nieruchomościami wspólnymi stanowiącymi współwłasność spółdzielni na zasadach zarządu powierzonego o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali.

Zgodnie z art. 45a ust. 4 ustawy - Prawo energetyczne koszty zakupu, między innymi paliw gazowych są rozliczane w opłatach pobieranych od osób niebędących odbiorcami. Wysokość opłat powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez odbiorcę kosztów zakupu m.in. paliw gazowych. Natomiast zgodnie z art. 45a ust. 6 ww. ustawy w przypadku gdy wyłącznym odbiorcą paliw gazowych dostarczanych do budynku jest właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego, jest on odpowiedzialny za rozliczanie na poszczególne lokale całkowitych kosztów zakupu. Spółdzielnia zawarła umowy kompleksowe sprzedaży paliwa gazowego na potrzeby indywidualnych gospodarstw domowych w celu zasilania kuchenek gazowych. Spółdzielnia posiada 6 własnych kotłowni gazowych, w których wytwarzana jest energia cieplna dla części budynków będących w zasobach spółdzielni oraz dla jednej wspólnoty mieszkaniowej. Energia cieplna wykorzystywana jest na potrzeby centralnego ogrzewania oraz na potrzeby podgrzania wody dla gospodarstw domowych będących w zasobach spółdzielni oraz w nieznacznym stopniu dla lokali użytkowych będących w zasobach spółdzielni. Z jednej z posiadanych kotłowni gazowych spółdzielnia dostarcza na podstawie umowy energię cieplną dla wspólnoty mieszkaniowej na potrzeby gospodarstw domowych. Sprzedaż energii cieplnej odbywa się na podstawie taryfy na ciepło oraz urządzeń pomiarowych.

Spółdzielnia posiada 121 wielorodzinnych budynków mieszkalnych. Dla 16 budynków będących w zasobach spółdzielni dostarczana jest we własnym zakresie energia cieplna na cele centralnego ogrzewania i podgrzania wody. Wnioskodawca wskazał, że jest finalnym nabywcą gazowym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym. Ilość nabywanych przez Wnioskodawcę wyrobów gazowych w celu wytworzenia energii cieplnej dla części budynków będących w zasobach Spółdzielni oraz wspólnoty mieszkaniowej zasilanych z tego samego źródła ciepła tj. kotłowni lokalnej w Jedliczu wynosi za 2013 rok 114 473 m³ gazu ziemnego o kodzie CN 2711 21 00, natomiast udział procentowy zakupu wyrobów gazowych w tej kotłowni w globalnej wartości produkcji sprzedanej za 2013 rok wynosi około 59,79%. Spółdzielnia zużywa wyrób gazowy o kodzie CN 2711 21 00.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu - w tym przypadku Spółdzielni, zaś użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe, przy zachowaniu warunków przewidzianych w art. 31b ust. 6 i 7 ustawy. Wnioskodawca wskazał kod CN dla gazu nabywanego przez Spółdzielnię jako CN 2711 21 00.

Zgodnie z art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

Zatem w zależności od rodzaju i grupy gazu ziemnego, sprzedaż gazu (przeznaczonego do celów opałowych przez gospodarstwa domowe) finalnemu nabywcy gazowemu w ilościach nieprzekraczających powyższych limitów, jest zwolniona od akcyzy.

Natomiast w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, zgodnie z art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy, jest uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Należy stwierdzić, że ustawodawca wskazał w art. 31b ust. 8 ustawy, co nie jest uznawane za gospodarstwo domowe w rozumieniu ustawy, jednakże ustawa nie zawiera definicji legalnej pojęcia "gospodarstwo domowe". Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, iż "gospodarstwo" to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast "domowy" - str. 144 - to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Zatem zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, aby czynności podlegające co do zasady opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00, mogły być zwolnione od akcyzy, ww. wyroby gazowe powinny być przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe (pomieszczenia mieszkalne).

W świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222), celem spółdzielni mieszkaniowej (...) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Z powyższych okoliczności oraz z przedstawionych przepisów prawa wynika, że Spółdzielnia, jako finalny nabywca gazowy, działający w imieniu członków Spółdzielni i ich rodzin, prowadzących gospodarstwa domowe, może nabyć wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 w zwolnieniu od akcyzy odnośnie lokali należących do zasobów mieszkaniowych Wnioskodawcy - Spółdzielni do wysokości limitu 8.000 m#179; rocznie. Po przekroczeniu limitu 8.000 m#179; Wnioskodawca chcąc nadal nabywać gaz w zwolnieniu składa sprzedawcy oświadczenie o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych. Wówczas może dokonać nabycia w zwolnieniu gazu w części przypadającej na lokale mieszkalne. Odnośnie natomiast uwzględnionej w tym oświadczeniu części gazu przypadającego na lokale użytkowe prawidłowym jest nabycie tego gazu z naliczoną akcyzą.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nabywa wyrób gazowy w ilości większej niż wskazana powyżej. Tym samym Wnioskodawca w celu nabycia wyrobu gazowego z zastosowaniem zwolnienia winien złożyć sprzedawcy tych wyrobów stosowne oświadczenie.

Z powyższego zatem wynika, że wyrób gazowy nabyty przez Wnioskodawcę objęty jest zwolnieniem w sytuacji gdy jest on zużywany do celów mieszkaniowych w wielorodzinnych budynkach mieszkalnych będących w zasobach spółdzielni. Zwolnieniem nie będzie zaś objęty wyrób gazowy zużywany przez Wnioskodawcę w celu dostarczenia ciepła do lokali użytkowych będących w zasobach spółdzielni. W tej sytuacji Wnioskodawca, zgodnie z art. 31b ust. 6 lit. b ustawy, chcąc nabywać gaz z zastosowaniem zwolnienia winien złożyć sprzedawcy stosowne oświadczenie, w którym zużycie gazu na cele lokali użytkowych winno być określone proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni z uwzględnieniem mocy grzewczych tych urządzeń.

Zwolnieniem z akcyzy nie będzie również objęte zużycie przez Wnioskodawcę gazu w celu wytworzenia ciepła dostarczanego Wspólnocie Mieszkaniowej. Brak jest bowiem w tej sytuacji podstaw prawnych, aby uznać, że w przypadku spółdzielni ma zastosowanie zwolnienie o podatku akcyzowego określone w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy. Spółdzielnia nie zużywa gazu dla potrzeb lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) znajdujących się w jej zasobach, ale na potrzeby podmiotu trzeciego. Wnioskodawca w takiej sytuacji występuje jako dostawca ciepła, działa w charakterze "ciepłowni", co skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia.

Należy zaznaczyć również, że w przypadku gdy Wnioskodawca nabył od sprzedawcy z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy gaz, i zużył go do innych celów niż zwolnione, to w myśl art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy w związku z art. 11b ust. 1 pkt 4 względem użytego wyrobu gazowego powstanie obowiązek podatkowy i Wnioskodawca stanie się, na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, podatnikiem podatku akcyzowego zobowiązanym do zapłaty podatku akcyzowego od użytego niezgodnie ze zwolnieniem gazu.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.