IBPP4/443-231/11/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu 2 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przypadku świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest:

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi prowadzenia Instruktorskiego Kursu Kwalifikacyjnego,

* nieprawidłowe w zakresie pozostałych usług doskonalenia i dokształcania zawodowego i specjalistycznego (wymienionych w pkt 1 wniosku).

W dniu 2 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie organizowania doskonalenia i dokształcania zawodowego (wymienionych w pkt 1 wniosku).

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Jako instytucja kultury wpisana do rejestru prowadzonego przez organizatora, którym jest Województwo, Wnioskodawca zajmuje się zgodnie ze statutem m.in. organizowaniem doskonalenia i dokształcania zawodowego i specjalistycznego.

Warsztaty nie są zakończone uzyskaniem świadectwa. Celem ich jest przekazywanie wiedzy na temat twórczości artystycznej oraz zajęcia praktyczne. Odbiorcami tych usług są nauczyciele i instruktorzy, lecz warsztaty te nie stanowią formy zamkniętej, a zatem mogą z nich korzystać inne osoby fizyczne.

Z uwagi na fakt, że jako instytucja kultury, Wnioskodawca znajduje się w sektorze finansów publicznych, wszystkie środki pieniężne, znajdujące się na jego koncie bankowym, są środkami publicznymi. Wnioskodawca uważa, że usługi te są w jej przypadku zwolnione z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29c.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 20 kwietnia 2011 r.) Wnioskodawca wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Usługi organizowania doskonalenia i dokształcania zawodowego i specjalistycznego, są usługami:

* nie spełniającymi warunków zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a), b), natomiast finansowane są przez Wnioskodawcę, który należy do sfery finansów publicznych i w związku z tym, uważa, że te usługi mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c). Środki na pokrycie kosztów w części lub całości pochodzą z wpłat od uczestników lub ich pracodawców, które wpłacane są na konto Wnioskodawcy,

* spełniającymi warunki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) i c). Konkretnie chodzi tutaj o zdarzenie przyszłe Instruktorski Kurs Kwalifikacyjny o kierunku: taniec ludowy. Kierowany jest do nauczycieli i instruktorów tańca ludowego, ale jak wszystkie zajęcia jest formą otwartą, mogą więc z niego korzystać również inne osoby. Po zakończeniu kursu, słuchacze posiadający wszystkie zaliczenia i zdane egzaminy z poszczególnych przedmiotów, przystępują do egzaminu końcowego. Dokumentem stwierdzającym ukończenie kursu jest zaświadczenie wydane przez Narodowe Centrum Kultury w imieniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 marca 1999 r. (Dz. U. Nr 26, poz. 234) oraz zmieniające je rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 12 maja 2003 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w niektórych instytucjach kultury, dla których organizatorem jest administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego. Ukończenie kursu uznawane jest jako wykształcenie równorzędne ze średnim specjalistycznym. Zgodnie z cytowanym wyżej rozporządzeniem absolwenci kursu posiadają również kwalifikacje pedagogiczne uznawane w resorcie kultury. Za kurs tego typu płacą przede wszystkim sami uczestnicy, natomiast zdarzają się osoby, za które płacą ich pracodawcy. Działalność ta generuje niewielki zysk, który Wnioskodawca przeznacza na inną działalność upowszechniającą kulturę.

Do prowadzenia wszystkich wymienionych wyżej kursów, Wnioskodawca zatrudnia fachowców na umowy o dzieło lub zleca osobom, które w danym zakresie prowadzą działalność i po skończeniu kursu wystawiają mu faktury.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przedstawione przypadki naszej działalności, stanowią usługi zwolnione z podatku VAT na podstawie przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 20 kwietnia 2011 r.), przedstawione przez niego przypadki prowadzonej działalności podlegają zwolnieniu z podatku VAT na podstawie przytoczonych przepisów, ponieważ stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Dotyczą doskonalenia i dokształcania zawodowego i specjalistycznego nauczycieli i instruktorów. Jako usługodawca Wnioskodawca jest stroną finansująca tą usługę, a skoro jego środki są środkami publicznymi, to rozumie, że usługa jest finansowana ze środków publicznych.

Inne osoby fizyczne są uczestnikami całej działalności, ale to nie powinno być zdaniem Wnioskodawcy przedmiotem kwalifikacji zdarzenia jako zwolnienia z VAT lub nie. Istotą tego zwolnienia jest status jaki uzyskuje kursant (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) lub możliwość jaką stwarza przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c), dla organizatorów będących w sferze środków publicznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy na podstawie art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnione od podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, jednakże przepis ten został uchylony. W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwolnienia od podatku dotyczące dostaw i świadczonych usług zawarte są bezpośrednio w art. 43 ustawy o VAT.

Zatem w tym artykule należy poszukiwać ewentualnej podstawy do zwolnienia z opodatkowania czynności świadczonych przez Wnioskodawcę.

Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z którym wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług następowało poprzez zidentyfikowanie usług (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, iż jako instytucja kultury wpisana do rejestru prowadzonego przez organizatora, którym jest Województwo, zajmuje się zgodnie ze statutem m.in. organizowaniem doskonalenia i dokształcania zawodowego i specjalistycznego.

Wnioskodawca dokonując analizy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, w kontekście ewentualnego zwolnienia, dochodzi do konstatacji, iż świadczone przez niego usługi w zakresie prowadzenia Instruktorskiego Kursu Kwalifikacyjnego są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) i c) ustawy o VAT, natomiast pozostałe usługi doskonalenia i dokształcania zawodowego i specjalistycznego mogą korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ww. ustawy.

Analizując, czy prowadzone w tej formie kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, podlega zwolnieniu od podatku VAT, należy dokonać analizy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

W myśl § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Należy zauważyć, że środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) są:

O ile zatem usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są finansowane środkami pochodzącymi z ww. źródeł spełniona zostanie dyspozycja określona ww. przepisem art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych.

Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz dla świadczenia usług i dostaw towarów ściśle z tymi usługami związanych.

Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Tut. Organ informuje, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma tutaj znaczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi Instruktorski Kurs Kwalifikacyjny o kierunku taniec ludowy, kierowany do nauczycieli i instruktorów tańca ludowego, ale jak wszystkie zajęcia jest formą otwartą, mogą więc z niego korzystać również inne osoby. Po zakończeniu kursu, słuchacze posiadający wszystkie zaliczenia i zdane egzaminy z poszczególnych przedmiotów, przystępują do egzaminu końcowego. Dokumentem stwierdzającym ukończenie kursu jest zaświadczenie wydane przez Narodowe Centrum Kultury w imieniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 marca 1999 r. (Dz. U. Nr 26, poz. 234) oraz zmieniające je rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 12 maja 2003 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w niektórych instytucjach kultury, dla których organizatorem jest administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego. Ukończenie kursu uznawane jest jako wykształcenie równorzędne ze średnim specjalistycznym. Zgodnie z cytowanym wyżej rozporządzeniem absolwenci kursu posiadają również kwalifikacje pedagogiczne.

Zgodnie z art. § 1 rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w niektórych instytucjach kultury, dla których organizatorem jest administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 26, poz. 234 z późn. zm.), rozporządzenie ustala wymagania kwalifikacyjne i tryb stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w niektórych instytucjach kultury, dla których organizatorem jest administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia, wykaz szkół wyższych, szkół i kursów, których ukończenie, lub egzaminów, których złożenie uznaje się za wykształcenie specjalistyczne i przygotowanie pedagogiczne, określa załącznik nr 6 rozporządzenia.

W załączniku nr 6 stanowiącym wykaz szkół wyższych, szkół i kursów, których ukończenie, lub egzaminów, których złożenie uznaje się za wykształcenie specjalistyczne i przygotowanie pedagogiczne w części A (w zakresie wykształcenia uznanego za specjalistyczne do zajmowania stanowisk określonych w załącznikach do rozporządzenia) w ust. 1 pkt 10 wskazano, iż za wykształcenie średnie specjalistyczne (wykształcenie równorzędne) uznaje się ukończenie instruktorskich kursów kwalifikacyjnych prowadzonych przez Narodowe Centrum Kultury, dawniej kolejno przez Instytut im. Adama Mickiewicza, Narodowe Centrum Kultury oraz Centrum Animacji Kultury, na podstawie przepisów dotyczących podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, a także organizowanych przez samorząd województwa na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia, wymagania kwalifikacyjne pracowników stwierdza pracodawca na podstawie świadectw, dyplomów, zaświadczeń oraz świadectw pracy dokumentujących:

Zatem biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powyższe przepisy należy stwierdzić, iż prowadzony przez Wnioskodawcę Instruktorski Kurs Kwalifikacyjny, o ile spełnia wymagania określone ww. przepisami rozporządzenia Ministra Kultury i Sportu z dnia 9 marca 1999 r. mieści się w usługach kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innych niż wymienione w pkt 26 prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach i podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika ponadto, że Wnioskodawca poza ww. Instruktorskim Kursem Kwalifikacyjnym prowadzi również w ramach doskonalenia i dokształcania zawodowego i specjalistycznego warsztaty, które nie są zakończone uzyskaniem świadectwa, ich celem jest przekazywanie wiedzy na temat twórczości artystycznej oraz zajęcia praktyczne. Odbiorcami szkoleń są nauczyciele i instruktorzy oraz inne osoby fizyczne, gdyż warsztaty nie stanowią formy zamkniętej.

W ocenie Wnioskodawcy ww. usługi nie spełniają warunków zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) i b) ustawy o VAT, natomiast spełniają przesłanki do zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ww. ustawy, gdyż finansowane są przez Wnioskodawcę, który należy do sfery finansów publicznych. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego środki na pokrycie kosztów ww. usług w części lub w całości pochodzą z wpłat od uczestników lub ich pracodawców, które wpłacane są na konto Wnioskodawcy.

Należy zaznaczyć, że zwolnienie od podatku VAT usług finansowanych w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych dotyczy sytuacji, gdy środki pieniężne na wykonanie tych usług dostarczane są z konkretnego źródła tj. pochodzą ze środków publicznych, o których mowa w ww. art. 5 ust. 1 ustawy o finansach publicznych (zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. (http://sip.pwn.pl) "finansować" - oznacza "dostarczać środki pieniężne na coś"). Zwolnienie nie ma zatem zastosowania w przypadku gdy usługi są finansowane środkami pochodzącymi z innych źródeł np. z dochodów prywatnych czy też z dochodów komercyjnych podmiotów gospodarczych.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że skoro działa on w strefie finansów publicznych, to wszelkie środki wpływające na konto Wnioskodawcy pochodzą ze środków publicznych. Przychody jednostek sektora finansów publicznych z prowadzonej przez nie działalności są niewątpliwie środkami publicznymi w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, nie zmienia to jednak faktu, że w przypadku ww. usług środki na ich finansowanie pochodzą z wpłat od uczestników lub ich pracodawców. Wnioskodawca nie wskazał przy tym, że ww. wpłaty pochodzą ze środków publicznych, o których mowa w ww. art. 5 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, zatem nie można zgodzić się z jego stanowiskiem, że ww. usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT.

Wątpliwym jest również zakwalifikowanie ww. usług do usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w przypadku gdy ich odbiorcami są inne osoby fizyczne inne niż nauczyciele i instruktorzy. W ich przypadku Wnioskodawca nie wykazał bowiem jaki związek z branżą lub zawodem uczestników szkolenia mają świadczone przez niego usługi doskonalenia i dokształcania zawodowego i specjalistycznego.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi prowadzenia Instruktorskiego Kursu Kwalifikacyjnego,

* nieprawidłowe w zakresie pozostałych usług doskonalenia i dokształcania zawodowego i specjalistycznego (wymienionych w pkt 1 wniosku).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.