IBPP4/443-231/11/EJ - Wpływ dotacji rozwojowej na obrót opodatkowany podatkiem VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 5 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 2 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy dotacja otrzymana na realizację projektu pn. "..." zwiększa obrót opodatkowany podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy dotacja otrzymana na realizację projektu pn. "..." zwiększa obrót opodatkowany podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca prowadzi w przeważającym zakresie działalność produkcyjną w branży systemów grzewczych. Wnioskodawca na podstawie Umowy o dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego, zawartej z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości (dalej PARP) uzyskał dofinansowanie (tzw. dotację rozwojową) na realizację projektu pn. "...", którego przedmiotem jest przeprowadzenie szeregu szkoleń na terenie całej Polski dla pracowników firm oraz przedsiębiorstw jednoosobowych zajmujących się wykonywaniem instalacji grzewczych w budynkach. Kwota wnioskowanej dotacji została oparta o Budżet projektu w którym skalkulowano szacowane koszty realizacji szkoleń dla z góry przyjętej liczby uczestników. Na tej podstawie biorąc pod uwagę szacowaną i zakładaną liczbę uczestników szkoleń obliczono koszt szkolenia na jedną osobę. Do kosztów tych w szczególności zaliczono koszty wynagrodzeń wykładowców, koszty wynajmu sal szkoleniowych, koszty wyżywienia i noclegów uczestników i wykładowców, jako że szkolenia są dwudniowe, koszty wynagrodzeń dla obsługi administracyjno-księgowej projektu, koszty promocji i rekrutacji uczestników projektu, koszty archiwizacji dokumentów związanych z projektem, koszty zakupu sprzętu i materiałów niezbędnych do realizacji projektu np. laptopy.

Umowa o dofinansowanie zobowiązuje Wnioskodawcę do wniesienia na potrzeby realizacji ww. projektu tzw. wkładu własnego/prywatnego w odgórnie określonej kwocie na potrzeby pokrycia części wydatków związanych ze szkoleniami, w pozostałej części wydatki te są finansowane ze środków dotacji rozwojowej. Według wytycznych projektu, wkład prywatny Wnioskodawcy stanowić ma 20% ceny szkolenia dla mikro i małych przedsiębiorstw, 30% ceny szkolenia dla średnich przedsiębiorstw i 40% dla dużych przedsiębiorstw. Ponieważ na etapie rozpoczęcia i w trakcie realizacji projektu, Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć ile przedsiębiorstw weźmie udział w szkoleniach i jakiego rodzaju będą to przedsiębiorstwa, Wnioskodawca według wskazań PARP i szacunkowych danych dotyczących potencjalnych uczestników szkoleń, określił szacunkową wysokość wkładu własnego, jaki ma być wniesiony przez danego uczestnika szkoleń w zależności od tego, czy jest mikro, małym, średnim czy dużym przedsiębiorcą. Wnioskodawca refinansuje bowiem według wytycznych PARP ww. wkład własny poprzez obciążenie nim w określonym stosunku beneficjentów ostatecznych - tj. uczestników szkoleń. Pozostałą część kosztu szkolenia pokrywa Wnioskodawca ze środków uzyskanej dotacji rozwojowej. Po zakwalifikowaniu danego przedsiębiorstwa i jego pracowników lub przedstawicieli do udziału w szkoleniu, Wnioskodawca zawiera z daną firmą umowę szkoleniową, która określa rodzaj przedsiębiorstwa oraz liczbę pracowników lub przedstawicieli danej firmy uczestniczących w szkoleniu a także wysokość wkładu własnego tej firmy. Ponieważ określenie kwotowe wkładu własnego danego beneficjenta ostatecznego jest na etapie rozpoczęcia i realizacji projektu tylko szacunkowe, dlatego też w umowach z beneficjentami ostatecznymi Wnioskodawca zastrzegł prawo do zmiany wysokości wkładu własnego w zależności od końcowego rozliczenia projektu. W szczególności ostateczny podział kwoty wkładu własnego, do jakiego wniesienia został zobowiązany Wnioskodawca, na poszczególnych beneficjentów ostatecznych zależeć będzie od tego, ile i jakiego rodzaju przedsiębiorstwa skierowały swoich pracowników lub przedstawicieli na szkolenia. Z tytułu wniesienia wkładu własnego przez beneficjentów ostatecznych, Wnioskodawca wystawia na nich fakturę na wysokość tego wkładu własnego opodatkowując ten wkład własny stawką 22% przed 1 stycznia 2011 r.i 23% po tej dacie, tytułując je jako "udział w szkoleniu". Wnioskodawca nie dolicza do wartości faktury części finansowanej z otrzymanej dotacji rozwojowej.

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo zajmujące się głównie produkcją i sprzedażą systemów grzewczych. W ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej podatnik posiada również zarejestrowaną działalność pn. "pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane" PKD 2007 85.59.B.

Wnioskodawca dla potrzeb realizacji projektu i zgodnie z zatwierdzonym przez PARP budżetem dokonuje zakupu szeregu towarów i usług, a naliczony z tego tytułu podatek VAT Wnioskodawca odlicza na ogólnych zasadach. Okres realizacji projektu przewidziano na czas około dwóch lat od grudnia 2009 r.

Wydatki kwalifikowane w ramach projektu są zasadniczo kwotami netto, z wyjątkiem wydatków w zakresie gastronomii i usług noclegowych - w tym zakresie Wnioskodawca uzyskał zgodę PARP na zaliczenie do wydatków kwalifikowanych również podatku VAT od zakupu usług gastronomicznych i noclegowych ze względu na niemożliwość odliczenia podatku VAT od tych usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę, o której mowa wyżej, zwiększa obrót podlegający podatkowi od towarów i usług wynikający ze świadczenia przez podatnika usług szkoleniowych na rzecz przedsiębiorstwa z branży instalacyjnej, które delegują swoich pracowników do uczestniczenia w organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleniach w ramach realizacji projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, pokrycie/dofinansowanie części kosztów organizacji szkolenia ze środków otrzymanej dotacji rozwojowej nie zwiększa obrotu pomiędzy Wnioskodawcą a beneficjentem ostatecznym (przedsiębiorstwem kierującym pracownika lub przedstawiciela na szkolenie); przedmiotem tego obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest tylko wkład własny wnoszony przez beneficjenta ostatecznego. W szczególności w ocenie Wnioskodawcy dotacja, o której mowa, została mu udzielona jako pokrycie kosztów przeprowadzenia projektu szkoleniowego, który według szacunków i planów Wnioskodawcy miał objąć określoną liczbę osób - pracowników i przedstawicieli firm z branży instalacyjnej. Do kosztów tych należą m.in. koszty wynagrodzenia osób szkolących, koszty wynajęcia sal szkoleniowych, koszty poczęstunku, koszty promocji i rekrutacji, koszty zakupu urządzeń i przedmiotów związanych z realizacją szkoleń, np. komputery, rzutniki, etc., koszty obsługi księgowej projektu, koszty archiwizacji dokumentacji projektowej, itp. Dotacja ta nie została udzielona jako dopłata/dofinansowanie do ceny konkretnych towarów i usług oferowanych lub świadczonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie osiąga żadnego zysku z organizowanych i prowadzonych szkoleń a dotacja została udzielona na pokrycie kosztów ich organizacji. Konieczność uiszczenia przez beneficjentów ostatecznych określonej kwoty tytułem wkładu własnego, stanowi de facto zwrot na rzecz Wnioskodawcy odpowiedniej części ponoszonego przez tegoż Wnioskodawcę jako organizatora szkoleń wkładu prywatnego, tak, aby realizacji projektu pozostała obojętna dla wyniku finansowego Wnioskodawcy, tzn. nie przynosi ani zysku ani straty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie zaś z brzmieniem art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując - podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. "...". Wnioskodawca na realizację projektu uzyskał dofinansowanie tzw. dotację rozwojową. Umowa o dofinansowanie zobowiązuje podatnika do wniesienia na potrzeby realizacji ww. projektu tzw. wkładu własnego w odgórnie określonej kwocie na potrzeby pokrycia części wydatków związanych ze szkoleniami, w pozostałej części wydatki projektu są finansowane ze środków dotacji rozwojowej. Wnioskodawca refinansuje wkład własny poprzez obciążenie nim beneficjentów ostatecznych tj. uczestników szkoleń. Pozostałą część kosztu szkolenia pokrywa Wnioskodawca ze środków uzyskanej dotacji rozwojowej. Z treści wniosku wynika, że do kosztów tych należą m.in. koszty wynagrodzenia osób szkolących, koszty wynajęcia sal szkoleniowych, koszty poczęstunku, koszty promocji i rekrutacji, koszty zakupu urządzeń i przedmiotów związanych z realizacją szkoleń, np. komputery, rzutniki, etc., koszty obsługi księgowej projektu, koszty archiwizacji dokumentacji projektowej, itp.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę w tej kwestii stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przedmiotowa dotacja otrzymana na realizację projektu pn. "..." jeśli faktycznie nie została udzielona jako dopłata do ceny szkolenia lecz w celu pokrycia kosztów organizacji szkoleń, to nie stanowi dopłaty do ceny towaru lub usługi, tym samym nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. A. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.