IBPP4/443-229/13/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 23 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 23 maja 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

"P" (zwana dalej: "Spółką", "Wnioskodawcą") prowadzi działalność jako pośredniczący podmiot węglowy w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.).

W ramach prowadzonej działalności Spółka zajmuje się między innymi obsługą handlową podmiotów z Grupy Kapitałowej.

Spółka planuje rozszerzyć swoją działalność o produkcję tzw. peletów węglowych, które będą oferowane na rynku jako wyrób do celów opałowych (paliwo opałowe). Proces produkcji wskazanego wyrobu polegać będzie na mieszaniu tzw. flotokoncentratu węglowego węgla kamiennego klasyfikowanego do pozycji CN 2701 z tzw. lepiszczem. Zastosowanie lepiszcza jest niezbędne z uwagi na uwarunkowania techniczne procesu mieszania, formowania i suszenia peletów oraz potrzeb dotyczących ich ostatecznego składu. Ilość wskazanych powyżej dodatkowych składników nie będzie przekraczać 10% masy surowców ogółem zużywanych w procesie produkcji tzw. peletów węglowych.

Gotowa mieszanka flotokoncentratu węglowego oraz tzw. lepiszcza, w procesie ekstrudacji, podlegać będzie formowaniu w kształtki paliwowe. Tak uformowane kształtki zostaną następnie poddane obróbce termicznej polegającej na ich suszeniu w instalacji przeznaczonej do odparowywania wody (suszarni taśmowej). Czynnikiem grzewczym wykorzystywanym do wytworzenia odpowiedniej temperatury pozwalającej na przeprowadzenie procesu suszenia będzie gorąca woda. Wysuszony produkt będzie pakowany do opakowań jednostkowych (worki), bądź będzie bezpośrednio transportowany do załadunku na samochody ciężarowe.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że w procesie produkcji wskazanych peletów zużywany będzie flotokoncentrat o dużej zawartości wody - około 28% wody w każdej tonie zużywanego surowca. W procesie suszenia połączonych składników mieszanki (flotokoncentrat oraz lepiszcze) dojdzie do redukcji procentowego udziału wody do poziomu około 8%.

Produktem opisanego procesu technologicznego będzie gotowy wyrób o określonych właściwościach fizyko-chemicznych (np. wartości opałowej, zawartości wody oraz część niepalnych - popiołu) klasyfikowany do pozycji CN 2701.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie przepisów ustawy o podatku akcyzowym flotokoncentrat węglowy klasyfikowany do pozycji CN 2701 zużywany do produkcji peletów węglowych będących wyrobem węglowym, będzie wyrobem akcyzowym, do którego zastosowanie znajdą przepisy tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, flotokoncentrat węglowy klasyfikowany do pozycji CN 2701 zużywany do produkcji peletów węglowych będących wyrobem węglowym, nie będzie stanowić wyrobu akcyzowego podlegającego przepisom ustawy akcyzowej.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm, dalej: "ustawa akcyzowa") reguluje zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym (dalej: "akcyza") wyrobów takich jak produkty energetyczne, energia elektryczna, produkty tytoniowe czy też wyroby alkoholowe. Implementuje ona regulacje prawa unijnego mające na celu zapewnienie właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zharmonizowanie zasad poboru podatku akcyzowego. Okoliczność ta decyduje o tym, że akcyza jest podatkiem, analogicznie do podatku od towarów i usług, i zharmonizowanym na poziomie wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej.

Podstawowym aktem prawnym dotyczącym systemu podatku akcyzowego jest Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 12008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego (dalej: "Dyrektywa Horyzontalna") uchylającą z dniem 1 kwietnia 2010 r. dyrektywę 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania. Zawiera ona ogólne regulacje odnoszące się do zasad opodatkowania wyrobów akcyzowych. Została wprowadzona w celu określenia na poziomie Unii Europejskiej jednolitego pojęcia akcyzy i warunków wymagalności tego podatku.

Natomiast Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (dalej: "Dyrektywa Energetyczna") zawiera szczegółowe regulacje mające na uwadze charakter wyrobów jakimi są produkty energetyczne, do których zalicza się m.in. węgiel kamienny zaklasyfikowany do pozycji CN 2701. Ma ona zapewniać wprowadzenie spójnego systemu podatku akcyzowego na terenie Unii Europejskiej, nie tylko ustanawiając minimalne poziomy opodatkowania, ale także w sposób szczegółowy regulując kwestie zakresu opodatkowania.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że węgiel kamienny sklasyfikowany do pozycji CN 2701 stanowi produkt energetyczny, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt b Dyrektywy Energetycznej. Jednakże Dyrektywa ta nie znajduje zastosowania do produktów energetycznych, które nie są przeznaczone do celów napędowych lub opałowych. Wynika to z art. 2 ust. 4 lit. b tiret pierwsze Dyrektywy Energetycznej.

Równocześnie zgodnie z art. 1 ustawy akcyzowej opodatkowaniu akcyzą podlegają wyroby akcyzowe oraz samochody osobowe. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej pojęcie wyroby akcyzowe oznacza "wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 1 do ustawy".

Załącznik nr 1, zawierający wykaz wyrobów akcyzowych oparty o kody Nomenklatury Scalonej (CN), w pozycji 19 zawiera produkty sklasyfikowane do pozycji ex CN 2701, opisane jako "węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych".

Należy wskazać, że w załączniku nr 1 do ustawy akcyzowej wprowadzono w opisie pozycji CN 2701 dookreślenie "jeżeli przeznaczone są do celów opałowych". Istnienie takiego zapisu ustawy pozwala jednoznacznie stwierdzić, że polski ustawodawca nie obejmuje zakresem przedmiotowym ustawy akcyzowej węgla objętego pozycją CN 2701 i wykorzystywanego do celów innych niż opałowe. Tym samym, do wyrobów akcyzowych nie można zaliczyć węgla, w tym także flotokoncentratu węglowego objętego pozycją CN 2701, jeżeli jest przeznaczony do celów innych niż opałowe.

Natomiast określenie katalogu wyrobów energetycznych, wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej możliwe jest na podstawie art. 86 ust. 1 i nast. tej ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 1, "do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby (...) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715". W konsekwencji, wyrobami energetycznymi, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy akcyzowej są wyłącznie te wyroby, które zostały wymienione przez ustawodawcę w załączniku nr 1.

Tym samym flotokoncentrat węglowy klasyfikowany do pozycji CN 2701 zużywany do celów innych niż opałowe, nie stanowi na gruncie przepisów ustawy akcyzowej zarówno wyrobu energetycznego, jak i wyrobu akcyzowego, a więc w konsekwencji nie podlega przepisom ustawy akcyzowej.

W świetle przytoczonych powyżej regulacji unijnych oraz przepisów ustawy akcyzowej, w celu ustalenia czy flotokoncentrat (węglowy nabywany przez Spółkę, a następnie wykorzystywany w procesie technologicznym do produkcji peletów węglowych, stanowi wyrób akcyzowy podlegający ustawie akcyzowej, konieczne jest ustalenie czy w trakcie procesu technologicznego zużywany jest on do celów opałowych.

Spółka pragnie wskazać, że ustawa o podatku akcyzowym ani prawo unijne nie definiują pojęcia celu opałowego, dlatego też w celu dokonania prawidłowej wykładni tego terminu należy sięgnąć do jego potocznego rozumienia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (red. M. Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 1998, s. 501) słowo opał oznacza "to czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania", zaś opałowy "dotyczący opału (...), służący do palenia". Zatem w potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych) celem ogrzania np. pomieszczenia lub osoby. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, z celem opałowym będziemy mieć do czynienia, gdy wytworzenie ciepła (ogrzewanie) stanowić będzie ostateczny cel zużycia (np. spalenia) danego wyrobu.

Biorąc pod uwagę powyższe, wykładnia językowa zwrotu przeznaczone do celów opałowych wskazuje na to. że opodatkowany jest taki węgiel (wyrób węglowy), który przeznaczony jest do spalenia lub ogrzania - czy też szerzej - do celów wytworzenia wysokiej temperatury. W opisywanym procesie celem zużycia flotokoncentratu węglowego nie jest uzyskanie wysokiej temperatury (nawet ubocznie), ale wyprodukowanie z niego innego wyrobu o odmiennych właściwościach i innym spektrum potencjalnego zastosowania (pelety węglowe). Dla ilustracji można podkreślić, że do celów opałowych jest używane drewno w piecu po to aby ogrzać ludzi, pomieszczenie albo przygotować posiłek, ale do celów opałowych nie jest używane drewno, gdy służy do budowy domu.

Cel opałowy został także zdefiniowany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-240/01 z 30 kwietnia 2004 r. Zgodnie z uzasadnieniem "cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia »użycie jako paliwo opałowe« (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewani niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną, w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i stąd muszą być opodatkowane akcyzą". Z orzeczenia tego jednoznacznie wynika, że oleje mineralne są wtedy użyte jako paliwo łopatowe, gdy (1) ulegają one spalaniu, w ten sposób (2) wytworzona jest energia cieplna, która (3) używana jest do ogrzewania - nawet jeżeli to ogrzewanie służy do np. przetopu metalu.

Takie rozumienie "celu opałowego" potwierdził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 października 2010 r. (sygn. I GSK 1172/09) podkreślając, że wyrażenie to odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. Pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

W przypadku przedstawionego zdarzenia przyszłego flotokoncentrat węglowy nie jest spalany, a w konsekwencji nie dochodzi także do wytworzenia, na skutek jego spalenia, energii cieplnej. Flotokoncentrat jest jedynie mieszany z lepiszczem a następnie odpowiednio formowany i poddawany procesowi suszenia celem wyprodukowania innego wyrobu węglowego - peletów węglowych objętych pozycją CN 2701.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, opisany proces przetworzenia flotokoncentratu węglowego w celu uzyskania wyrobu o określonych właściwościach fizyko-chemicznych (w tym palnych), w postaci peletów węglowych, pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż flotokoncentrat nie jest w tym procesie przeznaczony do celu opałowego. W przedmiotowej sytuacji surowiec, w postaci flotokoncentratu, nabywany przez Spółkę będzie dostarczany do jej zakładu produkcyjnego i poddawany procesowi technologicznemu polegającemu na zmieszaniu go z tzw. lepiszczem, formowaniu uzyskanej masy a następnie jej wysuszeniu celem uzyskania wyrobu gotowego w postaci peletów węglowych. Nie jest on opałem, a jedynie surowcem służącym do produkcji innego wyrobu w postaci peletów węglowych (klasyfikowanych do pozycji CN 2701). Dopiero wyrób gotowy będący efektem przeprowadzonego procesu technologicznego - pelet węglowy klasyfikowany do pozycji CN 2701, o ile będzie przeznaczony do celów opałowych, wypełniłby definicję wyrobu akcyzowego.

Spółka pragnie wskazać, iż prezentowane przez nią stanowisko jest zbieżne m.in. ze stanowiskiem zaprezentowanym w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 marca 2013 r. (sygn. IBPP4/443-48/13/EK), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 styczne 2013 r. (sygn. IBPP4/443-19/13/EK), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 kwietnia 2012 r. (sygn. IBPP4/443-49/12/PK) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2012 r. (sygn. ITPP3/443-232/11/JK).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w świetle regulacji ustawy akcyzowej flotokoncentrat węglowy zużywany do produkcji peletów węglowych nie stanowi wyrobu akcyzowego, gdyż w procesie technologicznym nie będzie on wykorzystywany do celów opałowych. W konsekwencji flotokoncentrat węglowy nie będzie objęty zakresem przedmiotowym ustawy akcyzowej. Dopiero powstały wyrób gotowy (pelety węglowe) może zostać zaliczony do wyrobów akcyzowych, pod warunkiem przeznaczenia go do celów opałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy; przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika nr 1 pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Jednocześnie zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

W tym miejscu warto wskazać, że zwrot zużyty do celów opałowych był rozpatrywany - jak słusznie zauważył Wnioskodawca - przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2001 r. w sprawie o sygn. C-240/01 Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec, gdzie w uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że pomimo braku w przepisach unijnych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji. Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że celem nałożenia na przedmiotowe wyroby podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których wyroby ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. Trybunał stwierdził, iż we wszystkich tych przypadkach wyroby ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą (por. Akcyza w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, pod red. A. Kalinowskiej i Sz. Parulskiego, Warszawa 2006, s. 31-35 i 76-80).

Z wniosku wynika, że "P" prowadzi działalność jako pośredniczący podmiot węglowy. W ramach prowadzonej działalności Spółka zajmuje się między innymi obsługą handlową podmiotów z Grupy Kapitałowej.

Spółka planuje rozszerzyć swoją działalność o produkcję tzw. peletów węglowych, które będą oferowane na rynku jako wyrób do celów opałowych (paliwo opałowe). Proces produkcji wskazanego wyrobu polegać będzie na mieszaniu tzw. flotokoncentratu węglowego węgla kamiennego klasyfikowanego do pozycji CN 2701 z tzw. lepiszczem. Zastosowanie lepiszcza jest niezbędne z uwagi na uwarunkowania techniczne procesu mieszania, formowania i suszenia peletów oraz potrzeb dotyczących ich ostatecznego składu. Ilość wskazanych powyżej dodatkowych składników nie będzie przekraczać 10% masy surowców ogółem zużywanych w procesie produkcji tzw. peletów węglowych.

Gotowa mieszanka flotokoncentratu węglowego oraz tzw. lepiszcza, w procesie ekstrudacji, podlegać będzie formowaniu w kształtki paliwowe. Tak uformowane kształtki zostaną następnie poddane obróbce termicznej polegającej na ich suszeniu w instalacji przeznaczonej do odparowywania wody (suszarni taśmowej). Czynnikiem grzewczym wykorzystywanym do wytworzenia odpowiedniej temperatury pozwalającej na przeprowadzenie procesu suszenia będzie gorąca woda. Wysuszony produkt będzie pakowany do opakowań jednostkowych (worki), bądź będzie bezpośrednio transportowany do załadunku na samochody ciężarowe.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że w procesie produkcji wskazanych peletów zużywany będzie flotokoncentrat o dużej zawartości wody - około 28% wody w każdej tonie zużywanego surowca. W procesie suszenia połączonych składników mieszanki (flotokoncentrat oraz lepiszcze) dojdzie do redukcji procentowego udziału wody do poziomu około 8%.

Produktem opisanego procesu technologicznego będzie gotowy wyrób o określonych właściwościach fizyko-chemicznych (np. wartości opałowej, zawartości wody oraz część niepalnych - popiołu) klasyfikowany do pozycji CN 2701.

Dokonując zatem oceny stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, należy zwrócić uwagę, iż jak wskazano powyżej, stosownie do postanowień załącznika nr 1 poz. 19, za wyroby akcyzowe uznaje się klasyfikowane do kodu ex CN 2701- węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wyroby te jako wyroby wymienione w poz. 21 załącznika nr 1 są wyrobami węglowymi.

Przeznaczenie do celów opałowych zatem determinuje możliwość uznania ww. wyrobów za wyrób węglowy w rozumieniu ustawy jak i zarazem za wyrób akcyzowy. W związku z powyższym należy uznać, iż nabywany i zużywany w procesie produkcji tzw. peletów węglowych flotokoncentrat węglowy o kodzie CN 2701 nie jest traktowany jako wyrób akcyzowy podlegający przepisom zawartym w ustawie o podatku akcyzowym albowiem nie służy do celów opałowych. Równocześnie przeznaczenie na cele opałowe wyprodukowanych wyrobów (peletów węglowych) będzie determinować możliwość uznania ich za wyroby akcyzowe. Tym samym dopiero wyprodukowany wyrób gotowy klasyfikowany do wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych wypełniałby definicję wyrobów akcyzowych.

W tym miejscu tut. organ zaznacza, iż nie podziela stanowiska Wnioskodawcy uznającego, że przedmiotowe wyrób w postaci flotokoncentratu klasyfikowanego do kodu CN 2701 nie jest wyrobem energetycznym. Jak stanowi bowiem art. 86 ust. 1 pkt 2 do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715. Tym samym wyroby węglowe objęte przedmiotowym wnioskiem tj. o kodzie CN 2701 które nie są przeznaczone do celów opałowych jest wyrobem energetycznym, dla których jednakże ustawa o podatku akcyzowym nie ma zastosowania, gdyż w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 i 1a ustawy wyroby energetyczne (wyroby węglowe) nie przeznaczone do celów opałowych nie są wyrobami wymienionymi w załączniku nr 1 przez co nie są wyrobami akcyzowymi. Powyższe nie ma jednak wpływu na stanowisko tut. organu przedstawione wyżej.

Reasumując w sprawie będącej przedmiotem wniosku, należy uznać, iż nabywane i zużywane przez Wnioskodawcę do produkcji tzw. peletów węglowych wyrób w postaci flotokoncentratu o kodzie CN 2701 (wykorzystywany do celów innych niż opałowe) nie jest zarówno wyrobem węglowym jak i wyrobem akcyzowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, a zatem nie podlega przepisom ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.