IBPP4/443-207/13/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2013 r. (data wpływu 13 lutego 2013 r.), uzupełnionym wnioskiem z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu 21 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego na rzecz nabywców innych niż pośredniczący podmiot tytoniowy lub podmiot prowadzący skład podatkowy - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lutego 2013 r. wpłynął do tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego na rzecz nabywców innych niż pośredniczący podmiot tytoniowy lub podmiot prowadzący skład podatkowy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu 21 lutego 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym dokonującym dostawy produktów rolnych z własnej działalności rolniczej i korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT (wnioskodawca nie zamierza rezygnować z tego zwolnienia). W swoim gospodarstwie rolnym (o pow. ok. 20 ha - w tym ok. 9 ha gruntów własnych, pozostałe użytkowane przez wnioskodawcę na podstawie dzierżawy) wnioskodawca uprawia m.in. zboże, kukurydzę, warzywa oraz tytoń. W zakresie uprawy tytoniu wnioskodawca ma zawartą umowę kontraktacji i dostarcza surowiec tytoniowy zatwierdzonemu pierwszemu przetwórcy (od sprzedanego tytoniu wnioskodawca nie płacił akcyzy).

Wnioskodawca zamierza sprzedawać surowiec tytoniowy (nieprzetworzone liście tytoniu w postaci suszu tytoniowego oraz liści zielonych), a także sadzonki tytoniu i całe rośliny, a ponadto nasiona do uprawy tytoniu. Sprzedaż następowałaby wyłącznie na rzecz odbiorców krajowych (osób fizycznych i przedsiębiorców), w tym z wykorzystaniem form sprzedaży wysyłkowej (także za pośrednictwem Internetu).

Wnioskodawca w swoim gospodarstwie posiada suszarnię liści tytoniu z paleniskiem na drewno (podczas suszenia liście tytoniu nabierają zapachu dymu drzewnego, którego nie da się usunąć bez obróbki przemysłowej). Rozsadę, sadzonki tytoniowe wnioskodawca przygotowuje w tunelach foliowych nieogrzewanych, zwykle o powierzchni od 5 do 10 arów, uprawa odbywa się w polu. Okres wzrostu krzewów tytoniu wynosi około 180 dni (okres wzrostu od nasiona do sadzonki wynosi ok. 90 dni, następnie sadzonki wysadza się w pole gdzie dalszy wzrost do pełnej dojrzałości rośliny wynosi kolejne ok. 90 dni).

Przedmiotem sprzedaży byłyby nasiona, sadzonki, krzewy i nieprzetworzone liście tytoniu pochodzące wyłącznie z upraw z gospodarstwa rolnego wnioskodawcy. Wnioskodawca uprawia tytoń m.in. odmiany Virginia, Burley, Tennessee czy Millenium. Wnioskodawca zamierza sprzedawać zainteresowanym nabywcom:

Sprzedaż nasion, sadzonek, całych krzewów tytoniu oraz liści tytoniu (surowych, podsuszonych i nawilżonych do wilgotności co najmniej 50% lub suszonych i nawilżonych do wilgotności 15%-25% lub 25%-35%), dokonywana byłaby na wagę (nasiona, liście tytoniu) lub na sztuki (sadzonki, krzewy tytoniu), w ilości według zamówień zainteresowanych odbiorców.

Nasiona tytoniu (opisane w pkt a powyżej) sprzedawane byłyby w opakowaniach kilkugramowych lub większych, a sadzonki tytoniu (opisane w pkt b powyżej) na sztuki, w plastikowych lub foliowych opakowaniach. Całe krzewy tytoniu (opisane w pkt c powyżej) sprzedawane byłyby na sztuki, żywe (zielone) w donicach wraz z ziemią albo z korzeniem zabezpieczonym folią. Przeznaczone do sprzedaży krzewy znajdowałyby się w fazie wzrostu (wegetacji) od 3 cm do ok.190cm.

Surowe, zielone liście tytoniu (opisane w pkt d powyżej) sprzedawane byłyby w całości, w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieodparowane i nieprzefermentowane), w formie wiązek z łodygami nabitymi na drut.

Także podsuszone wstępnie liście tytoniu (opisane w pkt e powyżej) sprzedawane byłyby w całości, w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieodparowane i nieprzefermentowane), nawilżone (wodą) do wilgotności co najmniej 50%, w formie wiązek z łodygami nabitymi na drut

Z kolei uprzednio suszone liście tytoniu (opisane w pkt f powyżej), również sprzedawane byłyby w całości, w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieodparowane i nieprzefermentowane), nawilżone (wodą) do wilgotności 15%- 25% lub do wilgotności 25%-35%.

Suche liście tytoniu (opisane w pkt g powyżej), sprzedawane byłyby w całości, w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieodparowane i nieprzefermentowane), w balikach o wadze według zamówień nabywców.

W takim stanie liście (opisane w pkt d-f powyżej) nie nadają się do palenia, a ich wilgotność wyklucza przydatność do palenia bez przetwarzania przemysłowego. W takiej postaci liście tytoniu podatne są ponadto na grzyby i pleśń. Także suche liście (opisane w pkt g powyżej) nie nadają się do palenia bez ich dalszego przemysłowego przetwarzania.

Wnioskodawca jako rolnik ryczałtowy nie jest czynnym podatnikiem VAT, a liście tytoniu mieszczą się w kategorii tytoniu nieprzetworzonego, dla którego właściwe jest grupowanie PKWiU 01.15.10. Z kolei według klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej, tytoń nieprzetworzony ma kod CN 2401, w ramach którego tytoń nieodżyłowany oznaczony jest kodem CN 2401 10, tytoń suszony ogniowo-rurowo ma kod CN 2401 10 85, a tytoń pozostały kod CN 2401 10 95.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1

Rolnik będący producentem suszu tytoniowego może dokonywać sprzedaży suszu również na rzecz nabywców (detalicznych lub hurtowych) innych niż pośredniczący podmiot tytoniowy lub podmiot prowadzący skład podatkowy, pod warunkiem, że zostanie od niego zapłacona akcyza.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku akcyzowym, pośredniczącym podmiotem tytoniowym jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Z kolei zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku suszu przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż suszu innemu podmiotowi niż pośredniczący podmiot tytoniowy lub podmiot prowadzący skład podatkowy. Z przepisu tego wynika, że rolnik - producent suszu zobowiązany jest sprzedawać susz ww. podmiotom, w przypadku gdy nie chce być podatnikiem akcyzy. Nie oznacza to natomiast zakazu sprzedaży suszu przez rolnika - producenta innym podmiotom, z tym, że wówczas rolnik stanie się podatnikiem podatku akcyzowego rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą.

Ponieważ czynność sprzedaży suszu innemu podmiotowi niż pośredniczący podmiot tytoniowy lub podmiot prowadzący skład podatkowy jest przedmiotem opodatkowania akcyzą, to w ocenie wnioskodawcy, rolnik - producent chcący sprzedać susz innym niż wskazani w art. 9b ust. 1 pkt 2 nabywcom z wymaganymi, zgodnie z art. 99a ust. 6 pkt 2, znakami akcyzy, nie może tego uczynić bez uprzedniego uzyskania statusu pośredniczącego podmiotu tytoniowego, gdyż znaki akcyzy - zgodnie z art. 126 ust. 2 ustawy - wydawane są podmiotowi, który dołączy potwierdzenie prowadzenia działalności gospodarczej (do której nie zalicza się działalności rolniczej).

Pomimo zatem, że ustawodawca zrównał status rolnika-producenta suszu ze statusem pośredniczącego podmiotu tytoniowego, ustalając w art. 13 ust. 1 pkt 2a ustawy (wykładnia a contrario), że podatnikiem akcyzy nie jest nabywca lub posiadacz suszu będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz, od którego została zapłacona akcyza w należnej wysokości i analogiczny wniosek można wyprowadzić z art. 11a pkt 4 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym w przypadku suszu nie powstanie, gdy nabycie lub wejście w posiadanie suszu tytoniowego nastąpiło przez prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, to zrównanie to nastąpiło tylko w zakresie nabycia i posiadania suszu.

Jednakże z art. 9b ust. 5 ustawy wynika, że w sytuacji gdy nabywca suszu od rolnika odmawia przedstawienia potwierdzenia przyjęcia przez naczelnika urzędu celnego powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot tytoniowy, rolnik-producent suszu może odmówić jego sprzedaży po cenie nieuwzględnlającej akcyzy. A contrario zatem z powołanego przepisu wynika, że rolnik (producent suszu) może takiemu podmiotowi susz tytoniowy sprzedać po cenie uwzględniającej akcyzę. Ustawodawca nie określił w jaki sposób w tej sytuacji rolnik ma wypełnić obowiązek jako podatnik podatku akcyzowego.

Zatem skoro zgodnie z art. 99a ust. 4 pkt 2 ustawy, podwyższona stawka akcyzy na susz obowiązuje w przypadku sprzedaży suszu innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy - bez jego oznaczenia znakami akcyzy, a rolnik nie otrzyma podatkowych znaków akcyzy jeśli nie dołączy do wniosku o ich wydanie potwierdzenia rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej (art. 126 ust. 2 ustawy), to dla sprzedaży suszu ze znakami akcyzy powinien prowadzić działalność gospodarczą w tym zakresie, co po złożeniu do urzędu celnego powiadomienia o zamiarze jej rozpoczęcia, skutkować będzie uzyskaniem przez rolnika statusu pośredniczącego podmiotu tytoniowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23b ustawy.

Powyższe, zdaniem wnioskodawcy, uzasadnia stanowisko, że rolnik - producent suszu tytoniowego chcący sprzedać susz innym niż wskazani w art. 9b ust. 1 pkt 2 nabywcom z wymaganymi, zgodnie z art. 99a ust. 6 pkt 2, znakami akcyzy, może to uczynić po uzyskaniu statusu pośredniczącego podmiotu tytoniowego. Sprzedaż innym nabywcom suszu możliwa jest także w ramach działalności rolniczej producenta suszu, z tym że ustawodawca nie stwarzając możliwości uzyskania podatkowych znaków akcyzy podmiotom nie prowadzącym działalności gospodarczej, nakłada na taką sprzedaż sankcyjną stawkę akcyzy z art. 99 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy, rolnik - producent suszu tytoniowego może uzyskać status pośredniczącego podmiotu tytoniowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku akcyzowym, poprzez prowadzenie odrębnej od działalności rolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera przepisów wyłączających dopuszczalność sprzedaży suszu tytoniowego przez rolnika jako jego producenta w ramach działalności rolniczej, czyli bez konieczności prowadzenia równolegle odrębnej działalności gospodarczej, pod warunkiem, że sprzedaż taka - jeśli będzie przez rolnika prowadzona na rzecz innych podmiotów niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy - dokonywana będzie z akcyzą.

Zgodnie z definicją pośredniczącego podmiotu tytoniowego (art. 2 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku akcyzowym), jest to podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

W świetle ustawy o podatku akcyzowym, czynność sprzedaży suszu innemu podmiotowi niż pośredniczący podmiot tytoniowy lub podmiot prowadzący skład podatkowy jest przedmiotem opodatkowania akcyzą (art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy), zatem rolnik - producent chcący sprzedać susz innym niż wskazani w art. 9b ust. pkt 2 nabywcom z wymaganymi, zgodnie z art. 99a ust. 6 pkt 2, znakami akcyzy, może to uczynić mając status pośredniczącego podmiotu tytoniowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23b ustawy (prowadząc działalność gospodarczą). W myśl bowiem art. 125 ust. 1b ustawy, podatkowe znaki akcyzy otrzymuje również podmiot dokonujący czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1-3, czyli co do zasady znaki akcyzy może otrzymać również rolnik - producent suszu, który sprzedaje go podmiotowi innemu niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy. Z drugiej jednak strony, zgodnie z art. 126 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, podmiot składający wniosek o wydanie podatkowych znaków akcyzy dołącza dokumenty o rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, co wskazuje, że rolnik, który nie uzyska uprzednio statusu pośredniczącego podmiotu tytoniowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23b ustawy, nie otrzyma podatkowych znaków akcyzy i do ceny suszu w przypadku wskazanym w art. 9b ust. 5 ustawy będzie zmuszony doliczyć akcyzę w sankcyjnej wysokości z art. 99a ust. 4 ustawy.

Uwzględniając, że niezależnie od tego, że susz tytoniowy jest wyrobem akcyzowym, jest to także produkt rolny, którym obrót przez producenta (rolnika) w ramach prowadzonej przez niego działalności rolniczej nie jest zakazany, ani nakazany wyłącznie na rzecz podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, a także pomimo, że istotą przyjętego w ustawie o podatku akcyzowym rozwiązania nie jest zakaz sprzedaży suszu przez jego producenta (rolnika), ale obłożenie takiej sprzedaży akcyzą, to rolnik nie ma możliwości uzyskania podatkowych znaków akcyzy nie prowadząc działalności gospodarczej. W konsekwencji aby sprzedawać susz podmiotom innymi niż prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot podatkowy z podstawową stawką akcyzy, rolnik - producent suszu zmuszony jest do sprzedaży suszu w ramach odrębnej od działalności rolniczej działalności gospodarczej, po złożeniu naczelnikowi właściwego urzędu celnego powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności jako pośredniczący podmiot tytoniowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, iż ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456) dokonano zmiany, miedzy innymi, przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym w zakresie opodatkowania akcyzą suszu tytoniowego.

Od 1 stycznia 2013 r. zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wyroby akcyzowe to - wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie poz. 42 oraz 45 załącznika nr 1 do ustawy za wyroby akcyzowe uznano, bez względu na kod CN, papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki oraz susz tytoniowy.

Stosownie do art. 13 ust. 1 podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

2a)będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 8 produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji suszu tytoniowego.

Definicja suszu tytoniowego została zawarta w art. 99a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym za susz tytoniowy uznaje się suchy tytoń niebędący jeszcze wyrobem tytoniowym.

Powyższe oznacza zatem, że susz tytoniowy nie jest wyrobem tytoniowym w rozumieniu ustawy ale jednocześnie jako wymieniony w załączniku nr 1 do ustawy jest wyrobem akcyzowym podlegającym przepisom zawartym w ustawie o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1-5 ustawy w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8.

Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Zgodnie zaś z art. 99a ust. 3 ustawy stawka akcyzy na susz tytoniowy wynosi 218,40 zł za każdy kilogram. Zauważyć należy, iż w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy - bez jego oznaczenia znakami akcyzy, stawka akcyzy wynosi 436,80 zł za każdy kilogram. (art. 99a ust. 4 pkt 2)

Na podstawie art. 99 ust. 6 nie dokonuje się:

- luzem bez opakowania.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23b pośredniczący podmiot tytoniowy to podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży suszu tytoniowego, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej działalnością gospodarcza jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Zgodnie zaś z art. 9 pkt 3 Ordynacji podatkowej przez działalność gospodarczą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

W myśl zaś powołanego wcześniej art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Artykuł 16 ust. 3a ustawy zobowiązuje zaś podmiot prowadzący działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot tytoniowy do powiadomienia pisemnie o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, zamiast złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu przed dniem rozpoczęcia tej działalności.

Biorąc zatem pod uwagę, iż zakres pojęciowy działalności gospodarczej z ustawy - Ordynacja podatkowa jest szerszy niż w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej należy uznać, że rolnik (plantator) przed dokonaniem pierwszej czynności gospodarczej, skutkującej powstaniem obowiązku podatkowego, powinien stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Inaczej mówiąc rolnik, który nie będzie miał czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym nie będzie zobowiązany do złożenia pisemnego powiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 3a tj. powiadomienia o prowadzeniu działalności jako pośredniczący podmiot tytoniowy. Powiadomienie bowiem spełnia funkcję rejestracyjną (zamiast art. 16 ust. 1), a podmiot jakim jest rolnik dokonujący jedynie sprzedaży suszu tytoniowego, który sam wyprodukował, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu, nie wykonuje czynności objętych podatkiem akcyzowym.

W tym miejscu zauważyć należy, iż generalnie powiadomienie z ust. 3a jest niezbędne dla podmiotu zamierzającego sprzedawać i dokonywać zakupu suszu tytoniowego bez podatku akcyzowego, W sytuacji bowiem gdy kupujący posiada status pośredniczącego podmiotu tytoniowego czynność sprzedaży suszu tytoniowego dla niego nie jest objęta przedmiotem opodatkowania.

Jednocześnie gdy rolnik (plantator) dokonuje sprzedaży suszu tytoniowego, który sam wyprodukował, innym podmiotom niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, skutkuje to powstaniem zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 11a pkt 2 obowiązku podatkowego. Tym samym w sytuacji gdy Wnioskodawca wykonuje czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym tj. dokonuje sprzedaży suszu tytoniowego podmiotom innym niż podmioty prowadzące skład podatkowy lub innym niż pośredniczące podmioty tytoniowe, to w myśl powołanego wyżej art. 16 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu winien złożyć zgłoszenie rejestracyjne określone tym przepisem.

Reasumują, w sytuacji gdy Wnioskodawca jako rolnik dokonuje sprzedaży suszu tytoniowego, który sam wyprodukował, podmiotowi innemu niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy, która to sprzedaż jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym, winien On przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu dokonać zgłoszenia rejestracyjnego właściwemu naczelnikowi urzędu celnego o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy, a nie jak wskazał we własnym stanowisku w myśl art. 16 ust. 3a.

Uzyskanie przez Wnioskodawcę statusu pośredniczącego podmiotu tytoniowego wymagane natomiast byłoby gdyby Wnioskodawca zamierzał dokonać nabyć suszu tytoniowego bez podatku akcyzowego. Kwestia ta nie jest jednak przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie jest przedmiotem przedstawionego zdarzenia przyszłego, pytania ani własnego stanowiska w sprawie

Zgodnie z art. 117 ust. 1. wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy powinny być prawidłowo oznaczone odpowiednimi podatkowymi znakami akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadkach, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 oraz w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5, odpowiednio przed dokonaniem ich sprzedaży lub przekazaniem do magazynu wyrobów gotowych.

W myśl zaś art. 125 ust. 1 i 1b podatkowe znaki akcyzy otrzymuje zarejestrowany, zgodnie z art. 16, podmiot będący:

Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje również podmiot dokonujący czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1-3.

Zgodnie z powyższym Wnioskodawca zarejestrowany dla podatku akcyzowego zgodnie z art. 16 ust. 1 dokonujący czynności określonej w art. 9b ust. 1 pkt 2 jest uprawniony do otrzymania znaków akcyzy, które winien w sposób prawidłowy nanieść na opakowania suszu tytoniowego sprzedawanego podmiotowi innemu niż skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy.

Tym samym w przypadku prawidłowego oznaczenia sprzedawanego suszu tytoniowego znakami akcyzy stawka akcyzy na ten susz będzie wynosiła 218,40 zł za każdy kilogram (art. 99a ust. 2 ustawy). W przypadku natomiast sprzedaży suszu tytoniowego przez Wnioskodawcę (niezależnie czy dokona on zgłoszenia rejestracyjnego dla podatku akcyzowego czy też nie) podmiotowi innemu niż prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy beż prawidłowo naniesionych znaków akcyzy - stawka dla tego suszu tytoniowego, zgodnie z art. 99a ust. 4 ustawy wynosi 436,80 zł za każdy kilogram

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Jednocześnie nadmienia się, iż z uwagi, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie będzie występował jako pośredniczący podmiot tytoniowy odpowiedź na pytanie nr 5 stało się bezprzedmiotowe. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 4 i 5 przedstawione we wniosku. Natomiast w zakresie odpowiedzi na pytania nr 1, 2 i 3 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.