IBPP4/443-199/13/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.), uzupełnionego pismami z dnia 20 czerwca 2013 r. (data wpływu 25 czerwca 2013 r.), z dnia 3 lipca 2013 r. (data wpływu) oraz z dnia 9 lipca 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania:

* wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe,

* krajowego zakupu towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego i krajowego nabycia towarów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 czerwca 2013 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 czerwca 2013 r. znak: IBPP4/443-199/13/LG oraz pismem z dnia 3 lipca 2013 r.

Ponadto wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 lipca 2013 r., które jest odpowiedzią na wezwanie wystosowane przez tut. organu w dniu 5 lipca 2013 r. znak: IBPP4/443-199/13/LG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca nabywa materiały do produkcji swoich wyrobów gotowych od kontrahenta zagranicznego, które są własnością spółki prawa holenderskiego. Kontrahent ten sprzedaje swoje towary bezpośrednio z Holandii (WDT) lub w ramach grupy kapitałowej dostawy na terytorium kraju poprzedzone są przesunięciem towarów własnych do spółek prawa holenderskiego zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług w Polsce. Faktury dokumentujące nabycie materiałów opodatkowane są stawką podatku w wysokości 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z Holandii do polski lub stawką 23% (od 1 kwietnia br.) z tytułu krajowej dostawy towarów w Polsce.

Ponadto w piśmie z dnia 20 czerwca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE, natomiast dostawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca nabywając od zagranicznego kontrahenta materiały uzyskuje również prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, a dostawy tychże materiałów odbywają się cyklicznie.

Ponadto w piśmie z dnia 3 lipca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że kontrahent zagraniczny w związku z dostawami realizowanymi na rzecz Wnioskodawcy stosuje trzy rodzaje dostaw:

Towary są własnością spółki prawa holenderskiego i są sprzedawane klientom w Polsce, za pośrednictwem spółek zarejestrowanych na potrzeby VAT w Polsce na podstawie umowy odsprzedaży pomiędzy spółką macierzystą a jej filiami na terenie Unii Europejskiej.

W związku z niejasnościami w sprawie będącej przedmiotem wniosku, które wynikły po piśmie Wnioskodawcy z dnia 3 lipca 2013 r., tut. organ wystosował do Wnioskodawcy w dniu 5 lipca 2013 r. kolejne wezwanie.

W wezwaniu poproszono o wyraźne sprecyzowanie stanu faktycznego poprzez wyjaśnienie czy w przypadku dostawy na terytorium kraju dokonującym tej dostawy na rzecz Wnioskodawcy jest podatnik nieposiadajacy siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (Polski) niezarejestrowany zgodnie z art. 94 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług czy też dostawy tej dokonuje podatnik posiadający siedzibę lub miejsce działalności gospodarczej na terytorium kraju, tj. zarejestrowana spółka dla potrzeb podatku VAT (czynny podatnik) oraz czy w przypadku gdy dokonująca dostawy towaru na terytorium kraju spółka holenderska posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub też inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju miejsce to uczestniczy w tych transakcjach.

W odpowiedzi Wnioskodawca wskazał, że kontrahent zagraniczny w związku z dostawami realizowanymi na rzecz Wnioskodawcy jest podatnikiem nieposiadającym w Polsce siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kontrahent zagraniczny prawidłowo fakturuje dostawy tych samych towarów stosując różne stawki podatku od towarów i usług (0% lub 23%).

Zdaniem Wnioskodawcy, bezpośrednie dostawy z Holandii stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a dostawy poprzedzone przesunięciem towarów z Holandii do innych podmiotów z obszaru Unii Europejskiej zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług w Polsce, stanowią zakup krajowy opodatkowany na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za

* prawidłowe w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

* nieprawidłowe w zakresie rozpoznania krajowego zakupu towarów.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do uregulowania zawartego w art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

* po drugie, w wyniku dokonanej dostawy towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Dodatkowo transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki - transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (podatnik VAT UE) nabywa od kontrahenta holenderskiego (podatnika podatku od wartości dodanej) materiały wykorzystywane do produkcji wyrobów gotowych i uzyskuje prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Kontrahent zagraniczny dokonuje na rzecz Wnioskodawcy dostawy materiałów z Holandii lub są to dostawy dokonywane na terytorium kraju poprzedzone przesunięciem towarów własnych przez kontrahenta holenderskiego na terytorium kraju. Jednocześnie w dostawach dokonywanych na terytorium kraju przez kontrahenta zagranicznego na rzecz Wnioskodawcy, kontrahent ten realizuje dostawy jako podmiot nieposiadający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

Mając na uwadze wyżej zacytowane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż w przypadku bezpośredniej dostawy materiałów z Holandii u Wnioskodawcy wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdyż spełnione zostaną warunki niezbędne do uznania takiej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, zarówno w zakresie podmiotów będących stronami transakcji, nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel oraz jego przemieszczenia.

Zwrócić bowiem należy uwagę, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zatem, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie ww. przepis, a Wnioskodawca jako podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zobowiązany jest do opodatkowania tej transakcji, zgodnie z przepisami dotyczącymi podatku od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż bezpośrednie dostawy z Holandii stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Do rozstrzygnięcia pozostaje kwestia prawidłowego rozpoznania nabycia towarów dokonywanego przez Wnioskodawcę na terytorium kraju w sytuacji gdy dostaw tych na terytorium kraju dokonuje kontrahent zagraniczny nie posiadający siedziby jak również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (Polska). Jak wyżej opisano są to dostawy materiałów dokonywane na terytorium kraju poprzedzone przesunięciem towarów własnych przez kontrahenta holenderskiego na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z powyższym przepisem, w przedmiotowej sprawie podatnikiem jest Wnioskodawca, z tytułu dostawy na jego rzecz towarów dokonywanej na terytorium kraju przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Zatem Wnioskodawca jest zobowiązany do opodatkowania właściwą stawką transakcji nabycia towarów dokonanej na terytorium kraju.

Stwierdzić zatem należy, że nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w kwestii uznania nabycia na terytorium kraju za zakup krajowy.

Reasumując, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać je za:

* prawidłowe w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

* nieprawidłowe w zakresie rozpoznania krajowego zakupu towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.