IBPP4/443-197/10/EJ - Uprawnienie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia modernizacji kotłowni, ocieplenia oraz wykonania nowej elewacji budynku oraz ocieplenia i wykonania dachu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010 r. (data wpływu 3 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w ramach realizowanego projektu pn. "..." -jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w ramach realizowanego projektu pn. "...".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działa jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. W miesiącu lutym 2010 r. Wnioskodawca będzie wnioskował do Urzędu Marszałkowskiego Województwa o dofinansowanie projektu pn. "..." ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, działanie 4.3. Ochrona środowiska, odnawialne źródła energii. W ramach projektu planuje się pełną termomodernizację kotłowni węglowej na gazową, wymianę okien i drzwi zewnętrznych, ocieplenie i wykonanie nowej elewacji, ocieplenie i wykonanie dachu. Projekt ma przynieść wymierne efekty ekologiczne i ekonomiczne, tj. zrealizowane już ograniczenie emisji gazów oraz zmniejszenie kosztów ogrzewania budynków. Zgodnie ze statutem Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z realizacją świadczeń zdrowotnych zakontraktowanych umową z Narodowym Funduszem Zdrowia, tj. usług zwolnionych od podatku VAT, zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (ex 85).

W ww. wniosku o dofinansowanie realizacji projektu Wnioskodawca ujął podatek VAT jako koszt/wydatek kwalifikowany, jako że zgodnie z art. 86 oraz art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie ma możliwości odzyskania tego podatku. Jednostka dokonuje bowiem również sprzedaży objętej stawką VAT 7 % i 22 %, jednak wysokość tej sprzedaży w odniesieniu do obrotu rocznego nie przekracza 2 %. W kolejnych miesiącach 2009 r. sprzedaż ta kształtowała się następująco (zgodnie ze złożonymi deklaracjami VAT-7):

Razem: wartość netto sprzedaży za 2009 rok: 24.429.280 zł, w tym sprzedaż 7 % i 22 %: 173.232 zł, tj. 0,71 %.

Oświadczenie w sprawie kwalifikowalności podatku VAT składane przez kierownika jednostki nie jest wystarczającym dokumentem potwierdzającym brak możliwości odzyskania podatku - zgodnie z wytycznymi należy dołączyć również indywidualną interpretację, czy w odniesieniu do realizowanego przez beneficjenta projektu istnieje możliwość odzyskania podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do planowanego przedsięwzięcia - zgodnie z obowiązującymi przepisami - istnieje możliwość odzyskania przez jednostkę podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji jednostka nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Przepis art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1-. podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 i 4 ustawy o VAT proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. W art. 90 ust. 5-8 wskazano szczegółowe zasady ustalania ww. proporcji.

Stosownie natomiast do zapisu art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

W odniesieniu więc do zakupów związanych z czynnościami zarówno opodatkowanymi, jak i zwolnionymi podatnik winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności opodatkowanych i zwolnionych. Jeżeli ustalona proporcja nie przekroczyła 2 % - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku, naliczonego przy nabyciu towarów i usług, których nie da się przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie realizował projekt pn. "...". Projekt ma przynieść wymierne efekty ekologiczne i ekonomiczne, tj. zrealizowane już ograniczenie emisji gazów oraz zmniejszenie kosztów ogrzewania budynków. W ramach projektu planuje się pełną termomodernizację obiektu tj. modernizacja kotłowni, wymiana okien, drzwi zewnętrznych, ocieplenie i wykonanie nowej elewacji i dachu. Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z realizacją świadczeń zdrowotnych, tj. usług zwolnionych od podatku VAT, zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy o VAT (ex 85). Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że dokonuje również sprzedaży objętej stawką VAT 7 % i 22 %, jednak wysokość tej sprzedaży w odniesieniu do obrotu rocznego nie przekracza 2 %.

Z uwagi na brzmienie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy przede wszystkim ustalić, jaka część ogólnych wydatków związanych z prowadzoną działalnością będzie związana z czynnościami opodatkowanymi, jaka część będzie związana z czynnościami, związku z którymi nie będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz jaką część będą stanowiły wydatki związane jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi jak i zwolnionymi z podatku VAT. Zatem obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie jest możliwe, czyli w przypadku gdy dokonane zakupy służą obu rodzajom działalności, podatnik może odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. A zatem zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli jako "zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Jeśli więc Wnioskodawca ponosząc wydatki związane z prowadzoną działalnością ma możliwość bezspornego określenia, które z nich będą związane ze sprzedażą ze stawką 7 % i 22 % - przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości. Jeśli na etapie ponoszonych wydatków można powiązać określone wydatki z czynnościami zwolnionymi Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. W stosunku do wydatków, do których nie ma możliwości jednoznacznego przyporządkowania do czynności opodatkowanych bądź zwolnionych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 cyt. ustawy.

Należy podkreślić, iż zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT, dla określenia kwot podatku naliczonego możliwe jest tylko w przypadku gdy Wnioskodawca nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Wnioskodawca przedstawiając opis zdarzenia przyszłego jednoznacznie wskazał, że prowadzi działalność związaną z realizacją świadczeń zdrowotnych tj. usługi zwolnione od podatku VAT, jak również dokonuje sprzedaży opodatkowanej, natomiast projekt który zamierza zrealizować dotyczył będzie kompleksowej termomodernizacji obiektu.

W oparciu o powyższe przyjęto, że towary i usługi jakie będą przez Wnioskodawcę nabywane na potrzeby przedmiotowego projektu związane będą jednocześnie ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną, a Wnioskodawca nie jest w stanie dokonać ich bezpośredniej alokacji. Wnioskodawca wskazał, iż ustalona przez niego proporcja nie przekracza 2 %.

Mając na uwadze przedstawione przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie miał możliwości obniżenia podatku należnego o podatek, naliczony na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług, których nie można jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, bowiem proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 nie przekroczyła 2 %.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdą również zastosowania uregulowania § 21 ust. 1 i 2 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), bowiem przepisy te przewidują możliwość zwrotu podatku zarejestrowanym podatnikom jedynie na podstawie umów zawartych przed dniem 1 maja 2004 r.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo tut. organ informuje, że w przedmiotowej sprawie nie oceniano prawidłowości obliczenia przez Wnioskodawcę wysokości proporcji, ponieważ powyższe nie było przedmiotem zapytania. Wskazane wyliczenie przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego i nie było ono przedmiotem oceny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.