IBPP4/443-192/14/LG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-192/14/LG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 7 maja 2014 r. (data wpływu 8 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży znaku towarowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Obecnie Spółka - Wnioskodawca nie jest jeszcze podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskująca Spółka jest założona przed dniem 12 grudnia 2013 r., a jej rok obrotowy jest inny niż rok kalendarzowy, rozpoczyna się dnia 1 grudnia danego roku kalendarzowego i trwa do 30 listopada kolejnego roku kalendarzowego. Pierwszy rok obrotowy Wnioskodawcy kończy się 30 listopada 2014 r. Stąd do dnia 30 listopada 2014 r. Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W skład wnoszonej jako wkład niepieniężny zorganizowana części przedsiębiorstwa, będzie wchodził m.in. znak towarowy (objęty prawami ochronnymi). Wkład ten będzie wnoszony przez inną spółkę komandytowo-akcyjną (dalej jako Spółka A) - która w zamian za wkład obejmie akcje w Spółce - Wnioskodawcy.

Spółka A - jest jedynym posiadaczem praw do tego znaku. Znak ten był do tej pory wykorzystywany w prowadzonej przez Spółkę A działalności, generując przychody. Nie został jednak wyceniony i nie był amortyzowany. Przed wniesieniem ww. wkładu niepieniężnego do Spółki - Wnioskodawcy zostanie dokonana przez biegłego wycena wartości rynkowej wnoszonego wkładu, w tym szczególnie wycena znaku towarowego.

Wartość akcji objętych przez Spółkę A w Spółce - Wnioskodawcy będzie równa wartości rynkowej wnoszonej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która to wartość zostanie ustalona przez biegłego rzeczoznawcę.

Następnie Spółka-Wnioskodawca planuje sprzedaż znaku towarowego wniesionego do niej w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa po cenie rynkowej. Nabywcą będzie utworzona spółka jawna (Spółka C), w której jedynymi wspólnikami będą Spółka A oraz Wnioskodawca. Wnioskodawca wniesie do Spółki C wkład pieniężny.

Spółka C, która nabędzie znak towarowy planuje udzielać licencji Spółce A na korzystanie ze znaku towarowego. Spółka A będzie korzystała ze znaku towarowego celem prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, iż Spółka A jest i będzie w Spółce - Wnioskodawcy jedynie akcjonariuszem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż znaku towarowego, który będzie należał do Spółki - Wnioskodawcy, dokonywana na rzecz Spółki C, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż znaku towarowego, który będzie należał do Spółki-Wnioskodawcy, dokonywana na rzecz Spółki C będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taki wniosek wynika z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż sprzedaż znaku towarowego należy kwalifikować na gruncie ww. ustawy jako świadczenie usług

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z powyższego wynika, że prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja zbycia znaku towarowego wraz z prawem ochronnym nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja wskazywanej transakcji, jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu.

Sprzedaż znaku towarowego spełnia definicję świadczenia usług, ponieważ stanowi świadczenie, które nie jest dostawą towarów.

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy do Spółki Wnioskodawcy zostanie wniesiona przez inną Spółkę A jak wkład niepieniężny część przedsiębiorstwa, w skład którego będzie wchodził m.in. znak towarowy. Spółka A wnosząca część przedsiębiorstwa otrzyma od Wnioskodawcy w zamian za tę czynność akcje, których wartość będzie równa wartości rynkowej wnoszonego wkładu. Następnie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży znaku towarowego na rzecz Spółki C, w której jedynymi wspólnikami będą Wnioskodawca i Spółka A. Spółka C, która nabędzie znak towarowy planuje udzielać licencji Spółce A na korzystanie ze znaku towarowego. Spółka A będzie korzystała ze znaku towarowego celem prowadzenia działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania, że sprzedaż znaków towarowych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że zbycie znaku towarowego spełnia definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży znaku towarowego. Natomiast kwestia dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl