IBPP4/443-1818/11/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. organu 23 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2012 r. (data wpływu do tut. 7 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług polegających na wykonaniu imprezy artystycznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług polegających na wykonaniu imprezy artystycznej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 marca 2012 r. (data wpływu do tyt. organu 7 marca 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 lutego 2012 r. znak: IBPP4/443-1818/11/AŚ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - Agencję Artystyczną opodatkowaną na zasadach ogólnych w zakresie usług kulturalnych polegających na kompleksowej organizacji imprez rozrywkowych-artystycznych (plenerowych i innych), koncertów itp.

Wnioskodawca ma założony własny zespół muzyczny w ramach którego występuje sam grając na instrumencie muzycznym oraz inni artyści (muzycy, tancerze, śpiewacy), Wnioskodawca także śpiewa, występuje z różnymi wykonawcami. Z osobami współpracującymi z Wnioskodawcą każdorazowo Wnioskodawca zawiera umowę o dzieło, bądź osoby te wystawiają Wnioskodawcy fakturę ze stawką VAT "zw" (jako honorarium twórcy).

Wnioskodawca jest pomysłodawcą i częściowym wykonawcą imprezy. Wnioskodawca korzysta z własnych tekstów, własnych opracowań muzycznych, własnego nagłośnienia muzycznego oraz własnych strojów.

Wnioskodawca posiada stosowne państwowe wykształcenie muzyczne oraz uprawnienia, aby występować jako twórca.

Za świadczenie ww. usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium, na które wystawia fakturę VAT.

W piśmie z dnia 5 marca 2012 r., będącym uzupełnieniem do wniosku z dnia 30 listopada 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej o następujące informacje:

Przez "kompleksową organizację imprez rozrywkowo-artystycznych" należy rozumieć wszystkie czynności niezbędne do organizacji takiej imprezy. W przypadku Wnioskodawcy występują dwie sytuacje, jedna to taka w której to Wnioskodawca jest pomysłodawcą całej imprezy i wychodzi z propozycją jej zorganizowania, druga natomiast to taka, gdzie Wnioskodawca otrzymuje zlecenie na wykonanie imprezy, w której określona jest data i miejsce wykonania. W obu przypadkach program imprezy jest w całości pomysłem Wnioskodawcy, a także Wnioskodawca jest jego częściowym wykonawcą. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za zorganizowanie imprezy począwszy od uzyskania pozwoleń, poprzez zatrudnienie artystów występujących w ramach imprezy, przygotowanie strojów, ich projekt wraz z własnoręcznym uszyciem. Wnioskodawca jest odpowiedzialny także za catering oraz zaplecze sanitarne (posiada kurs sanitarno - epidemiologiczny). Wnioskodawca posiada licencję ZAIKS, żeby odprowadzać opłaty z praw autorskich.

Przy organizowaniu imprezy artystycznej, której Wnioskodawca jest pomysłodawcą oraz częściowym wykonawcą działa jako twórca - artysta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. oprawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca posiada własne kompozycje, opracowania muzyczne oraz teksty.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wykonaniu imprezy artystycznej stanowią usługi kulturalne.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest stroną zawieranej umowy, to jest usługodawcą usług będących przedmiotem wniosku. Pomimo zawarcia umów cywilno-prawnych z artystami Wnioskodawca będzie występować indywidualnie jako strona zawieranych umów o świadczenie usług wskazanych we wniosku.

Wnioskodawca jest jedynym wystawcą faktury sprzedażowej dla zamawiającego usługi polegające na wykonaniu imprezy artystycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wykonaniu imprezy artystycznej, której pomysłodawcą oraz częściowym wykonawcą jest Wnioskodawca oraz inni zaangażowaniu na podstawie umowy o dzieło, bądź wystawiający Wnioskodawcy fakturę VAT ze stawką "zw" (honorarium twórcy) są po 1 stycznia 2011 r. objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit "b".

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi kulturalne polegające na wykonaniu imprezy artystycznej, której pomysłodawcą i częściowym wykonawcą jest Wnioskodawca oraz inni artyści zaangażowani przez Wnioskodawcę jako podwykonawcy są po dniu 1 stycznia 2011 r. objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU). Zwolnienie miało charakter wyłącznie przedmiotowy. Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia pozostawało to, jaki podmiot wykonywał powyższą usługę.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odstąpił w tym zakresie od posługiwania się klasyfikacjami statystycznymi zastępując je formą opisową, wskazując na ich cechy, charakter i okoliczności wykonania.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienie określone w powyższym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Zatem warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) - do której odwołuje się ustawodawca w treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje - na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - Agencję Artystyczną opodatkowaną na zasadach ogólnych w zakresie usług kulturalnych polegających na kompleksowej organizacji imprez rozrywkowych-artystycznych (plenerowych i innych), koncertów itp. Wnioskodawca ma założony własny zespół muzyczny w ramach którego występuje sam grając na instrumencie muzycznym oraz inni artyści (muzycy, tancerze, śpiewacy), Wnioskodawca także śpiewa, występuje z różnymi wykonawcami. Z osobami współpracującymi z Wnioskodawcą każdorazowo Wnioskodawca zawiera umowę o dzieło, bądź osoby te wystawiają Wnioskodawcy fakturę ze stawką VAT "zw" (jako honorarium twórcy).

Wnioskodawca jest pomysłodawcą i częściowym wykonawcą imprezy. Wnioskodawca korzysta z własnych tekstów, własnych opracowań muzycznych, własnego nagłośnienia muzycznego oraz własnych strojów.

Wnioskodawca posiada stosowne państwowe wykształcenie muzyczne oraz uprawnienia, aby występować jako twórca.

Za świadczenie ww. usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci honorarium, na które wystawia fakturę VAT.

Wnioskodawca wskazał, że przez "kompleksową organizację imprez rozrywkowo-artystycznych" należy rozumieć wszystkie czynności niezbędne do organizacji takiej imprezy. W przypadku Wnioskodawcy występują dwie sytuacje, jedna to taka w której to Wnioskodawca jest pomysłodawcą całej imprezy i wychodzi z propozycją jej zorganizowania, druga natomiast to taka, gdzie Wnioskodawca otrzymuje zlecenie na wykonanie imprezy, w której określona jest data i miejsce wykonania. W obu przypadkach program imprezy jest w całości pomysłem Wnioskodawcy, a także Wnioskodawca jest jego częściowym wykonawcą. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za zorganizowanie imprezy począwszy od uzyskania pozwoleń, poprzez zatrudnienie artystów występujących w ramach imprezy, przygotowanie strojów, ich projekt wraz z własnoręcznym uszyciem. Wnioskodawca jest odpowiedzialny także za catering oraz zaplecze sanitarne (posiada kurs sanitarno - epidemiologiczny). Wnioskodawca posiada licencję ZAIKS, żeby odprowadzać opłaty z praw autorskich.

Wnioskodawca wskazał, że przy organizowaniu imprezy artystycznej, której Wnioskodawca jest pomysłodawcą oraz częściowym wykonawcą działa jako twórca - artysta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. oprawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca posiada własne kompozycje, opracowania muzyczne oraz teksty.

Wnioskodawca zaklasyfikował usługi polegające na wykonaniu imprezy artystycznej jako usługi kulturalne.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest stroną zawieranej umowy, to jest usługodawcą usług będących przedmiotem wniosku. Pomimo zawarcia umów cywilno-prawnych z artystami Wnioskodawca będzie występować indywidualnie jako strona zawieranych umów o świadczenie usług wskazanych we wniosku.

Wnioskodawca jest jedynym wystawcą faktury sprzedażowej dla zamawiającego usługi polegające na wykonaniu imprezy artystycznej.

Podkreślić jednakże w tym miejscu należy, że jak już to wyżej wskazano, zwolnienie określone ww. przepisem art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy ma charakter zwolnienia podmiotowo-przedmiotowego.

Niespełnienie jednej z przesłanek, powoduje, iż do danej usługi nie można zastosować zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w tym przepisie.

Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się z podatku usługi kulturalne (...). Ustawa o VAT nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory". Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia "kultura", ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.). Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów "kultura" oraz "usługi kulturalne" na potrzeby niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1. ww. ustawy działalność kulturalna w rozumieniu tej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W świetle tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz regulacji prawnych wynikających z zacytowanych przepisów, w ocenie tut. organu świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na kompleksowej organizacji imprez rozrywkowo-artystycznych (w tym uzyskanie pozwoleń na organizację imprezy, catering czy też zorganizowanie zaplecza sanitarnego) nie można uznać za usługi kulturalne, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca świadczy bowiem kompleksową organizację imprez rozrywkowo-artystycznych obejmującą wszystkie czynności niezbędne do organizacji takiej imprezy. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za zorganizowanie imprezy począwszy od uzyskania pozwoleń, poprzez zatrudnienie artystów występujących w ramach imprezy, przygotowanie strojów, ich projekt wraz z własnoręcznym uszyciem. Wnioskodawca jest odpowiedzialny także za catering oraz zaplecze sanitarne (posiada kurs sanitarno - epidemiologiczny).

Tym samym wskazane usługi nie spełniają przesłanki przedmiotowej o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b). Bezprzedmiotowe w tej sytuacji staje się rozpatrywanie przesłanki podmiotowej, bowiem jak juz wskazano wyżej warunkiem niezbędnym do zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług w świetle art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) jest łączne spełnienie przesłanki podmiotowej i przedmiotowej.

Należy pamiętać, iż co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Usługa kompleksowa zawiera zatem kilka czynności (usług) opodatkowanych różnymi stawkami VAT, z tym że jedna z nich jest usługą główną przeważającą, nadającą danej usłudze jej główny charakter, przy czym wszystkie zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. Aby móc wskazać, iż dane usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast, usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.

Mając zatem na uwadze opisany w treści wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż występ zespołu muzycznego w ramach którego występuje Wnioskodawca grając na instrumencie muzycznym oraz inni artyści, realizowany wg pomysłu Wnioskodawcy jest jedynie jednym z elementów kompleksowej usługi polegającej na organizacji imprezy rozrywkowo-artystycznej, przy czym za usługę główną w takim przypadku należy uznać samą organizację imprezy rozrywkowo-artystycznej, gdyż ona stanowi istotę zamówienia (zarówno w przypadku organizacji imprez zleconych jak również tych z propozycją organizacji których występuje Wnioskodawca).

Należy zauważyć, że dla kompleksowej usługi organizacji imprez rozrywkowo-artystycznych należy zastosować jednolitą stawkę podatku VAT w odniesieniu do całej otrzymanej należności.

Podsumowując do świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na kompleksowej organizacji imprez rozrywkowo-artystycznych nie będzie miało zastosowania zwolnienie określone ww. przepisem art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.