IBPP4/443-175/12/LG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 czerwca 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-175/12/LG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.), uzupełnionego pismem z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 8 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Artykuł 31a ust. 3 reguluje możliwość zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego od wyrobów węglowych o którym mowa w art. 31a ust. 1 w sprzedaży do podmiotów wymienionych w art. 16 ust. 3a i brzmi: "Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 jest:

1.

pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3;

2.

posiadanie przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;

3.

dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy."

Zdarzenie 1:

Wnioskodawca posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego, zakupuje węgiel na kopalni i bez przemieszczenia odsprzedaje go kolejnemu pośrednikowi mającemu status pośredniczącego podmiotu węglowego (podmiot B), który z kolei swoim transportem przewozi go z kopalni do podmiotu zwolnionego ze względu na zużycie wymienionego na podstawie art. 31a ust. 2.

Podmiot B, który przemieszcza wyroby węglowe do podmiotu zwolnionego ze względu na zużycie wymienionego w art. 31a ust. 2, jest zobowiązany do dołączenia do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy, którego wzór i stosowanie określa Minister Finansów na podstawie art. 38 Ustawy.

Wnioskodawca opierając się na informacji ze strony Ministerstwa Finansów o nazwie "Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy na terytorium kraju - przykłady" nie wystawia Pomiotowi B dokumentu dostawy, ponieważ nie ma między nimi przemieszczenia wyrobów węglowych. Na fakturze sprzedaży VAT wystawionej przez Wnioskodawcę dla podmiotu B, istnieje adnotacja o "sprzedaż bez przemieszczenia wyrobów węglowych" oraz postawa prawna zastosowanego zwolnienia.

Faktura sprzedaży VAT o której mowa powyżej nie jest wykazywana przez Wnioskodawcę w miesięcznym zestawieniu dokumentów dostawy do jakiego jest zobowiązany zgodnie z art. 21a ust. 1.

Zdarzenie 2:

Wnioskodawca posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego, zakupuje wyroby węglowe na kopalni i przywozi je na swój skład węglowy. Skład ten został wykazany w powiadomieniu właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, jako miejsce prowadzenia działalności. Wnioskodawca potwierdza i odsyła kopalni (która jest pośredniczącym podmiotem węglowym) wystawiony przez nią dokument dostawy.

Skład węglowy o którym mowa powyżej jest współużytkowany wraz z Podmiotem C, który posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego. Podmiot C odkupuje, w miarę potrzeby, węgiel od Wnioskodawcy, przy czym nie następuje jego przemieszczenie.

Wnioskodawca opierając się na informacji ze strony Ministerstwa Finansów o nazwie "Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy na terytorium kraju - przykłady" nie wystawia Pomiotowi C dokumentu dostawy, ponieważ nie ma między nimi przemieszczenia wyrobów węglowych. Na fakturze sprzedaży VAT wystawionej przez Wnioskodawcę dla podmiotu C, istnieje adnotacja o "sprzedaż bez przemieszczenia wyrobów węglowych" oraz postawa prawna zastosowanego zwolnienia.

Faktura sprzedaży VAT o której mowa powyżej nie jest wykazywana przez Wnioskodawcę w miesięcznym zestawieniu dokumentów dostawy do jakiego jest zobowiązany zgodnie z art. 21a ust. 1.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z przedstawionym w zdarzeniu 1 stanem taktycznym można zastosować zwolnienie z podatku akcyzowego od wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 3.

Czy zgodnie z przedstawionym w zdarzeniu 2 stanem faktycznym można zastosować zwolnienie z podatku akcyzowego od wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, odczytując informację ze strony Ministerstwa Finansów o nazwie "Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy na terytorium kraju - przykłady" dokument dostawy o którym mowa w ustawie, jest warunkiem niezbędnym do zastosowania zwolnienia jeżeli podmiot sprzedający wyroby węglowe, równocześnie je przemieszcza. Potwierdza takie przekonanie, brzmienie art. 31a ust. 3 pkt 3, które brzmi "dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy".

Ponieważ przemieszczanie zgodnie z definicją słownikową to przenoszenie na inne miejsce, w domyśle przewożenie, transportowanie, nie może być dorozumiane jako przeniesienie prawa własności transakcją kupna-sprzedaży, gdy towar nie zmienia miejsca pobytu.

Powszechne stosowanie dokumentu dostawy w każdej transakcji sprzedaży lub dostawy wyrobów węglowych (niezależnie czy są przemieszczane czy nie) do podmiotów wymienionych w art. 3 swoje stanowisko w tej kwestii za właściwe.

Wnioskodawca stwierdza zatem, że w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych do podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 1 ustawy i o których mowa w art. 16 ust. 3b, gdy nie następuje równocześnie ich przemieszczenie, nie jest warunkiem koniecznym wystawienie dla tych wyrobów dokumentu dostawy, zaś warunki konieczne zastosowania zwolnienia są spełnione zgodnie z art. 31a ust. 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1.

23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;

2.

8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;

3.

27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;

3.

dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;

4.

import wyrobów węglowych;

5.

eksport wyrobów węglowych;

6.

użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;

7.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9.

użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1.

pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;

2.

posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;

3.

dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego dokonuje zakupu węgla od kopalni. Nabyty węgiel Wnioskodawca zamierza następnie sprzedać dalszemu pośrednikowi, który także posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego, a który to podmiot swoim transportem przewozi go z kopalni do podmiotu zwolnionego ze względu na zużycie. Transakcjom zawartym przez Wnioskodawcę z kopalnią, a następnie przez Wnioskodawcę z pośredniczącym podmiotem węglowym faktycznie nie towarzyszy przemieszczanie się węgla będącego przedmiotem sprzedaży i Wnioskodawca nie wystawia dokumentu dostawy.

W drugiej sytuacji Wnioskodawca również dokonuje zakupu węgla od kopalni, lecz przewozi go na swój skład węglowy, który został wykazany w powiadomieniu skierowanym do naczelnika urzędu celnego jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Skład węglowy jest współużytkowany z innym podmiotem posiadającym status pośredniczącego podmiotu węglowego, który odkupuje od Wnioskodawcy węgiel, lecz nie następuje również jego przemieszczenie.

Przedmiotem wniosku jest kwestia, czy w ww. opisanych sytuacjach Wnioskodawca, nie wystawiając dokumentu dostawy, może zastosować zwolnienie z podatku akcyzowego dla przedmiotowych wyrobów węglowych.

Stosownie do powyższego, w sytuacji sprzedaży wyrobów węglowych dokonywanych przez Wnioskodawcę (pośredniczący podmiot węglowego) na rzecz innego podmiotu pośredniczącego dokonywanej na terenie kopalni lub na terenie składu węglowego, która to sprzedaż następuje bez przemieszczenia wyrobów węglowych, dla zachowania warunków zwolnienia nie jest wymagane dołączenie do sprzedawanych wyrobów dokumentu dostawy, a tym samym potwierdzenie na tym dokumencie odbioru wyrobów węglowych.

Powyższe stanowisko potwierdza powołany powyżej przepis art. 31a ust. 3 pkt 3 jak i przepis § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r., zgodnie z którym dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 ust. 2 ustawy.

Tym samym w sprawie będącej przedmiotem wniosku tj. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę będącym pośredniczącym podmiotem węglowym na rzecz innego pośredniczącego podmiotu węglowego przy jednoczesnym braku przemieszczenia sprzedawanych wyrobów węglowych, dla zachowania warunków zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych nie jest wymagane wystawienie przez Wnioskodawcę dokumentu dostawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie tut. organ zauważa, iż kwestia nie wykazywania w miesięcznym zestawieniu dokumentów dostawy faktur sprzedaży VAT nie była przedmiotem zapytania jak również Wnioskodawca nie przedstawił własnego stanowiska, nie była więc przedmiotem niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl