IBPP4/443-166/14/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Firma Handlowa "x" (dalej nazywana "Wnioskodawcą") prowadzi sprzedaż internetową odzieży używanej. Sprzedaż prowadzona jest głównie za pośrednictwem portali allegro oraz ebay. Klientami są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które nie są podatnikami podatku od wartości dodanej w kraju zakończenia wysyłki.

Główni klienci Wnioskodawcy mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca dokonuje zatem zarówno sprzedaży krajowej jak i sprzedaży wysyłkowej poza terytorium kraju w rozumieniu art. 23 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT). W roku 2013 wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie (tekst jedn.: z transakcji krajowych wraz z zagranicznymi) w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Wartość sprzedaży do Wielkiej Brytanii nie przekroczyła kwoty ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, zobowiązującej do opodatkowania sprzedaży na terytorium Wielkiej Brytanii.

Wnioskodawca wykonuje opisaną działalność w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zwolnionym na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Wnioskodawca zastanawia się nad opodatkowaniem sprzedaży dokonywanej w Wielkiej Brytanii w tym państwie na podstawie art. 23 ust. 5 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów i usług, która weszła w życie 1 stycznia 2014 r., do kwoty limitu (150.000 zł) uprawniającego do zwolnienia z podatku od towarów i usług nie wlicza się obrotu z opisanej w stanie faktycznym sprzedaży wysyłkowej.

2. Jeśli odpowiedź na powyższe pytanie jest negatywna czy w związku z brakiem możliwości - ze względu na brak odpowiedniej instytucji przyjmowania zawiadomień w Wielkiej Brytanii w przypadku, gdy sprzedaż jest zwolniona z VAT brytyjskiego - spełnienia warunku przedstawienia dokumentu potwierdzającego zawiadomienie właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku od wartości dodanej od sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju. Wnioskodawca może korzystać z opcji określonej w art. 23 ust. 5 ustawy o VAT bez przedstawiania urzędowi skarbowemu powyższego dokumentu.

Zdaniem Wnioskodawcy, limit uprawniający do korzystania ze zwolnienia z VAT w 2014 r. wynosi 150.000 zł. Wyliczając kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z VAT przyjmuje się łączną wartość sprzedaży opodatkowanej netto z poprzedniego roku podatkowego. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z definicją sprzedaży zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT obejmuje ona odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 1 pkt 55 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2014 r. do limitu sprzedaży nie wlicza się:

Poprzednie brzmienie art. 113 ustawy o VAT nie wyłączało sprzedaży wysyłkowej z limitu obrotu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia. Oznacza to, że ustawodawca świadomie chciał wyłączyć z limitu sprzedaż wysyłkową. W związku z tym, Wnioskodawca obliczając wartość sprzedaży uprawniającą do zwolnienia z VAT będzie brał pod uwagę wyłącznie sprzedaż dla klientów mieszkających w Polsce. Sprzedaży dla klientów brytyjskich nie wlicza się do przedmiotowego limitu.

Ad. 2

W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie 1 jest nieprawidłowa, tzn. do limitu wysokości sprzedaży uprawniającego do zwolnienia z VAT wliczamy obrót z tytułu sprzedaży wysyłkowej Wnioskodawca prosi o potwierdzenie możliwości zastosowania art. 23 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku, gdy nie otrzyma on potwierdzenia zgłoszenia się do VAT brytyjskiego.

Wnioskodawca rozważając wybór opodatkowania sprzedaży wysyłkowej w Wielkiej Brytanii poczynił ustalenia w zakresie zgłaszania się do VAT brytyjskiego. Wstępne ustalenia wskazują, że obrót towarami używanymi w Wielkiej Brytanii jest zwolniony z VAT. W związku z tym urząd brytyjski nie będzie mógł przyjąć zgłoszenia podatnika do opodatkowania. W Wielkiej Brytanii nie istnieje rejestracja podatnika VAT biernego. Może się okazać, że Wnioskodawca nie będzie mógł spełnić warunku, o którym mowa w art. 23 ust. 7 ustawy o VAT uprawniającego do skorzystania z wyboru opcji opodatkowania sprzedaży wysyłkowej w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie czyni tego umyślnie. Nie ma możliwości uzyskania wymaganego przepisami polskimi potwierdzenia.

Ze względów formalnych zgłoszenie się do opodatkowania VAT w Wielkiej Brytanii jest niemożliwe. W związku z tym, Wnioskodawca przedstawi w urzędzie skarbowym oświadczenie, że urząd brytyjski nie może przyjąć zgłoszenia Wnioskodawcy do opodatkowania, gdyż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są opodatkowane VAT w Wielkiej Brytanii. Oświadczenie takie zastąpi wymagany w art. 23 ust. 7 ustawy o VAT dokument potwierdzający o zawiadomieniu właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku od wartości dodanej od sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej również dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

Co do zasady w art. 23 ust. 1 ustawy o VAT stwierdza się, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 23 ust. 2 i 3 ustawy w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Przepis powyższy stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Natomiast w przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę (art. 23 ust. 4 ustawy).

Z powyższego wynika, że miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju jest państwo przeznaczenia towarów, wówczas gdy wartość sprzedaży wysyłkowej dla tego państwa przekracza określony w jego przepisach limit lub też jeśli jest ona niższa, lecz podatnik dokonał wyboru opodatkowania poza krajem. W pozostałych przypadkach sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju opodatkowana jest w Polsce.

Reasumując sprzedaż wysyłkowa ma miejsce wówczas, gdy transakcje dokonywane są pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich, towar zaś jest faktycznie wysyłany czy też w inny sposób transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego. Przemieszczenie towaru powinno nastąpić w ścisłym związku z dostawą lub w jej wyniku, a ponadto winno nastąpić przez podatnika lub na jego rzecz. Istotny jest też status nabywcy (są to bowiem podmioty niebędące podatnikami w ogóle lub będące podatnikami ale nie mającymi obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

W art. 23 ust. 2 ustawy postanowiono, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju (z Polski) dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, czyli opodatkowuje się w Polsce, jeżeli całkowita wartość towarów, innych niż wyroby akcyzowe (art. 2 pkt 27 ustawy) wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego, w ramach sprzedaży wysyłkowej z Polski, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekracza w danym roku limitu wyrażonego w złotych, odpowiadającego kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

W ramach tej sprzedaży wysyłkowej, dostawa jest opodatkowana w Polsce, sprzedawca opodatkowuje sprzedaż jak krajową, według stawki obowiązującej w Polsce i w Polsce ją rozlicza.

Przy czym należy mieć na uwadze art. 23 ust. 13 ustawy, zgodnie z którym przepisów ust. 1-9 nie stosuje się do towarów opodatkowanych według zasad określonych w art. 120 ust. 4 i 5.

Zgodnie z tym przepisem w sytuacji gdy przedmiotem dostaw są towary używane (ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0) - art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy)), a podatnik z tytułu dostawy tych towarów rozlicza się na zasadzie tzw. marży to instytucja sprzedaży wysyłkowej nie znajdzie zastosowania.

Dla wyjaśnienia warto dodać, że stosownie do art. 120 ust. 4 i ust. 10 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Powyższe dotyczy dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Wracając do kwestii, której dotyczy zapytanie Wnioskodawcy to trzeba przywołać art. 113 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy, z którego wynika, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Do wartości sprzedaży, o której mowa powyżej, nie wlicza się wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Ww. przepisy ze względu na osiągnięty obrót ze sprzedaży ustanawiają zwolnienie podmiotowe. Wartość sprzedaży jest sumą kwot uzyskanych z czynności podlegających opodatkowaniu na terytorium kraju.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi sprzedaż internetową odzieży używanej. Sprzedaż prowadzona jest głównie za pośrednictwem portali allegro oraz ebay. Klientami są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które nie są podatnikami podatku od wartości dodanej w kraju zakończenia wysyłki.

Główni klienci Wnioskodawcy mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca dokonuje zatem zarówno sprzedaży krajowej jak i sprzedaży wysyłkowej poza terytorium kraju w rozumieniu art. 23 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT). W roku 2013 wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie (tekst jedn.: z transakcji krajowych wraz z zagranicznymi) w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Wartość sprzedaży do Wielkiej Brytanii nie przekroczyła kwoty ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, zobowiązującej do opodatkowania sprzedaży na terytorium Wielkiej Brytanii.

W kontekście powyższego wskazać należy, że podatnik korzystający ze zwolnienia podmiotowego powinien wliczyć do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy sprzedaż, która podlega opodatkowaniu na terytorium kraju i nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego. Zatem będzie to sprzedaż na rzecz klientów krajowych oraz ta sprzedaż wysyłkowa w części podlegająca opodatkowaniu na terytorium kraju. Trzeba tu zauważyć, że niewliczanie - do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy - obrotu wynikającego ze sprzedaży wysyłkowej podlegającej opodatkowaniu poza granicami kraju ma na celu zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu tej samej transakcji tj. w kraju jak i w państwie przeznaczenia towaru. Natomiast wliczenie, do ww. limitu, obrotu ze sprzedaży wysyłkowej opodatkowanej na terytorium kraju ma na celu zapobieżeniu uniknięcia opodatkowania podatkiem VAT tej sprzedaży.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących tego czy w związku z brakiem możliwości spełnienia warunku przedstawienia dokumentu potwierdzającego zawiadomienie właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku od wartości dodanej od sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju należy stwierdzić, że Wnioskodawca powinien posiadać taki dokument żeby mógł wybrać miejsce opodatkowania określone w art. 23 ust. 1.

Zgodnie z art. 23 ust. 5 ustawy, podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy.

Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 5, składa się co najmniej na 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik chce korzystać z opcji, o której mowa w ust. 5 (art. 23 ust. 6 ustawy).

Stosownie do art. 23 ust. 7 ustawy, w terminie 30 dni od pierwszej dostawy towarów po skorzystaniu z opcji, o której mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany przedstawić naczelnikowi urzędu skarbowego dokument potwierdzający o zawiadomieniu właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku od wartości dodanej od sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę należy stwierdzić, że podatnik jest obowiązany przedstawić naczelnikowi urzędu skarbowego dokument potwierdzający o zawiadomieniu właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku od wartości dodanej od sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju. Ww. przepisy nie przewidują możliwości opodatkowania towarów w innym kraju członkowski bez przedstawienia dokumentu potwierdzającego zawiadomienie właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku od wartości dodanej od sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, niezależnie od przyczyn dla których podatnik nie jest przedstawić takiego dokumentu. Dlatego też w przypadku nie uzyskania ww. dokumentu sprzedaż Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu w kraju.

Co do kwestii braku możliwości uzyskania w Wielkiej Brytania dokumentu potwierdzającego zawiadomienie właściwego organu podatkowego o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku od wartości dodanej od sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, to należy przypomnieć, że przepisów dotyczących sprzedaży wysyłkowej nie stosuje się do towarów opodatkowanych według zasad określonych w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, tj. według tzw. marży.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Informuje się, że przedmiotem interpretacji nie była kwestia opodatkowania sprzedaży Wnioskodawcy na zasadach określonych w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy (opodatkowanie marży), ze względu na fakt, że ani pytanie Wnioskodawcy ani też jego stanowisko nie odnosiło się do tych kwestii.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.