IBPP4/443-1484/11/AZ - Opodatkowanie podatkiem VAT usług polegających na pomocy osobom niepełnosprawnym wykonywanych odpłatnie.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-1484/11/AZ Opodatkowanie podatkiem VAT usług polegających na pomocy osobom niepełnosprawnym wykonywanych odpłatnie.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 5 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT jest - nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest organizacją pożytku publicznego. Głównym celem statutowej działalności jest pomoc społeczna osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom w trudnej sytuacji życiowej. Wnioskodawca finansuje świadczenia medyczne, organizuje pomoc rehabilitacyjną. Działalność Wnioskodawcy nie jest nastawiona na czerpanie zysków, jest formą pomocy dającą szansę ludziom pokrzywdzonym przez los na wyrównanie poziomu życia im i ich rodzinom. Środki finansowe Wnioskodawca pozyskuje między innymi z prowadzenia sklepu "z drugiej ręki", ze zbiórek 1% podatku od osób fizycznych, darowizn. W prowadzonym sklepie sprzedawane są towary nieodpłatnie otrzymane ze Szwecji. Cały obrót ze sprzedaży po odliczeniu kosztów utrzymania lokalu przeznaczony jest na działalność statutową, czyli pomoc osobom niepełnosprawnym.

Do czasu zmiany przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca był zwolniony przedmiotowo i podmiotowo z podatku od towarów i usług. Zwolnienie wynikało z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 z 11 marca 2004 r. z późn. zm.), z § 8 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) oraz art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujących w 2011 r. polegających na likwidacji załącznika nr 4 i wprowadzeniu zwolnień opisanych szczegółowo w art. 43 ww. ustawy i rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z 4 kwietnia 2011 r.) działalność swoją Wnioskodawca również traktuje jako zwolnioną. Wnioskodawca opiera się na art. 43 ust. 31 pkt b) ustawy oraz na § 13 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność, której głównym celem statutowym jest pomoc osobom niepełnosprawnym w świetle zmienionych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w dalszym ciągu korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 31 pkt b) ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w dalszym ciągu korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawi art. 43 ust. 31 pkt b ustawy, który mówi, że organizacje powołane do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim są zwolnione z tegoż podatku. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność mieści się w ramach wyżej przytoczonego przepisu pod pojęciem działalności filantropijnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1053.), zwanej dalej ustawą o VAT, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Wykładnia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1) wskazuje, iż opodatkowaniu co do zasady podlegają usługi świadczone odpłatnie, przy czym związek pomiędzy otrzymaną odpłatnością, a świadczeniami na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują jednakże dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU). Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania.

W tym miejscu zauważyć należy, że w oparciu o przepisy nowelizujące ustawę o podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. uchylony został załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 10 wymieniał jako zwolnione usługi świadczone przez organizacje członkowskie (wyłącznie statutowe). Uregulowania dotyczące tej tematyki zostały przeniesione do treści ustawy, w tym w szczególności odnośnie analizowanego przypadku zasadnicze znaczenie ma art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 31 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez:

a.

kościoły i związki wyznaniowe, o których mowa w przepisach o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przepisach o stosunku Państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych,

b.

organizacje powołane do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim

- w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Stosownie do art. 43 ust. 18 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest organizacją pożytku publicznego. Głównym celem statutowej działalności jest pomoc społeczna osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom w trudnej sytuacji życiowej. Wnioskodawca finansuje świadczenia medyczne, organizuje pomoc rehabilitacyjną. Działalność Wnioskodawcy nie jest nastawiona na czerpanie zysków, jest formą pomocy dającą szansę ludziom pokrzywdzonym przez los na wyrównanie poziomu życia im i ich rodzinom. Środki finansowe Wnioskodawca pozyskuje między innymi z prowadzenia sklepu "z drugiej ręki", ze zbiórek 1% podatku od osób fizycznych, darowizn.

Wątpliwości Wnioskodawcy powstały na gruncie możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 31 pkt b ustawy o VAT.

W tym miejscu tut. organ pragnie zauważyć, że art. 43 ustawy o VAT nie zawiera ust. 31, jednakże w treści wniosku Wnioskodawca przywołał brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b), w związku z czym przyjęto, iż ten właśnie przepis jest przedmiotem interpretacji.

Dla zastosowania omawianego zwolnienia w należy zatem rozważyć, czy Wnioskodawca spełnia przesłanki warunkujące zwolnienie, o którym mowa w tym przepisie.

Rozpatrywany przepis art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT po pierwsze wskazuje na charakter omawianych organizacji, określając że chodzi wyłącznie o organizacje niedochodowe, a po drugie, wyraźnie i wyczerpująco wymienia, jaki profil działalności danej organizacji skutkuje objęciem usług wykonywanych przez nią na rzecz członków zwolnieniem podatkowym. Wskazuje się tutaj na organizacje realizujące cele polityczne, związkowe, religijne, patriotyczne, filozoficzne, filantropijne, obywatelskie. Zawarto także warunek, że zwolnienie jest udzielane wówczas, jeżeli nie powoduje to pogorszenia warunków konkurencji. Tym samym przepis ten formułuje trzy warunki, przy czym wszystkie winny być spełnione łącznie. Niespełnienie choćby jednego z nich wyklucza zwolnienie.

Pod wskazanymi warunkami, przepis ten dopuszcza zwolnienie usług świadczonych na rzecz członków organizacji, ale jedynie w zamian za składkę członkowską. Świadczenie usług dla osób niebędących członkami organizacji oraz inny rodzaj "odpłatności" (ekwiwalent) stanowić będzie zatem o braku podstaw do zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania, finansowane są między innymi z prowadzenia sklepu "z drugiej ręki", ze zbiórek 1% podatku od osób fizycznych, darowizn, a ponadto skierowane są do osób niepełnosprawnych i ich rodzin. Należy więc zauważyć, iż działalność ta nie jest prowadzona w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, na rzecz ich członków w zamian za składki członkowskie.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca nie spełnia ww. warunków zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług odnośnie świadczeń dokonywanych w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, na rzecz ich członków w zamian za składki członkowskie, bezprzedmiotowe staje się badanie, czy spełnione są pozostałe warunki określone w tym przepisie, a mianowicie czy zwolnienie od podatku nie powoduje naruszenia warunków konkurencji.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawi art. 43 ust. 31 pkt b ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, tut. organ pragnie również podkreślić, iż granice tego szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl