IBPP4/443-147/12/PH

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-147/12/PH

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2012 r. (data wpływu 22 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu wyrobami węglowymi, objętymi następującymi kodami CN: 2701, 2702, 2704. Spółka otrzymała od naczelnika Urzędu Celnego potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy. Spółka jako pośredniczący podmiot węglowy korzysta ze zwolnienia od akcyzy sprzedaży wyrobów węglowych, zgodnie z dyspozycją art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Spółka będzie dokonywała następujących czynności:

1.

Sortowanie w sposób mechaniczny węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych.Popyt na sortyment nazywany potocznie "ekogroszkiem" (10 - 25 mm) przewyższa jego podaż. Zwiększenie podaży "ekogroszku" będzie możliwe, dzięki sortowaniu oferowanego przez producentów sortymentu "groszek" (8 - 31,5 mm) na "ekogroszek" oraz sortymenty poniżej 10 mm (tzw. "odsiewka") i powyżej 25 mm.

2.

Kruszenie węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych.Oddzielony przez sortowanie węgiel kamienny o wymiarach powyżej 25 mm będzie kruszony w celu uzyskania sortymentu ekogroszek" (10 - 25 mm).

3.

Mieszanie węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych.

a.

Mieszanie węgla kamiennego w celu uzyskania określonego sortymentu.Popyt na sortyment "miał I" (0 - 31,5 mm) przewyższa jego podaż. Zwiększenie podaży "miału I" będzie możliwe, dzięki mieszaniu sortymentów "miał II" (0 - 20 mm) i "groszek" (8 - 31,5 mm),

b.

Mieszanie węgla kamiennego w celu uzyskania określonej klasy.Podstawowym wyznacznikiem klasy węgla kamiennego, określającym jego jakość, jest wartość opałowa. Wynosi ona od 10 do 29 MJ/kg. Mieszanie węgla kamiennego różnych klas (o różnej wartości opałowej) pozwoli zrealizować zamówienia odbiorców, zachowując odpowiednią jakość oraz cenę. Oferowana mieszanka będzie zawierać wyłącznie węgiel kamienny.

4.

Węgiel kamienny przeznaczony do celów opałowych będzie konfekcjonowany do worków.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy któraś z opisanych, związanych z węglem kamiennym czynności, tzn. sortowanie, kruszenie, mieszanie lub konfekcjonowanie, będzie produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym... I w efekcie, czy w odniesieniu do opisanych czynności znajdą zastosowanie następujące przepisy ustawy o podatku akcyzowym:

* art. 31a ust. 2 pkt 2, zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

* art. 31a ust. 4, zgodnie z którym warunkiem takiego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Zdaniem Wnioskodawcy, żadna z opisanych, związanych z węglem kamiennym czynności, tzn. sortowanie, kruszenie, mieszanie ani konfekcjonowanie, nie będzie produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. W rezultacie art. 31a ust. 2 pkt 2 oraz art. 31a ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym nie znajdą zastosowania w odniesieniu do przedstawionych zdarzeń przyszłych.

Produkcja wyrobów energetycznych (do których zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym zalicza się węgiel kamienny przeznaczony do celów opałowych) to "wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych" (art. 87 ust. 1 ustawy). Do produkcji wyrobów węglowych z oczywistych powodów odnosi się tylko następujący fragment ustawowej definicji: "wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych".

W stwierdzeniu, czy czynności sortowania, kruszenia, mieszania lub konfekcjonowania węgla kamiennego będą stanowić produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy, jest pomocna interpretacja indywidualna z dnia 24 listopada 2009 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP3/443-722/09-4/JK). Zawiera ona m.in. następujące ustalenia:

" (...) celem ustawodawcy krajowego jak również przepisów wspólnotowych było to, aby jedynie przetwarzanie wyrobów akcyzowych prowadzące do wytworzenia innego wyrobu akcyzowego było uznawane za produkcję. Takie rozumienie słowa przetwarzanie wskazywało również Ministerstwo Finansów w interpretacji przepisów ustawy z 2004 r. (sygn. PA-VI-03/1092/04/1640). Zgodnie z tą interpretacją za »przetwarzanie należy rozumieć ogół procesów technologicznych, jakim poddano ten wyrób, w wyniku których otrzymano inny wyrób akcyzowy«".

"Ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera ogólnych definicji czynności, które z mocy prawa rozumiane są jako produkcja wyrobów energetycznych, tj. pojęcia wytwarzanie i przetwarzanie. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA., wydawnictwo internetowe http://sjp.pwn.pl) wytworzyć oznacza zrobić, wyprodukować coś, natomiast przetworzyć znaczy przekształcić coś twórczo; zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż przez wytwarzanie i przetwarzanie wyrobów energetycznych należy rozumieć ogół procesów technologicznych, w wyniku których zostanie pozyskany inny wyrób akcyzowy".

Przywołana interpretacja indywidualna dotyczy wprawdzie wyrobu akcyzowego niebędącego wyrobem węglowym (toluenu jako rozpuszczalnika do farb drukarskich oraz obowiązku jego odzyskiwania w toku procesu drukowania), niemniej przytoczone wyżej ustalenia, dotyczące produkcji wyrobów akcyzowych, w pełni odnoszą się do wyrobów węglowych. Zatem np. wygrzewanie (prażenie) węgla kamiennego (kod CN 2701), w efekcie którego powstaje koks (kod CN 2704), jest produkcją wyrobu energetycznego w rozumieniu ustawy. Natomiast poddanie węgla kamiennego czynnościom sortowania, kruszenia, mieszania lub konfekcjonowania nie spowoduje powstania innego wyrobu akcyzowego. Węgiel kamienny będzie tym samym wyrobem, który został wytworzony przez kopalnię. Nie zmieni się jego kod CN. Efektem opisanych czynności będzie jedynie uzyskanie rożnych sortymentów lub klas węgla kamiennego, oferowanych luzem lub w workach. W wyniku tych czynności nie powstanie też żaden wyrób inny niż węgiel kamienny ani żaden produkt uboczny.

Biorąc powyższe pod uwagę, uważamy, że opisane czynności nie będą stanowić produkcji wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym poddanie im węgla kamiennego nie będzie przedmiotem opodatkowania akcyzą. W efekcie art. 31a ust. 2 pkt 2 oraz art. 31a ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym nie znajdą zastosowania w odniesieniu do opisanych czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1.

23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;

2.

8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;

3.

27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;

3.

dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;

4.

import wyrobów węglowych;

5.

eksport wyrobów węglowych;

6.

użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;

7.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9.

użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;

2.

dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

3.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;

4.

import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;

5.

eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

W art. 31a ust. 2 wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

1.

w procesie produkcji energii elektrycznej;

2.

w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

3.

przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.);

4.

do przewozu towarów i pasażerów koleją;

5.

do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

6.

w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

7.

w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);

8.

przez zakłady energochłonne do celów opałowych;

9.

przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Definicja produkcji wyrobów energetycznych dla potrzeb ustawy o podatku akcyzowym została określona w art. 87 ust. 1, zgodnie z którą produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1.

pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;

2.

posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;

3.

dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, z późn. zm.).

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu wyrobami węglowymi, objętymi następującymi kodami CN: 2701, 2702, 2704. Spółka jako pośredniczący podmiot węglowy korzysta ze zwolnienia od akcyzy sprzedaży wyrobów węglowych, zgodnie z dyspozycją art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Spółka będzie dokonywała następujących czynności:

1.

Sortowanie w sposób mechaniczny węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych.Popyt na sortyment nazywany potocznie "ekogroszkiem" (10 - 25 mm) przewyższa jego podaż. Zwiększenie podaży "ekogroszku" będzie możliwe, dzięki sortowaniu oferowanego przez producentów sortymentu "groszek" (8 - 31,5 mm) na "ekogroszek" oraz sortymenty poniżej 10 mm (tzw. "odsiewka") i powyżej 25 mm.

2.

Kruszenie węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych.Oddzielony przez sortowanie węgiel kamienny o wymiarach powyżej 25 mm będzie kruszony w celu uzyskania sortymentu ekogroszek" (10 - 25 mm).

3.

Mieszanie węgla kamiennego przeznaczonego do celów opałowych.

a.

Mieszanie węgla kamiennego w celu uzyskania określonego sortymentu.Popyt na sortyment "miał I" (0 - 31,5 mm) przewyższa jego podaż. Zwiększenie podaży "miału I" będzie możliwe, dzięki mieszaniu sortymentów "miał II" (0 - 20 mm) i "groszek" (8 - 31,5 mm),

b.

Mieszanie węgla kamiennego w celu uzyskania określonej klasy.Podstawowym wyznacznikiem klasy węgla kamiennego, określającym jego jakość, jest wartość opałowa. Wynosi ona od 10 do 29 MJ/kg. Mieszanie węgla kamiennego różnych klas (o różnej wartości opałowej) pozwoli zrealizować zamówienia odbiorców, zachowując odpowiednią jakość oraz cenę. Oferowana mieszanka będzie zawierać wyłącznie węgiel kamienny.

4.

Węgiel kamienny przeznaczony do celów opałowych będzie konfekcjonowany do worków.

Mając na uwadze opis przedstawiony we wniosku oraz powołane regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, iż w opisanej we wniosku sytuacji czynności, które Wnioskodawca zamierza wykonywać, polegające na sortowaniu, kruszeniu, mieszaniu i konfekcjonowaniu wyrobów węglowych należy zaliczyć do czynności związanych z przygotowaniem wyrobów węglowych do sprzedaży i ich magazynowaniem przez pośredniczący podmiot węglowy. Należy bowiem zauważyć, iż w przedstawionym zdarzeniu po wykonaniu opisanych czynności nie zmieni się klasyfikacja wyrobów - będą objęte tą samą pozycją CN.

Tym samym w opisanej sytuacji Wnioskodawca nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z tytułu czynności polegających na sortowaniu, kruszeniu, mieszaniu i konfekcjonowaniu wyrobów węglowych, bowiem ww. czynności nie stanowią procesu produkcji wyrobów energetycznych.

Zatem z uwagi iż Spółka nie wystąpi jako podmiot zużywający wyroby węglowe do celów opałowych, o którym mowa w art. 31a ust. 2, nie będzie tym samym zobowiązana również do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych.

Zauważyć bowiem należy, iż jak wskazano powyżej, ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadza w przypadku pośredniczących podmiotów węglowych korzystających ze zwolnienia od akcyzy warunku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu ani też nie wymaga składania przez nabywcę odrębnych oświadczeń w tym zakresie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl