IBPP4/443-142/13/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.), uzupełnionego pismem z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 4 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania właściwą stawką usługi transportu towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania właściwą stawką usługi transportu towarów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 29 maja 2013 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 maja 2013 r. znak: IBPP3/443-142/13/LG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Firma zarejestrowana jako czynny podatnik VAT mająca siedzibę w Polsce świadczy usługi spedycji obejmujące transport towarów na rzecz podmiotu mającego siedzibę w Polsce zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT. Usługa polega na organizacji przewozu towarów na podstawie jednego zlecenia, jednym samochodem z siedziby zleceniodawcy w Polsce do kilku Odbiorców na terenie UE i poza UE. Oznacza to, że część załadowanego towaru rozładowywana jest na terenie UE, tj. w Niemczech, a część jest wywożona poza teren UE, tj. do Szwajcarii. Do każdej partii towaru wydawane są osobne dokumenty przewozowe CMR, potwierdzane przez Odbiorcę w trakcie dostawy. Ta część towaru, która jedzie do Szwajcarii zostaje odprawiona w Urzędzie Celnym w Polsce, a po przekroczeniu granicy UE (D/CH) w Urzędzie Celnym w Szwajcarii.

Firma wystawia fakturę za wykonane zlecenie na całość usługi ze stawką VAT 0%, na podstawie Dz. U. z dnia 21 lutego 2013 r. poz. 2-17 § 9 ust. 1.

Podatnik zgodnie z § 9 ust. 2 posiada odpowiednie dokumenty stosując się do art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT w postaci międzynarodowych listów przewozowych CMR.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, firma wystawia fakturę za wykonane usługi na całość zlecenia ze stawką VAT 0% na podstawie Dz. U. z dnia 21 lutego 2013 r. poz. 247 § 9 ust. 1. Stawka 0% stosowana jest ze względu na fakt, iż transport towarów na terenie Unii stanowi część usługi transportu międzynarodowego. Podatnik spełnia również wymóg § 9 ust. 2 Dz. U. z 21 lutego 2013 r. o posiadaniu odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto w piśmie z dnia 29 maja 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że w przypadku konieczności podziału wykonywanej usługi na różne stawki podatku VAT, tj. 23% i 0%, podział kosztów może być przeprowadzany poprzez indywidualne ustalenia ze zlecającym usługę. Należy dodać, że wycena usługi transportowej uzależniona jest od wielu czynników min. kilometrów, tonażu samochodu, wartości towaru, gabarytów i wagi ładunku.

Firma obecnie wystawia faktury ze stawką 0% i nie dokonuje podziału kosztów w celu wyodrębnienia względem stawek podatkowych 23% i 0%.

Wnioskodawca zaznacza, że jest brak przepisów prawnych dotyczących przeprowadzania wspomnianego podziału kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług" ustawy o VAT, w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników wyrażona została w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

I tak, w myśl art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy o VAT).

W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy o VAT).

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT świadczy usługi transportu na rzecz podmiotu mającego siedzibę w Polsce (czynnego podatnika VAT). Usługa polega na przewozie towarów z miejsca siedziby zleceniodawcy do odbiorców na terenie UE i poza UE. Część towarów jest rozładowywana na w Niemczech, a część jest wywożona do Szwajcarii. Towar, który wywożony do Szwajcarii jest odprawiany w Urzędzie Celnym w Polsce, a następnie w Urzędzie Celnym w Szwajcarii. Do każdej partii towaru wystawanie są dokumenty przewozowe CMR, które są potwierdzane przez odbiorcę towaru.

Wnioskodawca na całość wykonanej usługi wystawia fakturę VAT ze stawką 0%.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawidłowości opodatkowania usługi transportu stawką 0%, której wykonanie kończy się na terenie państwa nie należącym do UE.

Podkreślić należy, że w przedmiotowej sprawie, usługa świadczona jest na rzecz firmy, której siedziba znajduje się na terenie kraju (Polski). Tak więc miejscem opodatkowania usługi transportu będącej przedmiotem zapytania jest terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie z podatku.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Natomiast na mocy art. 83 ust. 3 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23, rozumie się:

Stosownie natomiast do art. 83 ust. 5 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

Biorąc pod uwagę treść przywołanych przepisów w powiązaniu z opisem sprawy stwierdzić należy, że świadczone usługi transportu towarów, których miejsce rozpoczęcia jest w kraju, tylko w odniesieniu do towarów, których transport odbywa się na trasie Polska - Szwajcaria są usługami transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, i tylko w odniesieniu do tej usługi może być zastosowana preferencyjna stawka podatku w wysokości 0%, pod warunkiem posiadania dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Z kolei usługi transportu części towarów, które odbywają się na trasie Polska (załadunek) - Niemcy (rozładunek) nie spełniają definicji transportu międzynarodowego, dlatego też winny być opodatkowane stawką podstawową w wysokości 23%.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, usługę będącą przedmiotem pytania należy potraktować jako transport międzynarodowy i w całości opodatkować stawką 0%, należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w niniejszej interpretacji nie odniesiono się do kwestii prawnego podziału kosztów dotyczących przedmiotowej usługi transportu towarów, bowiem kwestii tej nie regulują przepisy podatkowe, a w konsekwencji jej ocena nie może być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.