IBPP4/443-1389/10/AŚ - Stawka VAT dla usługi polegającej na dostawie i instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych należących do osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. organu 14 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 13 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.), z dnia 29 września 2010 r. oraz pismem, które wpłynęło w dniu 18 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki VAT dla usługi polegającej na dostawie i instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych należących do osób fizycznych - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki VAT dla usługi polegającej na dostawie i instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych należących do osób fizycznych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP4/443-1008/10/AŚ z dnia 3 sierpnia 2010 r., pismem z dnia 29 września 2010 r. oraz pismem, które wpłynęło 18 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z planowaną realizacją przez Gminę projektu polegającego na dostarczeniu, instalacji i uruchomieniu kolektorów słonecznych na dachach domów jednorodzinnych należących do osób prywatnych Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie opinii, w sprawie wysokości stawki podatku VAT dla planowanej inwestycji. Inwestycja będzie realizowana przez wykonawców wyłonionych zgodnie z ustawą - Prawo zamówień publicznych. Wykonawcy zgodnie z ustawą o podatku VAT zobowiązani są do naliczenia podatku VAT za zrealizowane usługi. Inwestorem w przedmiotowym projekcie jest Gmina. Montowane kolektory słoneczne instalowane na domach należących do osób fizycznych będą stanowiły własność gminy przez okres 5 lat.

Zgodnie z ustawą o podatku VAT oraz Rozporządzeniem Ministra Finansów z 24 grudnia 2007 r. zmieniającym przepisy wykonawcze do ustawy, montaż kolektorów można opodatkować stawką 7-proc. VAT, jako usługę budowlaną polegającą na instalacji urządzeń grzewczych albo usługę termomodernizacyjną. Dotyczy to usług związanych z budownictwem mieszkaniowym, w tym polegających na dostarczeniu, instalacji i uruchomieniu kolektorów słonecznych na dachu domu jednorodzinnego.

Zgodnie z zapisami ustawy o VAT można stosować stawkę 7 proc. VAT do termomodernizacji domów jednorodzinnych o powierzchni do 300 mkw., zgodnie z zapisami ustawy z 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121 z późn. zm.), mających na celu m.in. zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do budynków mieszkalnych i budynków zbiorowego zamieszkania na potrzeby ogrzewania oraz podgrzewania wody użytkowej. Przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne ustawa rozumie ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie rocznego zapotrzebowania na energię zużywaną do wspomnianych celów, co najmniej o 25 proc. W związku z tym, iż energia wytworzona z kolektorów będzie wykorzystywana do podgrzewania wody użytkowej w domu jednorodzinnym, usługi dotyczące przedmiotowego projektu stanowić będą usługi termomodernizacyjne.

Artykuł 41 ust. 12 ustawy o VAT stanowi, iż stawkę podatku w wysokości 7 proc. stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym ustawa rozumie obiekty budownictwa mieszkaniowego. Obiektami tymi są także budynki mieszkalne jednorodzinne.

Rozporządzenie wykonawcze do ustawy o VAT przewiduje 7-proc. stawkę podatku do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych, dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego. Zdefiniowanie pojęcia robót budowlano-montażowych określone jest w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, gdzie czynności związane z budownictwem sklasyfikowane są w dziale 45 i określone jako "roboty budowlane", w podgrupie oznaczonej symbolem 45.33.1. wymienione są roboty związane z montażem instalacji grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.

Ponieważ kolektory słoneczne służą do konwersji energii promieniowania słonecznego na ciepło, prace związane z ich instalacją kwalifikują się jako usługa budowlana polegającą na instalacji urządzeń grzewczych. Zasadne zatem byłoby zastosowanie stawki VAT 7 proc. w odniesieniu do ich dostarczenia i montażu na potrzeby domu jednorodzinnego.

Wysokość zastosowanej stawki VAT ma wpływ na wysokość i faktyczne koszty inwestycji gminnej, która zobowiązana jest do pokrywania kosztów inwestycji w cenach brutto. Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT podczas realizacji niniejszego projektu.

Mając na uwadze prawidłowe prowadzenie i rozliczenie planowanej inwestycji przy współudziale procentowym Funduszu S - 60%, Gminy - 10% oraz osób fizycznych - 30% nakładów związanych z montażem i zakupem instalacji solarnej Wnioskodawca prosi o pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat dokonanych przez osoby fizyczne jako partycypacja w kosztach inwestycji planowanej przez Gminy w ramach programu "...". Liderem przedsięwzięcia jest Gmina natomiast pozostałe gminy na mocy stosownych porozumień są Gminami Partnerskimi.

Kwoty VAT w ww. programie są wydatkiem kwalifikowanym. Gmina złożyła stosowne oświadczenie o braku możliwości odliczenia kwoty VAT od zakupionych i zamontowanych sola rów. Zakup i montaż kolektorów na domach jednorodzinnych należących do osób fizycznych, nie wiąże się dla Gmin ze sprzedażą opodatkowaną. Przez kolejne 5 lat po zakończeniu inwestycji kolektory będą własnością Gminy a następnie zostaną przekazane na zasadach uzgodnionych z Funduszem S mieszkańcom uczestniczącym w realizacji projektu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę wyrażoną w art. 140 k.c. definicję prawa własności z której wynika, że do istoty tego prawa należy uprawnienie do rozporządzania rzeczą obejmujące prawo jej zbycia (przeniesienia własności) obciążania a nawet zniszczenia. Istotą dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest natomiast przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z orzecznictwa ETS wynika z kolei, że dostawa towarów nie odnosi się do zbycia prawa własności zgodnie z procedurami przewidzianymi obowiązującym prawem krajowym, lecz obejmuje wszelkie zbycie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do dysponowania w rzeczywistości tym majątkiem tak, jakby była jego właścicielem.

Powyższe nie należy jednak tracić z pola widzenia, krajowego systemu prawa regulującego obrót cywilny. Przeniesienie prawa do rozporządzenia rzeczą jak właściciel winno się bowiem mieścić w granicach regulacji krajowych, na mocy których dochodzi do przeniesienia własności rzeczy lub nabycia prawa maksymalnie zbliżonego do prawa własności. W doktrynie prawa podatkowego podnosi się, że nie każde przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w ujęciu ekonomicznym można uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jedynie takie, które z punktu widzenia prawa cywilnego przenosi na nabywcę prawo własności lub prawo umożliwiające nabywcy dysponowanie towarem prawie jak właściciel (por. J. Zubrzycki: Leksykon VAT, tom I, 2009, "UNIMEX", s. 28). Tożsamy wniosek daje się wywieść z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 5 maja 2009 r. (I SA/Bd 105/09). W tym stanie rzeczy należy, jak się zdaje uznać, że z chwilą faktycznego wydania instalacji solarnej nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na rzecz uczestnika programu. Jest on bowiem pozbawiony możliwości wykonywania jednego z dwóch podstawowych uprawnień przysługujących właścicielowi, to jest uprawnienia do rozporządzania rzeczą np. poprzez zbycie czy obciążenie instalacji. Brak możliwości, o której mowa, wyklucza z kolei wniosek, że uczestnikowi programu umożliwia się dysponowanie instalacją jak właściciel lub prawie jak właściciel. Tym samym nie dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Osoby fizyczne, które będą zamierzały skorzystać z dofinansowania w ww. zakresie zobowiązane będą dokonać wpłaty na wyodrębniony rachunek bankowy Gminy w kwocie określonej po zakończeniu procedur przetargowych Prawo Zamówień Publicznych oraz podpisaniu umowy cywilno prawnej na powyższe zadanie inwestycyjne.

Gmina jako lider przedsięwzięcia inwestycyjnego będzie realizować w ramach programu pn. "...", który w swoim założeniu przewiduje montaż 3500,00 instalacji solarnych na budynkach osób fizycznych, które będą własnością gmin poprzez okres 5 lat.

Inwestycja realizowana będzie jako zadanie własne gminy w zakresie określonym w Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 151 z późn. zm. Rozdział 2 art. 7 pkt 1 pkt 1-3.

Zgodnie z porozumieniami zawartymi miedzy gminami w dniu 30 lipca 2010 r. nabywcami towarów i usług będą Gminy.

Porozumienie miedzy Gminami określa co jest przedmiotem porozumienia (wstęp do Preambuły oraz § 1).

Zgodnie z wstępem do Preambuły: "Przedmiotem... porozumienia międzygminnego w sprawie wspólnej realizacji projektu pod nazwą "..." jest wspólna realizacja inwestycji w ramach programu "...", przez co rozumieć należy współdziałanie Gmin w zakresie projektowania, pozyskiwania współfinansowania realizacji programu ze środków S-P Programu Współpracy oraz innych funduszy, a także wykonawstwa przedsięwzięć przewidzianych w postanowieniach niniejszego Porozumienia.

Zważywszy, że zgodnie z postanowieniami Konstytucji RP, ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych, a także na to, że ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami, szczególnie związanymi z niską emisją, stanowi jeden z podstawowych kierunków polityki ekologicznej Państwa oraz jedno z podstawowych zadań jednostek samorządu terytorialnego, dążąc do poprawy jakości powietrza, zmniejszania wykorzystania nieodnawialnych źródeł energii, dywersyfikacji źródeł energii, poprawy jakości życia mieszkańców, Gminy postanawiają przystąpić do współdziałania w zakresie rozpowszechnienia na swoim obszarze źródeł energii odnawialnej, w tym niekonwencjonalnych źródeł energii.

Liderem przedsięwzięcia jest Gmina, zwana dalej "Instytucją Realizującą", natomiast pozostałe gminy są Gminami Partnerskimi. Działając na podstawie art. 9 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz Uchwał organów stanowiących Gmin,...."

§ 1 Porozumienia stanowi, że:

3.1. Instalowanie kolektorów słonecznych oraz wykorzystywanie ich w zakresie pozyskiwania energii cieplnej na potrzeby związane z utrzymaniem budynków użyteczności publicznej oraz w domach prywatnych mieszkańców Instytucji Realizującej i Gmin Partnerskich,

3.2. Budowę i wykorzystanie układów fotowoltaicznych,

3.3. Budowę i wykorzystanie systemów energii geotermalnej (niskotemperaturowej).

4.1.1. Współpracę w zakresie pozyskiwania dotacji na realizację inwestycji określonych w ust. 3 ze środków S-P Programu Współpracy,

4.1.2. Realizację inwestycji polegających na instalacji urządzeń, o których mowa w ustępie 3 oraz ich wykorzystywanie w zakresie utrzymania budynków użyteczności publicznej, a także promowanie korzystania z nich wśród mieszkańców Instytucji Realizującej i Gmin Partnerskich.

Właścicielami mienia powstałego w wyniku realizacji niniejszego programu będą Gminy Partnerskie oraz Wnioskodawca.

Lider projektu będzie realizował własny zakres w części mu przypadającej, powyższe dotyczy również Gmin Partnerskich.

Efekty realizacji projektu będą widoczne w poszczególnych Gminach z uwagi na zapisy w porozumieniu.

Poszczególne Gminy nie przekazują środków finansowych liderowi - zapłaty faktur dokonywane będą z kont poszczególnych Gmin (§ 11 Porozumienia).

Dotacja wpływać będzie w całości na konto lidera jako refundacja poniesionych wydatków i przekazywana natychmiast Gminom w procentowym udziale.

Charakter umowy z mieszkańcami oraz zobowiązania stron określa wzór umowy, który Wnioskodawca załącza do niniejszego wniosku.

Wpłaty mieszkańców nie są związane z dostawą towarów, gdyż przedmiotem umowy będzie usługa i dostawa układu solarnego.

Wpłata dokonywana będzie na wyodrębniony rachunek bankowy a dokumentem potwierdzającym powyższe będzie wyciąg z rachunku bankowego.

Osoba fizyczna, która nie dokona wpłaty w należnym udziale nie może korzystać z montażu instalacji solarnej.

Partycypacja w kosztach przez osoby fizyczne związana jest z montażem instalacji solarnej wyłącznie dla danego budynku uczestnika programu.

Układ solarny będzie własnością Gminy przez okres 5 lat od momentu zakończenia realizacji programu, po upływie tego terminu przejdą na własność Mieszkańca.

Zgodnie z § 5 Umowy zawartej z mieszkańcami, po upływie 5 lat użytkowania Układu solarnego, Mieszkaniec nabywa prawo własności układu przy czym jest zobowiązany do korzystania w budynku, w którym zamontowano Układ z tego Układu przez okres kolejnych 5 lat. Nabycie prawa własności układu nastąpi z wyłączeniem uprawnień z tytułu rękojmi za wady - może ulec zmianie po przedstawieniu liderowi warunków dofinansowania inwestycji przez stronę s.

Zgodnie z § 2 pkt 1.4. Umowy zawartej z mieszkańcami pod rygorem rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym oraz obowiązku zapłaty kary umownej w wysokości 3000,00 zł. Mieszkaniec zobowiązuje się przez okres, gdy układ stanowi własność Gminy, tj. 60 miesięcy licząc od daty odbioru końcowego wykonanej instalacji, do:

1.4.1. użytkowania Układu solarnego, zgodnie z jego przeznaczeniem i wytycznymi określonymi w otrzymanych instrukcjach obsługi i dokumentacji technicznej, w tym utrzymywania instalacji w należytym stanie i zapewnienia jego sprawnego działania, z zastrzeżeniem wynikającym § 3 ust. 5 umowy;

1.4.2. udostępniania budynku dla przeprowadzenia kontroli przez przedstawicieli gminy lub innych upoważnionych podmiotów działających w ramach S-P Programu Współpracy na zasadach określonych w umowie;

1.4.3. przechowywania i okazywania uprawnionym podmiotom otrzymywanych od Gminy dokumentów związanych z inwestycją;

1.4.4. zaniechania dokonywania jakichkolwiek zmian lub przeróbek Układu solarnego bez pisemnego uzgodnienia, powiadomienia oraz zgody Wykonawcy i Gminy;

1.4.5. terminowego regulowania zobowiązań podatkowych wobec Gminy.

Wartość kolektorów (jednostkowa) na dzień sporządzenia wniosku nie jest ustalona. Będzie to wiadome po przeprowadzeniu postępowania o zamówieniach publicznych.

Symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów budowlanych Wnioskodawca określa na: Sekcja 1, Dział 11, Grupa 111, Klasa 1110.

W ramach usługi montaż instalacji solarnej przewiduje się montaż urządzeń pomocniczych w kotłowni budynku.

Układ solarny po jego zamontowaniu, nie staje się częścią składową nieruchomości Mieszkańca.

Gmina w drodze przetargu wyłoni wykonawcę zadania polegającego na zakupie i montażu kompletnej instalacji solarnej do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w budyniach prywatnych.

Na terenie gminy zostanie zainstalowanych ok. 1040 instalacji solarnych.

Wykonawca będzie wykonywał usługę sklasyfikowaną w PKWiU (1997) pod nr. 45.33.1. jako roboty budowlane związane z montażem instalacji grzewczych.

Na tym etapie Wnioskodawca nie jest w stanie stwierdzić czy wykonawca będzie producentem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 13 sierpnia 2010 r.):

Jaka jest wysokość stawki VAT dla usługi polegającej na dostawie kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych należących do osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 13 sierpnia 2010 r.), należy zastosować 7% stawkę kwoty VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przepis art. 8 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%. I tak, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r.) stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się również do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego powyżej nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej - art. 41 ust. 12c ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią § 37 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont i bieżąca konserwacja, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie ze słownikiem pojęć zawartym w art. 3 pkt 6, 7 i 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez:

* budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego,

* roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego,

* remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z treści art. 2 pkt 12 ustawy o VAT wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Uwzględniając powołane przepisy, od dnia 1 stycznia 2008 r. stawką 7% podatku od towarów i usług opodatkowane są roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane wyłącznie ze wskazanymi w ustawie obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Z treści wniosku wynika, że Gmina jako lider przedsięwzięcia inwestycyjnego będzie realizować w ramach programu pn. "..." montaż instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych osób fizycznych.

Gmina w drodze przetargu wyłoni wykonawcę zadania polegającego na zakupie i montażu kompletnej instalacji solarnej do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w budynkach prywatnych.

Z treści wniosku wynika, że w ramach ww. projektu Wnioskodawca będzie kupował usługę sklasyfikowaną w PKWiU (1997) pod nr 45.33.1. jako roboty budowlane związane z montażem instalacji grzewczych (nabywcą wskazanym na fakturach w części realizowanej przez Gminę będzie Gmina) związane z budownictwem mieszkaniowym, w tym polegających na dostarczeniu, instalacji i uruchomieniu kolektorów słonecznych na dachu domów jednorodzinnych (Symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych Wnioskodawca określa na: Sekcja 1, Dział 11, Grupa 111, Klasa 1110).

Na terenie gminy zostanie zainstalowanych ok. 1040 instalacji solarnych.

Na tym etapie Wnioskodawca nie jest w stanie stwierdzić czy wykonawca będzie producentem.

Opierając się na najistotniejszych informacjach przedstawionych przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego potrzebnych do udzielenia przez organ odpowiedzi na zadane przez Wnioskodawcę pytanie, należy zauważyć, że Wnioskodawca będzie kupował od wykonawcy wyłonionego w drodze przetargu usługę polegającą na montażu kompletnego układu solarnego (klasyfikacja PKWiU 45.33.1) na dachach budynków jednorodzinnych (sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11).

Odnosząc zatem wskazane regulacje prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, w ocenie tut. organu dla usługi (PKWiU 45.33.1) polegającej na montażu kompletnej instalacji solarnej do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w budynkach prywatnych, sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, zastosowanie ma 7% stawka podatku VAT.

Zaznaczyć należy, że preferencyjna stawka opodatkowania odnosi się wyłącznie do robót budowlano-montażowych dotyczących bryły budynku.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Ponadto podkreślić należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska odnośnie klasyfikacji przedmiotowego budynku.

Końcowo należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.