IBPP4/443-134/13/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-134/13/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2013 r. (data wpływu 20 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie opodatkowania podatkiem VAT pośrednictwa w zakresie kupowania losów lotto - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w przedmiocie opodatkowania podatkiem VAT pośrednictwa w zakresie kupowania losów lotto.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na pośrednictwie w kupowaniu kuponów Totalizatora Sportowego. Pośrednictwo to będzie się odbywać przez serwis internetowy, który Wnioskodawca stworzy, a płatności będą przekazywane online poprzez serwis skycash.com. Obrót gotówkowy nie wchodzi w grę, Wnioskodawca będzie operować tylko przelewami online.

Zasada działania serwisu będzie następująca - Wnioskodawca będzie przyjmował wpłaty od chętnych do wspólnej gry w Lotto na konto Akceptanta w skycash.com, które otworzy. Dobrowolne wpłaty będą wpływały do wspólnej puli, którą w dzień gry w Lotto będzie opróżniał i za całość będzie kupował kupony Lotto. Zdjęcia kuponów będzie umieszczał w serwisie, aby każdy z grających widział liczby, jakimi gra.

Gra nie będzie się odbywała za każdym razem, kiedy Totalizator Sportowy będzie przeprowadzał w telewizji losowanie - będzie ona w dni określone wewnętrznym regulaminem, który każdy gracz przez wpłaceniem pieniędzy do puli będzie musiał przeczytać i zaakceptować.

Wnioskodawca, jako pośrednik, będzie czerpał zyski w trzech wymiarach:

1.

Do ceny każdego kuponu (w przypadku gry w Lotto to 3 zł w kolekturze) będzie doliczał około 40 groszy prowizji (gracze będą wpłacali 3,40 zł). Jeśli w puli będzie funduszy na np. 1000 kuponów, to prowizja Wnioskodawcy będzie wynosiła 400 złotych.

2.

Wszystkie wygrane czwartego stopnia (trójki) będą przechodziły na konto Wnioskodawcy. Najniższa wygrana za "trójkę" to 24 zł, najwyższa to 2016 zł, grając kuponem systemowym na 12 skreśleń.

3.

Od wygranych trzeciego stopnia ("czwórki"), drugiego stopnia ("piątki") i pierwszego stopnia ("szóstki") będzie pobierał 3% prowizji, a 97% będzie wypłacana graczom proporcjonalnie do ich udziału finansowego w grze.

Od każdego zysku Wnioskodawca będzie odprowadzał podatek dochodowy adekwatny do rodzaju opodatkowania - prawdopodobnie liniowy 19%.

Wnioskodawca nie jest organizatorem loterii, jest nim Totalizator Sportowy - Wnioskodawca będzie tylko pośrednikiem pomiędzy osobami, które chcą grać razem większą ilością kuponów.

Wnioskodawca nie sprzedaje usługi - chce zrzeszać chętnych do skorzystania z usługi, jaką oferuje Totalizator Sportowy.

Wspólna gra w gry Totalizatora Sportowego jest w Polsce legalna, działalność Wnioskodawcy będzie tylko odzwierciedlała tyle, że w internecie przypadek, kiedy grupa osób daje sobie pieniądze "do ręki" i dzieli się ewentualną wygraną.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy Wnioskodawcę obowiązuje podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 43 ust. 1 punkt 6 i punkt 15 ustawy o VAT działalność tego rodzaju (wg. Głównego Urzędu Statystycznego działalność ta została sklasyfikowana według PKD 92.00.Z "działalność związana z grami losowymi i zakładami wzajemnymi") jest zwolniona przedmiotowo i prowadząc swoją działalność podatek VAT nie powinien go obowiązywać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważy, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W kontekście analizowanej sprawy należy uznać, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, tj. pośrednictwo w zakupie losów, na gruncie podatku VAT należy uznać za usługę. Jak wynika z definicji usługi jest nią wszystko co nie stanowi dostawy towarów. W tym przypadku Wnioskodawca nie dostarcza żadnych towarów więc wykonywane przez niego czynności należy rozpoznać jako usługę na gruncie podatku VAT. Jak wynika z wniosku pośrednictwo to jest świadczone odpłatnie (pobierana jest prowizja), a opłata ta jest bezpośrednio związana z wykonywaną czynnością. Pomiędzy Wnioskodawcą, a jego klientami dochodzi do zawarcia umowy adhezyjnej (akceptacja regulaminu) czyli do zawiązania stosunku prawnego. Powyższe przesłanki wypełniają znamiona do uznania, iż opisane pośrednictwo jest usługą podlegającą opodatkowanie podatkiem VAT.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przenosząc powyższe na grunt opisanej sprawy należy zauważyć, że opis działalności która zamierza prowadzić Wnioskodawca nakazuje uznać Wnioskodawcę za podatnika podatku VAT. Jak wynika z wniosku przedmiotowa działalność będzie prowadzona samodzielnie w sposób zorganizowany dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego należy uznać, że przedmiotowa działalność Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe nie oznacza jednakże, że Wnioskodawca winien automatycznie opodatkowywać swą działalność albowiem może znaleźć zastosowanie zwolnienie z podatku bądź to przedmiotowe (zwolnienie czynności) bądź to podmiotowe (zwolnienie podatnika).

Zwolnienia przedmiotowe zostały wymienione w art. 43 ustawy. Wnioskodawca w swym stanowisku przywołał zwolnienie wymienione w ust. 1 pkt 15 ww. artykułu zgodnie z którym zwalnia się od podatku działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie.

Gwoli wyjaśnienia należy zauważyć, że stosownie do art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z tym przepisem dla klasyfikacji towarów i usług dla potrzeb podatku VAT stosuję się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), ale tylko w sytuacji gdy w przepisach w zakresie podatku VAT znajduje się odwołanie do tej klasyfikacji. Mając na uwadze, że ww. zwolnienie nie odwołuję się do ww. klasyfikacji działalność Wnioskodawcy należy rozpoznać na podstawie jej przedstawionych cech. Klasyfikacja PKD do której odwołał się Wnioskodawca na gruncie podatku VAT jest nieistotna.

Wracając do samego ww. zwolnienia od podatku VAT należy zauważyć, że działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych prowadzona może być wyłącznie na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.). Prowadzenie działalności w zakresie gier losowych to przede wszystkim ich organizowanie, urządzanie i prowadzenie. Z powołanej ustawy wynika także, że prowadzenie ww. działalności dozwolone jest za stosownym zezwoleniem. Ponadto jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy grami losowymi są gry liczbowe oraz loterie pieniężne.

Z kolei jak stanowi art. 5 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy prowadzenie działalności w zakresie gier liczbowych, loterii pieniężnych i gry telebingo stanowi monopol państwa. Wykonywanie monopolu państwa należy do ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, który w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych tworzy w tym celu jednoosobowe spółki Skarbu Państwa.

A zatem prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier liczbowych i loterii pieniężnych jest możliwe wyłącznie przez specjalnie w tym celu powołaną spółkę.

Zauważyć należy także, że z art. 71 ustawy o grach hazardowych wynika, że podatnikiem podatku od gier jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która prowadzi działalność w zakresie gier hazardowych na podstawie udzielonej koncesji lub zezwolenia, podmioty urządzające gry objęte monopolem państwa oraz uczestnicy turnieju gry pokera.

Z przywołanych regulacji prawnych wynika zatem, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług, podlega wyłącznie działalność podmiotów gospodarczych w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych tylko w zakresie podlegającym opodatkowaniu podatkiem od gier na postawie ustawy o grach hazardowych. Natomiast pośrednictwo w zakupie kuponów lotto, które funkcjonują w oparciu o umowę typu pośrednictwa i otrzymują wynagrodzenie prowizyjne, nie jest działalnością w zakresie gier losowych, co zresztą sam Wnioskodawca zaznaczył.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku, wykonywane przez Wnioskodawcę usługi, z tytułu których Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie prowizyjne, nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych zatem brak jest tutaj zwolnienia przedmiotowego.

Zwolnienie podmiotowe zostało przewidziane w art. 113 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy do art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,

c.

nowych środków transportu,

d.

terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.

świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. W liście tej nie wymieniono usług pośrednictwa.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując jedynie czynności w zakresie pośrednictwa w zakupie losów, w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego, określone w art. 113 ust. 13. A zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Zaznaczyć jednak należy, iż w przypadku rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia pod warunkiem, że przewidywana wartość sprzedaży usług nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć również należy, iż powołany we własnym stanowisku przepis art. 43 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma w przedmiotowej sprawie przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego zastosowania, zgodnie bowiem z jego treścią dotyczy on zwolnienia z podatku dostawy krwi, osocza w pełnym składzie, komórek krwi lub preparatów krwiopodobnych pochodzenia ludzkiego, niebędących lekami

Podsumowując:

* Wnioskodawca z tytułu świadczenia usługi pośrednictwa jest podatnikiem podatku VAT,

* usługa pośrednictwa w zakupie losów lotto nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego,

* Wnioskodawca z tytułu świadczenia przedmiotowej usługi może korzystać ze zwolnienia podmiotowego do wysokości osiągnięcia obrotu poniżej którego przysługuje zwolnienie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż jego działalność jest zwolniona z podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl