IBPP4/443-1322/10/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2010 r. (data wpływu 17 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 1 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu rozliczeniowego, w którym powstało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z zakupem i montażem windy - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu rozliczeniowego, w którym powstało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z zakupem i montażem windy. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 1 października 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W miesiącu grudniu 2009 r. zakupiono windę dla osób niepełnosprawnych z przeznaczeniem do przychodni lekarskiej. W dniu 28 grudnia 2009 r. dokonano komisyjnego odbioru windy z uwagami i wnioskami komisji o treści: do chwili montażu dźwigu na budynku przychodni lekarskiej przy ulicy M. tj. kwiecień, maj 2010 r. - dźwig zostanie zdeponowany w siedzibie wykonawcy w P. przy ul. P.9 - nieodpłatnie.

Za ww. zakup Wnioskodawca otrzymał fakturę w miesiącu grudniu, która została zapłacona, ale nie odliczono podatku naliczonego do odliczenia ponieważ towar zgodnie z protokołem odbioru nie został dostarczony i nie spełniał wymogów do jakich celów miał służyć.

Windę zamontowano w miesiącu maju 2010 r., fakturę za montaż Wnioskodawca otrzymał w miesiącu czerwcu 2010 r. łącznie z protokołem odbioru. Podatek od montażu Wnioskodawca odliczył w miesiącu czerwcu 2010 r., natomiast podatek od zakupu windy odliczono w miesiącu lipcu 2010 r., ponieważ 1 lipca było wykonanie inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej dobudowy platformy PH300 dla osób niepełnosprawnych.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa miesięczne deklaracje VAT-7.

Zakup dźwigu (windy) będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek od towarów i usług Wnioskodawca winien odliczyć w miesiącu nabycia tj. w miesiącu grudniu 2009 r. roku mimo adnotacji w protokole odbioru robót, że towar jest magazynowany u producenta.

Czy też w miesiącu montażu windy tj. w miesiącu czerwcu 2010 r.

Wnioskodawca zaznacza, że ww. inwestycja została wprowadzona na stan środków trwałych po inwentaryzacji powykonawczej tj. w miesiącu lipcu br. Dlatego też odliczenie windy wprowadzono w miesiącu lipcu 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego stanowisko jest słuszne odliczając podatek od towarów i usług od zakupu windy w miesiącu lipcu br. Pomimo zakupu windy w miesiącu grudniu 2009 r. Wnioskodawca był już jej właścicielem, ale nie było warunków do jej montażu i nie spełniała ona wymogów do jakich celów została zakupiona - była magazynowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo podatnika do odliczania podatku naliczonego jest ograniczone ściśle określonymi ramami czasowymi. Terminy, w których zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT przysługuje uprawnienie do odliczania podatku naliczonego zdefiniowane zostały w art. 86 ust. 10 i następnych ustawy o VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast, w myśl art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Stosownie do ww. ogólnej zasady zapisanej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zarejestrowani, czynni podatnicy podatku od towarów i usług uprawnieni są do obniżania podatku należnego o podatek naliczony przy dokonywaniu zakupów związanych z czynnościami obciążonymi podatkiem od towarów i usług. Otrzymanie faktury przez podatnika oznacza zarówno powstanie prawa do odliczenia podatku, jak również wyznacza moment, począwszy, od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa przez podatnika.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do niezwłocznego odliczenia całości podatku, przy czym ustawodawca nabycie towaru wiąże z nabyciem prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, iż otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury, potwierdzającej fakt dokonania czynności prawnych, takich jak nabycie towaru lub usługi, zrodziło nie tylko konsekwencję w postaci powstania prawa do odliczenia wskazanego w nich podatku naliczonego, ale też skutek w postaci skonkretyzowania ram czasowych, w obrębie których Wnioskodawca mógł z tego prawa skorzystać. Jak wskazano powyżej, warunkiem dokonania odliczenia w określonym terminie jest otrzymanie faktury dokumentującej zakup, oraz możliwość dysponowania towarem jak właściciel, a nie kompletność i zdatność do użytkowania środka trwałego, ani też wprowadzenie na stan środków trwałych. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca podał, że w grudniu 2009 r. otrzymał fakturę dokumentującą zakup dźwigu i zapłacił za towar. Wskazał też, że był już właścicielem, ale z uwagi na m.in. brak warunków do montażu, winda była magazynowana. W ocenie tut. organu zdeponowanie dźwigu w magazynie dostawcy nie ma wpływu na prawo Wnioskodawcy do dysponowania nabytym w grudniu towarem jak właściciel.

Biorąc zatem pod uwagę brzmienie cytowanych przepisów art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nabył prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup dźwigu otrzymanej w grudniu 2009 r. w deklaracji podatkowej za okres, w którym otrzymał fakturę (tekst jedn.: w grudniu 2009 r.) lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (tekst jedn.: styczniu lub lutym 2010 r.).

Należy również zaznaczyć, że zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.