IBPP4/443-112/14/EK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-112/14/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 11 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towaru rozliczanej zaliczkowo - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towaru rozliczanej zaliczkowo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką zajmującą się produkcją i sprzedażą, zarejestrowanym jako "podatnik VAT czynny", zidentyfikowanym dla potrzeb dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Polski. Odbiorcami towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę są również podmioty zagraniczne posiadające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej.

Spółka dokonuje weryfikacji numeru identyfikacyjnego VAT kontrahenta z wykorzystaniem strony internetowej systemu X., w sytuacjach wątpliwych za pośrednictwem krajowego Biura Wymiany Informacji Podatkowej w....

Spółka większość dostaw realizuje po otrzymaniu od nabywcy należności za zamówiony towar. Celem ustalenia wartości zamówienia spółka wystawia fakturę PRO-Forma, na podstawie której kontrahent wpłaca należność.

W dniu 26 listopada 2013 r. Spółka otrzymała zaliczkę na poczet przyszłej dostawy od kontrahenta z Wielkiej Brytanii. Na ten dzień kontrahent figurował w systemie X. jako podmiot posiadający właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie Unii Europejskiej. W dniu 11 grudnia klient wpłacił drugą transzę zaliczki. Dostawa została zrealizowana w miesiącu grudniu i w dniu 18 grudnia 2013 r., w oparciu o posiadane wcześniej informacje została wystawiona faktura tytułem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ze stawką 0%. Po sprawdzeniu w Krajowym Biurze Wymiany Informacji Podatkowej w..., okazało się iż na dzień 26 listopada, kontrahent faktycznie był zarejestrowany jako podatnik "unijny", jednak w dniu wpływu drugiej zaliczki oraz na dzień wystawienia faktury, tj. 18 grudnia, kontrahent nie posiadał już ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zakładając, że nie zostały spełnione przedmiotowe przesłanki potraktowania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zgodnie z art. 13 i zastosowania stawki 0%, wg art. 42 ust. 1, transakcję należy potraktować jako sprzedaż krajową i opodatkować podstawową stawką podatku. Ponieważ wątpliwości powstają co do momentu powstania obowiązku podatkowego, Wnioskodawca przedstawia następujące pytania.

1. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy od pierwszej zaliczki, bowiem zgodnie z art. 19 ust. 11, jeżeli przed wydaniem towaru otrzymano cześć należności, jak to ma miejsce w tym przypadku, obowiązek podatkowy powstaje w chwili otrzymania zaliczki, jednak w omawianym przypadku w dniu tym podmiot był czynnym podatnikiem zarejestrowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

2. Czy wartość przedmiotowej transakcji, należy wykazać w informacji podsumowującej VAT-UE i ewentualnie w którym okresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana dostawa nie spełnia, warunków art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, i nie można jej traktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, obowiązek podatkowy należy rozpoznać zgodnie z art. 19.

W momencie wpłaty pierwszej zaliczki, kontrahent spełniał wymogi art. 42 ust. 1, gdzie w obrocie wewnątrzwspólnotowym nie występuje obowiązek fakturowania otrzymanych zaliczek, więc nie można uznać iż powstał obowiązek podatkowy. W tej sytuacji jako moment powstania obowiązku podatkowego należy uznać, wydanie towaru, tj. 18 grudzień 2013 r. Druga zaliczka, dotycząca tej samej dostawy, nie jest problematyczna, ponieważ klient w momencie wpłaty nie był już zarejestrowany jako czynny podatnik "unijny" i powoduje powstanie obowiązku podatkowego w dacie otrzymania. Wg podatnika obie części transakcji należy opodatkować stawką podstawową 23% i wykazać je w miesiącu grudniu.

Zgodnie z treścią przepisu art. 100 ust. 1 p.1, w informacji podsumowującej należy wykazać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a omawiana transakcja nie spełnia tych wymogów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Aby ustalić moment powstania obowiązku podatkowego w pierwszej kolejności należy dokonać rozstrzygnięcia, czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, czy jak uważa Wnioskodawca, transakcję należy potraktować jako sprzedaż krajową.

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu (art. 13 ust. 2 ustawy).

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 (art. 13 ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 5 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) - w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wewnątrzwspólnotową dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ust. 6 ustawy zmienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy zmienionej w art. 1, niekorzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 tej ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

Mając powyższe na uwadze otrzymanie zaliczki z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostaw) towarów jak i udokumentowanie tej zaliczki fakturą nie wpływa na powstanie obowiązku podatkowego.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3.

podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Wnioskodawca dostawę towarów zrealizował w miesiącu grudniu i w dniu 18 grudnia 2013 r. wystawił fakturę tytułem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ze stawką podatku w wysokości 0%. Jednakże po sprawdzeniu w Krajowym Biurze Informacji Podatkowej w..., okazało się, że na dzień wystawienia przez Wnioskodawcę faktury kontrahent nie posiadał już ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Stosownie do powyższego, ponieważ na dzień powstania obowiązku podatkowego dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nabywca towaru nie był podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy) dostawa ta nie stanowiła wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. W sprawie nie ma zatem zastosowania przepis art. 42 ust. 1 ustawy, a opisaną dostawę towarów należy traktować jako dostawę krajową, która winna być opodatkowana odpowiednią dla towaru stawką podatku od towarów i usług.

Tym samym ponieważ w sprawie nie wystąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, to obowiązek podatkowy w związku z tą dostawą nie powstaje na gruncie przepisu art. 20 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19 pkt 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z opisem zawartym we wniosku kontrahent Wnioskodawcy w dniu 26 listopada 2013 r., tj. na dzień otrzymania zaliczki, figurował w systemie X. jako podmiot posiadający właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie Unii Europejskiej. W dniu 11 grudnia klient wpłacił drugą transzę zaliczki. Dostawa została zrealizowana w miesiącu grudniu i w dniu 18 grudnia 2013 r., w oparciu o posiadane wcześniej informacje została wystawiona faktura tytułem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ze stawką 0%. Jednakże po sprawdzeniu w Krajowym Biurze Wymiany Informacji Podatkowej w..., okazało się że na dzień 26 listopada, kontrahent faktycznie był zarejestrowany jako podatnik "unijny", jednak w dniu wpływu drugiej zaliczki oraz na dzień wystawienia faktury, tj. 18 grudnia, kontrahent nie posiadał już ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Mając powyższe na względzie otrzymana w dniu 26 listopada 2013 r. pierwsza zaliczka odnosiła się transakcji mającej być wewnątrzwspólnotową dostawą towaru w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, w której nabywca towaru był podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Od zaliczki tej zatem nie powstał obowiązek podatkowy.

W momencie jednak dokonywania 18 grudnia 2013 r. dostawy towaru, dostawa ta nie stanowiła już wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru (na dzień ten nabywca nie był już podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych). Dlatego też dla dostawy tej nie miał już zastosowania ani art. 20 ust. 1 ustawy ani też art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem w momencie dokonania dostawy towaru zaliczka otrzymana w dniu 26 listopada 2013 r. winna podlegać opodatkowaniu właściwą, dla towaru będącego przedmiotem dostawy, stawką podatku od towarów i usług.

Reasumując w sprawie opisanej we wniosku zaliczka z 26 listopada 2013 r. otrzymana od nabywcy będącego podatnikiem od wartości dodanej zidentyfikowanym na poczet transakcji wewnątrzwspólnotowych, która ostatecznie nie odnosiła do wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy, winna być na moment dokonania dostawy krajowej tj. na dzień 18 grudnia 2013 r. opodatkowana właściwą stawką podatku.

Tym samym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że zaliczki otrzymane 26 listopada 2013 r. i 11 grudnia 2013 r. należy opodatkować krajową stawka podatku i wykazać w rozliczeniu za miesiąc grudzień.

Odnoście zaś wykazania opisanej dostawy w informacji podsumowującej zauważa się, że zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Tym samym skoro w opisanej sprawie nie wystąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru w rozumieniu art. 13 ust. 1, do której ma zastosowania art. 42 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca przedmiotowej dostawy nie wykazuje w informacji podsumowującej.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl