IBPP4/443-11/14/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 8 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie określenia kwoty jaką należy wykazać w informacji podsumowującej - jest:

* prawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

* nieprawidłowe w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w informacji podsumowującej za lipiec 2013 r.

W dniu 14 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie określenia kwoty jaką należy wykazać w informacji podsumowującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stan faktyczny z uwzględnieniem chronologii zdarzeń;

1. W lipcu 2013 r. Wnioskodawca otrzymał od austriackiej firmy z Wiednia (I. elementy elektroniczne na potrzeby bieżącej działalności produkcyjnej. Wartość zakupu wynosiła 325 euro (F.309334 z dnia 27.06.2013) i była zgodna z ofertą sprzedającego. Wartość transakcji, którą spółka była zobowiązana zapłacić dostawcy, nie obejmowała kosztów transportu, kwota ta dotyczyła wyłącznie przekazanego towaru.

2. Strony uzgodniły, że dostawa będzie zrealizowana transportem drogowym za pośrednictwem firmy D. z siedzibą w W., rozliczenie wydatków związanych z tą usługą miał nastąpić bezpośrednio pomiędzy Wnioskodawcą i D. Zgodnie z ustaleniami, firma D. zrealizowała usługę przewozu towarów, jednak wskutek pomyłki dostawcy zagranicznego, towar przesłano do Polski jako przesyłkę ekspresową zamiast jako przesyłkę zwykłą, co znacznie podrożyło koszty dostawy.

3. Za ww. dostawę materiałów, firma przewozowa D. z siedzibą w W., wystawiła Wnioskodawcy, fakturę za transport, w kwocie 1830,66 zł brutto (w tym 1488,34 zł netto + VAT), którą Wnioskodawca zapłacił 30 lipca 2013 r.

4. Spółka "H." złożyła reklamację zarówno u dostawcy, jak i przewoźnika, dotyczącą zwiększonych kosztów dostawy. Firma krajowa (przewozowa) reklamacji nie uznała, ponieważ uznała, że usługa była wykonana zgodnie ze zleceniem dostawcy. Natomiast dostawca austriacki, uwzględnił reklamację i zadeklarował, że skoro to on przyczynił się do zawyżenia kosztów transportu, to zwróci je spółce "H.".

5. W tym celu firma I. wystawiła notę kredytową nr... na kwotę 427,13 euro do faktury pierwotnej na kwotę 325 euro, a ponieważ faktura pierwotna nie była jeszcze zapłacona, to tylko różnicę pomiędzy kwotą faktury pierwotnej i notą kredytową wpłaciła na konto spółki "H.", jednocześnie rozliczając fakturę pierwotną.

6. W wyniku tego działania zostało rozliczone zobowiązanie z tyt. dostawy z kontrahentem zagranicznym oraz pokryte nasze roszczenie dot. zawyżonego kosztu transportu.

7. Dla pełnego rozliczenia transakcji oraz zgodnie z dyspozycją dostawcy zagranicznego, podaną na nocie kredytowej, spółka z o.o. "H." dokonała trójstronnej kompensaty zobowiązań względem dostawcy z Austrii i krajowego przewoźnika.

Podsumowując: koszt dostawy z UE wynosił 325 euro, a nota korygująca - 427,13 euro.

Wnioskodawca podjął następujące działania w odniesieniu do poszczególnych zdarzeń:

Ad.l - Sporządzono Informację podsumowującą VAT-UE za lipiec 2013 prezentującą kwotę zgodnie z fakturą pierwotną o wartości 1409,00 zł = 325 euro. Ad.2-4 - Korespondencja z kontrahentami

Ad.5 - Korekta Informacji podsumowującej VAT-UEK za lipiec 2013: było 1409,00 zł -325 euro, po korekcie 0,00 zł.

Ad.6-7 - Rozliczenie wzajemnych zobowiązań z kontrahentami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy działania spółki były prawidłowe (tzn. korekta faktury pierwotnej w deklaracji VAT- (UEK do 0), a jeśli tak, to jak należy potraktować kwotę 102,13Jeuro zwróconą przez firmę austriacką/ Kwota ta nie stanowi nabycia unijnego usług, lecz jest de facto jedynie zwrotem przez kontrahenta unijnego zawyżonych kosztów transportu przewoźnika krajowego.

2. Czy można notę kredytową pominąć w Informacji VAT-UE traktując ją, jak opisano poniżej prezentując stanowisko spółki "H." (tekst jedn.: wykazać w VAT-UE za lipiec 2013 nabycie UE na 325 euro = 1409 zł, a notę korygującą potraktować wyłącznie jako dokument, na podstawie którego, rozliczona została reklamacja), co wiązałoby się z ponowną korektą VAT-UEK.

Zdaniem Wnioskodawcy

1. Wnioskodawca sporządziła Informacje podsumowujące w oparciu o otrzymane dokumenty - fakturę i notę korygującą.

2. Na wartość noty kredytowej (427,13 euro) składały się zarówno faktura pierwotna (325 euro), jak i wartość zawyżonych kosztów transportu (równowartość 102,13 euro), które kontrahent UE zgodził się pokryć w ramach złożonej przez nas reklamacji.

Zdaniem Wnioskodawcy nota korygująca powinna odnosić się tylko do rozliczenia zobowiązań i reklamacji, mimo wyraźnego powołania się w niej na fakturę pierwotną. Oznacza to, że w Informacji podsumowującej VAT-UE należało wykazać wartość nabycia UE w kwocie 325 euro, tj. 1409 zł, ponieważ na tą kwotę faktycznie nastąpiło przekazanie towaru. W związku z tym Wnioskodawca powinien skorygować ponownie deklarację VAT-UEK i wykazać w niej kwotę 1409 zł (równowartość 325 euro) wynikającą z faktury pierwotnej za otrzymany towar.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

* nieprawidłowe w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w informacji podsumowującej za lipiec 2013 r.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretacje wydano na podstawie przepisów obowiązujących w 2013 r. tj. w momencie zaistnienia sytuacji opisanej we wniosku.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podatnikami, na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

* po drugie, w wyniku dokonanej dostawy towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

A zatem, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki - transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Artykuł 100 ust. 8 ustawy wskazuje jakie dane powinna zawierać informacja podsumowująca. Stosownie do punktu 4 tegoż artykułu, informacja podsumowująca powinna zawierać łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

W świetle powyższych regulacji w składanej informacji podsumowującej należy wykazać wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31.

W myśl art. 31 ust. 1 i 2 ustawy podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Ww. podstawa opodatkowania obejmuje:

Z powyższych przepisów wynika, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o którym mowa w art. 9 ustawy jest cena nabycia towaru (czyli wartość towaru jaka znajduje się na fakturze wystawionej przez dostawcę towaru), powiększona, jeśli elementy te nie zostały już uwzględnione w kwocie, którą nabywca obowiązany jest zapłacić z tego tytułu, o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku oraz wydatków dodatkowych, takich jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 (art. 31a ust. 1 ustawy).

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca otrzymał od austriackiej firmy z Wiednia elementy elektroniczne na potrzeby bieżącej działalności produkcyjnej. Wartość zakupu wynosiła 325 euro. Wartość transakcji, którą spółka była zobowiązana zapłacić dostawcy, nie obejmowała kosztów transportu, kwota ta dotyczyła wyłącznie przekazanego towaru. Strony uzgodniły, że dostawa będzie zrealizowana transportem drogowym za pośrednictwem firmy kurierskiej z siedzibą w W., rozliczenie wydatków związanych z tą usługą miał nastąpić bezpośrednio pomiędzy Wnioskodawcą i firmą kurierską.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że do podstawy opodatkowania opisanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie należy doliczać kosztów transportu albowiem nie były one pobierane przez dostawcę towaru. Tym samym podstawa opodatkowania dla przedmiotowej transakcji wynosi 325 euro. I taką też kwotę, w przeliczeniu na złote, należy wykazać w informacji podsumowującej.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. (...).

Mając na uwadze, że faktura dokumentująca przedmiotową dostawę została wystawiona 27 czerwca 2013 r. to obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstał w czerwcu 2013 r. Tym samym przedmiotowe nabycie należało wykazać w informacji podsumowujące za czerwiec 2013 r. Ponieważ Wnioskodawca nie wykazał tej transakcji w informacji podsumowującej za ww. okres (pierwotnie transakcję tą Wnioskodawca wykazał w informacji podsumowującej za lipiec 2013 r. a następnie ją skorygował poprzez jej wyzerowanie) winien złożyć korektę informacji podsumowującej za czerwiec, wykazując w niej tą transakcję.

Trzeba zatem stwierdzić, że Wnioskodawca prawidłowo skorygował informacje podsumowująca za lipiec mimo, że korekta ta była dokonana z innych przyczyn niż powinna była być.

Odnośnie kwoty 102,13 euro to należy zauważyć, że nie jest ona związana z żadnym świadczeniem podlegającym opodatkowaniu na gruncie podatku VAT, mianowicie nie jest to ani zapłata za usługę ani też za dostawę towarów. W istocie kwota ta ma charakter odszkodowania wypłaconego przez kontrahenta austriackiego za błędne nadanie przesyłki, które naraziło Wnioskodawcę na dodatkowe - nieuzasadnione warunkami transakcji - koszty. Tym samym notę kredytową wystawioną przez kontrahenta austriackiego w której uwzględniono ww. kwotę należy traktować jako dokument dotyczący rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem austriackim, a nie jako dokument dokumentujący zdarzenie na gruncie podatku VAT. Dlatego też ww. kwota jak i nota kredytowa, dla potrzeb podatku VAT, nie jest ewidencjonowana ani wykazywana w żadnych deklaracjach.

Podsumowując:

* podstawa opodatkowania opisanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - czyli kwota jaką należy wykazać w informacji podsumowującej - wynosi 325 euro w przeliczeniu na złote,

* kwotę tą należy wykazać w informacji podsumowującej za czerwiec 2013 r., zgodnie z momentem powstaniem obowiązku podatkowego dla tego nabycia

* kwota 102,13 euro oraz nota kredytowa wystawiona przez kontrahenta austriackiego winne być pominięte w rozliczeniu podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

* nieprawidłowe w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w informacji podsumowującej za lipiec 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.