IBPP4/443-1051/11/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2011 r. (data wpływu 28 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości ustalenia zobowiązania podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości ustalenia zobowiązania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 1 czerwca 2011 r. na dwóch kasach fiskalnych nie można było wykonać raportu miesięcznego za miesiąc maj 2011 r. Jak się okazało sytuacja ta spowodowana jest błędem kasy fiskalnej z winy producenta firmy. Błąd ten uniemożliwia wydrukowanie raportu miesięcznego od maja 2011 r. jak również raportu okresowego wykonanego wg dat. Możliwy jest natomiast wydruk raportu okresowego wykonanego wg numerów raportów dobowych, przy czym na wydruku ukazuje się błędny nadruk dat poszczególnych dni miesiąca tzn. dni miesiąca maja 2011 r. drukowane są jako odpowiednie dni miesiąca stycznia 1990 r. Poza ww. nieścisłością kasa działa prawidłowo a raporty dobowe drukowane są z prawidłową datą, co potwierdził główny serwis firmy.... Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że wykonanie raportu odzwierciedlającego sprzedaż danego miesiąca jako raportu okresowego ukazuje prawidłowe numery poszczególnych raportów dobowych jednak z datami wspomnianymi wyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wspomniany raport okresowy wg numerów raportów dobowych może stanowić podstawę księgowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisana sytuacja nie stanowi przeszkody w rozliczeniu danego miesiąca. Raport okresowy wykonany wg numerów raportów dobowych zawiera dokładnie takie same informacje jak raport: miesięczny czy też raport okresowy wykonany wg dat, a błędny nadruk dat po odpowiedniej adnotacji serwisu w książce serwisowej danej kasy również nie powinien stanowić przeszkody w dalszym użytkowaniu kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Obowiązki podatników, związane z prowadzeniem ewidencji przy użyciu kas rejestrujących określone zostały przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia paragon fiskalny jest to wydrukowany dla nabywcy przez kasę rejestrującą w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Podkreślić należy, iż stosownie do treści § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia kasa fiskalna musi zawierać pamięć fiskalną kasy wbudowaną w części kasy niedostępnej dla użytkownika kasy, umieszczoną w gnieździe związanym nierozłącznie z obudową, zalanym twardą nieprzezroczystą masą oraz zabezpieczoną w sposób powodujący jej zniszczenie w momencie naruszenia.

W myśl § 5 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, kasy rejestrujące muszą zapisywać w pamięci fiskalnej między innymi informacje o dacie i czasie rozpoczęcia oraz zakończenia pracy w trybie fiskalnym, numery i daty każdego z wykonanych raportów fiskalnych dobowych, numer i datę oraz godzinę i minutę datę awaryjnych zerowań pamięci operacyjnej kasy.

Stosownie do § 7 ust. 1 pkt 1 i 8 powołanego rozporządzenia, wynika, że podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani są m.in. dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy, a także przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm).

Zatem w sytuacji, kiedy sprzedawca jest obowiązany do ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokumentem potwierdzającym fakt sprzedaży jest paragon fiskalny.

Przepis § 7 ust. 1 pkt 2, 4 powołanego rozporządzenia, stanowi, że podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu, jak również prowadzić bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przekazu danych do archiwizowania w przypadku stosowania kas z elektronicznym zapisem kopii; dokonywać weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz właściwego ich przyporządkowania do stawek podatku oraz niezwłocznego zgłaszania prowadzącemu serwis kas każdej nieprawidłowości w jej pracy.

Zgodnie z zapisem § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, do każdej kasy rejestrującej obowiązkowo jest dołączana książka kasy rejestrującej, której wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia oraz instrukcja jej obsługi.

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2 obowiązani są przechowywać książkę kasy przez okres jej użytkowania oraz udostępniać ją na żądanie właściwych organów, a także programy, o których mowa w § 4 ust. 3 pkt 2, § 6 ust. 4 pkt 1; w przypadku kas stacjonarnych książkę kasy przechowuje się w miejscu użytkowania kasy.

W książce serwisowej, zgodnie z załącznikiem nr 6 do powołanego rozporządzenia, określającym warunki zorganizowania i prowadzenia serwisu kas mające znaczenie dla ewidencjonowania, muszą być między innymi odnotowane wszystkie dane dotyczące kasy, informacje o dokonanych przeglądach technicznych kasy, jej stanie technicznym oraz przeprowadzonych czynnościach serwisowych, zaistniałych awariach. Informacje o treści wpisów dokonywanych przez serwis określa wzór książki kasy rejestrującej stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Jak wynika z powyższych przepisów, ewidencje prowadzone przez podatników służyć mają prawidłowemu i zgodnemu ze stanem faktycznym sporządzeniu deklaracji podatkowych, w których powinna zostać wykazana cała wartość sprzedaży, z tytułu dokonania której, obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który deklaracja ta jest składana.

Mając zatem na uwadze obowiązujący w tym przypadku prymat prawdy obiektywnej, jeżeli mimo prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z zachowaniem wszystkich przepisów dotyczących przedmiotowego zagadnienia, ewidencja ta nie jest zgodna ze stanem faktycznym - podatnik ma obowiązek wykazania w deklaracji podatkowej rzeczywistego obrotu. Źródło pochodzenia danych, na podstawie których podatnik sporządza deklarację podatkową ma w tym przypadku jedynie wartość dowodową, priorytetem jest natomiast rzetelność tych danych, która oceniana może być w toku ewentualnego postępowania podatkowego, w którym, zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Należy podkreślić, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

Cytowany wyżej art. 109 ust. 3 ustawy o VAT wskazuje na elementy, które powinna zawierać ewidencja. Zauważyć w tym miejscu należy, że ustawa o podatku VAT nie przewiduje ustalenia powszechnie obowiązującej formy ewidencji. Przytoczona regulacja wskazuje jedynie, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej, jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia podatnika możliwości dokonania korekty zaewidencjonowanego obrotu. Zakaz zmiany zapisów dokonanych w kasie rejestrującej jest jedynie warunkiem stosowania tych kas i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Podstawą prawidłowego sporządzenia deklaracji VAT-7 jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa podatkowego oraz opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, że Wnioskodawca powinien ująć w deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2011 r. dane zgodne ze stanem faktycznym tzn. jak wskazuje treść wniosku raport okresowy wykonany wg numerów raportów dobowych, dokumentujących poszczególne transakcje, jeżeli faktycznie odzwierciedlają one rzeczywisty obrót miesiąca maja 2011 r.

Zasady postępowania w takim przypadku nie zostały przez ustawodawcę w żaden sposób uregulowane. Jak wynika z powołanych przepisów, ewidencje prowadzone przez podatników służyć mają prawidłowemu, czyli między innymi zgodnemu ze stanem faktycznym sporządzeniu deklaracji podatkowych. Oznacza to, iż w deklaracjach tych powinna zostać wykazana rzeczywista wartość sprzedaży, z tytułu dokonania której, obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który deklaracja ta jest składana.

Odnosząc zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny do powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w sytuacji wystąpienia awarii kasy rejestrującej polegającej na niemożliwości wydrukowania raportu miesięcznego od maja 2011 r. jak również raportu okresowego wykonanego wg dat, o ile spełnione zostały wymagania określone przepisami, za prawidłowy można uznać przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób postępowania, polegający na ustaleniu wysokości zobowiązania podatkowego na podstawie raportu okresowego wykonanego wg raportów dobowych (na których jednakże widnieje błędny nadruk dat poszczególnych dni miesiąca tzn. dni miesiąca maja 2011 r. drukowane są jako odpowiednie dni miesiąca stycznia 1990 r.), o ile odzwierciedla on rzeczywisty obrót Wnioskodawcy.

Należy również uznać, że po odpowiedniej adnotacji serwisu w książce serwisowej, jeżeli po wizycie serwisanta kasa działa prawidłowo nie ma przeszkody w dalszym użytkowaniu kasy fiskalnej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, iż tut. organ wydał niniejszą interpretację w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, nie dokonując oceny charakteru dowodowego posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów, natomiast urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej może w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej dokonać oceny wiarygodności posiadanych przez Wnioskodawcę dowodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.