IBPP4/443-105/12/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia dla wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych w dzierżawionej kotłowni stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia dla wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych w dzierżawionej kotłowni stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej Wnioskodawca lub Spółka) zajmuje się świadczeniem usług budowlanych, serwisem urządzeń ciepłowniczych i wentylacyjnych, handlem materiałami instalacyjnymi oraz dostawą ciepła. Przy czym podstawowym rodzajem działalności Spółki są usługi budowlane, które stanowią ok. 90% udziału w wartości sprzedaży, a rodzaj przeważającej działalności w Regon to wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych o PKD 43222.

Biorąc pod uwagę wartość produkcji sprzedanej ze wszystkich rodzajów działalności świadczonej przez Wnioskodawcę, w tym z budowlanej, udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej ogółem ze wszystkich rodzajów działalności nie przekracza 10% w skali roku, gdyż do pozostałych rodzajów działalności nie jest wykorzystywany węgiel.

Dodatkowo Spółka dzierżawi kotłownię i sieci cieplne, przy użyciu których dostarcza energię cieplną dotychczasowym odbiorcom ciepła. Ciepło wytwarzane jest z węgla kamiennego oznaczonego kodem CN 2701. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości sprzedanej energii cieplnej wyprodukowanej z węgla kamiennego CN 2701 wynosi znacznie ponad 10% w skali roku, zaś sprzedaż ciepła z tej kotłowni w wartości całej sprzedaży Wnioskodawcy stanowi ok. 3%. Kotłownia posiada wyodrębniony teren, majątek, wyodrębniony zespół pracowników, oddzielny magazyn oraz wydzielone w ewidencji księgowej konta przychodów i kosztów oraz zobowiązań i należności związanych ze sprzedażą ciepła.

Na dzień 1 stycznia 2012 r. Spółka posiada na stanie zapas węgla kamiennego CN 2701 zakupionego w 2011 r. oraz na bieżąco kupowany będzie węgiel, który zużywany będzie sukcesywnie w miarę potrzeb na cele opałowe, tj. wytwarzanie energii cieplnej. Na koniec każdego miesiąca wystawiany będzie dokument RW, potwierdzający zużycie węgla w danym miesiącu.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 25 maja 2012 r. Wnioskodawca sprecyzował, iż udział zakupu wyrobów węglowych w wartości sprzedaży ciepła z kotłowni węglowej wynosi znacznie ponad 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalany jest procentowy udział. Kotłownia ta jest w strukturze firmy wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do sprzedaży ciepła.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka zarówno w odniesieniu do posiadanego zapasu węgla kamiennego o kodzie CN2701 na dzień 1 stycznia 2012 r. a zakupionego w 2011 r. jak i kupowanego na bieżąco od 2012 r., który zużywa do produkcji ciepła (cel opałowy) jest podatnikiem akcyzy korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 i art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym jako zakład energochłonny.

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie do produkcji ciepła węgla oznaczonego kodem CN 2701, jako wyrobu akcyzowego wymienionego w załączniku nr 1 poz. 19 podlega opodatkowaniu akcyzą na podstawie art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Ustawa ta przewiduje w art. 31a ust. 2 pkt 8 zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych przez zakłady energochłonne do celów opałowych. Z kolei definicja zakładu energochłonnego znajduje się w art. 31a ust. 10, w którym przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zdanie drugie tego artykułu mówi, że zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on definicję zakładu energochłonnego, ponieważ sprzedaż ciepła dokonywana jest przez wyodrębnioną organizacyjnie część przedsiębiorstwa, a udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, do której wykorzystywany jest wyrób węglowy, czyli w wartości produkcji sprzedanej energii cieplnej wynosi ponad 10% w skali roku. Na to, że w przepisie tym nie chodzi o udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej ze wszystkich rodzajów działalności, lecz w działalności do której wykorzystywany jest wyrób węglowy, która równocześnie nie jest mniejsza niż zorganizowana część przedsiębiorstwa, wskazuje właśnie zdanie drugie art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z tym Spółka zarówno w stosunku do posiadanego na dzień 1 stycznia 2012 r. zapasu węgla jak i węgla kupowanego od 2012 r., który zużywany będzie do celów opałowych (tu: wytwarzania ciepła) jest zwolniona z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy. Spółka jako zakład energochłonny na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 ma prawo kupować od pośredniczącego podmiotu węglowego węgiel ze zwolnieniem od akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Przy czym w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Natomiast podatnikiem akcyzy jest zaś, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

W myśl art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Zgodnie z art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na pojęcie "zorganizowanej części przedsiębiorstwa", które zawarte jest w art. 31a ust. 10 ustawy. Stosownie do tego przepisu, zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jest jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Stosownie do tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca dzierżawi kotłownię i sieci cieplne, przy użyciu których dostarcza energię cieplną dotychczasowym odbiorcom ciepła. Ciepło wytwarzane jest z węgla kamiennego oznaczonego kodem CN 2701. Kotłownia posiada wyodrębniony teren, majątek, wyodrębniony zespół pracowników, oddzielny magazyn oraz wydzielone w ewidencji księgowej konta przychodów i kosztów oraz zobowiązań i należności związanych ze sprzedażą ciepła. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości sprzedanej energii cieplnej wyprodukowanej z węgla kamiennego CN 2701 wynosi znacznie ponad 10% w kali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalany jest procentowy udział. Kotłownia jest w strukturze firmy wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do sprzedaży ciepła. Na dzień 1 stycznia 2012 r. Spółka posiada na stanie zapas węgla kamiennego CN 2701 zakupionego w 2011 r. oraz na bieżąco kupowany będzie węgiel, który zużywany będzie sukcesywnie w iarę potrzeb na cele opałowe, tj. wytwarzanie energii cieplnej. Na koniec każdego miesiąca wystawiany będzie dokument RW, potwierdzający zużycie węgla w danym miesiącu.

Dokonując analizy powyższego, zwrócić uwagę należy, iż we wniosku wskazano, iż dzierżawiona kotłownia posiada wyodrębniony teren, majątek, wyodrębniony zespół pracowników, oddzielny magazyn oraz wydzielone w ewidencji księgowej konta przychodów i kosztów oraz zobowiązań i należności związanych ze sprzedażą ciepła. Wnioskodawca wskazał również, iż "sprzedaż ciepła dokonywana jest przez wyodrębnioną organizacyjnie część przedsiębiorstwa". Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości sprzedaży ciepła z kotłowni węglowej wynosi znacznie ponad 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalany jest procentowy udział. Kotłownia ta jest w strukturze firmy wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do sprzedaży ciepła.

Uwzględniając powyższe, skoro, jak wynika z opisu sprawy, opisana we wniosku dzierżawiona przez Wnioskodawcę ciepłownia spełnia przesłanki do uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 31a ust. 10 ustawy, wydzieloną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie i ponadto udział zakupu wyrobów węglowych w tej kotłowni w stosunku do wartości produkcji sprzedanej wynosił znacznie ponad 10%. (w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalony został udział procentowy), to Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, pod warunkiem prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Sposób prowadzenia ww. ewidencji oraz okres jej przechowywania zostały określone w art. 31a ust. 4-7 ustawy.

I tak, stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, z późn. zm.).

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, ewidencja, o której mowa w art. 31a ust. 4 i art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy, zwana dalej "ewidencją", zawiera:

Zgodnie z § 3 ust. 2a ww. rozporządzenia, ilość wyrobów węglowych wysłanych, otrzymanych lub zużytych wpisuje się do ewidencji według kodów CN w 1000 kg w sposób umożliwiający obliczenie ilości tych wyrobów.

Stosownie do § 4 ust. 4 ww. rozporządzenia, dopuszcza się wpisanie do ewidencji ilości zużytych wyrobów węglowych raz w miesiącu, po zweryfikowaniu jej podczas dokładnej i rzeczywistej kontroli zużycia.

Reasumując powyższe, stwierdzić należy iż Wnioskodawca spełniając przesłanki do uznania kotłowni za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy z tytułu zużycia wyrobów węglowych na cele opałowe w dzierżawionej kotłowni spełniającej definicje zakładu energochłonnego, pod warunkiem prowadzenia ww. ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Podkreślić należy, iż chociaż to Wnioskodawca jest podmiotem uprawnionym do skorzystania ze zwolnienia w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy (dokonując zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, co jest zrównane na gruncie ustawy ze sprzedaż wyrobów węglowych), to nie on jest sensu stricte zakładem energochłonnym. Zakładem, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, zdefiniowanym w ust. 10 tego przepisu, jest opisana we wniosku dzierżawiona przez Wnioskodawcę kotłownia.

Dodatkowo zauważyć należy, iż zwolnienie od akcyzy węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych przysługiwało do dnia 1 stycznia 2012 r. na podstawie art. 163 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy, węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych. Zwolnienie to miało charakter bezwarunkowy, tzn. nie było uzależnione od stosowania jednolitego systemu zwolnień od akcyzy ani jakichkolwiek innych warunków.

Oznacza to, iż w Polsce do dnia 1 stycznia 2012 r. m.in. węgiel nie podlegał opodatkowaniu akcyzą czyli do dnia 1 stycznia 2012 r., w związku z żadną czynnością dotyczącą węgla kwota akcyzy nie została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Natomiast po tym okresie, to jest od dnia 2 stycznia 2011 r. wyroby węglowe podlegają efektywnemu opodatkowaniu zgodnie z wymogami wspólnotowymi.

Stosownie do art. 9a ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Mając na względzie specyfikę obrotu ww. wyrobami węglowymi, ustawodawca, dążąc do maksymalnej redukcji obciążeń związanych z ich obrotem, zdecydował się opodatkować je na ostatnim etapie obrotu, tj. w momencie sprzedaży podmiotowi, który zużyje wyroby węglowe i nie będzie korzystał z żadnego zwolnienia ze względu na przeznaczenie.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że wprowadzenie przepisów przejściowych dotyczących zapasów wyrobów węglowych zgromadzonych przed 2 stycznia 2012 r. nie było konieczne, ponieważ wydobycie, produkcja, a także posiadanie wyrobów węglowych nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. W związku z powyższym sam fakt posiadania po 1 stycznia 2012 r. zapasów wyrobów węglowych nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego, a co za tym idzie - posiadanie przez podmioty wyrobów węglowych nie spowoduje, że staną się one z dniem 2 stycznia 2012 r. podatnikami akcyzy. Skoro posiadanie wyrobów węglowych nie zostało wskazane jako przedmiot opodatkowania akcyzą, nie można było także wprowadzić przepisu przejściowego zobowiązującego podmioty posiadające zapasy wyrobów węglowych do dokonania spisu z natury tych wyrobów, bowiem oznaczałoby to de facto nakładanie obowiązków podatkowych w akcyzie na podmioty niebędące jej podatnikami.

Natomiast wprowadzenie przepisów przejściowych przewidujących zwolnienie od akcyzy dla podatników zużywających po dniu 1 stycznia 2012 r. zgromadzone przed tą datą zapasy wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej byłoby niezgodne z przepisami prawa wspólnotowego.

Tym samym podmioty zużywające wyroby węglowe do celów uprawniających do zwolnienia będą korzystały ze zwolnienia.

W świetle powyższego gdy Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, posiadający zapasy wyrobów węglowych nabytych przez dniem 2 stycznia 2012 r., zużyje te wyroby po dniu 1 stycznia 2012 r. do celów zwolnionych, to zużycie tych wyrobów do takich celów jest objęte zwolnieniem z akcyzy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż Wnioskodawca, zarówno w stosunku do posiadanego na dzień 1 stycznia 2012 r. zapasu węgla jak i węgla kupowanego od 2012 r., który zużywany będzie do celów opałowych objętych zwolnieniem z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, jest uprawniony do zastosowania zwolnienia, należy uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy jednakże poinformować Wnioskodawcę, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, przedmiotem opodatkowania jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.