IBPP4/443-1025/10/AŚ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-1025/10/AŚ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2010 r. (data wpływu 16 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. "...".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będąc beneficjentem środków finansowych z Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, realizuje w okresie od czerwca 2009 do czerwca 2010 zadanie inwestycyjne pn. "...." Realizując powyższe zadanie inwestycyjne, Gmina korzysta ze środków dotacji rozwojowej w wysokości 45,6% przyznanych przez Instytucję Zarządzającą RRO - Województwo oraz ze środków własnych w wysokości 54,296.

Koszty inwestycji są kosztami brutto i zawierają podatek od towarów i usług VAT.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z uwagi na zamiar odpłatnej dzierżawy budowanego obiektu gmina nie zaliczyła podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych.

Po zakończeniu zadania Gmina zamierza przekazać obiekt w użytkowanie samorządowej instytucji kultury - Miejsko-Gminnemu Centrum Kultury pobierając w zamian czynsz dzierżawny. Należy zaznaczyć, że Miejsko-Gminne Centrum Kultury jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Miejsko-Gminne Centrum Kultury jest wpisane do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora (Gminę), posiada osobowość prawną. Prowadzi działalność w oparciu o ustawę z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.) oraz statutu.

Zgodnie z zapisami statutu instytucja kultury może m.in. prowadzić w ramach swojej działalności odpłatne i częściowo odpłatne zajęcia kulturalne, edukacyjne i sportowe, może wynajmować bazę lokalową w tym również urządzenia i obiekty sportowe.

Statut Miejsko-Gminnego Centrum Kultury stanowi również, że w celu realizacji zadań może wynajmować nieruchomość od Gminy oraz od innych podmiotów. Centrum Kultury po wydzierżawieniu obiektu od Gminy będzie go wynajmować mieszkańcom, jednostkom organizacyjnym gminy, (głównie szkołom) oraz innym podmiotom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość obniżenia przez Gminę podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług w związku z poniesionymi wydatkami związanymi z prowadzoną inwestycją (koszty budowy hali), która zostanie wynajęta na podstawie umowy dzierżawy Miejsko-Gminnemu Centrum Kultury.

Zdaniem Wnioskodawcy, może obniżyć podatek należny o podatek naliczony VAT w związku z prowadzoną inwestycją i zamiarem jej odpłatnej dzierżawy samorządowej instytucji kultury.

Dokonywane przez Gminę zakupy towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji (budową hali sportowo-rekreacyjnej) mają związek ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (po zakończeniu inwestycji nastąpi odpłatna dzierżawa obiektu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa ETS wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. do końca 2009 r. przepisem § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ww. przepis został powtórzony w niezmienionym brzmieniu w obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Należy zauważyć, iż ze zwolnienia od podatku mogą korzystać wyłącznie czynności, które generalnie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Natomiast nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji nie rodzi po stronie nabywcy (w tym przypadku Gminy) żadnych konsekwencji w podatku należnym, dlatego czynność ta (nabycie) nie może korzystać ze zwolnienia od podatku. Nie można zatem uznać, iż zadanie polegające na budowie hali rekreacyjno-sportowej jako zadanie własne Gminy wykonywane w imieniu i na własną odpowiedzialność przez Gminę, jest czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie § 12 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia, bowiem Gmina w związku z budową hali rekreacyjno-sportowej nie świadczy żadnych usług i nie dokonuje dostawy towarów, lecz dokonuje wyłącznie zakupów. Dopiero dysponowanie powstałym mieniem może być rozpatrywane w kategorii czynności opodatkowanych podatkiem VAT, co w konsekwencji ma wpływ na prawo do odliczenia podatku VAT. W rezultacie o prawie do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizowanym projektem, decyduje sposób wykorzystania przez Gminę powstałego w wyniku realizacji projektu mienia, tj. wykorzystanie go do czynności opodatkowanych podatkiem VAT lub do czynności nieopodatkowanych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 10 i 18 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będąc beneficjentem środków finansowych z Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, realizuje w okresie od czerwca 2009 do czerwca 2010 zadanie inwestycyjne pn. "...." Realizując powyższe zadanie inwestycyjne, Gmina korzysta ze środków dotacji rozwojowej w wysokości 45,6% przyznanych przez Instytucję Zarządzającą RRO - Województwo oraz ze środków własnych w wysokości 54,296.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Po zakończeniu zadania Gmina zamierza przekazać obiekt w użytkowanie samorządowej instytucji kultury - Miejsko-Gminnemu Centrum Kultury w S pobierając w zamian czynsz dzierżawny. Należy zaznaczyć, że Miejsko-Gminne Centrum Kultury jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Miejsko-Gminne Centrum Kultury jest wpisane do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora (Gminę), posiada osobowość prawną. Zgodnie z zapisami statutu instytucja kultury może m.in. prowadzić w ramach swojej działalności odpłatne i częściowo odpłatne zajęcia kulturalne, edukacyjne i sportowe, może wynajmować bazę lokalową w tym również urządzenia i obiekty sportowe.

Statut Miejsko-Gminnego Centrum Kultury stanowi również, że w celu realizacji zadań może wynajmować nieruchomość od Gminy oraz od innych podmiotów. Centrum Kultury po wydzierżawieniu obiektu od Gminy będzie go wynajmować mieszkańcom, jednostkom organizacyjnym gminy, (głównie szkołom) oraz innym podmiotom.

Ponadto w treści wniosku Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że dokonywane przez Gminę zakupy towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji (budową hali sportowo-rekreacyjnej) mają związek ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (po zakończeniu inwestycji nastąpi odpłatna dzierżawa obiektu).

Jak wskazano powyżej prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że realizowana w ramach projektu pn. "..." inwestycja związana jest z odpłatnym świadczeniem usług (po zakończeniu zadania Gmina zamierza przekazać obiekt w użytkowanie samorządowej instytucji kultury - Miejsko-Gminnemu Centrum Kultury pobierając w zamian czynsz dzierżawny), a więc z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego dokonując dzierżawy wybudowanej w efekcie przedmiotowego projektu hali rekreacyjno-sportowej świadczy usługi, które nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 12 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przedmiotowe czynności będą wykonywane w ramach zawartej umowy cywilnoprawnej (umowa dzierżawy).

Zatem, ze względu na związek poniesionych wydatków na realizację przedmiotowego projektu, ze świadczeniem usług opodatkowanych podatkiem VAT (odpłatna umowa dzierżawy), Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie. Została bowiem spełniona podstawowa przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jaką jest związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, a nabywca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy przy tym zauważyć, że źródło finansowania zakupów (dotacja unijna czy też środki własne) pozostaje bez wpływu na realizację ewentualnego prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z przedmiotowymi zakupami.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl