IBPP4/443-1/12/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-1/12/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2011 r. (data wpływu 3 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku, gdy towary te przeznaczone są do wykonania na nich usług na terytorium kraju, przed ich wywozem na terytorium innego państwa Unii Europejskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku, gdy towary te przeznaczone są do wykonania na nich usług na terytorium kraju, przed ich wywozem na terytorium innego państwa Unii Europejskiej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 marca 2012 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 marca 2012 r. znak: IBPP4/443-1/12/PK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma A produkuje podzespoły dla francuskiego podatnika VAT, które przekazuje polskiej firmie B celem wykonania prac. Prace na podzespołach firma B wykonuje w Polsce na zlecenie tego francuskiego podatnika. Po wykonaniu prac towary są wywożone z Polski do Francji na zlecenie francuskiego podatnika.

Firma A zarejestrowana jako podatnik VAT UE produkuje podzespoły dla kontrahenta z Francji będącego podatnikiem od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Firma A na zlecenie tegoż francuskiego podatnika przekazuje polskiej firmie B (będącej podatnikiem od wartości dodanej i zarejestrowanym na potrzeby VAT UE) towary celem wykonania na nich usług. Po wykonaniu usług towary wywożone są z Polski do Francji na zlecenie podatnika francuskiego. Zapłata następuje w terminie 60 dni od dnia wydania towaru na rachunek bankowy od kontrahenta z Francji. Firma A posiada dokumenty potwierdzające przekazanie towaru firmie B oraz dokumenty potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego. Dostawy realizowane są na rzecz kontrahenta francuskiego.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy firma A może wykazać i kiedy WDT ze stawką 0% do dostawy podzespołów.

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obniżona do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwpólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Zgodnie § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przepis § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług stosuje się, pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

1.

jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE,

2.

przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym,

3.

wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzająca dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako WDT,

4.

otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towaru,

5.

posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Analiza przepisów zdaje się przemawiać za tezą, iż firma A może rozpoznać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, z tytułu dostawy tych podzespołów o ile zostaną spełnione wszystkie wymogi określone § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Stawkę podatku VAT w wysokości 0% będzie mogła wykazać już w dacie powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej dostawy.

Firma A wobec powyższego może rozpoznać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z tytułu dostaw tych podzespołów. Stawkę podatku VAT w wysokości 0% będzie mogła wykazać już w dacie powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej WDT), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

W przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia ze sytuacją w której dostawca towarów nie przekazuje ich bezpośrednio nabywcy lecz podmiotowi trzeciemu w celu dokonania na nich usługi i dopiero po wykonaniu stosownych usług towary te są wywożone.

Opodatkowanie takich dostaw reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.). Zgodnie z § 10 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Przepis powyższy stosuje się, pod warunkiem że podatnik dokonujący dostawy towarów:

1.

jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE;

2.

przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym;

3.

wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;

4.

otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego;

5.

posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Z wyżej cytowanych przepisów wynika, że obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku należy stosować, jeśli podatnik dokonujący dostawy towarów spełnia łącznie ww. określone warunki.

Ponadto § 10 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia w sposób jednoznaczny wskazuje, iż sprzedaż dokonana zgodnie z § 10 ust. 1 rozporządzenia winna być wykazana w deklaracji oraz informacji podsumowującej jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów za okres, w którym podatnik wystawił fakturę stwierdzającą jej dokonanie.

Zauważyć nadto należy, iż wskazane przepisy nie precyzują ani formy, ani rodzaju dokumentów, z których ma wynikać, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym, zostaną po ich wykonaniu wywiezione z terytorium kraju. Należy więc uznać, że chodzi tu o wszelkie dokumenty, które w sposób jednoznaczny będą stwierdzały, że konkretna partia towarów przekazana podmiotowi polskiemu zostanie po wykonaniu usługi wywieziona z terytorium kraju.

Należy jednak zaznaczyć, że ostatecznej oceny czy ww. dokument jest wystarczający do zastosowania 0% stawki podatku może dokonać organ podatkowy pierwszej instancji, który w toku prowadzonego postępowania posiada odpowiednie kompetencje i dysponuje stosownymi narzędziami - wskazanymi w rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej. Może więc dokonywać ustaleń w kontekście rzetelności przedstawionych dokumentów i podanych faktów.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż moment powstania obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów został określony w art. 20 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 i 2 ww. artykułu w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b. W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa wyżej, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Uwzględniając powyższe, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, wykazanie przez Wnioskodawcę w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej za okres, w którym Wnioskodawca wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tej dostawy jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, przy spełnieniu przez Wnioskodawcę łącznie pozostałych warunków, o których mowa w § 10 ust. 1 i ust. 2 cyt. rozporządzenia, uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania dla transakcji opisanej we wniosku 0% stawki podatku od towarów i usług, za okres, w którym została wystawiona faktura czyli za okres w którym powstał obowiązek podatkowy, określony w art. 20 ust. 2 ustawy.

Uwzględniając powyższe, w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż spełniając wszystkie wymogi określone w § 10 ww. rozporządzenia może on rozpoznać opisaną dostawę towarów jako wewnatrzwspólnotową dostawę i wykazać dla tej dostawy stawkę podatku VAT w wysokości 0% za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl