IBPP3/4512-997/15/SR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do Organu 3 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką VAT 23% sprzedaży gruntów niezabudowanych (działki nr X) oraz zwolnienia od podatku VAT w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a sprzedaży lokali i gruntów zabudowanych związanych z nimi - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką VAT 23% sprzedaży gruntów niezabudowanych (działki nr X) oraz zwolnienia od podatku VAT w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a sprzedaży lokali i gruntów zabudowanych związanych z nimi. Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do Organu 3 marca 2016 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 18 lutego 2016 r. znak: IBPP3/4512-997/15/SR.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (uzupełniony w piśmie, które wpłynęło 3 marca 2016 r.):

Sp. z o.o. (Wnioskodawca) zwana dalej jako "Spółką" prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie usług finansowych i usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. Spółka od 1 czerwca 2011 r. na podstawie umowy dzierżawy (26 maja 2011 r.) dzierżawiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa od Banku, który to posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki. Spółka w dzierżawionym mieniu prowadziła działalność produkcyjną, handlową i usługową.

W dniu 3 października 2011 r. doszło do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki przez Bank w formie częściowo wkładu pieniężnego oraz w formie aportu rzeczowego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które Bank wcześniej nabył w licytacji publicznej od Syndyka masy upadłości M.T. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą J. W ww. skład aportu wchodziły lokale, grunty, środki trwałe i wyposażenie tego przedsiębiorstwa.

Po nabyciu aportu w wymienionej wyżej zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółka prowadziła własną działalność usługową, handlową i produkcyjną do dnia 31 grudnia 2012 r. Następnie od dnia 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2015 r. Spółka zawarła umowę dzierżawy lokali, gruntów oraz środków trwałych i wyposażenia wchodzących w skład Przedsiębiorstwa J. ze Spółką Cywilną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie działalności usługowej, produkcyjnej i handlowej. Spółka zamierza obecnie sprzedać lokale i grunty zabudowane i niezabudowane. W przypadku gruntów (2-ch działek niezabudowanych) Spółka zwróciła się do właściwego Urzędu Miasta z pytaniem czy działki te to tereny budowlane i czy są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Spółka otrzymała odpowiedź z Urzędu Miasta, że działki niezabudowane nie są objęte obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Odnośnie działek niezabudowanych były wydane dwie decyzje o warunkach zabudowy. Pierwsza dla poprzedniego właściciela tj. Pani M.T. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą J. z dnia 31 grudnia 2003 r. Decyzja ważna była do 31 grudnia 2010 r. i wygasła. Druga decyzja z kolei wydana została dnia 14 listopada 2012 r. dla Spółki z terminem ważności decyzji na czas nieokreślony. Bank zatem zakupił zorganizowaną część przedsiębiorstwa od Syndyka masy upadłości na mocy Aktu notarialnego z dnia 29 kwietnia 2011 r. (nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie), a następnie nie ponosząc żadnych nakładów zbył tą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w formie opisanego wyżej aportu rzeczowego, w skład którego wchodziły lokale oraz grunty niezabudowane.

Spółka zwróciła się także do biura Syndyka o udzielenie informacji niezbędnych przy sprzedaży lokali i gruntów dla celów podatku VAT zwolnienia czy opodatkowania. W odpowiedzi na pismo Syndyk poinformował, że nie posiada żadnych dokumentów od kiedy i od kogo Pani M.T. nabyła budynek jak również czy ponosiła wydatki na ulepszenie.

Wnioskodawca nadmienia, że lokale i nieruchomości gruntowe, które mają być przedmiotem sprzedaży znajdują się w budynku zabytkowym objętym rejestrem zabytków. Spółka podjęła działania związane z modernizacją lokali uzyskując decyzję o warunkach zabudowy z dnia 14 listopada 2012 r. Wartość poniesionych nakładów inwestycyjnych wyniosła... zł (netto) tj. poniżej 30% wartości początkowej tych lokali.

VAT naliczony wynikający z faktur VAT został odliczony od podatku należnego. Dla informacji Wnioskodawca podaje, że przy aporcie rzeczowym w postaci przedsiębiorstwa w skład którego wchodziły lokale, VAT naliczony nie wystąpił, gdyż zgodnie z art. 6 pkt 1 przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Spółka zamierza również odsprzedać dokumentację projektowo-kosztorysową wraz z decyzją o warunkach zabudowy.

Dodatkowo w piśmie, które wpłynęło 3 marca 2016 r. Wnioskodawca w odniesieniu do pytania nr 1 zawartego we wniosku informuje, że grunty, które mają być przedmiotem sprzedaży składają się z następujących działek geodezyjnych tj. X i Y niezabudowane i Z, zabudowana (na tej działce stoi budynek, w którym wyodrębniono lokale nr 1 i 3).

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, składającym deklarację VAT.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, którą Spółka dzierżawiła od czerwca 2011 r. od Banku, stanowi tą samą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, którą 3 października 2011 r. Spółka otrzymała w formie aportu rzeczowego wniesionego do Spółki przez Bank.

Na pytanie Organu "Kiedy Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży działek niezabudowanych, lokali wraz z gruntami zabudowanymi", Wnioskodawca wskazał, że Spółka po złożeniu wniosku dokonała sprzedaży, a zatem wnosi o potraktowanie wniosku jako wniosku o wydanie interpretacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia.

Nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę nastąpiło w wykonaniu czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Działki niezabudowane opisane we wniosku to działka nr X i Y. W odniesieniu do tej działki nie obowiązuje na chwilę obecną żadna aktualna decyzja o warunkach zabudowy lub zagospodarowania terenu, jak również nie obowiązuje dla tej działki aktualny plan zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca wyjaśnia, dla poparcia swojego stanowiska, że w odniesieniu do terenu opisanego we wniosku wydano trzy następujące decyzje:

1. Decyzja o warunkach zabudowy z dnia 31 grudnia 2003 r. ważna do 31 grudnia 2010 r. (decyzja nie jest już ważna) dla inwestycji "...". Decyzja ta dotyczyła działki według ewidencji gruntów miasta, która następnie została podzielona i posiada nr X i Y obr.....

2. Decyzja o warunkach zabudowy z dnia 12 maja 2004 r. dla inwestycji "...". Termin ważności decyzji na czas nieokreślony. Decyzja dotyczyła działki, według aktualnej ewidencji gruntów miasta oznaczonej nr Y

3. Decyzja o warunkach zabudowy z dnia 14 listopada 2012 r. dla inwestycji "...". Działka Y. Termin ważności decyzji czas nieokreślony.

Nakłady inwestycyjne ponoszone były w okresie 2012-2015. Nakłady dotyczyły wyłącznie dokumentacji projektowo-kosztorysowej oraz opłat administracyjnych związanych z pozwoleniem na budowę i dziennikiem budowy. Nakłady dotyczyły istniejących lokali.

Nieruchomości, w odniesieniu do których Spółka ponosiła nakłady inwestycyjne były wykorzystywane do działalności gospodarczej Spółki.

Spółka ponosiła nakłady inwestycyjne związane z modernizacją lokali w celu wykorzystywania ich do działalności gospodarczej.

Spółka podjęła decyzję o zaniechaniu inwestycji i sprzedaży lokali i gruntów zabudowanych i niezabudowanych z uwagi na słabe wyniki finansowe, które nie pozwalają na sfinansowanie zamierzenia inwestycyjnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie, które wpłynęło 3 marca 2016 r.):

1. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym w przypadku sprzedaży działek niezabudowanych zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 wystąpi podatek od towarów i usług w wysokości 23%.

2. Czy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 czy 10a sprzedaż wymienionych Lokali wraz z gruntami zabudowanymi Spółka będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie, które wpłynęło 3 marca 2016 r.):

1. Sprzedaż gruntów niezabudowanych w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 będzie opodatkowana stawką VAT 23%.

2. Sprzedaż Lokali i gruntów zabudowanych związanych z nimi będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, w myśl obowiązującego art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przy czym przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33).

Zatem zwolnienie przysługuje wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Nie ma przy tym znaczenia faktyczny i aktualny sposób wykorzystania gruntu, ponieważ znaczenie ma jedynie jego przeznaczenie.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w świetle ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał sprzedaży działek niezabudowanych, m.in. działki nr X. W odniesieniu do tej działki nie obowiązuje na chwilę obecną żadna aktualna decyzja o warunkach zabudowy lub zagospodarowania terenu, jak również nie obowiązuje dla tej działki aktualny plan zagospodarowania przestrzennego.

Biorąc zatem przedstawione okoliczności sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów stwierdzić należy, że dostawa działki nr X jest objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż są to tereny inne niż budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Działka ta nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie została dla niej wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wprowadzając do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2013 r. definicję terenów budowlanych ustawodawca jednoznacznie wskazał jakimi kryteriami należy się kierować przy klasyfikacji gruntów niezabudowanych na potrzeby ich opodatkowania podatkiem VAT. Tymi kryteriami jest wyłącznie plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Skoro zatem dana działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani nie wydano dla niej decyzji o warunkach zabudowy, to dla celów VAT należy ją uznać za działkę nieprzeznaczoną pod zabudowę, a więc jej dostawa będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy u VAT.

Bez znaczenia dla sprawy pozostaje fakt, że 31 grudnia 2003 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla działki nr...., która następnie została podzielona i posiada nr X i Y, ponieważ obowiązywała ona do 31 grudnia 2010 r. i jak sam Wnioskodawca wskazuje decyzja ta wygasła.

Podsumowując, stanowisko w zakresie pytania nr 1 w części dotyczącej działki nr X jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii zwolnienia od podatku sprzedaży lokali wraz z gruntami zabudowanymi nimi należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Dana nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeśli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

Jednocześnie wskazać należy, że w świetle art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Jak stanowi art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki i budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga natomiast przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących kwestie dotyczące uprawnienia do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. W pierwszej kolejności koniecznym jest zbadanie, czy dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynie okres krótszy niż 2 lata. W przypadku, gdy dostawa nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy lub przed nim, ani też w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dopiero wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał sprzedaży lokali i gruntów zabudowanych i niezabudowanych. Wnioskodawca wskazał, że od 1 czerwca 2011 r. na podstawie umowy dzierżawy dzierżawił zorganizowaną część przedsiębiorstwa od Banku. W dniu 3 października 2011 r. doszło do podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy przez Bank w formie częściowo wkładu pieniężnego oraz w formie aportu rzeczowego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które Bank wcześniej nabył w licytacji publicznej od Syndyka masy upadłości M.T. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą J. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca pomimo próby uzyskania od Syndyka informacji niezbędnych przy sprzedaży lokali i gruntów nie otrzymał żadnych dokumentów od kiedy i od kogo Pani M.T. nabyła budynek jak również czy ponosiła wydatki na ulepszenie. W skład ww. aportu wchodziły lokale, grunty, środki trwałe i wyposażenie tego przedsiębiorstwa. Dodatkowo Wnioskodawca podał, że przy aporcie rzeczowym w postaci przedsiębiorstwa w skład którego wchodziły lokale, VAT naliczony nie wystąpił, gdyż zgodnie z art. 6 pkt 1 przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca wskazał również, że nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez Bank nastąpiło w wykonaniu czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Bank nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie. Z opisu sprawy wynika, że Spółka podjęła działania związane z modernizacją lokali uzyskując decyzję o warunkach zabudowy z dnia 14 listopada 2012 r. jednakże wartość poniesionych nakładów inwestycyjnych wyniosła... zł (netto) tj. poniżej 30% wartości początkowej tych lokali.

W świetle przepisów definiujących pojęcie pierwszego zasiedlenia w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie sprzedaż lokali przez Wnioskodawcę nie odbyła się w ramach pierwszego zasiedlenia. Pomimo braku dokumentów od kiedy i od kogo Pani M.T. nabyła budynek jak również czy ponosiła wydatki na ulepszenie, lokale te zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu w momencie oddania Wnioskodawcy w dzierżawę przez Bank zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład którego wchodziły przedmiotowe lokale, tj. 1 czerwca 2011 r. Zatem do pierwszego zasiedlenia doszło zanim Wnioskodawca stał się właścicielem lokali i od tego zdarzenia minęły 2 lata. W konsekwencji należy uznać, że sprzedaż lokali, będących przedmiotem zapytania, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony transakcji nie wybrały opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ww. ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Zatem skoro dostawa lokali korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu z tymi lokalami związanego korzysta ze zwolnienia od podatku.

Podsumowując, sprzedaż lokali wraz z gruntami zabudowanymi nimi będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż lokali wraz z gruntami zabudowanymi nimi - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ma zastosowanie (po spełnieniu wszystkich wymogów w nim ustanowionych) w przypadku, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem pomimo tożsamych skutków prawnych (zwolnienie od podatku dostawy lokalu wraz z gruntami zabudowanymi nimi) wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanowisko wyrażone we wniosku uznać należało za nieprawidłowe z uwagi na przyjęcie przez Wnioskodawcę uprawnienia do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zamiast na art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania stawką VAT 23% sprzedaży gruntów niezabudowanych (działki nr X) oraz zwolnienia od podatku VAT w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a sprzedaży lokali i gruntów zabudowanych związanych z nimi. Natomiast, w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką VAT 23% sprzedaży gruntów niezabudowanych (działki nr Y) oraz obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego w przypadku braku sprzedaży dokumentacji - wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.