IBPP3/4512-996/15/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania zbycia w formie aportu zespołu składników majątkowych związanych z działalnością handlową - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania zbycia w formie aportu zespołu składników majątkowych związanych z działalnością handlową.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy zajmuje się wyspecjalizowaną dystrybucją konserw drobiowych, mięsnych i rybnych oraz innych artykułów, a także importem oraz produkcją artykułów spożywczych (dalej: "działalność handlowa").

Wnioskodawca ponadto w 2000 r. stworzył nową, własną markę produktów "...". Pod tą marką sprzedawane są produkty importowane przez Wnioskodawcę. Prawo do znaku towarowego (dalej: "znak towarowy"), pod którym sprzedawane są te produkty stanowi własność Wnioskodawcy. Znak towarowy jest zgłoszony w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej - stanowi znak towarowy chroniony.

W skład przedsiębiorstwa wchodzi między innymi nieruchomość w C., tj. prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność budynku, w którym znajduje się centrala przedsiębiorstwa i magazyn główny.

Ponadto przedsiębiorstwo posiada dwa magazyny w oddziałach w K. i w J. Nieruchomości, w których znajdują się oddziały nie stanowią własności Wnioskodawcy, lecz są wynajmowane na podstawie umów najmu, które Wnioskodawca zawarł w ramach swojego przedsiębiorstwa na czas nieokreślony.

W skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy poza wskazanymi wyżej składnikami wchodzą w szczególności:

1. Własność ruchomości stanowiących między innymi środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz wyposażenie przedsiębiorstwa, w tym przede wszystkim:

a. Środki transportu: samochody osobowe i ciężarowe, wózki widłowe;

b. Urządzenia techniczne: sprzęt biurowy, w tym między innymi zestawy komputerowe, komputery przenośne, urządzenia wielofunkcyjne, drukarki, skanery;

c. Wyposażenie: regały magazynowe, meble biurowe, wózki paletowe;

d. Zapasy towarów;

e. Wartości niematerialne i prawne: programy komputerowe, strona internetowa, prawo do domeny internetowej;

2. Prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z kontrahentami, w tym wynikające przede wszystkim z umów najmu nieruchomości, w których znajdują się oddziały przedsiębiorstwa w J. i K., umowy z dostawcami mediów do nieruchomości własnych i najmowanych, umowy z dostawcami i z odbiorcami towarów,

3. Wierzytelności oraz środki pieniężne zgromadzone w kasie lub na rachunkach bankowych,

4. Zobowiązania wobec kontrahentów,

5. Prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z pracownikami i współpracownikami,

6. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wymienione wyżej składniki są przypisane i ściśle związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością handlową.

W ramach reorganizacji działalności gospodarczej Wnioskodawca planuje wniesienie części swojego przedsiębiorstwa tytułem aportu do spółki prawa handlowego - w praktyce może to być spółka kapitałowa lub osobowa (dalej: "Spółka"). W przypadku gdyby aport miał być wniesiony do spółki kapitałowej, prawdopodobnie nie cała jego wartość zostanie wniesiona na pokrycie kapitału zakładowego - część może być wniesiona na kapitał zapasowy tytułem agio.

Wnioskodawca zakłada, że aport obejmie dużą większość składników jego przedsiębiorstwa. Do Spółki w ramach aportu nie będzie wchodziła posiadana przez niego nieruchomości w C. oraz należący do niego znak towarowy. Nieruchomość ta oraz znak towarowy będą jednak mogły być używane przez Spółkę, do której wniesiony zostanie aport na podstawie zawartych z Wnioskodawcą umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca sporządzi promesę udostępnienia tych składników majątkowych Spółce a przedmiotowe umowy cywilnoprawne zostaną zawarte w dniu dokonania wkładu do Spółki. Ponadto jeżeli przeniesienie umów związanych z nieruchomością, w tym w szczególności umów z dostawcami mediów, odbiorcami ścieków i odpadów nie będzie możliwe, również te elementy przedsiębiorstwa nie będą przedmiotem aportu. Wnioskodawca w takiej sytuacji będzie jednak odsprzedawał (refakturował) media lub usługi spółce nabywającej aport, tak aby mogła ona w sposób niezakłócony korzystać z nieruchomości w swojej działalności.

Spółka, która otrzyma aport ma kontynuować działalność prowadzoną obecnie przez Wnioskodawcę w niezmienionym zakresie. Jedyną różnicą będzie zmiana tytułu prawnego do nieruchomości położonej w C. oraz do znaku towarowego, które nie będą własnością spółki. W organizacji przedsiębiorstwa nie zostaną wprowadzone zmiany - przedsiębiorstwo będzie funkcjonowało na dotychczasowych zasadach.

Przed dokonaniem aportu do Spółki, księgi rachunkowe prowadzone przez Wnioskodawcę zostaną przygotowane w sposób umożliwiający dokonanie aportu i prawidłowe otwarcie ksiąg w Spółce, tak aby na ich podstawie możliwe było określenie składników majątkowych i ewentualnych nakładów na nie, które nie będą przedmiotem aportu. Ponadto w planie kont w księgach handlowych prowadzonych u Wnioskodawcy zostaną przewidziane odpowiednie konta księgowe, służące ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z wynajmem nieruchomości oraz udzieleniem licencji na znak towarowy. Dodatkowo na podstawie ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań dotyczących części przedsiębiorstwa, która miałaby być objęta przedmiotem aportu.

W skład aportu poza wyodrębnionymi składnikami majątkowymi i ewentualnie umowami na media związanymi z nieruchomością w C. wejdę wszelkie inne składniki majątku przedsiębiorstwa, w tym składniki materialne i niematerialne, prawa i obowiązki wynikające z umów oraz wierzytelności. Spółce zostaną przekazane wszelkie niezbędne dane księgowe oraz dokumenty niezbędne do kontynuowania działalności gospodarczej. W wyjątkowych sytuacjach dla uporządkowania dokumentacji konieczne może być podpisanie aneksów przez Spółkę. Wnioskodawca będzie informował swoich kontrahentów o planowanych zmianach, tak by po dokonaniu aportu, Spółka mogła w sposób niezakłócony kontynuować współpracę z nimi.

Jeżeli na moment aportu wystąpią zobowiązania, Spółka - jako nabywająca przedsiębiorstwo - stanie się za nie odpowiedzialna, z uwzględnieniem norm wynikających z właściwych przepisów prawa, w tym przede wszystkim z ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny. Pod warunkiem uzyskania zgody wierzycieli Wnioskodawcy, Spółka przejmie zobowiązania, które na moment dokonania aportu będą ciążyły na Wnioskodawcy.

Pracownicy przedsiębiorstwa zostaną przejęci przez Spółkę w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy. Będą to wszyscy pracownicy zatrudnieni u Wnioskodawcy, gdyż ich zadania są ściśle związane z prowadzeniem jego działalności handlowej. W przedsiębiorstwie brak jest pracowników, których zadania polegają na zarządzaniu nieruchomością lub znakiem towarowym - czynności z tego zakresu są wykonywane osobiście przez Wnioskodawcę.

Po dokonaniu aportu, Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą polegającą na wynajmie nieruchomości oraz zarządzaniu i udostępnianiu własnego znaku towarowego.

Spółka będzie kontynuowała prowadzenie działalności handlowej, prowadzonej obecnie przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zbycie w formie aportu opisanego wyżej przez Wnioskodawcę zespołu składników majątkowych związanych z jego działalnością gospodarczą (działalnością handlową) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zbycie w formie aportu opisanego wyżej przez Wnioskodawcę zespołu składników majątkowych związanych z jego działalnością gospodarczą (działalnością handlową) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Na potrzeby niniejszego uzasadnienia zespół składników majątkowych, który ma być przedmiotem aportu będzie nazywany "hurtownią".

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. "Zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Ustawa nie zawiera definicji przedsiębiorstwa, jednak na potrzeby jej stosowania przez przedsiębiorstwo rozumie się opisany w art.¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej "k.c.") zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

"Obejmuje ono w szczególności:

Z powyższych przepisów wynika, że przez przedsiębiorstwo rozumie się zespół składników niematerialnych i materialnych, który jest odpowiednio zorganizowany i jest przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Wskazany w cytowanym przepisie k.c. wykaz składników materialnych i niematerialnych ma charakter przykładowy, na co wskazuje wprowadzenie do tego zestawienia: "w szczególności".

Planowany przez Wnioskodawcę aport ma obejmować zespół składników niematerialnych i materialnych wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego. Są one odpowiednio zorganizowane i wspólnie przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej - działalności handlowej. Działalność, którą ma prowadzić Spółka, będzie tożsama do działalności, jaką obecnie prowadzi Wnioskodawca.

Biorąc pod uwagę jedynie przykładowy charakter cytowanego zestawienia oraz fakt, że składniki, które obecnie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę a nie będą przedmiotem aportu, będą po dokonaniu aportu nadal dostępne dla Spółki na podstawie promesy oraz udostępnione do używania na podstawie odpowiednich umów cywilnoprawnych należy uznać, że opisany zespół składników majątkowych spełnia definicję przedsiębiorstwa, a tym samym jego zbycie w formie aportu nie powinno podlegać VAT.

Gdyby jednak uznać, że hurtownia nie stanowi przedsiębiorstwa ze względu na fakt, że nie obejmie całego majątku, który należy do Wnioskodawcy i jest związany z jego działalnością gospodarczą, należy rozważyć, czy zespół wniesionych składników majątkowych będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania" (dalej: "ZCP").

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja wniesienia hurtowni, stanowi zbycie ZCP jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne ZCP polegałoby na tym, że część przedsiębiorstwa objęta przedmiotem aportu obejmowałaby zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) przypisanych do prowadzenia działalności handlowej. Są one bądź to niezbędne bądź ułatwiają prowadzenie tego rodzaju działalności. Ponadto przypisani do prowadzenia działalności handlowej pracownicy również zostaną przeniesieni do Spółki na podstawie przepisów Kodeksu pracy.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do odpowiedniego działu. Sposób prowadzenia księgowości w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, spełnia te warunki. Ponadto wyodrębnione będą składniki majątkowe, które nie będą przedmiotem aportu.

Wyodrębnienie funkcjonalne przedmiotu aportu polega na tym, że zespół składników objętych aportem, pozwoli Spółce przyjmującej aport przejąć i prowadzić płynnie działalność handlową, którą obecnie zajmuje się Wnioskodawca. Spółka będzie miała możliwość prowadzenia działalności handlowej w nieruchomości Wnioskodawcy przy wykorzystaniu należących do niego znaków towarowych.

Wreszcie dla uznania, że zespół składników majątkowych stanowi ZCP wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Hurtownia, która ma stanowić przedmiot wkładu do Spółki, będzie wykonywała czynności analogiczne do tych, które obecnie wykonuje Wnioskodawca. Wyodrębnienie nieruchomości oraz znaku towarowego z jednoczesnym zawarciem umowy najmu nieruchomości oraz umowy licencyjnej na korzystanie ze znaku towarowego w żaden sposób nie wpłynie negatywnie na możliwość kontynuowania działalności handlowej przez Spółkę.

Wobec powyższego należy uznać wniesiony wkład w postaci hurtowni za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (mimo wyłączenia składników takich jak: nieruchomości i znak towarowy), gdyż spełnia następujące, wynikające z przepisów prawa przesłanki:

Stanowisko takie potwierdził między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 27 września 2012 r. (ITPP2/443-743/12/PS) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 21 listopada 2014 r. (IBPP4/443-361/14/LG).

Podobnie stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: "NSA"). Zgodnie z tezą wyroku NSA z 27 marca 2013 r. (II FSK 1896/11)"z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej". Brak jest w związku z tym podstaw do uznania, że utraci on tę samodzielność poprzez wyłączenie niektórych składników majątkowych.

NSA ponadto dwukrotnie wypowiadał się w temacie możliwości wyłączenia z aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa składników majątkowych w postaci nieruchomości. W wyroku z 30 sierpnia 2011 r. (II FSK 502/10) NSA stwierdził, że "biorąc pod uwagę realia stosunków gospodarczych oraz wynikające z zasady swobody działalności gospodarczej prawo prowadzenia tej działalność w dogodnej ze względów ekonomicznych formie (przewidzianej przez prawo), stwierdzić należy, że nie jest konieczne by wśród samodzielnych gospodarczo składników znajdowało się również prawo do nieruchomości, na której działalność ma być prowadzona, jakkolwiek, działalność gospodarcza musi być, co oczywiste, realizowana w określonym fizycznie miejscu, to jednak prawo do władania nieruchomością, na której funkcjonuje zorganizowana cześć przedsiębiorstwa nie musi wchodzić w skład tak wyodrębnionej całości." Takie samo stanowisko zajął NSA w wyroku z 10 marca 2011 r. (I FSK 1062/10).

Warto zwrócić uwagę również na orzecznictwo europejskie. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Liidenscheid przeciwko Christel Schriever stwierdził bowiem, że "przekazanie aktywów może nastąpić, jeżeli lokal handlowy zostanie udostępniony nabywcy w drodze dzierżawy lub jeżeli nabywca dysponuje odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i gdzie może kontynuować działalność gospodarczą".

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, transakcja wniesienia hurtowni aportem do Spółki, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (...).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przypadku więc, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport). Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Definicję taką zawiera ustawa z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z art.¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 552 k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku sygn. akt I FSK 1062/10 podtrzymał wyrok WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 132/10) w zakresie uznania za czynność opodatkowaną wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości. Sąd I instancji wskazał na składniki wymienione przez Spółkę składające się na jej przedsiębiorstwo i uznał, że charakter prowadzonej działalności gospodarczej (handel), zagwarantowanie korzystania z nieruchomości na podstawie umowy najmu, sprawiają, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości nie niweczy możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

Ponadto w wyroku z 27 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 1039/11 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że słusznie zatem Sąd pierwszej instancji odniósł się do definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art.¹ k.c., zgodnie z którą przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. (...) Nie wszystkie elementy wskazane w przepisie muszą wystąpić łącznie, aby można było uznać je za przedsiębiorstwo. Musi być to jednak pewne minimum, bez którego przedsiębiorstwo w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych nie mogłoby realizować swoich działań gospodarczych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą przedsiębiorstwo w zakresie dystrybucji konserw drobiowych, mięsnych, i rybnych oraz innych artykułów a także importu i produkcji artykułów spożywczych.

Wnioskodawca planuje wniesienie części swojego przedsiębiorstwa tytułem aportu do spółki prawa handlowego. Aport będzie obejmował większość składników przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W ramach aportu nie będzie wchodziła posiadana przez Wnioskodawcę nieruchomość w C. oraz należący do niego znak towarowy. Spółka, która otrzyma aport ma kontynuować działalność prowadzoną obecnie przez Wnioskodawcę w niezmienionym zakresie. Jedyną różnicą będzie zmiana tytułu prawnego do nieruchomości położonej w C. oraz do znaku towarowego, które nie będą własnością Spółki. W organizacji przedsiębiorstwa nie zostaną wprowadzone zmiany - przedsiębiorstwo będzie funkcjonowało na dotychczasowych zasadach.

Przed dokonaniem aportu do Spółki, księgi rachunkowe prowadzone przez Wnioskodawcę zostaną przygotowane w sposób umożliwiający dokonanie aportu i prawidłowe otwarcie ksiąg w Spółce, tak aby na ich podstawie możliwe było określenie składników majątkowych i ewentualnych nakładów na nie, które nie będą przedmiotem aportu. Ponadto w planie kont w księgach handlowych prowadzonych u Wnioskodawcy zostaną przewidziane odpowiednie konta księgowe, służące ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z wynajmem nieruchomości oraz udzieleniem licencji na znak towarowy. Dodatkowo na podstawie ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań dotyczących części przedsiębiorstwa, która miałaby być objęta przedmiotem aportu.

W skład aportu poza wyodrębnionymi składnikami majątkowymi i ewentualnie umowami na media związanymi z nieruchomością w C. wejdę wszelkie inne składniki majątku przedsiębiorstwa, w tym składniki materialne i niematerialne, prawa i obowiązki wynikające z umów oraz wierzytelności. Spółce zostaną przekazane wszelkie niezbędne dane księgowe oraz dokumenty niezbędne do kontynuowania działalności gospodarczej. W wyjątkowych sytuacjach dla uporządkowania dokumentacji konieczne może być podpisanie aneksów przez Spółkę. Wnioskodawca będzie informował swoich kontrahentów o planowanych zmianach, tak by po dokonaniu aportu, Spółka mogła w sposób niezakłócony kontynuować współpracę z nimi.

Jeżeli na moment aportu wystąpią zobowiązania, Spółka - jako nabywająca przedsiębiorstwo - stanie się za nie odpowiedzialna, z uwzględnieniem norm wynikających z właściwych przepisów prawa, w tym przede wszystkim z ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny. Pod warunkiem uzyskania zgody wierzycieli Wnioskodawcy, Spółka przejmie zobowiązania, które na moment dokonania aportu będą ciążyły na Wnioskodawcy.

Pracownicy przedsiębiorstwa zostaną przejęci przez Spółkę w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy. Będą to wszyscy pracownicy zatrudnieni u Wnioskodawcy, gdyż ich zadania są ściśle związane z prowadzeniem jego działalności handlowej. W przedsiębiorstwie brak jest pracowników, których zadania polegają na zarządzaniu nieruchomością lub znakiem towarowym - czynności z tego zakresu są wykonywane osobiście przez Wnioskodawcę.

Po dokonaniu aportu, Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą polegającą na wynajmie nieruchomości oraz zarządzaniu i udostępnianiu własnego znaku towarowego. Spółka będzie kontynuowała prowadzenie działalności handlowej, prowadzonej obecnie przez Wnioskodawcę.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz cytowane przepisy należy stwierdzić, że wnoszony przez Wnioskodawcę aportem do Spółki zespół składników majątkowych i niemajątkowych, z wyłączeniem znaku towarowego, wskazanej nieruchomości i umów z nią związanych w sytuacji, jeżeli przeniesienie tych umów w tym w szczególności umów z dostawcami mediów, odbiorcami ścieków i odpadów nie będzie możliwe, stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art.¹ Kodeksu cywilnego. Mimo wyłączenia powyższych składników z przedmiotu wkładu niepieniężnego, mienie będące przedmiotem tego wkładu stanowić będzie całość przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. W jego skład wejdą bowiem składniki materialne i niematerialne (wymienione we wniosku) składające się na aktualne Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Działalność prowadzona obecnie w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy będzie kontynuowana w ramach Spółki w niezmienionej formie. Spółka przejmie także wszystkich pracowników Wnioskodawcy, na podstawie art. 231 Kodeksu Pracy.

Tym samym, skoro przedmiotem wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki będzie przedsiębiorstwo, to taka transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zbycie w formie aportu opisanego wyżej przez Wnioskodawcę zespołu składników majątkowych związanych z jego działalnością gospodarczą (działalnością handlową) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy przekazywane w ramach tej czynności składniki majątkowe wypełniają definicję przedsiębiorstwa. Podkreślić jednocześnie należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zaznaczyć, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego udzielona interpretacja traci aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.