IBPP3/4512-930/15/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 października 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego i braku opodatkowania usługi najmu lokalu użytkowego - jest prawidłowe,

* sposobu dokumentowania usługi najmu lokalu - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego i braku opodatkowania usługi najmu lokalu użytkowego oraz sposobu dokumentowania usługi najmu lokalu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 18 lutego 2016 r. nr IBPP3/4512-930/15/JP.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 22 lutego 2016 r., przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadził sklep z odzieżą damską i męską w lokalu użytkowym o pow. 70 m² w O (którego jest właścicielem) do końca października 1999 r. Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą od 1 listopada 1999 r., a lokal podnajął bankowi. Wnioskodawca nie odwiesił już działalności gospodarczej, a Urząd Skarbowy poinformował go o likwidacji jego działalności gospodarczej "z automatu" w 2003 r. Od tej pory Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a jedynie kontynuuje wynajem ww. lokalu bankowi, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. W 1999 r. był i nieprzerwanie jest czynnym podatnikiem VAT. Od początku wynajmu lokalu użytkowego tj. od listopada 1999 r. Wnioskodawca posługuje się identyfikatorem NIP na fakturze (wynajem) i wystawia fakturę VAT z należnym VAT według stawki podstawowej odpowiednio 22% i potem 23% VAT.

Wnioskodawca chce dodać, że łącznie wartość sprzedaży bez kwoty podatku VAT z tytułu wynajmu, w poprzednich latach nigdy nie przekraczała i również w obecnym roku 2015 nie przekroczy rocznego limitu 150.000 zł (słownie: sto pięćdziesiąt tysięcy złotych, 0/100).

W oparciu się na art. 113 ust. 1 lub 9 i ust. 11 ustawy Wnioskodawca chciałaby wystąpić do Urzędu Skarbowego składając aktualizację VAT-R, gdzie w rubryce C.1 zaznaczy pkt 30, który mówi się, że podatnik będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Pismem z 22 lutego 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił opis wniosku, wskazując że przez cały okres wynajmowania lokalu bankowi składał deklaracje VAT-7 i rozliczał podatek VAT należny z urzędem skarbowym.

W kwestii o likwidacji działalności Wnioskodawca wskazał, że wyraził się mało precyzyjnie - chodziło mu o wykreślenie działalności gospodarczej z ewidencji działalności gospodarczej przez urząd miejski w 2003 r.

Jedynym przejawem działalności gospodarczej wykonywanej przez Wnioskodawcę jest najem lokalu bankowi. Wnioskodawca nie świadczy odpłatnie żadnych usług oraz nie dokonuje odpłatnie żadnych dostaw towarów.

Wnioskodawca nie wykonuje, oprócz najmu lokalu bankowi, żadnych innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Łączny obrót Wnioskodawcy dotyczy tylko i wyłącznie najmu lokalu użytkowego bankowi i nie przekroczył w 2015 r. (jak również w poprzednich latach) kwoty 150 000 zł.

W roku 2016 obrót z tytułu najmu lokalu bankowi nie ulegnie zmianie i w związku z powyższym nie przekroczy kwoty 150 000 zł. W 2016 r. Wnioskodawca nie planuje żadnych odpłatnych dostaw usług oraz żadnych odpłatnych dostaw towarów ani innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W 2016 r. i prawdopodobnie w najbliższych latach Wnioskodawca świadczyć będzie tak jak dotychczas wyłącznie usługę najmu lokalu użytkowego bankowi.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jego intencją jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie wyboru zwolnienia podmiotowego, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT w obliczu nie przekraczania obrotu w wysokości 150 000 zł, rok rocznie z tytułu najmu lokalu użytkowego bankowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca może wybrać zwolnienie podmiotowe w podatku VAT, z uwagi na nieprzekroczenie obrotu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, a jeżeli tak, czy świadczenie usług najmu lokalu użytkowego na rzecz banku nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT... (pytanie ostatecznie doprecyzowane w piśmie z 22 lutego 2016 r.)

2. Jeśli zwolnienie z VAT będzie przysługiwało, to jaki dokument Wnioskodawca będzie zobowiązany wystawiać: fakturę VAT (z VAT zwolniony) czy rachunek.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z 22 lutego 2016 r.):

Ad. 1

W oparciu o art. 113 ust. 1, który mówi: zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł.

Artykuł 113 ust. 13, który wymienia dostawy, co do których nie stosuje się zwolnień - ustawodawca nie wymienia tu najmu lokalu użytkowego bankowi.

Stan faktyczny: Wnioskodawca uzyskuje łączny obrót z tytułu najmu lokalu użytkowego bankowi poniżej kwoty 150 000 zł, a przy tym nie świadczy żadnych odpłatnych usług i żadnych odpłatnych dostaw towarów oraz nie świadczy żadnych innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Najem lokalu użytkowego bankowi nie podlega także pod art. 113 ust. 13.

W związku z powyższym tj. w oparciu o stan faktyczny oraz art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 13 ustawy o VAT Wnioskodawca uważa, że usługi najmu lokalu użytkowego bankowi powinny podlegać podmiotowemu zwolnieniu z VAT.

Ad. 2

W przypadku podlegania podmiotowemu zwolnieniu z VAT, Wnioskodawca zobowiązany byłby dokumentować świadczenie usług najmu fakturą uproszczoną (bez wyodrębnionego VAT-u), na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (poz. 1485 Dz. U. z 2012).

Status podatnika VAT byłby: podatnik zarejestrowany ale zwolniony.

Wnioskodawca nie byłby zobowiązany składać deklaracji VAT do urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) jest:

* prawidłowe w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego i braku opodatkowania usługi najmu lokalu użytkowego;

* nieprawidłowe w zakresie sposobu dokumentowania usługi najmu lokalu.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W definicji świadczenia usług sformułowanej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług niewątpliwie mieści się świadczenie usług najmu lokalu użytkowego.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem świadczenie usługi najmu lokalu użytkowego przez podatnika podatku od towarów i usług wypełnia znamiona działalności gospodarczej i co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się również od podatku od towarów i usług sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy o VAT).

Przez sprzedaż - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadził sklep z odzieżą (którego jest właścicielem) do końca października 1999 r. Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą od 1 listopada 1999 r., a lokal podnajął bankowi. Wnioskodawca nie odwiesił już działalności gospodarczej. Wnioskodawca został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej przez urząd miejski w 2003 r. Od tej pory Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej a jedynie kontynuuje wynajem ww. lokalu bankowi, jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej. W 1999 r. był i nieprzerwanie jest czynnym podatnikiem VAT. Od początku wynajmu lokalu użytkowego tj. od listopada 1999 r. Wnioskodawca posługuje się identyfikatorem NIP na fakturze (wynajem) i wystawia fakturę VAT z należnym VAT według stawki podstawowej odpowiednio 22% i potem 23% VAT. Jedynym przejawem działalności gospodarczej wykonywanej przez Wnioskodawcę jest najem lokalu bankowi. Wnioskodawca nie świadczy odpłatnie żadnych usług oraz nie dokonuje odpłatnie żadnych dostaw towarów. Łączny obrót Wnioskodawcy dotyczy tylko i wyłącznie najmu lokalu użytkowego bankowi i nie przekroczył w 2015 r. (jak również w poprzednich latach) kwoty 150 000 zł. W roku 2016 obrót z tytułu najmu lokalu bankowi nie ulegnie zmianie i w związku z powyższym nie przekroczy kwoty 150 000 zł. W 2016 r. Wnioskodawca nie planuje żadnych odpłatnych dostaw usług oraz żadnych odpłatnych dostaw towarów ani innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W 2016 r. i prawdopodobnie w najbliższych latach Wnioskodawca świadczyć będzie tak jak dotychczas wyłącznie usługę najmu lokalu użytkowego bankowi.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy może wybrać zwolnienie podmiotowe w podatku VAT, z uwagi na nieprzekroczenie obrotu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, a jeżeli tak, czy świadczenie usług najmu lokalu użytkowego na rzecz banku nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi najmu lokalu użytkowego bankowi powinny podlegać podmiotowemu zwolnieniu z VAT, a Jego status podatnika VAT byłby: podatnik zarejestrowany ale zwolniony.

Wskazać w tym miejscu należy, że stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie. (art. 96 ust. 4 ustawy o VAT)

W myśl natomiast art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Mając powyższe na uwadze, jak również przywołane przepisy stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji, skoro wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł, to Wnioskodawca może ponownie korzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy. W przypadku gdy Wnioskodawca zdecyduje się na ponowne skorzystanie ze zwolnienia w trakcie roku podatkowego musi zostać również spełniony warunek, że do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego Wnioskodawca zamierza ponownie skorzystać ze zwolnienia nie zostanie przekroczona wartość sprzedaży w wysokości 150 000 zł.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, Wnioskodawca może uzyskać status podatnika zarejestrowanego jako "podatnik VAT zwolniony".

W konsekwencji, sprzedaż usług najmu lokalu użytkowego przez podmiot zwolniony na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT będzie korzystała ze zwolnienia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejną wątpliwością Wnioskodawcy jest kwestia sposobu dokumentowania usługi najmu lokalu bankowi.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy o VAT, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 87 § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

W konsekwencji powyższego, jak już wcześniej wskazano, świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz banku usługi najmu lokalu użytkowego, nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zaś Wnioskodawca występuje jako podatnik VAT. Z uwagi na nieprzekroczenie limitu obrotu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

W konsekwencji, świadcząc usługi najmu lokalu użytkowego na rzecz banku, jeżeli Wnioskodawca skorzysta z ponownego zwolnienia od podatku VAT i uzyska status podatnika zarejestrowanego zwolnionego od podatku VAT, Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia faktury a dokumentowanie tych usług winno nastąpić za pomocą rachunku, o którym mowa w art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej. Natomiast na żądanie nabywcy Wnioskodawca winien wystawić fakturę.

Wskazać w tym miejscu należy, że przepisy o podatku VAT nie posługują się pojęciem "faktura uproszczona".

Wskazać należy, że możliwość wystawiania faktur nie zawierających wszystkich danych, potocznie zwanych "fakturami uproszczonymi", wskazana została w § 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2013 r. poz. 1485).

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia, faktura dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2-6, 8-36 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy powinna zawierać:

Zgodnie natomiast z § 3 pkt 3 rozporządzenia, faktura dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy powinna zawierać dane, o których mowa w pkt 1 lit. a-g.

W konsekwencji nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w myśl którego byłby zobowiązany dokumentować świadczenie usług fakturą uproszczoną. Jak wskazano wyżej, w sytuacji jeżeli Wnioskodawca skorzysta z ponownego zwolnienia od podatku VAT i uzyska status podatnika zarejestrowanego jako "podatnik VAT zwolniony", będzie zobowiązany do wystawienia faktury wyłącznie na żądanie nabywcy. Przy czym, może to być faktura zawierająca dane określone w § 3 pkt 3 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie podniesione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone. Interpretacja nie odnosi się zatem do zagadnienia związanego z obowiązkiem składania deklaracji VAT - a zatem nie oceniono zawartego we własnym stanowisku stwierdzenia "Wnioskodawca nie byłby zobowiązany składać deklaracji VAT do urzędu skarbowego" - bowiem kwestia ta wykracza poza zakres żądania interpretacji sformułowany w postawionych pytaniach. Zagadnienie to Wnioskodawca poruszył dopiero w piśmie, będącym odpowiedzią na wezwanie organu, w którym zwrócono się z prośbą o przedstawienie stanowiska do zadanego pytania. Pytanie to nie dotyczyło obowiązku składania deklaracji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.