IBPP3/4512-548/15/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 października 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/4512-548/15/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 lipca 2015 r. (data wpływu 21 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 22 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z 22 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 11 września 2015 r. znak: IBPP3/4512-548/15/ASz.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 22 września 2015 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina R. (Wnioskodawca) jest właścicielem działki ewidencyjnej nr XXX położonej przy ul. K. Na przedmiotowej działce ewidencyjnej znajduje się budynek nr x (tworzący wraz z gruntem jedną nieruchomość). Powyższa nieruchomość (grunt + budynek) została nabyta na rzecz Skarbu Państwa aktem notarialnym (wykonanie prawa pierwokupu) w dniu 5 grudnia 1974 r. Do roku 1991 użytkownikiem nieruchomości był Wojewódzki Zakład Weterynarii, który w dniu 8 maja 1991 przekazał przedmiotową nieruchomość Gminie, która to nabyła nieodpłatnie na własność (decyzja komunalizacyjna Wojewody z dnia 27 stycznia 1992 r.) powyższą nieruchomość w roku 1992. W 1993 r. uchwałą Zarządu Miasta przekazano ww. nieruchomość jednostce organizacyjnej Gminy tj. Zakładowi Gospodarki Mieszkaniowej, który zarządza budynkiem do dnia dzisiejszego.

W budynku znajdują się dwa lokale (nie wydzielone prawnie - nie stanowiące samodzielnych lokali). Na parterze budynku znajduje się lokal z przeznaczeniem na Punkt Weterynaryjny. Pierwszą umowę dzierżawy na ten lokal Zakład Gospodarki Mieszkaniowej zawarł 12 lutego 1992, następną umowę zawarto w dniu 3 października 1994 r. Kolejną umowę (na czas nieokreślony) zawarto w dniu 2 stycznia 2002 r. i trwa ona o dnia dzisiejszego.

W latach 2002-2004 dzierżawcy dokonali remontów zajmowanych pomieszczeń tj. położenie płytek podłogowych, położenie, paneli ściennych i sufitowych, wymiana instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej. Prace te były wykonywane w systemie "domowym" tzn. własna praca i własne środki. Na zakupione materiały wystawiane były faktury, które uwzględniano jako koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Na poddaszu budynku znajduje się lokal mieszkalny, który od 1992 objęty był umową najmu. Powyższa umowa została rozwiązana w dniu 27 stycznia 2015 r. W przedmiotowym budynku w roku 1998 r. wykonano remont pokrycia dachowego rynien spustowych. Koszty remontu wyniosły ok. 10 000 zł.

W piśmie z 22 września 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że z akt sprawy wynika, iż Zarząd Miasta Uchwałą XXX z 4 marca 1993 r. w sprawie: przekazania w administrację budynku na rzecz Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej, przekazał w administrację Zakładowi Gospodarki Mieszkaniowej nieruchomość zabudowaną budynkiem, stanowiącą działkę ewid. XXX (kserokopia uchwały w załączeniu). Z akt sprawy wynika, że podstawą przekazania była Uchwała Nr XXX z 4 marca 1993 r. Zarządu Miasta, która zgodnie ze statutem Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej zatwierdzonym przez Radę Miejską Uchwałą nr XXX z 21 lipca 1992 r. przekazała przedmiotową nieruchomość w administrowanie.

Z akt sprawy wynika, iż stroną umowy dzierżawy i umowy najmu jest Zakład Gospodarki Mieszkaniowej (będący jednostką organizacyjną Urzędu Miejskiego).

Z akt sprawy wynika, iż Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku. Wydatki takie poniósł w 1998 r. Zakład Gospodarki Mieszkaniowej tj. wykonał remont polegający na wymianie pokrycia dachowego, rynien i rur spustowych w budynku. Koszt remontu wyniósł ok. 10 000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Gminie przysługuje zwolnienie od podatku od towarów i usług VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przysługuje Gminie prawo do zwolnienia od podatku od towarów i usług VAT zgodnie z art. 43 ust. 10a lit. a i b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. poz. 177 Nr 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą.

Gminie drój przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nabycie nastąpiło nieodpłatnie w drodze komunalizacji zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 1991 z późn. zm.).

Wprawdzie w budynku dokonywano ulepszeń jednak od ich wykonania upłynęło ponad 10 lat co zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy przekracza okres pięciu lat wykorzystywania do czynności podatkowych i pozwala na wyłączenie warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 10a lit. b ustawy.

Tak więc mając powyższe na uwadze sprzedaż działki ewid. 4852 położone przy ul. K. zabudowanej budynkiem nr XXX, podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - według art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Opodatkowanie podatkiem VAT czynności wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów (art. 6 ust. 1 ww. ustawy). Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Na mocy art. 9 ust. 1 cyt. ustawy w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ustawy o VAT (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Dana nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, od dnia 1 stycznia 2014 r., rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wynika z niego, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył przedmiotowy budynek na podstawie decyzji komunalizacyjnej, a następnie nieruchomość została przekazana w administrowanie Zakładowi Gospodarki Mieszkaniowej. Podstawą przekazania nieruchomości w administrowanie była uchwała Zarządu Miasta z dnia 4 marca 1993 r., co prowadzi do wniosku że budynek nie był do tej pory oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Należy zauważyć, że w tym przypadku ze strony Wnioskodawcy nie doszło do oddania budynku do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w ramach czynności podlegających opodatkowaniu i tym samym do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż to nie Wnioskodawca był stroną umów najmu i dzierżawy i to nie Wnioskodawca odprowadzał podatek należny z tego tytułu.

Nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu). Jednocześnie przekazanie nieruchomości Zakładowi Gospodarki Mieszkaniowej również nie było czynnością podlegającą opodatkowaniu. Od chwili nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę, stroną umów najmu i dzierżawy był Zakład Gospodarki Mieszkaniowej.

Zatem pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie dostawa budynku, co nie pozwala na zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa ta będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W takim jednak przypadku należy wziąć pod uwagę treść przywołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do ww. budynku/części budynku nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych budynków.

Jak wynika z wniosku, budynek spełnia oba wymienione w powyższym przepisie warunki, gdyż Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu. Jak wynika z wniosku, nabycie nieruchomości nie było czynnością podlegającą opodatkowaniu (nastąpiło w 1992 r., na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody). Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku.

Wobec powyższego, dostawa budynku będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zatem, w świetle art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, skoro Wnioskodawca dokona dostawy zwolnionej z podatku od towarów i usług budynku trwale związanego z gruntem, zwolnienie będzie dotyczyć także nieruchomości gruntowej.

W konsekwencji sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem korzysta ze zwolnienia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przysługuje Gminie prawo do zwolnienia od podatku od towarów i usług VAT zgodnie z art. 43 ust. 10a lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zaznaczyć, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl