IBPP3/4512-52/16/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 stycznia 2016 r. (data wpływu 26 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieodpłatnego zbycia zespołu składników majątkowych w trybie art. 8a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego za czynność wyłączoną z opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nieodpłatnego zbycia zespołu składników majątkowych w trybie art. 8a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego za czynność wyłączoną z opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

W dniu 28 grudnia 2015 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, podpisał ustawę z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2015 r. poz. 2300 - dalej jako: "ustawa nowelizująca"). Ustawa weszła w życie w z dniem 1 stycznia 2016 r. (art. 3 ustawy nowelizującej).

Akt ten stanowi przedłużenie działań zmierzających do realizacji planu naprawczego przedsiębiorstw działających w branży górniczej zapisanych w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (tekst jedn.: - Dz. U. z 2015 r. poz. 410 z późn. zm., dalej jako: "ustawa o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego").

Jedną ze zmian wprowadzonych przez ww. nowelizację ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego jest przedłużenie do 1 stycznia 2019 r. obowiązywania regulacji dotyczących możliwości zbywania kopalń (zakładów górniczych lub ich oznaczonych części) na rzecz spółki restrukturyzacyjnej, tj. Spółki XXX. (dalej jako: "SRK"). Zgodnie z art. 8a ust. 1 znowelizowanej ustawy węglowej, przedsiębiorstwo górnicze może przed dniem 1 stycznia 2019 r. zbyć nieodpłatnie na rzecz przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 8 ust. 1, kopalnię, zakład górniczy lub jego oznaczoną część, prowadzące wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze, w celu przeprowadzenia ich likwidacji. Innymi słowy, ustawa zakłada dalsze umożliwienie nabywania kopalń przez SRK od przedsiębiorstw działających w branży górniczej.

Przywołane powyżej przedsiębiorstwo na rzecz którego następuje zbycie (SRK) jest określone w art. 8 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego jako przedsiębiorstwo górnicze, którego podstawowym przedmiotem działalności jest prowadzenie likwidacji kopalni, zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, gazowym oraz pożarowym, w trakcie i po zakończeniu likwidacji kopalni, zagospodarowywanie majątku likwidowanej kopalni, zbędnego majątku przedsiębiorstwa górniczego, tworzenie nowych miejsc pracy, w szczególności dla pracowników likwidowanej kopalni, wykonuje te czynności z dotacji budżetowej oraz innych źródeł finansowania, jeżeli likwidację tej kopalni rozpoczęto przed dniem 1 stycznia 2019 r.

W ustawie o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego przewidziano również szczególne zasady wstąpienia w prawa i obowiązki zbywanej kopalni, zakładu górniczego lub ich oznaczonej części. W szczególności:

* z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tejże ustawy, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części wynikające z ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze oraz innych ustaw w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do prowadzenia zakładu górniczego, w szczególności staje się stroną umowy o ustanowienie użytkowania górniczego dotyczącego złoża nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części oraz wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z koncesji oraz innych decyzji wydanych na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze. Przepisy art. 6 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Do nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przepisu art. 36 ust. 11 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze nie stosuje się (art. 8c ust. 1),

* z dniem nabycia mienia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy, przejmuje zobowiązania z tytułu szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego, w tym szkód powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów. Środki na finansowanie tych zobowiązań pochodzą z dotacji budżetowej (art. 8c ust. 2)

* z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy, staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy zgodnie ż art. 23¹ Kodeksu pracy (art. 8d)

Wnioskodawca jest podmiotem, do którego skierowane są zapisy niniejszej ustawy.

K. (dalej również jako: "Kxx", "Holding") specjalizuje się w wydobyciu i sprzedaży wysokiej jakości węgla energetycznego. Posiadane zasoby operatywne gwarantują stabilność dostaw przez co najmniej 40-50 lat. Spółka jest jednym z największych krajowych i europejskich producentów węgli energetycznych. Produkcja wysokojakościowych sortymentów handlowych wynosi kilkanaście milionów ton na rok.

Przy posiadanych zasobach gwarantuje to stałość wieloletnich dostaw tego surowca. Celem działalności Kxx jest produkcja i sprzedaż wysokogatunkowego węgla energetycznego. Dodatkowo obszarem działania jest produkcja towarów i świadczenie usług o charakterze niegórniczym w jednostkach powstałych na bazie restrukturyzowanego majątku Holdingu. Holding jest jednym z największych dostawców węgla kamiennego do krajowej energetyki zawodowej oraz na rynki unijne.

Wnioskodawca planuje dokonanie nieodpłatnego zbycia do SRK oznaczonej części kopalni KWK "W." (dalej - jako: "Szyb P.", "Szyb") w trybie art. 8a ust. 1 znowelizowanej ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego. Powyższe działanie jest podejmowane w związku ze strategią restrukturyzacji krajowego górnictwa i ma na celu utrzymanie dotychczasowego modelu funkcjonowania Kxx S.A.

Tzw. Szyb P. stanowi obszar wyodrębniony geograficznie - znajduje się na określonym obszarze, w tym pod powierzchnią ziemi, na ściśle określonych nieruchomościach gruntowych.

Dla tzw. Szybu P. sporządzony jest odrębny plan ruchu likwidowanej oznaczonej części KWK "W.", który jest zatwierdzony na mocy decyzji Okręgowego Urzędu Górniczego. Obecnie Szyb "P." nie jest wykorzystywany bezpośrednio w celach wydobywczych (tekst jedn.: nie prowadzi się przez niego wydobycia węgla), lecz pełni tzw. funkcje pomocnicze - m.in. jest wykorzystywany w KWK "W." w celu doprowadzania powietrza do terenu wyrobisk dołowych (funkcja wentylacyjna, wdechowa), transportowania pracowników i materiałów do wyrobisk dołowych (funkcja zjazdowa i transportowa), jako droga dla prowadzenia instalacji rurociągów dostarczających podsadzkę hydrauliczną do wyrobisk górniczych (funkcja podsadzkowa).

Do Szybu P. nie jest przypisana koncesja na wydobywanie węgla kamiennego.

Do Szybu P. przypisane są wyodrębnione składniki majątkowe, które będą podlegały przekazaniu, takie jak w szczególności nieruchomości gruntowe (użytkowanie wieczyste gruntu), budynki (budynki maszyn wyciągowych, budynek szybowy, budynek wentylatora i budynek łaźni i lampiarni), budowle (takie jak wieża nadszybowa, ogrodzenie wraz z bramą wjazdową (jego część), kanał wentylacyjny, rozdzielnia prądu); majątek podziemny (szyb, przekopy, chodniki, pochylnia, dowierzchnia etc.) czy mienie ruchome. Do Szybu P. przypisane są też określone umowy dotyczące świadczenia usług oraz dostaw towarów, które będą podlegały przeniesieniu na SRK.

Dla Szybu P. identyfikowane są również pasywa jak w szczególności rezerwy na świadczenia pracownicze, czy rezerwa na likwidację. Do Szybu P. nie są przypisane zobowiązania, takie jak np. zobowiązania handlowe.

Aktywa Szybu P. są wyodrębnione na poziomie księgowym w postaci przypisania na poziomie zestawienia obrotów i sald.

Obecnie opisane powyżej podstawowe funkcje Szybu P. (np. wentylacyjna, zjazdowa/transportowa, podsadzkowa), są wykorzystywane przez Kxx (czyli podmiot w skład, którego wchodzi Szyb P.). Stąd w zakresie podstawowym nie są osiągane przez tę jednostkę przychody od podmiotów zewnętrznych. Tym niemniej planowane jest, iż po przekazaniu Szybu P. na rzecz SRK, Spółka zawrze z SRK umowę na mocy, której funkcje szybu P. będą udostępnione przez SRK na rzecz Spółki za wynagrodzeniem. Z powyższego powodu do Szybu P. nie są przypisane również należności (w szczególności od podmiotów zewnętrznych), które miałyby być przedmiotem przekazania.

Przyjmuje się również, iż w zakresie w jakim będzie to niezbędne po dniu przekazania, SRK zawrze umowy niezbędne dla bieżącego funkcjonowania Szybu P. Umowa taka będzie zawarta również z Kxx.

Do Szybu P. nie jest przypisany wyodrębniony rachunek bankowy. Przedmiotem przekazania nie będą zatem środki pieniężne.

W związku z przekazaniem Szybu P. do SRK, ta ostatnia staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy w stosunku do pracowników przypisanych do Szybu P., zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy.

Spółka otrzymała pismo Ministra Skarbu Państwa z dnia 7 lipca 2015 r. do którego załącznikiem jest pismo Ministra Finansów z dnia 24 czerwca 2015 r. o sygn.... skierowane do Pana W. Sekretarza Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa dotyczące uznania przez organy podatkowe przygotowanych przez spółki węglowe do zbycia wydzielonych części przedsiębiorstw za zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne zbycie zespołu składników majątkowych tzw. Szybu P. w trybie art. 8a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne zbycie zespołu składników majątkowych, tzw. Szybu "P." nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Jednocześnie zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Z powyższego wynika zatem, że w celu uznania, że przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa spełnione zostać powinny następujące warunki:

* część przedsiębiorstwa powinna charakteryzować się wyodrębnieniem organizacyjnym i finansowym,

* na zorganizowaną część powinny składać się składniki materialne i niematerialne,

* przeznaczeniem zespołu składników powinna być realizacja określonych zadań,

* zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania (wyodrębnienie funkcjonalne).

Sposób rozumienia tych regulacji jest przedmiotem bogatego orzecznictwa.

Jednym z kluczowych orzeczeń jest tu wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 10 listopada 2011 r. o sygn. C-444/10 w sprawie Christel Schriever. Trybunał wskazał tu na cel regulacji wyłączających z opodatkowania VAT transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i idący za tym funkcjonalny a nie tylko literalny charakter tego wyłączenia. Jak wskazał tu Trybunał regulacja ta "ma za zadanie umożliwić, państwom członkowskim ułatwienie przekazywania przedsiębiorstw lub części przedsiębiorstw, poprzez uproszczenie tych transakcji i unikanie naruszenia płynności finansowej nabywcy nadmiernym obciążeniem podatkowym, które i tak odzyskałby on następnie poprzez odliczenie naliczonego podatku VAT". I dalej "jak z tego wynika, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej". Przy czym co istotne "kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej". Dla przykładu TSUE podkreślił, iż "jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stale instalacje konieczne do jej prowadzenia, przekazanie aktywów w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy może mieć miejsce również bez przekazania prawa własności nieruchomości". Co istotne Trybunał orzekł, iż "jak wynika z powyższych rozważań, w celu ustalenia, czy transakcja mieści się w pojęciu przekazania aktywów w rozumieniu szóstej dyrektywy, należy dokonać całościowej oceny okoliczności faktycznych, w jakich transakcja ta następuje. W ramach tej oceny szczególne znaczenie będzie mieć charakter działalności gospodarczej, o którą chodzi".

Orzeczenie to jest tym istotniejsze, iż wskazany przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który stanowi, iż w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Stąd, co istotne, z powyższego orzecznictwa wynika, iż weryfikacja czy zbywany zespół składników majątkowych spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinna zostać przeprowadzona z uwzględnieniem charakteru działalności, o którą chodzi - w tym przypadku o działalność pomocniczą w zakresie wydobycia węgla kamiennego a więc działalność, w których kluczowymi składnikami są: wydzielony obszar obejmujący nieruchomość czy nieruchomości, określony majątek gruntowy, budynki i lub budowle, majątek dołowy, a także pracownicy zajmującymi się tego rodzaju działalnością.

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii Wnioskodawcy, zbywany zespół składników, Szyb "P." spełnia wszystkie wymienione wyżej warunki, pozwalające uznać go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części działalności przedsiębiorstwa w strukturze, organizacyjnej całego podmiotu. W odniesieniu do tej przesłanki, przyjmuje się, że jest ona spełniona, jeżeli konkretny zespół aktywów jest pewną całością organizacyjnie wyodrębnioną w strukturze przedsiębiorstwa - na takim stanowisku stanął w szczególności Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 27 listopada 2014 r. (sygn. I SA/ Po 491/14).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotem przekazania będzie zespół składników majątkowych funkcjonalnie że sobą połączonych w ramach Szybu "P." wyodrębnionych formalnie i faktycznie o czym może świadczyć przede wszystkim zatwierdzony przez Okręgowy Urząd Górniczy plan ruchu likwidowanej części zakładu górniczego dla Szybu "P.".

Istotą działalności Wnioskodawcy jest działalność wydobywcza jak i działalność pomocnicza dla tej działalności - dlatego poszczególne jednostki organizacyjne Wnioskodawcy prowadzą działalność na ściśle określonym terenie, co jest podstawą ich wyodrębnienia w strukturze spółki. Tak jest również w sytuacji Szybu "P.", który funkcjonuje w ramach ściśle wyodrębnionego - geograficznie obszaru, na którym znajdują się również przypisane mu składniki majątkowe (będące przedmiotem zbycia) służące jego działalności.

Wyodrębnienie organizacyjne przekazywanego zespołu składników majątkowych wynika również z samej ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego. Nie zezwala ona na zbycie przypadkowego zbioru składników majątkowych statuując w art. 8a ust. 1, iż przedmiotem zbycia może być wyłącznie kopalnia, zakład górniczy lub jego oznaczoną część, prowadzące wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze. Stąd przedmiotem zbycia może być zorganizowany zespół składników majątkowych w postaci kopalni, zakładu górniczego lub ich oznaczonej części (wyodrębnienie organizacyjne) zajmującej się określoną działalnością, jaką może być wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza z kolei określonego rodzaju odrębność na poziomie finansowym przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zgodnie z przedstawionym opisem aktywa Szybu P. są wyodrębnione w Spółce na poziomie księgowym w postaci przypisania na poziomie zestawienia obrotów i sald. Identyfikowane są również pasywa jak w szczególności rezerwy na świadczenia pracownicze czy rezerwa na likwidację.

Bez przeszkód dla uznania Szybu P. jest fakt, iż na obecny moment jest on jednostką wewnętrzną, która nie generuje przychodów (należności) od podmiotów zewnętrznych, co jest ściśle związane z jej obecną funkcją. Jak wskazano w opisie takiego rodzaju przychody będą osiągane przez SRK po nabyciu Szybu "P." od Spółki. Sytuację tę można przyrównać do sytuacji przedsiębiorstwa, które właśnie rozpoczyna działalność na rynku. Przedsiębiorstwo takie nie ma z góry zapewnionego źródła przychodów - takie źródła generuje po rozpoczęciu działalności operacyjnej. Mimo to, takiemu nowoutworzonemu, gotowemu do podjęcia działalności przedsiębiorstwu nie można odmówić przymiotu przedsiębiorstwa (takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 15 września 2011 r., sygn. IPTPP2/443-264/11-2/PM; Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 15 września 2011 r., sygn. IPTPB3/423-93/11-2/IR, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. ITPB3/423-564/12/DK czy też ten sam organ w interpretacji z tego samego dnia, sygn. ITPB3/423-566/12/DK).

Obok składników materialnych i niematerialnych, definicja zorganizowanej część przedsiębiorstwa, w części odnoszącej się do zakresu elementów tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wskazuje, aby w skład tego zbioru elementów wchodziły również zobowiązania. Ze względu na fakt, iż Szyb "P." posiadał funkcje wewnętrzne, przedmiotem zbycia nie będą takie zobowiązania jak np. zobowiązania handlowe. Jednakże należy podkreślić, iż jak potwierdza Minister Finansów nie stanowi to przeszkody w uznania zbywanego majątku za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa dla celów podatku od towarów i usług (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. nr IBPP3/4512-343/15/KG, dotyczącej klasyfikowania oddziału kopalni jako ZCP uznał za prawidłowe stanowisko podatnika odstępując od uzasadnienia zgodnie z tym stanowiskiem: "aby uznać, że mamy do czynienia z ZCP, nie jest wymagane, aby na nabywcę przeszły wszystkie należności i zobowiązania wchodzące w skład danej jednostki. (...) Nawet więc jeśli zobowiązania i należności nie zostaną przeniesione, nie oznacza, to, że zbywana masa majątkowa nie może być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa".

Należy podkreślić, iż nie sposób uznać, iż na nabywcę nie przejdą jakiekolwiek obowiązki/zobowiązania, gdyż jak stanowi ustawa u funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego:

* z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tejże ustawy, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części wynikające z ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze oraz innych ustaw w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do prowadzenia zakładu górniczego, w szczególności staje się stroną umowy o ustanowienie użytkowania górniczego dotyczącego złoża nabytej kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części oraz wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z koncesji oraz innych decyzji wydanych na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze. Przepisy art. 6 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Do nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przepisu art. 36 ust. 11 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze nie stosuje się (art. 8c ust. 1)

* z dniem nabycia mienia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy, przejmuje zobowiązania z tytułu szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego, w tym szkód powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów. Środki na finansowanie tych zobowiązań pochodzą z dotacji budżetowej (art. 8c ust. 2)

* z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy, staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy (art. 8d)

Na klasyfikację zbywanego majątku jako ZCP nie będzie miało wpływu, iż do Szybu P. nie jest przypisany rachunek bankowy i środki pieniężne. Kwestię ta znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 października 2015 r., sygn. IPPP3/4512-790/15-2/RM, gdzie potwierdzono tezę podatnika, zgodnie z którą nie będzie opodatkowana VAT transakcja sprzedaży składników majątkowych tworzących przedsiębiorstwo również gdy: "W celu uniknięcia wątpliwości, strony Umowy sprzedaży wskazały w jej treści, iż środki pieniężne na rachunkach bankowych prowadzonych dla nabywanych przedsiębiorstw oraz wszelkie należności pieniężne należne do dnia zawarcia Umowy sprzedaży na podstawie jakiejkolwiek umowy, której stroną są sprzedawcy w związku z działalnością przedsiębiorstw nie będą należały do zbywanych przedsiębiorstw, i tym samym nie przejdą na Spółkę w wyniku zawarcia Umowy sprzedaży". Analogicznie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. nr IBPP3/4512-343/15/KG uznał za ZCP przekazywaną Kopalnię, gdzie wskazano, iż "Do Kopalni B. nie są alokowane środki pieniężne - zarządzanie nimi odbywa się na poziomie Spółki (...)".

Jednocześnie zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa, składniki majątkowe tworzące zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą umożliwiać podatnikowi realizację określonych zadań gospodarczych (prowadzenie działalności gospodarczej w określonym zakresie). W tym względzie organy podatkowe prezentują jednolite stanowisko, zgodnie z którym wyodrębnienie funkcjonalne powinno być rozumiane jako przeznaczenie zespołu do realizacji określonych zadań gospodarczych. Innymi słowy, zorganizowana część przedsiębiorstwa musi obejmować elementy niezbędne do samodzielnego wykonywania działań gospodarczych, które realizuje w strukturze przedsiębiorstwa (tak m.in.: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 kwietnia 2015 r. nr IBPP3/4512-113/15/MN, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 stycznia 2015 r. nr IBPP4/443-436/14/LG).

Jak wynika z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego, Szyb "P." posiada określone i przyporządkowane mu funkcje - Szyb jest wykorzystywany przede wszystkim w celach pomocniczych wobec głównej działalności wydobywczo-produkcyjnej węgla w KWK "W." - m.in.: doprowadzania powietrza do terenu wyrobisk (funkcja wentylacyjna - wdechowa), transportowania pracowników i materiałów do wyrobisk (funkcja zjazdowo - transportowa) oraz spełnia funkcję rurociągu dostarczającego podsadzkę do wyrobisk, w których zakończyła się eksploatacja (funkcja podsadzkowa). Ponadto jak już zostało wspomniane, dzięki wyposażeniu Szybu w szereg składników majątkowych zapewniających możliwość realizacji-zadań związanych z powyższymi funkcjami - po dokonaniu przekazania do SRK, ten ostatni przy pomocy Szybu będzie w stanie prowadzić działalność zarobkową. Bez znaczenia będzie natomiast fakt, iż przy prowadzeniu tej działalności konieczne może być wyposażenie Szybu P. w określone funkcje na podstawie umów zewnętrznych.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zakłada istnienie określonych składników aktywów (materialnych/niematerialnych). Jak wskazano do Szybu "P." przypisane są wyodrębnione składniki majątkowe, które będą podlegały przekazaniu, takie jak w szczególności nieruchomości gruntowe (użytkowanie wieczyste gruntu), budynki (budynki maszyn wyciągowych, budynek szybowy, budynek wentylatora i łącznik budynku łaźni i lampiarni), budowle (takie jak wieża nadszybowa, ogrodzenie wraz z bramą wjazdową (jego część), kanał wentylacji, rozdzielnia prądu); majątek podziemny (szyb, przekopy, chodniki, pochylnia etc.); mienie ruchome. Do Szybu P. przypisane są też określone umowy dotyczące świadczenia usług oraz dostaw towarów, które będą podlegały przeniesieniu na SRK.

Jednocześnie z samej treści ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego wynika, iż z dniem nabycia, o którym mowa w art. 8a ust. 1, przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 8 ust. 1, staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy (art. 8d ustawy węglowej). Stąd również pracownicy przypisani do Szybu P. będą podlegali "przeniesieniu" na rzecz SRK.

W świetle powyższego przenoszony zespół składników majątkowych spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa i jako takiego jego zbycie nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Powyższe znajduje potwierdzenie w przywołanym piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 24 czerwca 2015 r., znak XXX. Jak stwierdził Minister Finansów: "jeśli zbywane zespoły składników majątkowych dają nabywcy potencjalną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej takiej samej lub innej do czasu zakończenia restrukturyzacji lub przy ich pomocy nabywca będzie prowadzić własne przedsiębiorstwo w zakresie zdefiniowanym w art. 8 ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (przykładowo prowadzenie likwidacji kopalni, zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, gazowym oraz pożarowym, w trakcie i po zakończeniu likwidacji kopalni, zagospodarowanie majątku likwidowanej kopalni, zbędnego majątku przedsiębiorstwa górniczego, tworzenie nowych miejsce pracy, w szczególności dla pracowników likwidowanej kopalni), czynność zbycia nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT".

Dodatkowo Ministerstwo Finansów wskazuje, że: "Aby ww. wyłączenie z VAT miało zastosowanie nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie działalności przedsiębiorstwa lub części przedsiębiorstwa, a nie jedynie natychmiastową likwidację i sprzedanie towaru, jeżeli taki istnieje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Konstrukcja cytowanych przepisów wskazuje, że czynność dostawy towarów należy rozumieć bardzo szeroko, a więc przy klasyfikacji danego zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować przede wszystkim ekonomiczną istotę transakcji, a nie wyłącznie jej charakter prawny. Za taką interpretacją przemawia nie tylko językowa analiza przedmiotowego przepisu, ale również analiza celowościowa. Reasumując stwierdzić należy, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług jak i Dyrektywa wprowadza definicję dostawy towarów, która odwołuje się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą. W konsekwencji przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, będzie nie tylko umowa sprzedaży czy zamiany rzeczy, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Oznacza to, iż z gospodarczego punktu widzenia przedmiotowa regulacja ma na celu opodatkowanie zbycia uprawnień do faktycznego dysponowania rzeczą, a nie wyłącznie prawa własności rzeczy w rozumieniu cywilistycznym.

Natomiast ww. konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym wspólnego podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Jakiekolwiek wyłączenia czy zwolnienia z zakresu opodatkowania mogą mieć zastosowanie, jeżeli wymienione są w samej Dyrektywie jako wyjątek od zasady ogólnej bądź wynikają z decyzji Komisji lub Rady wydanej dla poszczególnych państw członkowskich w trybie przewidzianym w Dyrektywie. Przy czym odstępstwa od tej reguły mogą być w niektórych przypadkach uwarunkowane koniecznością konsultacji z Komitetem ds. VAT, o którym mowa w artykule 398. Celem wprowadzenia regulacji art. 26 Dyrektywy było zapewnienie powszechności opodatkowania oraz zachowanie zasad konkurencyjności.

Prawną instytucję nieodpłatnego zbycia przez przedsiębiorstwo górnicze prowadzące wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze, przed 1 stycznia 2016 r., kopalni, zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, regulują przepisy ustawy z 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 410).

Z dniem 1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2015 r. poz. 2300).

Artykuł 8a ust. 1 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. stanowi, że przedsiębiorstwo górnicze może przed dniem 1 stycznia 2019 r. zbyć nieodpłatnie na rzecz przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 8 ust. 1, kopalnię, zakład górniczy lub jego oznaczoną część, prowadzące wydobycie węgla kamiennego lub roboty górnicze, w celu przeprowadzenia ich likwidacji.

Zgodnie z ust. 2 art. 8a, zbycie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z podjęciem decyzji o likwidacji, o której mowa w art. 6.

Stosowanie do treści art. 8 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., przedsiębiorstwo górnicze, którego podstawowym przedmiotem działalności jest prowadzenie likwidacji kopalni, zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, gazowym oraz pożarowym, w trakcie i po zakończeniu likwidacji kopalni, zagospodarowywanie majątku likwidowanej kopalni, zbędnego majątku przedsiębiorstwa górniczego, tworzenie nowych miejsc pracy, w szczególności dla pracowników likwidowanej kopalni, wykonuje te czynności z dotacji budżetowej oraz innych źródeł finansowania, jeżeli likwidację tej kopalni rozpoczęto przed dniem 1 stycznia 2019 r.

Nie budzi wątpliwości, że przewidziana w art. 8a ust. 1 czynność nieodpłatnego zbycia, powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z tym zbyciem nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy - przeniesienie własności, które dokonywane jest przez podatnika VAT i dotyczy majątku przy pomocy, którego podatnik prowadził działalność opodatkowaną.

W ocenie Organu dokonane na podstawie ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego nieodpłatne zbycie zespołu składników majątkowych jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług operacją w stosunku do której Wnioskodawca działa w charakterze podatnika. Okoliczności faktyczne tej czynności jednoznacznie wskazują na ścisły związek z prowadzoną działalnością gospodarczą z tytułu wykonywania, której Wnioskodawca posiada status podatnika VAT czynnego. Należy zatem stwierdzić, że nieodpłatne zbycie zespołu składników majątkowych stanowi element zorganizowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a Wnioskodawca z tytułu tej czynności będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle powyższych okoliczności przy zbyciu, na podstawie ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego zespołu składników majątkowych należy brać pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem przeniesienie prawa do rozporządzania dokonane w wyniku nieodpłatnego zbycia tj. czynności, o której mowa we wskazanym wyżej art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, niewątpliwie jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy. Jednakże kluczowym dla zastosowania tej regulacji prawnej jest to by przedmiotem tej dostawy (zbycia) było przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem orzecznictwa TSUE, w szczególności wyroków w sprawach C-497/01 oraz

C-444/10 odnoszących się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.)

W myśl tej regulacji prawa unijnego, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego "całości lub części majątku".

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie, podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, personel, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca zamierza skorzystać z uprawnienia przewidzianego w art. 8a ust. 1 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego.

Wnioskodawca planuje dokonanie nieodpłatnego zbycia do SRK oznaczonej części kopalni KWK "W." ("Szyb P.") w trybie art. 8a ust. 1 znowelizowanej ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego. Powyższe działanie jest podejmowane w związku ze strategią restrukturyzacji krajowego górnictwa i ma na celu utrzymanie dotychczasowego modelu funkcjonowania Kxx S.A.

Tzw. Szyb P. stanowi obszar wyodrębniony geograficznie - znajduje się na określonym obszarze, w tym pod powierzchnią ziemi, na ściśle określonych nieruchomościach gruntowych.

Dla tzw. Szybu P. sporządzony jest odrębny plan ruchu likwidowanej oznaczonej części KWK "W.", który jest zatwierdzony na mocy decyzji Okręgowego Urzędu Górniczego. Obecnie Szyb "P." nie jest wykorzystywany bezpośrednio w celach wydobywczych (tekst jedn.: nie prowadzi się przez niego wydobycia węgla), lecz pełni tzw. funkcje pomocnicze - m.in. jest wykorzystywany w KWK "W." w celu doprowadzania powietrza do terenu wyrobisk dołowych (funkcja wentylacyjna, wdechowa), transportowania pracowników i materiałów do wyrobisk dołowych (funkcja zjazdowa i transportowa), jako droga dla prowadzenia instalacji rurociągów dostarczających podsadzkę hydrauliczną do wyrobisk górniczych (funkcja podsadzkowa).

Do Szybu P. nie jest przypisana koncesja na wydobywanie węgla kamiennego.

Do Szybu P. przypisane są wyodrębnione składniki majątkowe, które będą podlegały przekazaniu, takie jak w szczególności nieruchomości gruntowe (użytkowanie wieczyste gruntu), budynki (budynki maszyn wyciągowych, budynek szybowy, budynek wentylatora i budynek łaźni i lampiarni), budowle (takie jak wieża nadszybowa, ogrodzenie wraz z bramą wjazdową (jego część), kanał wentylacyjny, rozdzielnia prądu); majątek podziemny (szyb, przekopy, chodniki, pochylnia, dowierzchnia etc.) czy mienie ruchome. Do Szybu P.przypisane są też określone umowy dotyczące świadczenia usług oraz dostaw towarów, które będą podlegały przeniesieniu na SRK.

Dla Szybu P. identyfikowane są również pasywa jak w szczególności rezerwy na świadczenia pracownicze, czy rezerwa na likwidację. Do Szybu P. nie są przypisane zobowiązania, takie jak np. zobowiązania handlowe.

Aktywa Szybu P. są wyodrębnione na poziomie księgowym w postaci przypisania na poziomie zestawienia obrotów i sald.

Obecnie opisane powyżej podstawowe funkcje Szybu P. (np. wentylacyjna, zjazdowa/transportowa, podsadzkowa), są wykorzystywane przez Kxx (czyli podmiot w skład, którego wchodzi Szyb P.). Stąd w zakresie podstawowym nie są osiągane przez tę jednostkę przychody od podmiotów zewnętrznych. Tym niemniej planowane jest, iż po przekazaniu Szybu P. na rzecz SRK, Spółka zawrze z SRK umowę na mocy, której funkcje szybu P. będą udostępnione przez SRK na rzecz. Spółki za wynagrodzeniem. Z powyższego powodu do Szybu P. nie są przypisane również należności (w szczególności od podmiotów zewnętrznych), które miałyby być przedmiotem przekazania.

Przyjmuje się również, iż w zakresie w jakim będzie to niezbędne po dniu przekazania, SRK zawrze umowy niezbędne dla bieżącego funkcjonowania Szybu P. Umowa taka będzie zawarta również z Kxx.

Do Szybu P. nie jest przypisany wyodrębniony rachunek bankowy. Przedmiotem przekazania nie będą zatem środki pieniężne.

W związku z przekazaniem Szybu P. do SRK, ta ostatnia staje się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy w stosunku do pracowników przypisanych do Szybu P., zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy.

Jak już wspomniano w celu uznania danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te powinny być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz powinny mieć możliwość samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych.

Zdaniem Organu opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych - Szyb "P." - spełnia powyższe przesłanki, gdyż bez wątpienia są one przeznaczone u zbywcy (Wnioskodawcy) do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogą funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwa w obrocie gospodarczym. Jak już wyjaśniono zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą bowiem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych powyżej uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Spółka na rzecz której Wnioskodawca dokona nieodpłatnego zbycia zespołów składników majątkowych - tzw. Szybu "P." - na mocy przepisów ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z tymi zespołami składników majątkowych w zakresie w jakim jest to niezbędne do prowadzenia zakładu górniczego. Przejmuje również uprawnienia i obowiązki wobec pracowników, przejmuje odpowiedzialność za ich zobowiązania.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że przekazywane przez Wnioskodawcę (nieodpłatnie zbywane) zespoły aktywów - spół składników materialnych i niematerialnych - Szyb "P." - są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę - przedsiębiorstwo górnicze SRK w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego składniki majątkowe będące jak wynika z wniosku oznaczoną częścią kopalni tzw. Szyb "P.", stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy o VAT.

W dalszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga czy do wyżej opisanego zbycia zastosowanie znajdzie przepis art. 6 ustawy o VAT.

Jak już wspomniano wyżej, przepisu ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Treści przywołanego na wstępie art. 8 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego wskazuje, że podstawowym przedmiotem działalności - przedsiębiorstwa górniczego SRK jest prowadzenie likwidacji kopalni, zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, gazowym oraz pożarowym, w trakcie i po zakończeniu likwidacji kopalni, zagospodarowywanie majątku likwidowanej kopalni, zbędnego majątku przedsiębiorstwa górniczego, tworzenie nowych miejsc pracy, w szczególności dla pracowników likwidowanej kopalni.

Okoliczność, że zbycie zespołów aktywów - tzw. Szybu "P." - w trybie art. 8a ust. 2 ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego, jest równoznaczne z podjęciem decyzji o likwidacji, o której mowa w art. 6 tej ustawy, nie powoduje by nabywca nie miał potencjalnej możliwości prowadzenia działalności w oparciu o te zespoły składników materialnych i niematerialnych.

Zaznaczyć wypada, że likwidacja oznaczonej części kopalni jest procesem bardzo skomplikowanym, zarówno od strony technicznej jak i finansowej. Koncepcja likwidacji ze względu na czas realizacji tego procesu może ulegać wielokrotnym zmianom.

Artykuł 6 ust. 1 ustawy stanowi, że likwidacja kopalni polega na zaprzestaniu wydobycia węgla kamiennego i likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części.

Do likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części oraz zadań wykonywanych po zakończeniu jego likwidacji stosuje się przepisy prawa geologicznego i górniczego, o ile ustawa nie stanowi inaczej (art. 6 ust. 3). Zakres likwidacji kopalni określa przedsiębiorstwo górnicze w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (art. 6 ust. 4).

Trybunał w wyroku C-444/10 w sprawie Finanzamat Lüdenscheid przeciwka Cgristel Schrievel w pkt 42-45 wskazał "W tej kwestii należy stwierdzić, że czynniki tego rodzaju, jak czas trwania umowy dzierżawy i uzgodnione sposoby jej rozwiązania trzeba brać pod uwagę przy całościowej ocenie transakcji przekazania aktywów w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, jako że mogą one wywierać wpływ na tę ocenę, jeżeli mogłyby uniemożliwiać trwałe prowadzenie działalności gospodarczej. Jednakże możliwość rozwiązania umowy dzierżawy zawartej na czas nieoznaczony przy zachowaniu krótkiego terminu wypowiedzenia nie oznacza sama w sobie, że nabywca miał zamiar natychmiast zlikwidować przekazane przedsiębiorstwo lub jego część. Nie można zatem odmówić zastosowania art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy tylko z tego powodu. Wykładnia taka jest zgodna z zasadą neutralności podatkowej, będącą jedną z zasad wspólnego systemu podatku VAT. Zasada ta zakazuje bowiem między innymi odmiennego traktowania zpunktu widzenia tego podatku podmiotów gospodarczych dokonujących tych samych transakcji (zob.m.in. wyroki: z dnia 7 września 1999 r. w sprawie C 216/97 Gregg, Rec.s. I 4947, pkt 20; z dnia 10 marca 2011 r. w sprawie C 540/09 Skandinaviska Enskilda Banken, Zb.Orz.s. I 1509, pkt 36. Zasada ta zostałaby więc naruszona, gdyby możliwość zastosowania art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy do transakcji przekazania aktywów, jak w sprawie przed sądem krajowym, była uzależniona od warunków umowy dzierżawy, w szczególności jej czasu trwania i sposobów rozwiązania. Biorąc pod uwagę całość powyższych rozważań, trzeba na pytania prejudycjalne udzielić odpowiedzi, iż art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej."

W ocenie Organu, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności faktyczne oraz prawne należy uznać, że mający być przedmiotem zbycia zespół składników majątkowych - tzw. Szyb "P." stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w oparciu o który nabywca również ma potencjalną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej takiej samej lub innej. Z analizy opisu sprawy wynika, że po przekazaniu Szybu "P." na rzecz SRK planowane jest dalsze wykorzystanie tego zespołu składników majątkowych do prowadzenia działalności gospodarczej - Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że po planowanym przekazaniu Spółka zawrze z SRK umowę na mocy, której funkcje szybu P. będą udostępnione przez SRK na rzecz Spółki za wynagrodzeniem.

Obecnie Szyb "P." nie jest wykorzystywany bezpośrednio w celach wydobywczych (tekst jedn.: nie prowadzi się przez niego wydobycia węgla), lecz pełni tzw. funkcje pomocnicze - m.in. jest wykorzystywany w KWK "W." w celu doprowadzania powietrza do terenu wyrobisk dołowych (funkcja wentylacyjna, wdechowa), transportowania pracowników i materiałów do wyrobisk dołowych (funkcja zjazdowa i transportowa), jako droga dla prowadzenia instalacji rurociągów dostarczających podsadzkę hydrauliczną do wyrobisk górniczych (funkcja podsadzkowa).

Powyższe zatem wskazuje, że nabywca będzie z wykorzystaniem przedmiotowego zespołu składników majątkowych - szybu "P." dokonywał czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem ww. składniki majątkowe będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

W rezultacie należy stwierdzić, że zbycie zespołu składników majątkowych tzw. Szybu "P." w trybie art. 8a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego nie będzie podlegało opodatkowaniu zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.