IBPP3/4512-511/16-1/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2016 r. (data wpływu 29 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z 28 września 2016 r. (data wpływu 18 października 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania zakupionego sprzętu do szkół ponadpodstawowych - jest prawidłowe,

* braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem sprzętu w ramach projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania do końca 2016 r. zakupionego sprzętu do szkół ponadpodstawowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem sprzętu w ramach projektu pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 września 2016 r.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 28 września 2016 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Powiat) otrzymał dofinansowanie ze środków RPO Województwa na lata 2014-2020 w ramach Osi priorytetowej VI Spójność przestrzenna i społeczna, działanie 6.4 Infrastruktura edukacyjna, Poddziałania 6.4.2. Kształcenie zawodowe i ustawiczne oraz PWSZ.

Celem strategicznym przedsięwzięcia jest zwiększenie atrakcyjności szkolnictwa zawodowego na terenie Powiatu oraz wzrost kompetencji przyszłych kadr gospodarki. Cel ten zostanie osiągnięty przez poprawę jakości kształcenia zawodowego w powiecie możliwą dzięki stworzeniu w szkołach warunków zbliżonych do tych, które panują w realnym środowisku pracy zawodowej. Przedsięwzięcie realizowane będzie w oparciu o istniejącą bazę dydaktyczną i zakłada jej rozwój poprzez modernizację placówek oświatowych prowadzących kształcenie zawodowe na terenie powiatu. Celowi temu służyć będzie doposażenie pracowni i warsztatów oraz zakup materiałów dydaktycznych.

Przedmiotem projektu jest doposażenie 13 pracowni w 4 obiektach infrastruktury kształcenia zawodowego: tj.

* Technikum w Zespole Szkół (1 pracownia: elektryczna i elektroniczna),

* Technikum w Zespole Szkół Ekonomicznych (2 pracownie: pracownia grafiki reklamowej oraz pracownia marketingu),

* Centrum Kształcenia Praktycznego (2 pracownie: pracownia systemów automatyki i systemów mikroprocesorowych oraz pracownia komputerowa),

* Technikum oraz Zasadnicza Szkoła Zawodowa w Zespole Szkół Zawodowych (8 pracowni: pracownie i warsztaty, w których odbywa się kształcenie w zawodach: technik pojazdów samochodowych, technik teleinformatyk, technik cyfrowych procesów graficznych, technik budownictwa oraz elektromechanik pojazdów samochodowych, mechanik pojazdów samochodowych, blacharz izolacji przemysłowych i monter izolacji przemysłowych, a także warsztaty - spawalnia).

Wyposażenie pracowni objętych inwestycją wynika z rekomendacji KOWEZiu w ramach "Opisu rekomendowanego wyposażenia pracowni i warsztatów szkolnych" bądź z podstaw programowych kształcenia w zawodach w szkołach objętych projektem. Zakres rzeczowy oparto na diagnozie potrzeb szkół w zakresie modernizacji wyposażenia pracowni zawodowych zgodnie z trendami rynku pracy.

Realizacja projektu: do 30 grudnia 2016 r.

W ramach tego projektu będzie zakupiony sprzęt (środki trwałe oraz przedmioty nietrwałe) do czterech szkół ponadpodstawowych powiatu.

Powiat jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa comiesięczną deklarację VAT-7. Towary zakupione w ramach projektu będą dokumentowane fakturami VAT, w których jako nabywca będzie Powiat. Towary te będą przekazane do szkół, które są jednostkami organizacyjnymi Powiatu. Zakup i przekazanie odbędzie się do końca 2016 r. Centralizacja jednostek organizacyjnych pod względem podatku VAT w Powiecie rozpocznie się od 1 stycznia 2017 r. Tak więc do końca realizacji ww. projektu zarówno Powiat jak i szkoły biorące udział w projekcie są odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Podatek VAT w projekcie jest wydatkiem niekwalifikowalnym, z uwagi na to, że towary zakupione przez Powiat w przyszłości mogą służyć czynnościom opodatkowanym. Sprzedaż usług może być dokonywana w szkołach, które otrzymają zakupiony sprzęt.

W piśmie z dnia 28 września 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że w ramach otrzymanego dofinansowania ze środków RPO Województwa na lata 2014-2020 działanie 6.4. poddziałanie 6.4.2 realizuje projekt pn. "...". Realizowane przez Powiat przedsięwzięcie służy realizacji zadań własnych w zakresie edukacji publicznej zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1445, 1890). Przekazanie do szkół sprzętu zakupionego w ramach projektu odbędzie się nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sformułowane w piśmie z dnia 28 września 2016 r.):

1. Czy przekazanie sprzętu zakupionego w ramach projektu przez Wnioskodawcę do szkół będzie opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%?

2. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem towarów w ramach projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z 28 września 2016 r.):

1. W ocenie Wnioskodawcy przekazanie własnym jednostkom organizacyjnym towarów zakupionych przez Powiat w ramach projektu nie będzie opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23% i w związku z tym nie będzie objęty podatkiem VAT.

2. W związku z tym, że Powiat jest odrębnym podatnikiem podatku VAT do końca 2016 r. to jako nabywca towarów nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z ich nabyciem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym "artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie". Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tę ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

W dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FPS 4/15, w której NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków - nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii, akceptujące odrębność tych podmiotów, należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina.

Jednak, aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, w dniu 29 września 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało komunikat w sprawie objętej wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że stosowany model rozliczeń może być kontynuowany do połowy 2016 r. W dniu 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wprowadziło zmianę do komunikatu polegającą na przedłużeniu terminu ostatecznej centralizacji na dzień 1 stycznia 2017 r.

Powyższy wyrok TSUE co prawda odnosi się do gminnych jednostek budżetowych, jednakże jego rozstrzygnięcie ma również zastosowanie do powiatowych jednostek organizacyjnych, z uwagi na praktycznie takie same uwarunkowania faktyczne i prawne.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca przewidział jednak od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powiat, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 814), wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 4 ust. 1 tej ustawy, Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, w szczególności zadania w zakresie edukacji publicznej (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym).

Z treści wniosku wynika, że Powiat w ramach realizacji projektu pn. "..." do końca 2016 r. zakupi i przekaże nieodpłatnie sprzęt (środki trwałe oraz przedmioty nietrwałe) do czterech szkół ponadpodstawowych Powiatu. Przedsięwzięcie służy realizacji zadań własnych w zakresie edukacji publicznej.

Z treści wniosku wynika także, że centralizacja jednostek organizacyjnych pod względem podatku VAT w Powiecie rozpocznie się od 1 stycznia 2017 r. Do końca realizacji projektu zarówno powiat jak i szkoły biorące udział w projekcie są odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Mając na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabywając do końca 2016 r. towary celem wyposażenia szkół ponadpodstawowych, odrębnych od powiatu podatników VAT, nie nabywa ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT. Powyższe okoliczności stanowią zatem o niespełnieniu przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Analizując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy wskazać, że nie wyczerpuje on znamion unormowania regulującego prawo do odliczenia podatku naliczonego przedstawionego w ww. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Przesłanką pozwalającą na taki wniosek, jest brak istnienia związku zakupów dokonanych na potrzeby wyposażenia szkół ponadpodstawowych z wykonywaniem przez Powiat czynności opodatkowanych. Zakupy sprzętu nie będą nabywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, albowiem Wnioskodawca przekaże je nieodpłatnie innym podatnikom podatku VAT.

Zatem, Wnioskodawca w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT do końca 2016 r. nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów przekazanych nieodpłatnie celem wyposażenie szkół ponadpodstawowych.

A skoro Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów przekazanych do szkół ponadpodstawowych, to w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazanie sprzętu zakupionego w ramach realizowanego projektu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie do końca 2016 r. własnym jednostkom organizacyjnym towarów zakupionych przez Powiat w ramach projektu nie będzie objęte podatkiem VAT, a jako nabywcy tych towarów nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z ich nabyciem.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) bądź zmiany stanu prawnego, w szczególności w przypadku scentralizowania rozliczeń z jednostkami organizacyjnymi.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.