IBPP3/4512-474/16-3/SR - Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w ramach projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 14 lipca 2016 r. (data wpływu 19 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem, które wpłynęło do Organu 5 października 2016 r., oraz pismem z 20 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w ramach projektu pn. "..."- jest prawidłowe.

W dniu 19 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w ramach projektu pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do Organu 5 października 2016 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 22 września 2016 r. znak: IBPP3/4512-474/16-1/SR oraz pismem z 20 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 11 października 2016 r. znak: IBPP3/4512-474/16-2/SR.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem, które wpłynęło do Organu 5 października 2016 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Uniwersytet (U) jest jednym z Partnerów Konsorcjum naukowo-technicznego (zwanego dalej: Konsorcjum) pn...., ustanowionego w związku z realizacją projektu "..." (zwanego dalej: Projektem), finansowanego ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu.... Uczelnia z Liderem Konsorcjum będzie się rozliczać z poniesionych kosztów - wnioskami o płatność na podstawie zapisów Umowy Konsorcjum.

Projekt składa się z fazy badawczej oraz fazy przygotowania do wdrożenia. Priorytetowym celem Konsorcjum jest wdrożenie do produkcji oraz wprowadzenie do stosowania klinicznego... i przygotowanie tego wyrobu do certyfikacji znakiem. Dla realizacji tego celu w projekcie zaplanowano opracowanie kompletnej dokumentacji konstrukcyjnej systemu w wersji klinicznej, opracowanie technologii wytwarzania wszystkich elementów systemu, uruchomienie pilotażowej linii wytwarzania wyrobu, wytworzenie partii informacyjnej systemu do badań i wykonanie długoterminowych badań na zwierzętach oraz uzupełniających badań przedklinicznych, przygotowanie i rejestracja procedury badań klinicznych, a także uruchomienie i wykonanie aplikacji klinicznych systemu... w ramach badań klinicznych prowadzonych dla oceny klinicznej wyrobu do certyfikacji.

W ramach Projektu, zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym, zespół badawczy U weźmie udział w dwóch zadaniach:

Wyżej wymienione elementy prac zostały zakwalifikowane jako badania przemysłowe, tj. część fazy badawczej, której wyniki mają stanowić podstawę przystąpienia do fazy przygotowania do wdrożenia.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, składającym deklaracje VAT.

Zgodnie z treścią § 3 umowy... o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach program "..."zawartej pomiędzy NCBiR z siedzibą w... a Liderem Konsorcjum... termin rozpoczęcia projektu przypada na dzień 1 listopada 2015 r. a termin zakończenia na dzień 31 października 2018 r.

Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi udokumentowane fakturami VAT, w których będzie figurował jako nabywca.

Lider Konsorcjum zawarł w imieniu Konsorcjum umowę z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju z siedzibą w.... Numer umowy:. o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach programu "...". NCBiR w opisanej umowie nie występuje w charakterze zleceniodawcy tylko jako Agencja Wykonawcza Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego realizująca zadania z zakresu polityki naukowej naukowo-technicznej i innowacyjnej Państwa.

Wnioskodawca nie otrzymuje środków finansowych od innych członków Konsorcjum. W ramach realizacji projektu Wnioskodawca otrzymuje zaliczki na wykonanie zadań od NCBiR za pośrednictwem Lidera Konsorcjum.

Beneficjentem dofinansowania jest konsorcjum w składzie:

* F. - Lider Konsorcjum

* C.

* I.

* P.

* U.

* W.

* W SA

* W. Sp. z o.o.

* I. M.

* I. P.

* E.

* S.

* P. Sp. z o.o.

* K.

U jako partner został zobowiązany do realizacji etapów: nr 2 - Badania przedkliniczne system... oraz nr 4 - Badania kliniczne.... Środki na realizacje powierzonych zadań U otrzymuje od NCBiR za pośrednictwem Lidera Konsorcjum zgodnie z zapisami umowy... o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach programu "...".

Zgodnie z treścią § 16 umowy nr... o wykonanie i finansowanie projektu realizowanego w ramach programu "..." zawartej pomiędzy NCBiR w..., a Liderem Konsorcjum... w przypadku niezrealizowania określonych zadań w ramach projektu będącego przedmiotem zapytania Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu całości przekazanego dofinansowania w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych liczonymi od dnia przekazania środków na rachunek bankowy Wykonawcy do dnia ich zwrotu oraz z odsetkami bankowymi od dofinansowania przekazanego w formie zaliczki z zastrzeżeniem, że w przypadku niedokonania zwrotu środków w pełnej wysokości wraz z odsetkami określonymi jak dla zaległości podatkowych wpłatę tę zalicza się proporcjonalnie na poczet kwoty zaległości głównej, rozumianej jako kwota dofinansowania przewidziana do zwrotu (bez odsetek) oraz kwoty odsetek jak dla zaległości podatkowych w stosunku w jakim w dniu wpłaty, pozostaje kwota zaległości głównej do kwoty odsetek. Wykonawca dokonuje zwrotu dofinansowania na konto bankowe wskazane przez NCBiR.

Celem projektu jest wykreowanie postępu w zastosowaniu..., co zostanie osiągnięte poprzez rozwój oraz wdrożenie do praktyki klinicznej: innowacyjnej technologii... oraz zastosowanych metod postępowania medycznego poprawiających bezpieczeństwo skuteczność stosowania.... Projekt obejmuje wprowadzenie do produkcji pilotażowej i praktyki klinicznej, innowacyjnej... - oryginalnego i polskiego system...;

* Opracowanie i wdrożenie do praktyki klinicznej ogólnokrajowego systemu zdalnego monitorowania pacjentów wspomaganych...... przebywających poza szpitalem (dla różnych aktualnie dostępnych urządzeń wspomagania serca)

* Opracowanie i wdrożenie do praktyki klinicznej nowego modelu kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej dla pacjentów wspomaganych......, uwzględniającej rehabilitację szpitala oraz zdalnie monitorowaną rehabilitację w domu pacjenta (tele-rehabilitacja wraz ze zdalnym monitorowaniem urządzenia).

Wnioskodawca wyniki zadań wykonanych w projekcie może wykorzystywać do celów dydaktycznych, badawczych, klinicznych lub promocyjnych, które mogą nie podlegać opodatkowaniu, być zwolnione z podatku lub mogą być opodatkowane.

Prawa własności do głównego rezultatu projektu, jakim jest...... przysługuje w oparciu o zapis art. 11 ust. 4 ustawy PWP w całości i wyłącznie Liderowi. Prawa własności do Wynikowej Własności Intelektualnej rezultatów Projektu wykraczającej poza wymienioną w zdaniu pierwszym przysługiwać będą w odpowiedniej proporcji Liderowi i Konsorcjantowi lub Konsorcjantom, którzy przyczynili się do jej stworzenia i regulowane będą stosowną umową o wspólności prawa, opartą o zapisy art. 11 ustawy PWP, rozstrzygającą również każdorazowo podział korzyści, o których mowa w zapisie art. 72 ww. ustawy, oraz określając warunki przyszłej komercjalizacji rezultatów Projektu korzystających z tej Wynikowej Własności Intelektualnej. Podstawą określenia podziału praw własności będzie wkład Finansowy wynikający z Umowy Konsorcjum i Umowy o finansowanie oraz inne udokumentowane nakłady Finansowe i wkład intelektualny Konsorcjantów, którzy przyczynili się do opracowania tej Wynikowej Własności Intelektualnej, przy czym udział każdego Konsorcjanta w prawie własności nie może być mniejszy niż 50% udziału jaki wynikał by z podziału wedle wkładu Finansowego danego Konsorcjanta w realizację zadania, w ramach którego powstała Wynikowa Własność Intelektualna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach przedmiotowego projektu Wnioskodawca może obniżyć podatek VAT należny o kwotę podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowym projekcie podatek VAT będzie podlegał odliczeniu, gdyż zakres prac przypadających U świadczy o prowadzeniu pracy naukowo-badawczej na zlecenie podmiotu - w tym wypadku lidera konsorcjum.

W tej sytuacji, gdy usługa naukowo-badawcza jest realizowana na zlecenie na rzecz zamawiającego, który będzie odbiorcą usługi, dysponentem lub zarządzającym prawami do wykorzystywania efektów prac naukowo-badawczych, wówczas czynność taką należy uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Należy zatem stwierdzić, że każde nabycie towarów i usług przeznaczonych do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym miejscu należy wskazać, że co do zasady, konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcjum podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Przechodząc zatem na grunt prawa podatkowego należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konsorcjum - w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego - nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Ponadto w art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie ma przy tym znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Wskazać należy, że zgodnie z art. 29 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 900 z późn. zm.), do zadań Centrum należy pobudzanie inwestowania przez przedsiębiorców w działalność badawczo-rozwojową, w szczególności przez współfinansowanie przedsięwzięć prowadzonych przez podmiot posiadający zdolność do zastosowania wyników projektu w praktyce.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednym z Partnerów Konsorcjum naukowo-technicznego, ustanowionego w związku z realizacją projektu, finansowanego ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Lider Konsorcjum zawarł w imieniu Konsorcjum umowę z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju o wykonanie i finansowanie projektu. Zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym, zespół badawczy Wnioskodawcy weźmie udział w dwóch zadaniach, które zostały zakwalifikowane jako badania przemysłowe, tj. część fazy badawczej, której wyniki mają stanowić podstawę przystąpienia do fazy przygotowania do wdrożenia. Wnioskodawca jako partner został zobowiązany do realizacji etapów: nr 2 - Badania przedkliniczne system... oraz nr 4 - Badania kliniczne.... Środki na realizacje powierzonych zadań Wnioskodawca otrzymuje od NCBiR za pośrednictwem Lidera Konsorcjum zgodnie z zapisami umowy o wykonanie i finansowanie projektu. Wnioskodawca otrzymuje zaliczki na wykonanie zadań od NCBiR za pośrednictwem Lidera Konsorcjum. W przypadku niezrealizowania określonych zadań w ramach projektu Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu całości przekazanego dofinansowania. Prawa własności do głównego rezultatu projektu, jakim jest...... przysługuje w oparciu o zapis art. 11 ust. 4 ustawy PWP w całości i wyłącznie Liderowi. Prawa własności do Wynikowej Własności Intelektualnej rezultatów projektu wykraczającej poza wymienioną w zdaniu pierwszym przysługiwać będą w odpowiedniej proporcji Liderowi i Konsorcjantowi lub Konsorcjantom, którzy przyczynili się do jej stworzenia.

Wypada w tym miejscu nadmienić, że stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 z późn. zm.), prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy. Natomiast zgodnie z ust. 4 tego artykułu, w umowie pomiędzy przedsiębiorcami może być określony podmiot, któremu przysługiwać będą prawa, o których mowa w ust. 1, w razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w związku z wykonywaniem tej umowy.

Odnosząc przedstawiony stan prawny do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z umową, w ramach której następuje wykonanie przez Wnioskodawcę skonkretyzowanego świadczenia w postaci przeprowadzenia badań przedklinicznych system... oraz badań klinicznych system..., do których Wnioskodawca jako partner został zobowiązany. Środki finansowe otrzymane z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju przekazywane za pośrednictwem Lidera Konsorcjum na realizację ww. zadań stanowią w istocie wynagrodzenie za świadczone przez Wnioskodawcę usługi, gdyż treść wniosku wskazuje, że środki te nie są przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy, lecz na określone działanie - realizację konkretnych zadań w ramach projektu, powinny zatem być uznane za zapłatę (dotację, subwencję lub inną dopłatę o podobnym charakterze) otrzymaną od osoby trzeciej (NCBiR), mającą bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług. Potwierdzenie tego stanowi również fakt, że w przypadku niezrealizowania określonych zadań w ramach projektu Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu przekazanego dofinansowania.

Zatem wykonane przez Wnioskodawcę w ramach projektu zadania tj. badania przedkliniczne systemu... oraz badania kliniczne...., do których wykonania Wnioskodawca jako partner został zobowiązany należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych nie przewidują zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla usług badawczych świadczonych przez Wnioskodawcę. Tym samym, z uwagi na związek wydatków poniesionych na realizację zadań w ramach przedmiotowego projektu z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu tych towarów i usług.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego, w tej sytuacji, gdy usługa naukowo-badawcza jest realizowana na zlecenie na rzecz zamawiającego, który będzie odbiorcą usługi, dysponentem lub zarządzającym prawami do wykorzystywania efektów prac naukowo-badawczych, wówczas czynność taką należy uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja skierowana jest tylko do Wnioskodawcy i nie odnosi się do pozostałych partnerów projektu, bowiem każdą czynność, z którą mogą być związane skutki podatkowo-prawne należy rozstrzygać indywidualnie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.