IBPP3/4512-333/16-1/ASz - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z organizacją imprezy w 100%.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 maja 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 7 lipca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z organizacją imprezy w 100% - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z organizacją imprezy.

Wniosek został uzupełniony pismem z 7 lipca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 30 czerwca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione pismem z 7 lipca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2016 r.):

Miejski Ośrodek Kultury (Wnioskodawca) organizuje imprezę, na którą wstęp jest bezpłatny. Aby mieszkańcy mogli skorzystać z bezpłatnego wstępu to Wnioskodawca nawiązuje współpracę z przedsiębiorcami i sponsorami swojego miasta. Za rozreklamowanie danego sponsora i przedsiębiorcy w czasie trwania imprezy i podanie informacji, że to dzięki nim wstęp na imprezę jest bezpłatny, Wnioskodawca wystawia fakturę VAT. Dodatkowo na czas trwania imprezy Wnioskodawca wynajmuje plac dla gastronomi, wystawiając także fakturę VAT. Wszystkie dochody z organizowanej imprezy przeznaczone są na wydatki poniesione z tą imprezą.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury pod nr 1/92, posiadającą osobowość prawną, której Organizatorem jest Burmistrz Miasta S.

Wnioskodawca jest zarejestrowany, jako czynny podatnik od towarów i usług, składający miesięczne deklaracje VAT.

Wszystkie towary i usługi nabyte w związku z organizacją imprezy Dni Ziemi S., na którą wstęp będzie bezpłatny, zostaną wykorzystane do realizacji czynności opodatkowanych od towarów i usług, tj. promocji, sponsoringu i reklamy podczas S. Jarmarku Kulturalnego.

Nabywane towary i usługi na potrzeby realizacji imprezy będącej przedmiotem wniosku, będą wykorzystane tylko i wyłącznie do jej zorganizowania. Impreza ta jest działalnością gospodarczą, stanowiąc jednocześnie przedmiot działalności statutowej instytucji kultury, wpisując się w jej zakres.

Wszystkie uzyskane przychody z działalności gospodarczej przeznaczone są na realizację zadań statutowych. Organizowana impreza będzie miała charakter kulturalno-rekreacyjny.

W związku z organizacją imprezy nabywane towary i usługi to:

* honoraria występujących artystów, zespołów wraz z kosztami ZAIKS, animatorów kultury dla dzieci,

* wynajem, transport, montaż i demontaż techniki: scena, nagłośnienie, oświetlenie, namioty, telebim, stoły, ławki itp.,

* catering dla artystów i obsługi,

* drobne artykuły gospodarcze,

* nagrody w konkursach,

* zabezpieczenie medyczne, ochrona, ubezpieczenie imprezy.

Źródła finansowania imprezy, na którą wstęp jest bezpłatny, będącej przedmiotem wniosku, to:

* przychody otrzymane od firm za reklamę, promocję i sponsoring, pozyskane na to konkretne wydarzenie,

* dotacja od Organizatora, na organizację imprez kulturalnych i wystaw,

* przychody własne z działalności statutowej.

Dni Ziemi S. to impreza kulturalno-rekreacyjna, organizowana dla mieszkańców i gości miasta. Jej celem jest zaspokojenie potrzeb kulturalnych osób z różnych grup wiekowych oraz reklama i promocja miejscowych firm dzięki którym możliwe jest bezpłatne korzystanie z atrakcji organizowanej imprezy. Aby mógł być spełniony jeden z celów organizowanej imprezy tj. reklama i promocja firm, a tym samym pozyskanie wysokich przychodów, Wnioskodawca musi na czas trwania imprezy starać się zapewnić dużą liczbę uczestników, do których będą kierowane informacje o działających na terenie Wnioskodawcy firmach. Informacje te przekazywane będą poprzez wyświetlanie ich na telebimie i ze sceny przez prowadzącego imprezę, pomiędzy zaplanowanymi koncertami scenicznymi, konkursami, występami zespołów regionalnych. W związku z powyższym nabywane towary i usługi związane z organizacją tej imprezy bezpośrednio dotyczą przychodów uzyskanych za reklamę i sponsoring, od których odprowadzamy podatek VAT. Jest to jedyna w roku impreza plenerowa o takim zasięgu, podczas której prezentowane są różne formy działalności kulturalnej (koncerty sceniczne, konkursy dla dzieci oraz dorosłych, różnego rodzaju animacje np. pokazy szczudlarzy, malowanie twarzy, plecenie wianków itp. twórczość ludowa, prezentacje dorobku zespołów działających przy instytucji Wnioskodawcy tj. chóru, orkiestry, zespołów regionalnych itp.). Korzyściami z imprezy jest zapewne zaspokojenie potrzeb kulturalnych mieszkańców, do czego zobowiązuje Wnioskodawcę statut oraz zaproponowanie nowej oferty dla pobudzenia zainteresowań i potrzeb kulturalnych mieszkańców miasta. Dzięki przychodom za reklamę, promocję i sponsoring od firm głównie z terenu Wnioskodawcy, możliwe jest bezpłatne korzystanie z organizowanej imprezy, tym samym firmy aktywnie włączają się w organizację przedsięwzięcia (tylko 1 raz w roku). Organizowana impreza z założenia nie jest nastawiona na zysk.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od faktur na organizację takiej imprezy można odliczać VAT w 100%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W związku z tym, że wszystkie dochody związane z organizowaną imprezą są opodatkowane i przeznaczone tylko i wyłącznie na zorganizowanie tej imprezy daje możliwość odliczenia VAT-u w 100% od faktur zakupu dotyczących tej imprezy. Zakupy te Wnioskodawca traktuje jako zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków mających pośredni związek z działalnością opodatkowaną, jako jeden z aspektów zasady neutralności podatku VAT było także przedmiotem licznych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. System odliczania podatku VAT - jak wskazuje TSUE m.in. w wyroku z 22 lutego 2001 r. sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise) - " (...) ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorców od ciężaru podatku VAT, zapłaconego lub do zapłaty, w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji wspólny system VAT zapewnia całkowitą neutralność opodatkowania VAT wszelkiej działalności gospodarczej, bez względu na jej cel i rezultat, przy założeniu, że ona sama, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT".

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National pic v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju). Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy.

Podatnikami w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 9, pkt 10 i pkt 18 powołanej ustawy).

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z samorządową instytucją kultury, zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 406 z późn. zm.), określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

Na mocy art. 12 cyt. ustawy, organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów, o czym stanowi art. 28 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Państwowe instytucje kultury, których organizatorem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, mogą za jego zgodą udzielać dofinansowania, w tym wydatków inwestycyjnych, podmiotom prowadzącym działalność w dziedzinie kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 28 ust. 1a cyt. ustawy).

Natomiast przepisy art. 28 ust. 2 i 3 ww. ustawy stanowią, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca który jest samorządową instytucją kultury oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, organizuje imprezę, na którą wstęp jest bezpłatny. Aby mieszkańcy mogli skorzystać z bezpłatnego wstępu to Wnioskodawca nawiązuje współpracę z przedsiębiorcami i sponsorami swojego miasta. Za rozreklamowanie danego sponsora i przedsiębiorcy w czasie trwania imprezy i podanie informacji, że to dzięki nim wstęp na imprezę jest bezpłatny, Wnioskodawca wystawia fakturę VAT. Dodatkowo na czas trwania imprezy Wnioskodawca wynajmuje plac dla gastronomi, wystawiając także fakturę VAT. Wszystkie dochody z organizowanej imprezy przeznaczone są na wydatki poniesione z tą imprezą. Wszystkie towary i usługi nabyte w związku z organizacją imprezy, na którą wstęp będzie bezpłatny, zostaną wykorzystane do realizacji czynności opodatkowanych od towarów i usług, tj. promocji, sponsoringu i reklamy podczas imprezy. Nabywane towary i usługi na potrzeby realizacji imprezy będą wykorzystane tylko i wyłącznie do jej zorganizowania. Impreza ta jest działalnością gospodarczą, stanowiąc jednocześnie przedmiot działalności statutowej instytucji kultury, wpisując się w jej zakres. Wszystkie uzyskane przychody z działalności gospodarczej przeznaczone są na realizację zadań statutowych. Organizowana impreza będzie miała charakter kulturalno-rekreacyjny.

Źródła finansowania imprezy, na którą wstęp jest bezpłatny, będącej przedmiotem wniosku, to:

* przychody otrzymane od firm za reklamę, promocję i sponsoring, pozyskane na to konkretne wydarzenie,

* dotacja od Organizatora, na organizację imprez kulturalnych i wystaw,

* przychody własne z działalności statutowej.

Jest to impreza kulturalno-rekreacyjna, organizowana dla mieszkańców i gości miasta. Jej celem jest zaspokojenie potrzeb kulturalnych osób z różnych grup wiekowych oraz reklama i promocja miejscowych firm dzięki którym możliwe jest bezpłatne korzystanie z atrakcji organizowanej imprezy. Aby mógł być spełniony jeden z celów organizowanej imprezy tj. reklama i promocja firm, a tym samym pozyskanie wysokich przychodów, Wnioskodawca musi na czas trwania imprezy starać się zapewnić dużą liczbę uczestników, do których będą kierowane informacje o działających na terenie Wnioskodawcy firmach. Informacje te przekazywane będą poprzez wyświetlanie ich na telebimie i ze sceny przez prowadzącego imprezę, pomiędzy zaplanowanymi koncertami scenicznymi, konkursami, występami zespołów regionalnych. W związku z powyższym nabywane towary i usługi związane z organizacją tej imprezy bezpośrednio dotyczą przychodów uzyskanych za reklamę i sponsoring, od których odprowadzamy podatek VAT. Jest to impreza, podczas której prezentowane są różne formy działalności kulturalnej (koncerty sceniczne, konkursy dla dzieci oraz dorosłych, różnego rodzaju animacje np. pokazy szczudlarzy, malowanie twarzy, plecenie wianków itp. twórczość ludowa, prezentacje dorobku zespołów działających przy instytucji Wnioskodawcy tj. chóru, orkiestry, zespołów regionalnych itp.). Korzyściami z imprezy jest zapewne zaspokojenie potrzeb kulturalnych mieszkańców, do czego zobowiązuje Wnioskodawcę statut oraz zaproponowanie nowej oferty dla pobudzenia zainteresowań i potrzeb kulturalnych mieszkańców miasta. Dzięki przychodom za reklamę, promocję i sponsoring od firm głównie z terenu Wnioskodawcy, możliwe jest bezpłatne korzystanie z organizowanej imprezy, tym samym firmy aktywnie włączają się w organizację przedsięwzięcia.

Przedmiotem pytania jest kwestia prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z organizacją imprezy w 100%.

Z przedstawionych okoliczności bezsprzecznie wynika, że głównym celem organizowania imprez kulturalno-rekreacyjnej dla mieszkańców i gości miasta, jest prowadzenie działalności statutowej, niepodlegającej opodatkowaniu. Zatem w takim przypadku, podatek naliczony w cenie zakupów dokonywanych przez Wnioskodawcę na potrzeby organizacji opisanego we wniosku jarmarku kulturalnego nie może uprawniać do odliczenia w zakresie, w jakim dotyczy działalności, która ze względu na brak jej gospodarczego charakteru nie należy do zakresu stosowania ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ odliczenie podatku naliczonego jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim zakupy te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W świetle powyższych regulacji, w ocenie Organu, nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie zauważyć należy, że opodatkowane przychody z tytułu świadczenia usług reklamy, promocji i sponsoringu w związku z organizowaniem imprezy kulturalno-rozrywkowej będą miały charakter podrzędny (dodatkowy) w stosunku do podstawowego celu organizowania tej imprezy tj. zaspokojenia potrzeb mieszkańców w zakresie kultury. Wydatki na realizację działalności statutowej Wnioskodawcy, nie będą spełniać przesłanek uprawniających do odliczenia podatku naliczonego jako że nie mają one związku z czynnościami opodatkowanymi, tj. służą szeroko pojętej działalności kulturalnej, co ma służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkańców w tym zakresie. Takie wydatki (zakupy) nie wykazują związku (nie mają przełożenia) na działalność opodatkowaną realizowaną przez Wnioskodawcę.

Nie można doszukiwać się związku zakupu usług np. honorariów występujących artystów, zespołów wraz z kosztami ZAIKS, animatorów kultury dla dzieci, wynajmu, transportu, montażu i demontażu techniki (scena, nagłośnienie, oświetlenie, namioty, stoły, ławki itp.), nagród w konkursach z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę. Wydatki te są bezpośrednio związane z czynnościami nie objętymi opodatkowaniem. Skoro mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, to nie można doszukiwać się pośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wydatki te i tak byłyby poniesione niezależnie od tego czy w trakcie imprezy wystąpiłyby czynności opodatkowane czy nie. Opisane imprezy plenerowe mogłyby się odbyć niezależnie od tego czy na tych imprezach występowałyby usługi odpłatnej reklamy, wynajmu powierzchni pod działalność czy też nie.

W konsekwencji, w ocenie Organu, Wnioskodawcy w tym przypadku nie przysługuje prawo do odliczenia podatku w 100% z faktur zakupu dotyczących tej imprezy, jak zaprezentował Wnioskodawca w stanowisku własnym. Tylko niektóre z zakupów związane są z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Podkreślenia wymaga, że organizacja opisanego we wniosku jarmarku kulturalnego wiąże się przede wszystkim z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

W omawianych okolicznościach, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku od wszystkich wskazanych przez Wnioskodawcę zakupów nabywanych w ramach realizacji planowanego jarmarku kulturalnego. O ile nie można wykluczyć, że wspomniane zakupy mogą przyczynić się do uzyskania sprzedaży opodatkowanej, tym niemniej jednak, związek ten nie jest bezpośredni, dostrzegalny i bezsporny, a tylko taki pozwalałby na zrealizowanie przez Wnioskodawcę prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z organizacją ww. imprezy w pełnej wysokości.

Zauważyć należy, że cel jarmarku kulturalnego będzie służył przede wszystkim i bezpośrednio realizacji celów statutowych Wnioskodawcy przez organizacje na rzecz mieszkańców miasta i gości nieodpłatnych imprez kulturalnych, a wykorzystanie tych imprez niejako przy okazji na cele komercyjne (usługi reklamowe, promocje i sponsoring) - jak wynika z okoliczności sprawy - nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji tego prawa.

W opisanej sytuacji, prawo do odliczenia będzie przysługiwało Wnioskodawcy nie od wszystkich zakupów związanych z organizacją jarmarku kulturalnego jak to proponuje Wnioskodawca, lecz wyłącznie od wydatków wykazujących bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi. Podkreślenia wymaga, że prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów będzie przysługiwało jedynie w zakresie w jakim będą one związane z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.