IBPP3/4512-224/16/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 marca 2016 r. (data wpływu 7 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy wobec braku umowy cywilnoprawnej, która łączyłaby spółkę komunalną z Miastem i zawierała cywilnoprawne oświadczenia woli co do określonych uchwałą czynności, realizowane zadanie oraz otrzymywanie przez spółkę rekompensaty finansowej kwalifikuje się jako czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy wobec braku umowy cywilnoprawnej, która łączyłaby spółkę komunalną z Miastem i zawierała cywilnoprawne oświadczenia woli co do określonych uchwałą czynności, realizowane zadanie oraz otrzymywanie przez spółkę rekompensaty finansowej kwalifikuje się jako czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komunalną - wszystkie udziały w jego kapitale zakładowym przysługują Gminie. Zgodnie z treścią § 1 ust. 2 aktu założycielskiego Spółki "Spółka służy prowadzeniu gospodarki komunalnej w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków <...>". Zgodnie z § 6 aktu założycielskiego, przedmiotem działalności spółki jest między innymi "odprowadzanie i oczyszczanie ścieków - PKD 37.00.Z". Wnioskodawca, wskutek realizacji inwestycji finansowanej z Funduszu Spójności Unii Europejskiej, stał się właścicielem części sieci kanalizacji deszczowej, odbierającej wody deszczowe lub roztopowe z ulic położonych w mieście. Wspomniana kanalizacja deszczowa powstała bądź jako nowowybudowana bądź wskutek zmiany funkcji dotychczasowej kanalizacji ogólnospławnej na kanalizację wyłącznie deszczową. Przed podjęciem inwestycji, która wymagała również zaangażowania środków pochodzących z budżetu miasta, Rada Miasta podjęła uchwały akceptujące studium wykonalności dla planowanej inwestycji, które to studium wykonalności zakładało przyszłe refinansowanie przez Miasto kosztów eksploatacji urządzeń kanalizacji deszczowej, które miały powstać wskutek inwestycji.

W Mieście zarząd drogami publicznymi sprawuje jednostka organizacyjna Urzędu Miasta - Referat Dróg i Mostów.

Rada Miasta przygotowuje się do podjęcia uchwały, która powierzy Wnioskodawcy realizację obowiązków gminy w zakresie odprowadzania wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych na terenie Miasta za pomocą kanalizacji deszczowej, będącej własnością Spółki, a powstałej wskutek inwestycji wspomnianej powyżej. Podstawy prawne planowanej uchwały wskazywać będą: art. 7 ust. 1 pkt 2, 3 i 14; art. 9 ust. 1 i 3 i art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej oraz Decyzję Komisji Europejskiej 2012/21/UE. Zgodnie z projektowaną treścią uchwały, Wnioskodawca będzie otrzymywał od Gminy środki finansowe tytułem rekompensaty kosztów ponoszonych na realizację powierzonego zadania.

Rekompensata pokrywać będzie:

Rozważane jest ponadto przyznanie w rekompensacie zysku wynoszącego 1% poniesionych kosztów. Uchwała, która w sposób dość wyczerpujący ureguluje sposób obliczania rekompensaty i zasady zwrotu jej ewentualnej nadwyżki, prawdopodobnie zawierać będzie również, ze względu na długi okres, na który zadanie zostaje powierzone, klauzulę umożliwiającą doprecyzowanie ewentualnie potrzebnych szczegółów wykonawczych w umowie wykonawczej, którą może ze Spółką zawrzeć Prezydent Miasta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Przy analizie stosunku prawnego, który zostanie uregulowany w sposób opisany powyżej, pojawiła się wątpliwość, czy wobec braku umowy cywilnoprawnej, która łączyłaby Spółkę komunalną z Miastem i zawierała cywilnoprawne oświadczenia woli co do określonych uchwałą czynności, realizowane zadanie oraz otrzymywanie przez Spółkę rekompensaty finansowej kwalifikuje się jako czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, niezależnie od sposobu nałożenia na niego obowiązku realizacji zadań gminy w zakresie odprowadzania wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych w mieście, wykonywane czynności stanowią usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż ustalony zakres obowiązków mieści się w pojęciu "świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa".

Wnioskodawca, jeśli zostanie podjęta uchwała Rady Miasta zgodna z opisem zawartym w niniejszym wniosku, będzie podlegał regulacjom tzw. pakietu Altmark II, w skład którego wchodzą:

Powyższe regulacje unijne, wynikające z pogłębionej i rozwijającej się refleksji nad relacjami prawnymi między podmiotami publicznymi a podlegającymi im spółkami, powstały w oparciu o rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości zawarte w wyroku z dnia 24 lipca 2003 r., w sprawie C-280/00, Altmark Trans i Regierungspraesidium Magdeburg przeciwko Nahverkehrsgesellschaft Altmark. Obszerne regulacje prawne, mające swe oparcie w wyżej powołanym, precedensowym wyroku, przynoszą skutki jedynie w dwóch dziedzinach: zamówień publicznych oraz pomocy publicznej, sprawiając, że powierzenie zadań publicznych podmiotom komunalnym nie wymaga zachowania reguł zamówień publicznych, a otrzymywana przez nie rekompensata nie jest traktowana jako pomoc publiczna.

Zdaniem Wnioskodawcy zachowanie wymogów Decyzji Komisji z 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu <...> nie wpływa jednak na kwalifikację prawnopodatkową realizowanych czynności, a szczególnie ich realizacja nie powoduje wyłączenia Wnioskodawcy spod statusu podatnika podatku od towarów i usług (gdyż nie zachodzą przesłanki z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług), ani ich charakter nie jest wyłączony spod działania ustawy (art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług) a ich cechy mieszczą się w definicji usługi z art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług jako usługi świadczone zgodnie z nakazem organu władzy publicznej. Usługi te nie są też dostawą towarów (art. 7 ustawy).

Należy zwrócić uwagę, że niniejsza sprawa nie jest precedensowa w polskim porządku prawnym. Bardzo zbliżony stan faktyczny został przedstawiony w sprawie, w której Izba Skarbowa w Bydgoszczy wydała w dniu 29 lipca 2013 r. w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną nr ITPP1/443-467/13/MN. Stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie jest zbieżne ze stanowiskiem wyrażonym zarówno przez wnioskodawcę, jak i Izbę Skarbową w Bydgoszczy w powołanej interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć tutaj należy, że jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Ponadto każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny - niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy realizowane zadanie oraz otrzymywanie przez Spółkę rekompensaty finansowej kwalifikuje się jako czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy (...) - art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Zdania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

W celu wykonywania zadań - na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy - gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta). W myśl art. 33 ust. 1 tej ustawy, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej - uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 573).

W oparciu o art. 2 cytowanej ustawy gospodarka komunalna, może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w formach: samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że zarówno Gmina, jak i utworzona przez nią Spółką z ograniczono odpowiedzialnością - Wnioskodawca, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działają w charakterze podatników podatku VAT.

Wskazać również należy, że dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy, stwierdzić należy, że gdyby nawet Spółka nie osiągnęła z tytułu omawianej działalności dochodu, to nie zmienia faktu, że wykonując czynności związane z odprowadzaniem wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych na terenie miasta wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Oznacza to w konsekwencji, że jeżeli Spółka uzyska jakąkolwiek zapłatę za te usługi w sensie ekonomicznym (nawet bilansując tylko poniesione w związku z nimi wydatki), to owe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwych reguł.

Wskazać również należy, że Wnioskodawca (Spółka z o.o.), działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż wyłączenie od opodatkowania o (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT) dotyczy ściśle określonych podmiotów, tj. organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy. Spółka, mimo że planuje realizować obowiązki gminy w zakresie odprowadzania wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych na terenie miasta, sama nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą, przy czym ani cel, ani rezultat prowadzonej działalności nie wykluczają go z kategorii podatników podatku od towarów i usług.

W omawianej sprawie Wnioskodawca jest niewątpliwie spółką prawa handlowego, zajmującą się m.in. odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków. Równocześnie zgodnie z planowaną uchwałą Rady Miasta, Wnioskodawcy zostanie powierzona realizacja obowiązków gminy w zakresie odprowadzania wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych na terenie miasta za pomocą kanalizacji deszczowej będącej własnością Wnioskodawcy, ustalając za wykonywanie czynności wypłatę od Gminy środków finansowych tytułem rekompensaty. Rekompensata pokrywać będzie bezpośrednie koszty stałe związane z działalnością w zakresie eksploatacji i utrzymania kanalizacji deszczowej wraz z kosztami amortyzacji, w tym koszty podatków od nieruchomości, bezpośrednie koszty zmienne związane z działalnością w zakresie eksploatacji i utrzymania kanalizacji deszczowej wraz z kosztami amortyzacji, koszty finansowe bezpośrednio związane z realizacją powierzonego zadania, część kosztów pośrednich wspólnych dla całej działalności Spółki. Rozważane jest również przyznanie w rekompensacie zysku wynoszącego 1% poniesionych kosztów.

Tym samym nie może budzić wątpliwości, że Wnioskodawca jest podmiotem niezależnym w stosunku do Miasta (posiadającego osobowość prawną stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym), ponoszącym ryzyko ekonomiczne związane ze swoją działalnością gospodarczą. Zatem Wnioskodawca świadczy niewątpliwie na rzecz Miasta usługę, której przedmiotem jest odprowadzanie wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych za wynagrodzeniem, a zatem pomiędzy usługodawcą (Wnioskodawcą) a usługobiorcą (Miastem) istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych (odprowadzania wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych za wynagrodzeniem - rekompensata), pozwalających na ich opodatkowanie.

Analiza stosunku prawnego, jaki łączy Miasto z wykonującą jej obowiązki w zakresie odprowadzania wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych na terenie miasta (Wnioskodawcą) na tle regulacji zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT prowadzi zatem do wniosku, że wykonywanie tych czynności przez Wnioskodawcę (Spółkę) jest usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższego nie zmienia to, że pomiędzy stronami świadczenia brak jest umowy cywilnoprawnej, która łączyłaby spółkę komunalną (Wnioskodawcę) z Miastem i zawierała cywilnoprawne oświadczenia woli co do określonych uchwałą czynności.

Świadczenie usług zachodzi nie tylko wówczas kiedy następuje dobrowolnie. Ma miejsce również wówczas, gdy następuje zgodnie z nakazem organy władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Jeżeli podmiot jest zobowiązany (przymuszony) do dokonania określonej czynności, wówczas uznaje się, że świadczy usługę o ile można wyodrębnić podmiot który jest beneficjentem rzeczonej usługi.

Biorąc pod uwagę status gminy, która jako jednostka samorządu gminnego posiada osobowość prawną (art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym) oraz to, że w świetle tej ustawy (art. 1 ust. 1 i 2) wszystkie osoby, które na stałe zamieszkują na obszarze gminy, stanowią gminną wspólnotę samorządową, i jednocześnie uwzględniając wynikającą z art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT definicję świadczenia usług, uznać trzeba, że wykonywanie przez niezależny od gminy (miasta) podmiot gospodarczy obowiązków w zakresie odprowadzania wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych na terenie miasta, jako świadczenie realizowane na rzecz osoby prawnej, w pełni spełnia warunki opodatkowanej usługi w ujęciu art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy - stanowiąc świadczenie usługi zgodnie z nakazem organu władzy publicznej.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymane z tytułu opisanego we wniosku świadczenie pieniężne określane przez strony umownie jako "rekompensata", będzie stanowiło obrót podlegający opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ z punktu widzenia Spółki w istocie będzie stanowiło zapłatę za świadczone przez nią usługi. Jak już wskazano Wnioskodawca, mimo że będzie wykonywał czynności z katalogu zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego, wymienionych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, to jednak sam nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą.

A zatem pomiędzy płatnością, którą będzie otrzymywał Wnioskodawca w ramach rekompensaty od Gminy, a świadczeniem usług należących do jej zadań własnych nałożonych przepisami prawa, będzie zachodził związek bezpośredni, ponieważ płatność będzie następowała w zamian za to świadczenie. Na gruncie rozpoznawanej sprawy nie można przyjąć, że między Gminą a Spółką nie będzie następowała wymiana świadczeń. Z tych też względów, usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków będą stanowiły określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca realizując zadania własne gminy w zakresie odprowadzania wód opadowych i roztopowych z niektórych dróg publicznych w mieście, które zostaną mu powierzone uchwałą Rady Miasta i za które będzie otrzymywać środki finansowe tytułem rekompensaty będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a wykonywane czynności spełniają definicję świadczenia usług, o których mowa w katalogu zawartym w art. 8 ust. 1 ustawy, dlatego też podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.