IBPP3/4512-191/16/MN - Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości z tytułu nabycia towarów i usług związanych z przeprowadzeniem weryfikacji koncepcji technologiczno-biznesowych pomysłodawców.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 lipca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/4512-191/16/MN Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości z tytułu nabycia towarów i usług związanych z przeprowadzeniem weryfikacji koncepcji technologiczno-biznesowych pomysłodawców.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.) uzupełnionym pismem z 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 7 czerwca 2016 r.) oraz pismem z 16 czerwca 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości z tytułu nabycia towarów i usług związanych z przeprowadzeniem weryfikacji koncepcji technologiczno-biznesowych pomysłodawców - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości od nabyć towarów i usług. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 7 czerwca 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 20 maja 2016 r. znak: IBPP3/4512-191/16/MN oraz pismem z 16 czerwca 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.), będącym odpowiedzia na wezwanie Organu z 13 czerwca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 6 czerwca 2016 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:

1. Wnioskodawca - XXX Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością numer KRS 0000540750 (w skrócie: Spółka) została utworzona aktem notarialnym Rep. A nr XXX z dnia 12 grudnia 2014 r.

2. Z § 1 pkt 2 umowy Spółki wynika, że:Spółka będzie prowadziła działalność w zakresie funduszu kapitałowego typu seed capital w ramach programu Bridge Alfa ogłoszonego przez narodowe Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) z siedzibą w W. Ponadto Spółka będzie podejmować działalność w zakresie tworzenia, zarządzania lub współzarządzania funduszami kapitałowymi, a w tym będzie aplikowała w programach wspierających działalność rynku kapitałowego.

3. Powyższa działalność jest na razie podstawową i jedyną realizowaną przez Spółkę działalnością. Jest ona finansowana dotacją otrzymywaną sukcesywnie przez Spółkę od NCBiR (w 80%) oraz obligacjami osób fizycznych (w 20%).

4. Nie przewiduje się dostaw towarów i świadczenia usług w ramach tego programu, w pojęciu ustawy o VAT. Podstawowa działalność spółki pozostaje poza zakresem ustawy o VAT.

5. Spółka otrzymuje dotacje w ramach podpisanego z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) programem krajowym BRIdgeAlfa-WWW.ncbir.gov.pl.

Dotacje nie mają charakteru przedmiotowego i nie mają wpływu na cenę świadczonych usług. Dotacje te mają charakter podmiotowy, są przeznaczone na pokrycie kosztów administracyjnych i projektowych (Budżet Operacyjny) oraz na cele inwestycyjne (Budżet Inwestycyjny).

Podatek VAT naliczony:

6. Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uzależnia prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od związku nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi VAT.Otrzymywana dotacja ma charakter podmiotowy, jest dotacją o charakterze "zakupowym", która nie stanowi podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Dotacji takiej nie uwzględnia się ponadto przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

* (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2011 r. - nr IPPP1/443-1094/11-2/IGO)

* (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 marca 2013 r. - nr IPPP2/443-18/13-2/RR)

* (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lipca 2015 r. - nr IPPP2/4512-585/15-2/DG)

7. Umowa z NCBiR stwierdza w § 7 pkt 16 (strona 23) iż:;:"Naliczony podatek VAT może być współfinansowany z Finansowania POIG lub z Finansowania POIR i mieć charakter bezzwrotny, jeśli zgodnie z odrębnymi przepisami, nie przysługuje prawo do jego zwrotu lub odliczenia, oraz jeśli podatek ten został naliczony w związku z kosztami Wspólnego Przedsięwzięcia".

Innymi słowy Umowa uzależnia prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT przez Spółkę od zgodności tego prawa z przepisami ustawy o VAT.

Podatek VAT występujący na fakturach dokumentujących nabycia Spółka uznaje za niekwalifikowalny, co zostało potwierdzone w umowie z NCBiR, i co oznacza, że spółka może go odzyskać w związku z realizacją projektu.

8. W ramach współpracy z NCBiR spółka jest zobowiązana do okresowego składania wniosków o płatność, z których wynika postęp finansowy w realizacji projektu oraz wartość osiągniętych wskaźników. W punkcie V.3.B wniosku spółka zaznacza, iż będzie mogła odliczyć (odzyskać) podatek VAT poniesiony w związku z realizacją projektu.

9. Projekt zakłada udzielenie wsparcia finansowego około 12-15 firmom (Pomysłodawcom), które zaprezentują swoje innowacyjne pomysły, zechcą poddać je weryfikacji przez niezależne podmioty oraz przejdą pomyślnie tę weryfikację.

10. Wszystkie koszty ponoszone przez spółkę wykazane na fakturach nabyć, począwszy od lutego 2015 r. i wykazane w rejestrach zakupu VAT w poszczególnych deklaracjach VAT-7, mają związek z przewidywanym wsparciem finansowym dla badanych pomysłów, są ponoszone w celu zweryfikowania zaprezentowanego przez Pomysłodawców innowacyjnego pomysłu. Weryfikacja może zakończyć się wynikiem pozytywnym (utworzeniem spółki) bądź negatywnym. Koszty te ponoszone są wyłącznie przez Spółkę i nie są w żaden sposób "przenoszone", "refakturowane", bądź "wykorzystywane" przez weryfikowane firmy.

11. W dniu 24 lutego 2015 r. Spółka złożyła zgłoszenie rejestracyjne VAT-R jako podatnik VAT czynny. W zgłoszeniu Spółka poinformowała, że:

* Rezygnuje ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 lub 9

* Będzie składała miesięcznie deklaracje VAT-7 począwszy od lutego 2015 r.

Podatek należny:

Spółka opodatkowuje od grudnia 2015 co miesiąc, stawką 23%, nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste pracowników, w tym przypadku udostępnienie miejsc parkingowych - art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Za podstawę opodatkowania przyjęto cenę usługi, jaką stosuje wspólnik Spółki - P. Sp.o.o., w stosunku do swoich kontrahentów, z uwzględnieniem przeciętnego miesięcznego i dobowego czasu pracy pracownika. Powyższe opodatkowanie ma związek z nowymi przepisami ustawy o VAT wchodzącymi w życie od 1 stycznia 2016 r., a w szczególności z obowiązkiem stosowania tzw. prewskaźnika w stosunku do nabyć towarów i usług - art. 86 ust. 2a ustawy.

Wnioskodawca nadmienia, że nabycia usług, o których mowa powyżej, nie mają bezpośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem należnym.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Spółka działa w oparciu o umowę podpisaną z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju i wykonuje misję komercjalizacji wyników badań naukowych w tej umowie zapisaną. Jako spółka działa na rzecz:

1. Realizacji zobowiązań wobec NCBiR wynikających z podpisanej umowy. Wnioskodawca reprezentuje również NCBiR przed powołanymi spółkami celowymi (nadzoruje wykonanie umów wsparcia przedsiębiorców).

2. Na rzecz Pomysłodawców oraz samego Wnioskodawcy - działalność polegającą na weryfikacji możliwości i opłacalności wdrożenia opracowywanych innowacji.

3. Na rzecz powołanych i sfinansowanych spółek celowych w zakresie ich finansowania (wejścia kapitałowe oraz pośrednictwo w przekazywaniu dotacji z NCBR) i nadzoru.

Działalność weryfikacyjna i inwestycyjna funduszu zgodnie z podpisaną umową z NCBR w związku z późn. zm. zapisów odnośnie pomocy publicznej została zakończona z dniem 31 grudnia 2015 r., co ma swoje odzwierciedlenie w podpisanym z NCBR w maju 2016 r. aneksem do umowy z 23 grudnia 2014 r.

Ponadto w maju 2016 r. Spółka złożyła nową aplikację do konkursu Działanie 1.3 Poddziałanie 1.3.1 "Wsparcie Projektów badawczo-rozwojowych w fazie preseed przez fundusze typu proof of concept - BRIdge Alfa" POIR w 2016 r. ogłoszonego przez NCBR na realizację tych samych działań od początku 2016 r. W dokumentacji aplikacyjnej jest zapis dotyczący nie kwalifikowalności podatku VAT.

Spółka działa w oparciu o umowę podpisaną z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju i wykonuje misją komercjalizacji wyników badań naukowych w tej umowie zapisaną.

Podejmowane działania realizowane są na rzecz zarówno pomysłodawców jak i samego funduszu. Działania związane z analizami i badaniami projektów innowacyjnych mają na celu ich weryfikację (technologiczną i biznesową) służącą podejmowaniu decyzji inwestycyjnej.

W niektórych przypadkach istnieje możliwość, że w ramach prowadzonych analiz i prac badawczo - rozwojowych powstaną pewne wartości niematerialne i prawne (wiedza), które będą mogły być wnoszone aportem do przyszłych spółek portfelowych.

Podatek naliczony występuje w zakupach dotyczących:

1.

kosztów projektowych, jak:

* koszty analiz projektów

* koszty badań technologicznych projektów

* koszty projektowe w podziale na poszczególne projekty

2.

kosztów administracyjnych, jak:

* zużycie materiałów

* usługi: internetowe, pocztowe, telekomunikacyjne, najmu i dzierżawy, utrzymania czystości, transportowe, itp.

* obsługi prawnej i księgowej

* opłaty sądowe, skarbowe, itp.

Wszystkie wymienione zakupy finansowane są w 80% środkami uzyskanymi z dotacji oraz w 20% środkami własnymi spółki (wkład własny inwestorów).

Wielkość budżetu oddzielona jest na dwie części:

* Budżet operacyjny (finansowany w 80% z NCBR dla Spółki i 20% środki własne pochodzące od inwestorów)

* Budżet inwestycyjny - 80% dotacja dla spółek portfelowych, której Fundusz (Wnioskodawca) jest pośrednikiem w przekazywaniu z NCBR oraz 20% jako inwestycja kapitałowa funduszu pochodząca ze środków własnych pochodzących od inwestorów

Wnioskodawca wskazał, że będą to koszty związane wyłącznie z realizacją działań, na które Wnioskodawca dostaje dotacje z NCBiR.

Są to koszty projektowe:

* koszty analiz technologicznych

* koszty analiz rynkowych

* koszty analiz prawno-patentowych

* koszty prowadzenia prac badawczo-rozwojowych

* koszty administracyjne (wynagrodzenia, biuro, media, usługi prawne, księgowe itp.).

W ramach projektu nastąpi powołanie kilkunastu podmiotów-spółek z o.o., które zostaną dokapitalizowane. W celu powołania spółek nastąpi weryfikacja kilkudziesięciu przedstawionych koncepcji technologiczno-biznesowych. W ramach projektu będą finansowane analizy prawne, badania technologiczne, badania rynkowe oraz wszelkie koszty operacyjne związane z przygotowaniem inwestycji.

Lista zobowiązań obu stron jest bardzo rozległym i wnikliwym dokumentem. Wnioskodawca jest zobowiązany do wypełnienia zakładanych wskaźników ilościowych i jakościowych w określonym czasie. NCBiR jest zobowiązany do finansowania przedsięwzięcia zgodnie z zawarta umową. W zawartej umowie z dnia 23 grudnia 2014 r. kwestia kwalifikowalności podatku VAT zależna była od indywidualnej sytuacji Spółki, w nowej dokumentacji konkursowej o której mowa w odpowiedzi na pyt. 1 podatek VAT będzie niekwalifikowalny.

Wnioskodawca wskazał, że będzie zobowiązany do rozliczania się ze środków finansowych otrzymanych od NCBiR w formie dotacji, w sposób zarówno okresowy jak i całościowy po okresie realizacji projektu.

Wnioskodawca ma prawo wykorzystania środków zgodnie z zaakceptowanym przez NCBiR katalogiem kosztów. Jednocześnie przedstawiciel NCBiR bierze udział w akceptacji wszelkich kosztów dotyczących inwestycji kapitałowych.

Wnioskodawca wskazał, że w przypadku niezrealizowania założeń zawartej umowy (wydatkowania otrzymanych z NCBiR środków niezgodnie z zawartą umową) zobowiązany będzie do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych, w części odpowiadającej niezrealizowanemu wskaźnikowi lub wykazanych nieprawidłowości.

Wnioskodawca zobowiązany jest (względem Pomysłodawców) do zapewnienia finansowania na określonych warunkach zapisanych w umowie. Wnioskodawca reprezentuje NCBiR w relacjach z powołanymi podmiotami. Wnioskodawca sprawuje nadzór nad podmiotami poprzez udział w Radach Nadzorczych. Pomysłodawca jest zobowiązany do realizacji zaakceptowanej przez Wnioskodawcę i NCBiR koncepcji biznesowej. Wszelkie zmiany i odstępstwa podlegają akceptacji NCBiR i Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał, że firmy - Pomysłodawcy, są zobowiązane do rozliczenia się z przydzielonego wsparcia. W przypadku niezrealizowanego wsparcia będą zobowiązani do zwrotu środków pochodzących z dotacji (80% całości kapitału przekazywanego do Pomysłodawcy - spółki portfelowej).

Wnioskodawca inwestuje w zaakceptowane przedsięwzięcia środki w taki sposób, iż jednocześnie transferuje wsparcie pochodzące ze środków NCBiR (80%) oraz dokonuje inwestycji kapitałowej (20%). Środki z NCBiR są dotacją, natomiast ze środków własnych Wnioskodawcy finansowane jest objęcie udziałów w spółkach.

Wnioskodawca wskazał, że z tytułu komercyjnego wykorzystania efektów "innowacyjnych pomysłów" przez Pomysłodawców osiągnie korzyści, Wnioskodawca staje się współwłaścicielem (udziałowcem) powołanych spółek w zamian za wkład kapitałowy (20%) przekazywanego finansowania.

Zakupy nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W niektórych przypadkach istnieje możliwość, że w ramach prowadzonych analiz i prac badawczo - rozwojowych powstaną pewne wartości niematerialne i prawne (wiedza), które będą mogły być wnoszone aportem do przyszłych spółek portfelowych. Nabywane usługi służą wyłącznie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu.

Wnioskodawca ma obiektywną możliwość przyporządkowania podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów do określonej kategorii wykonywanych czynności, w tym przypadku do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczania podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości od nabyć towarów i usług, w przypadku prowadzenia przez nią działalności pozostającej poza zakresem ustawy o VAT i przy braku czynności opodatkowanych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Działalność Spółki w kontekście ustawy o VAT należy, naszym zdaniem, rozpatrywaćw oparciu o:

* Umowę o współpracy z NCBiR z dnia 23 grudnia 2014 r.

* Umowę o wsparcie w ramach projektu systemowego "BRIGDE ALFA" dla wybranej firmy w ramach projektu (wszystkie dane beneficjenta wsparcia, z uwagi na poufność danych, zostały utajnione).

2. Po analizie obu umów można, naszym zdaniem, stwierdzić, że działalność Spółki:

* Nie jest świadczeniem usług opodatkowanych VAT

* Nie jest świadczeniem usług zwolnionych z VAT według art. 43 ustawy oraz Rozp. Min. Fin. z 20 grudnia 2013 r. (Dz. U. 736/2015)

* Pozostaje poza zakresem ustawy o VAT.

3. Sposób uzyskania przez podatnika VAT środków na sfinansowanie wydatków związanych z działalnością gospodarczą nie wpływa na prawo do odliczenia podatku VAT. Przepisy o VAT nie zawierają bowiem żadnych regulacji, które uzależniałyby prawo do odliczenia VAT od tego, z jakiego źródła dany wydatek został sfinansowany

* (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 września 2015 r. - nr IPTPP1/4512-370/15-4/ŻR)

4. Jeszcze do niedawna były wątpliwości, co do możliwości odliczania VAT od wydatków, które związane są z działalnością pozostającą poza zakresem VAT.

5. Wątpliwości te zostały rozwiane przez Naczelny Sąd Administracyjny (Uchwała NSA z 24 października 2011 r. - sygn. akt I FPS 9/10) w tym samym duchu orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 28 września 2012 r. sygn. akt III SA/G1 830/12 w przedmiocie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, jak i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT.TEZA aktualna

6. Czynności pozostające poza zakresem działania u.p.t.u. nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 u.p.t.u., bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy. W tej sytuacji brak jest podstaw do stosowania regulacji prawnych zawartych w art. 90 u.p.t.u. i w wyroku z dnia 30 lipca 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 308/12 Teza aktualna

7. W przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego.

Sąd uznał, że w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, tj. przy zastosowaniu proporcji sprzedaży.

Przyznał tym samym prawo do odliczenia VAT w całości, pomimo, że wydatki związane są z czynnościami pozostającymi poza zakresem ustawy o VAT

Sąd uznał bowiem, że mimo stosownych uprawnień wynikających z dyrektyw unijnych, polski prawodawca nie zdefiniował zasad określania proporcji, w sytuacji, gdy oprócz sprzedaży opodatkowanej podatnik wykonuje również czynności nieopodatkowane, a w związku z tym ma prawo do odliczania całego VAT.

Zdaniem Sądu polski ustawodawca świadomie postanowił, aby przy ustalaniu wartości czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku, nie była uwzględniana wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Na tle zatem obecnej regulacji ustawy o VAT należy uznać, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia" należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku.

Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT.

Sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku" należy zatem rozumieć jako czynności zwolnione od podatku oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

Dlatego też NSA za trafne uznał stanowisko, ze w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lecz odliczenie pełne.

Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

8. W przypadku, gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające opodatkowaniu, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%) (wyrok NSA z 25 kwietnia 2013 r. - sygn. akt I FSK 851/12).

Zdaniem Sądu brak jest bowiem jednoznacznej regulacji tego zagadnienia - podstaw do pozbawiania podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT, poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem naliczonym wynikającym z tego rodzaju wydatków.

9. Według posiadanej wiedzy po tej uchwale organy podatkowe zmieniły stanowisko i obecnie przyznają prawo do odliczenia całego VAT od wydatków, które związane są zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i pozostającymi poza regulacjami ustawy o VAT.

* (interpretacja indywidualna Dyrektora izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 marca 2013 r. - nr ILPP2/443-1165/12-9/AD)

* (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 sierpnia 2012 r. - nr IBPP3/443-443/12/EJ)

10. W przypadku, gdy nie jest możliwe przyporządkowanie zakupów do poszczególnego rodzaju działalności, tj. opodatkowanej lub niepodlegającej opodatkowaniu, wówczas podatnik ma prawo do pełnego odliczenia VAT związanego z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

* (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 kwietnia 2014 r. - nr ILPP1/443-92/14-2/AI)

* (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 kwietnia 2014 r.- nr ILPP2/443-17/14-4/AD)

* (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 lutego 2012 r. - nr IPPP3/443-1510/11 -2/)

Podsumowanie:

2. Przy założeniu, że Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji jak przedstawiono wyżej, oznaczać to będzie poprzez interpretację art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, że Spółka wykonuje wyłącznie czynności zwolnione z VAT, co oczywiście nie jest prawdą.

3. Według stanowiska Spółki obowiązujące przepisy i stan faktyczny, jaki wykazała Spółka daje uprawnienie, do pełnego odliczania podatku naliczonego VAT od nabywanych towarów i usług sfinansowanych dotacją.

4. Wnioskodawca prosi również o zastosowanie w odpowiedzi na niniejszy wniosek o interpretację, treści art. 2a Ordynacji Podatkowej, który obowiązuje od 1 stycznia 2016 r.: "Niedające się usunąć wątpliwości, co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1a obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju). Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zauważyć tutaj należy, że jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG, ECLI:EU:C:2011:700 wskazał: "17 (...) należy przypomnieć, że w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku, z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT. 18. W tym świetle świadczenie usługi następuje "odpłatnie" w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKGKraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47).

19. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "świadczenie usług dokonywane odpłatnie" w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK i przytoczone orzecznictwo).".

Ponadto, TSUE w pkt 34 wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon dOr SARL przeciwko Ministre de lÉconomie et des Finances, ECLI:EU:C:2014:185 wskazał, że: "(...) aby świadczenie usług mogło być uznane za "odpłatne" w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej. (zob. podobnie wyrok w sprawach połączonych C-54/09 i C-55/09, Loyalty Management UK i Baxi Group EU:C:2010:590, pkt 56)".

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach, którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

W konsekwencji przywołanego orzecznictwa, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcie "dostawa towarów" w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu, którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania dotacji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby dotacja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku dotacja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, dotacje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie dotacje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Z powyższego wynika, że nie ma znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) - podatnik podatku od towarów i usług - będzie podejmować działalność w zakresie tworzenia, zarządzania lub współzarządzania funduszami kapitałowymi, w tym będzie aplikował w programach wspierających działalność rynku kapitałowego. Działalność jest finansowana dotacją otrzymywaną sukcesywnie przez Spółkę od NCBiR (w 80%) oraz obligacjami osób fizycznych (w 20%). Spółka otrzymuje dotacje w ramach podpisanego z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) programu. Projekt zakłada udzielenie wsparcia finansowego około 12-15 firmom (Pomysłodawcom), które zaprezentują swoje innowacyjne pomysły, zechcą poddać je weryfikacji przez niezależne podmioty oraz przejdą pomyślnie tę weryfikację. W ramach projektu nastąpi powołanie kilkunastu podmiotów-spółek z o.o., które zostaną dokapitalizowane. W celu powołania spółek nastąpi weryfikacja kilkudziesięciu przedstawionych koncepcji technologiczno-biznesowych. W ramach projektu będą finansowane analizy prawne, badania technologiczne, badania rynkowe oraz wszelkie koszty operacyjne związane z przygotowaniem inwestycji. Wszystkie koszty ponoszone przez spółkę wykazane w fakturach nabyć, począwszy od lutego 2015 r., mają związek z przewidywanym wsparciem finansowym dla badanych pomysłów, są ponoszone w celu zweryfikowania zaprezentowanego przez Pomysłodawców innowacyjnego pomysłu. Weryfikacja może zakończyć się wynikiem pozytywnym (utworzeniem spółki) bądź negatywnym. Koszty te ponoszone są wyłącznie przez Spółkę i nie są w żaden sposób "przenoszone", "refakturowane", bądź "wykorzystywane" przez weryfikowane firmy. Podejmowane działania realizowane są na rzecz zarówno pomysłodawców jak i samego funduszu. Działania związane z analizami i badaniami projektów innowacyjnych mają na celu ich weryfikację (technologiczną i biznesową) służącą podejmowaniu decyzji inwestycyjnej.

Koszty związane z realizacją działań, na które Wnioskodawca dostaje dotacje z NCBiR to:

* koszty analiz technologicznych

* koszty analiz rynkowych

* koszty analiz prawno-patentowych

* koszty prowadzenia prac badawczo-rozwojowych

* koszty administracyjne (wynagrodzenia, biuro, media, usługi prawne, księgowe itp.).

Podatek naliczony występuje w zakupach dotyczących kosztów projektowych, jak: koszty analiz projektów, koszty badań technologicznych projektów, koszty projektowe w podziale na poszczególne projekty oraz kosztów administracyjnych, jak: zużycie materiałów, usługi: internetowe, pocztowe, telekomunikacyjne, najmu i dzierżawy, utrzymania czystości, transportowe, itp., obsługi prawnej i księgowej, opłaty sądowe, skarbowe, itp.

Wnioskodawca jest zobowiązany do wypełnienia zakładanych wskaźników ilościowych i jakościowych w określonym czasie. NCBiR jest zobowiązany do finansowania przedsięwzięcia zgodnie z zawarta umową. Wnioskodawca wskazał, że będzie zobowiązany do rozliczania się ze środków finansowych otrzymanych od NCBiR w formie dotacji, w sposób zarówno okresowy jak i całościowy po okresie realizacji projektu. Wnioskodawca ma prawo wykorzystania środków zgodnie z zaakceptowanym przez NCBiR katalogiem kosztów. Jednocześnie przedstawiciel NCBiR bierze udział w akceptacji wszelkich kosztów dotyczących inwestycji kapitałowych. Wnioskodawca wskazał, że w przypadku niezrealizowania założeń zawartej umowy (wydatkowania otrzymanych z NCBiR środków niezgodnie z zawartą umową) zobowiązany będzie do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych, w części odpowiadającej niezrealizowanemu wskaźnikowi lub wykazanych nieprawidłowości.

Wnioskodawca zobowiązany jest (względem Pomysłodawców) do zapewnienia finansowania na określonych warunkach zapisanych w umowie. Wnioskodawca reprezentuje NCBiR w relacjach z powołanymi podmiotami. Wnioskodawca sprawuje nadzór nad podmiotami poprzez udział w Radach Nadzorczych. Pomysłodawca jest zobowiązany do realizacji zaakceptowanej przez Wnioskodawcę i NCBiR koncepcji biznesowej. Wszelkie zmiany i odstępstwa podlegają akceptacji NCBiR i Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z tytułu nabycia towarów i usług opisanych we wniosku. Przy czym Wnioskodawca twierdzi, że działalność Spółki pozostaje poza zakresem VAT, a otrzymane dotacje nie mają charakteru przedmiotowego i nie mają wpływu na cenę świadczonych usług.

Jak wykazano na wstępie, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy, należy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której występują skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie. Opisana we wniosku działalność jest na razie podstawową i jedyną realizowaną przez Spółkę działalnością. Jest ona finansowana dotacją otrzymywaną sukcesywnie przez Spółkę od NCBiR (w 80%) oraz obligacjami osób fizycznych (w 20%).

W opinii Organu przekazywane środki finansowe dla Wnioskodawcy, przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju na realizację projektu polegającego na przeprowadzeniu weryfikacji kilkudziesięciu koncepcji technologiczno-biznesowych w celu powołania kilkunastu podmiotów, które zostaną dokapitalizowane - należy uznać za otrzymane od osoby trzeciej środki (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze) mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Należy, bowiem zauważyć, że otrzymane środki od NCBiR nie zostaną przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy, lecz mogą zostać wykorzystane tylko i wyłącznie na określone i wskazane w umowie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a NCBiR działanie, tj. zweryfikowanie zaprezentowanego przez Pomysłodawców innowacyjnego pomysłu. Wszystkie koszty ponoszone przez Spółkę są ponoszone w celu zweryfikowania zaprezentowanego przez Pomysłodawców innowacyjnego pomysłu, a dotyczą (analiz technologicznych, rynkowych, prawno-patentowych, prowadzenia prac badawczo-rozwojowych, administracyjne (wynagrodzenia, biuro, media, usługi prawne, księgowe itp.), a finansowane są przez NCBiR oraz inwestorów.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, bowiem, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z umową, w ramach, której następuje wykonanie przez Wnioskodawcę (Spółkę) skonkretyzowanego świadczenia w postaci przeprowadzenia weryfikacji zaprezentowanego przez Pomysłodawców innowacyjnego pomysłu. Świadczenie Spółki na rzecz Pomysłodawców polega na weryfikacji możliwości i opłacalności wdrożenia opracowanych przez nich innowacji, które po pomyślnej weryfikacji Pomysłodawcy wykorzystają w swojej działalności komercyjnej. Środki finansowe otrzymane przez Wnioskodawcę na przeprowadzenie weryfikacji stanowią w istocie wynagrodzenie za świadczone przez Wnioskodawcę usługi.

Otrzymane środki z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju na realizację projektu, w części w której są przeznaczone na przeprowadzenie weryfikacji zaprezentowanych przez Pomysłodawców innowacyjnych pomysłów, należy uznać za podlegające opodatkowaniu w związku ze świadczeniem usług, bowiem w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach projektu czynności za odpłatne usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się z kolei do prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu stwierdzić należy, że skoro nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi wykorzystywane będą do wykonywania czynności opodatkowanych, to Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie tych towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, należało uznać za nieprawidłowe gdyż prawo to wynika z faktu, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach projektu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie jak wskazał Wnioskodawca z faktu występowania po stronie Wnioskodawcy podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania miejsc parkingowych dla swoich pracowników.

Ponadto, wypada zauważyć, że skoro w przedmiotowej sprawie u Wnioskodawcy nie wystąpią zakupy służące zarówno jego sprzedaży opodatkowanej jak i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT- to w rozpatrywanej sprawie nie znajdą zastosowania postanowienia uchwały NSA z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 9/10.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W ocenie Organu jego stanowisko zawarte w rozpatrywanej sprawie zostało oparte na prawidłowej wykładni powołanych w uzasadnieniu interpretacji przepisów prawa podatkowego, a w sprawie nie wystąpiły tego rodzaju wątpliwości (powstałe w toku interpretacji niejasnego przepisu prawa), aby rozstrzygnąć je na korzyść podatnika (zgodnie z zasadą, o której mowa w art. 2a Ordynacji Podatkowej).

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14 m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Ponadto organ zauważa, że nie dokonuje analizy załączonych do wniosku dokumentów, a interpretację wydaje na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl